🧲 عبور یک تپ‌اختر از میان رشته‌ی مغناطیسی مرموز در مرکز کهکشان
اخترشناسان عبور یک تپ‌اختر ستاره‌ی نوترونی با چرخش سریع را از میان یکی از رشته‌های مغناطیسی مرموز نزدیک به مرکز کهکشان راه شیری مشاهده کرده‌اند. این رشته‌ها، که دهه‌ها پیش کشف شدند، ساختارهایی بلند و نازک هستند که امواج رادیویی منتشر می‌کنند و منشأ آن‌ها همواره مورد بحث بوده است. مشاهده‌ی اخیر تعامل یک تپ‌اختر با یکی از این رشته‌ها، بینش‌های جدیدی درباره‌ی ماهیت آن‌ها ارائه می‌دهد. این تعامل نشان می‌دهد که این رشته‌ها واقعاً ساختارهای مغناطیسی هستند که احتمالاً توسط سیاه‌چاله‌ی ابرپرجرم مرکزی کهکشان یا میدان‌های مغناطیسی آشفته در آن منطقه شکل گرفته‌اند. این کشف به بهبود درک ما از محیط مغناطیسی پیچیده در قلب کهکشان‌مان کمک می‌کند.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 عبور یک تپ‌اختر از میان رشته‌ی مغناطیسی مرموز در مرکز کهکشان
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
اخترشناسان عبور یک تپ‌اختر ستاره‌ی نوترونی با چرخش سریع را از میان یکی از رشته‌های مغناطیسی مرموز نزدیک به مرکز کهکشان راه شیری مشاهده کرده‌اند. این رشته‌ها، که دهه‌ها پیش کشف شدند، ساختارهایی بلند و نازک هستند که امواج رادیویی منتشر می‌کنند و منشأ آن‌ها همواره مورد بحث بوده است. مشاهده‌ی اخیر تعامل یک تپ‌اختر با یکی از این رشته‌ها، بینش‌های جدیدی درباره‌ی ماهیت آن‌ها ارائه می‌دهد. این تعامل نشان می‌دهد که این رشته‌ها واقعاً ساختارهای مغناطیسی هستند که احتمالاً توسط سیاه‌چاله‌ی ابرپرجرم مرکزی کهکشان یا میدان‌های مغناطیسی آشفته در آن منطقه شکل گرفته‌اند. این کشف به بهبود درک ما از محیط مغناطیسی پیچیده در قلب کهکشان‌مان کمک می‌کند.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 عبور یک تپ‌اختر از میان رشته‌ی مغناطیسی مرموز در مرکز کهکشان
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
🌟 آشنایی با بوئوتس، چوپان آسمانی
بهار در نیم‌کره شمالی، زمان مناسبی برای جستجوی صورت فلکی بوئوتس است که اغلب به عنوان "چوپان" شناخته می‌شود. بوئوتس یکی از صورت‌های فلکی با ارتباط کشاورزی است. آسمان شب پر از حیوانات مزرعه‌ای مانند گاو نر (ثور)، قوچ (حمل) و بز دریایی (جدی) است. بوئوتس اغلب به عنوان یک چوپان یا شخم‌زننده تصویر می‌شود که گاوهای دب اکبر را در اطراف قطب هدایت می‌کند. این صورت فلکی میزبان آرکتوروس، چهارمین ستاره درخشان در آسمان شب است که یک غول نارنجی است. بوئوتس از هر دو نیم‌کره قابل مشاهده است و در نیم‌کره جنوبی نزدیک به افق شمالی ظاهر می‌شود.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 آشنایی با بوئوتس، چوپان آسمانی
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
بهار در نیم‌کره شمالی، زمان مناسبی برای جستجوی صورت فلکی بوئوتس است که اغلب به عنوان "چوپان" شناخته می‌شود. بوئوتس یکی از صورت‌های فلکی با ارتباط کشاورزی است. آسمان شب پر از حیوانات مزرعه‌ای مانند گاو نر (ثور)، قوچ (حمل) و بز دریایی (جدی) است. بوئوتس اغلب به عنوان یک چوپان یا شخم‌زننده تصویر می‌شود که گاوهای دب اکبر را در اطراف قطب هدایت می‌کند. این صورت فلکی میزبان آرکتوروس، چهارمین ستاره درخشان در آسمان شب است که یک غول نارنجی است. بوئوتس از هر دو نیم‌کره قابل مشاهده است و در نیم‌کره جنوبی نزدیک به افق شمالی ظاهر می‌شود.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 آشنایی با بوئوتس، چوپان آسمانی
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
🌑 فصل عبور سایه تیتان آغاز شده است
تقریباً هر ۱۵ سال یک‌بار، رویدادی نادر در آسمان رخ می‌دهد: تیتان، بزرگ‌ترین قمر زحل، سایه‌اش را بر سطح این سیاره می‌افکند. این پدیده که به «عبور سایه» معروف است، در فصل جاری قابل مشاهده است. اخترشناسان و علاقه‌مندان به آسمان شب فرصت منحصربه‌فردی دارند تا حرکت سایه تیتان را بر سطح زحل مشاهده کنند. این عبورها اطلاعات ارزشمندی درباره مکانیک مداری قمرهای زحل و دینامیک جو این سیاره فراهم می‌کنند. این فرصت را برای مشاهده تعامل جذاب بین زحل و قمرش، تیتان، از دست ندهید.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 فصل عبور سایه تیتان آغاز شده است
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
تقریباً هر ۱۵ سال یک‌بار، رویدادی نادر در آسمان رخ می‌دهد: تیتان، بزرگ‌ترین قمر زحل، سایه‌اش را بر سطح این سیاره می‌افکند. این پدیده که به «عبور سایه» معروف است، در فصل جاری قابل مشاهده است. اخترشناسان و علاقه‌مندان به آسمان شب فرصت منحصربه‌فردی دارند تا حرکت سایه تیتان را بر سطح زحل مشاهده کنند. این عبورها اطلاعات ارزشمندی درباره مکانیک مداری قمرهای زحل و دینامیک جو این سیاره فراهم می‌کنند. این فرصت را برای مشاهده تعامل جذاب بین زحل و قمرش، تیتان، از دست ندهید.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 فصل عبور سایه تیتان آغاز شده است
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
🧲 مگنتار سرگردانی با منشأ مرموز
اخترشناسان مگنتاری به نام SGR 0501+4516 را در حال حرکت در کهکشان ما ردیابی کرده‌اند که منشأ مشخصی ندارد. در ابتدا تصور می‌شد که این مگنتار از بقایای ابرنواختر نزدیک به نام HB9 شکل گرفته است. اما مطالعه‌ای ده‌ساله با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل و مأموریت گایا از آژانس فضایی اروپا نشان داد که مسیر حرکتی آن با هیچ‌یک از بقایای ابرنواخترها یا خوشه‌های ستاره‌ای بزرگ شناخته‌شده همخوانی ندارد. این یافته، درک متعارف ما را که مگنتارها از انفجارهای ابرنواختر منشأ می‌گیرند، به چالش می‌کشد. این کشف سؤالات جدیدی درباره‌ی چگونگی شکل‌گیری این ستارگان نوترونی با میدان مغناطیسی بسیار قوی مطرح می‌کند و به منشأهای جایگزین اشاره دارد.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 مگنتار سرگردانی با منشأ مرموز
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
اخترشناسان مگنتاری به نام SGR 0501+4516 را در حال حرکت در کهکشان ما ردیابی کرده‌اند که منشأ مشخصی ندارد. در ابتدا تصور می‌شد که این مگنتار از بقایای ابرنواختر نزدیک به نام HB9 شکل گرفته است. اما مطالعه‌ای ده‌ساله با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل و مأموریت گایا از آژانس فضایی اروپا نشان داد که مسیر حرکتی آن با هیچ‌یک از بقایای ابرنواخترها یا خوشه‌های ستاره‌ای بزرگ شناخته‌شده همخوانی ندارد. این یافته، درک متعارف ما را که مگنتارها از انفجارهای ابرنواختر منشأ می‌گیرند، به چالش می‌کشد. این کشف سؤالات جدیدی درباره‌ی چگونگی شکل‌گیری این ستارگان نوترونی با میدان مغناطیسی بسیار قوی مطرح می‌کند و به منشأهای جایگزین اشاره دارد.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 مگنتار سرگردانی با منشأ مرموز
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
🔭 تلسکوپ بسیار بزرگ: بزرگ‌ترین چشم ما به سوی آسمان
تلسکوپ بسیار بزرگ (ELT) متعلق به رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) در حال تکمیل بر فراز قله‌ی Cerro Armazones در شمال شیلی است. با گنبدی به عرض ۹۰ متر و آینه‌ی اصلی ۳۹ متری، ELT بزرگ‌ترین تلسکوپ نوری/مادون قرمز نزدیک در جهان خواهد بود. پس از آغاز به کار، این تلسکوپ به اخترشناسان امکان می‌دهد تا جو سیارات فراخورشیدی را بررسی کنند، نخستین کهکشان‌های جهان را مطالعه کنند و به تحقیق درباره‌ی ماهیت ماده و انرژی تاریک بپردازند. ELT نمایانگر جهشی بزرگ در توانایی ما برای مشاهده‌ی کیهان با جزئیاتی بی‌سابقه است.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 تلسکوپ بسیار بزرگ: بزرگ‌ترین چشم ما به سوی آسمان
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
تلسکوپ بسیار بزرگ (ELT) متعلق به رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) در حال تکمیل بر فراز قله‌ی Cerro Armazones در شمال شیلی است. با گنبدی به عرض ۹۰ متر و آینه‌ی اصلی ۳۹ متری، ELT بزرگ‌ترین تلسکوپ نوری/مادون قرمز نزدیک در جهان خواهد بود. پس از آغاز به کار، این تلسکوپ به اخترشناسان امکان می‌دهد تا جو سیارات فراخورشیدی را بررسی کنند، نخستین کهکشان‌های جهان را مطالعه کنند و به تحقیق درباره‌ی ماهیت ماده و انرژی تاریک بپردازند. ELT نمایانگر جهشی بزرگ در توانایی ما برای مشاهده‌ی کیهان با جزئیاتی بی‌سابقه است.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 تلسکوپ بسیار بزرگ: بزرگ‌ترین چشم ما به سوی آسمان
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
🌌 تلسکوپ جیمز وب سیاره‌ای منحصربه‌فرد را مشاهده کرد — نخستین موردی که با پیش‌بینی‌ها مطابقت دارد
تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) سیاره‌ای فراخورشیدی به نام TOI-421b را مشاهده کرده است که به‌طور منحصربه‌فردی با پیش‌بینی‌های نظری همخوانی دارد. برخلاف سایر سیارات با اندازه مشابه، ترکیب جو TOI-421b به‌طور قابل‌توجهی با ستاره میزبانش مطابقت دارد، که نشان می‌دهد این سیاره از همان ماده اولیه‌ای تشکیل شده است که ستاره‌اش را شکل داده است. این کشف بینش‌های ارزشمندی در مورد شکل‌گیری سیارات و تنوع جوهای سیارات فراخورشیدی فراهم می‌کند.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 تلسکوپ جیمز وب سیاره‌ای منحصربه‌فرد را مشاهده کرد — نخستین موردی که با پیش‌بینی‌ها مطابقت دارد
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) سیاره‌ای فراخورشیدی به نام TOI-421b را مشاهده کرده است که به‌طور منحصربه‌فردی با پیش‌بینی‌های نظری همخوانی دارد. برخلاف سایر سیارات با اندازه مشابه، ترکیب جو TOI-421b به‌طور قابل‌توجهی با ستاره میزبانش مطابقت دارد، که نشان می‌دهد این سیاره از همان ماده اولیه‌ای تشکیل شده است که ستاره‌اش را شکل داده است. این کشف بینش‌های ارزشمندی در مورد شکل‌گیری سیارات و تنوع جوهای سیارات فراخورشیدی فراهم می‌کند.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 تلسکوپ جیمز وب سیاره‌ای منحصربه‌فرد را مشاهده کرد — نخستین موردی که با پیش‌بینی‌ها مطابقت دارد
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
🪐 سیاره کوتوله‌ای دیگر در منظومه شمسی ما؟
اخترشناسان شیء جدیدی فراتر از نپتون با نام 2017 OF201 شناسایی کرده‌اند که احتمالاً به اندازه‌ای بزرگ است که به‌عنوان سیاره کوتوله طبقه‌بندی شود. این جرم آسمانی، با قطر تقریبی ۷۰۰ کیلومتر، در نواحی دوردست منظومه شمسی قرار دارد و مدار بسیار کشیده‌ای دارد که تکمیل آن حدود ۲۵٬۰۰۰ سال طول می‌کشد. کشف آن نشان می‌دهد که مناطق بیرونی منظومه شمسی، که پیش‌تر تصور می‌شد نسبتاً خالی هستند، ممکن است میزبان اجرام مشابه بسیاری باشند. جالب اینجاست که مدار 2017 OF201 با الگوهای پیش‌بینی‌شده توسط فرضیه سیاره نهم همخوانی ندارد، که پیچیدگی بیشتری به درک ما از دینامیک منظومه شمسی می‌افزاید.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 سیاره کوتوله‌ای دیگر در منظومه شمسی ما؟
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
اخترشناسان شیء جدیدی فراتر از نپتون با نام 2017 OF201 شناسایی کرده‌اند که احتمالاً به اندازه‌ای بزرگ است که به‌عنوان سیاره کوتوله طبقه‌بندی شود. این جرم آسمانی، با قطر تقریبی ۷۰۰ کیلومتر، در نواحی دوردست منظومه شمسی قرار دارد و مدار بسیار کشیده‌ای دارد که تکمیل آن حدود ۲۵٬۰۰۰ سال طول می‌کشد. کشف آن نشان می‌دهد که مناطق بیرونی منظومه شمسی، که پیش‌تر تصور می‌شد نسبتاً خالی هستند، ممکن است میزبان اجرام مشابه بسیاری باشند. جالب اینجاست که مدار 2017 OF201 با الگوهای پیش‌بینی‌شده توسط فرضیه سیاره نهم همخوانی ندارد، که پیچیدگی بیشتری به درک ما از دینامیک منظومه شمسی می‌افزاید.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 سیاره کوتوله‌ای دیگر در منظومه شمسی ما؟
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut