محبین آیت الله العظمی حاج شیخ حسنعلی نجابت شیرازی

✨حضرت آیت الله نجابت ( رحمه الله علیه) در شرح این بیت:

چون نمیدانی که تیرانداز کیست
لاجرم از تیر می نالی مُدام

می فرمایند:
💠آن بزرگوار می گوید برای من دیگر فرق ندارد چوب بخورد در سرم یا گُل بیاید در سرم، میدانم از طرف خداست دیگر اوقاتم تلخ نمی شود.

پس از آنکه فهمید، یافت که ربّ الاجل ربّ العزيز حاضر است، رأی فضولی دیگر هرگز نمی دهد، قهراً تمام نکات دانشِ خودش را فضولی می داند.

♦️یک وقت هست واجب می شود حرف زدن، آن حرفی است علی حده و الّا بالطبع، شخصی که خدای اجل عالی را حاضر می داند قهراً خِنج و پِنج روی افرادی که با وضعش مناسب نیستند نمی کشد.
چون می یابد که خدا حاضر است، حالا که او خِنج میزند پِنج میزند می فهمد که این هر چه خِنج بزند تحریکش از جای دیگر است:

چون نمی دانی که تیرانداز کیست
لاجرم از تیر می نالی مُدام

💢ولی بعد از آنکه یافت تیرانداز کیست، فهمید لاحول ولا قوه الا بالله و این را یافت، نه این که گفت نَه تقلید بود نَه علم بود، بیش از علم بود،
یافت که مُنعم حضور دارد، هر چه بخواهد او ایجاد می کند.

🔹خداوند اجلّ عالی با همه افراد حاضر است غایت الامر التفات نیست.
توحید افعال یعنی؛
اگر سنگی رسید به سر آدم همه فحشها را متوجه نکند به آن سنگ زن،
چون نمی دانی که تیرانداز کیست لاجرم از تیر می نالیم، یک سرش را هم بند به خدا بکن بگو الحمد لله ربّ العالمین، تمام سنگها را روی سر او نگذارد یک سنگ هم بزن روی سر نافهمی خودت، یک سرش را هم بند به خدا بكن.🔸

حالا بگو همه اش خدا بالاخره در تمام افعال اتفاق غلط است، فعل مؤمن و عاصی به خدا متصل نباشند غلط است، شاید تا اندازه ای شرک باشد، بلکه راستی راستی شرک است.

📚مقام و منزلت استاد الهی📄صفحه: ۵۳
@Ayatollahnejabat

www.tg-me.com/us/محبین آیت الله العظمی حاج شیخ حسنعلی نجابت شیرازی/com.Ayatollahnejabat/1316

887 viewsedited  Jan 10 at 02:40

✨حضرت آیت الله نجابت ( رحمه الله علیه) در شرح این بیت:

چون نمیدانی که تیرانداز کیست
لاجرم از تیر می نالی مُدام

می فرمایند:
💠آن بزرگوار می گوید برای من دیگر فرق ندارد چوب بخورد در سرم یا گُل بیاید در سرم، میدانم از طرف خداست دیگر اوقاتم تلخ نمی شود.

پس از آنکه فهمید، یافت که ربّ الاجل ربّ العزيز حاضر است، رأی فضولی دیگر هرگز نمی دهد، قهراً تمام نکات دانشِ خودش را فضولی می داند.

♦️یک وقت هست واجب می شود حرف زدن، آن حرفی است علی حده و الّا بالطبع، شخصی که خدای اجل عالی را حاضر می داند قهراً خِنج و پِنج روی افرادی که با وضعش مناسب نیستند نمی کشد.
چون می یابد که خدا حاضر است، حالا که او خِنج میزند پِنج میزند می فهمد که این هر چه خِنج بزند تحریکش از جای دیگر است:

چون نمی دانی که تیرانداز کیست
لاجرم از تیر می نالی مُدام

💢ولی بعد از آنکه یافت تیرانداز کیست، فهمید لاحول ولا قوه الا بالله و این را یافت، نه این که گفت نَه تقلید بود نَه علم بود، بیش از علم بود،
یافت که مُنعم حضور دارد، هر چه بخواهد او ایجاد می کند.

🔹خداوند اجلّ عالی با همه افراد حاضر است غایت الامر التفات نیست.
توحید افعال یعنی؛
اگر سنگی رسید به سر آدم همه فحشها را متوجه نکند به آن سنگ زن،
چون نمی دانی که تیرانداز کیست لاجرم از تیر می نالیم، یک سرش را هم بند به خدا بکن بگو الحمد لله ربّ العالمین، تمام سنگها را روی سر او نگذارد یک سنگ هم بزن روی سر نافهمی خودت، یک سرش را هم بند به خدا بكن.🔸

حالا بگو همه اش خدا بالاخره در تمام افعال اتفاق غلط است، فعل مؤمن و عاصی به خدا متصل نباشند غلط است، شاید تا اندازه ای شرک باشد، بلکه راستی راستی شرک است.

📚مقام و منزلت استاد الهی📄صفحه: ۵۳
@Ayatollahnejabat

BY محبین آیت الله العظمی حاج شیخ حسنعلی نجابت شیرازی