یدالله کریمی پور

می خواهند اسرائیل و بی بی را نجات دهند

به پندار من،گزاره های زیر صحيح می نماید:
۱- جمهوری اسلامی به هیچوجه در جریان عملیات ۷ اکتبر حماس و کم و کیف آن نبود؛
۲- لیکود و رهبرش بی بی با تأسیس کشور فلسطینی، بر بنیان قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت،‌ به کلی مخالف بوده اند؛
۳- از میانه های جنگ غزه تا کنون، جهانیان و اکثر اعضای ملل متحد و نیز شورای امنیت، بر تأسیس کشور مستقل فلسطینی تاکید می ورزند. این خواست عزمی جهانی شده است؛
۴- این اراده و علقه ی بخش بسیار بزرگی از ملت-دولت های خاورمیانه هم هست.

ولی دانسته یا ندانسته(آگاهانه یا از روی ناآگاهی استراتژیک)، سه اراده مخالف هم، به گونه ای شگفت در برابر این اراده منطقه ای و جهانی ایستاده اند و نیز همپوش شده اند:
1- لیکود و نتانیاهو به هیچ روی نمی خواهند پذیرای کشوری فلسطینی در کنار اسرائیل(اشغالگر) باشند. بهانه‌ امروزه روز نتانیاهو آن است که چنین تصمیمی جایزه ای برای حماس در قبال حمله ۷ اکتبر است؛
2- جمهوری اسلامی که هدفش را از آغاز بر نابودی اسراییل بنیان نهاده و حاضر به تغییر دادن استراتژی خود نیست؛
3- فدراتیو روسیه که پایان یافتن و یا کاهش تنش و منازعه در خاورمیانه را به منزله تمرکز غرب بر خود می پندارد. بنابراین مشوق استمرار منازعه و مناقشه در هر جایی است که ناتو ناگزیر باید در آن حضور داشته باشد.

کمترین گمانی نیست که بنیامین نتانیاهو با هر ترفندی شده تصمیم گرفته پای جمهوری اسلامی و حزب الله را مستقیم به جنگ باز کند. در چنین صورتی ایالات متحده، حتی تحت زعامت دمکرات ها و جو بایدن، ناگزیر به گونه ای همیاری و مشارکت در جنگ به نفع اسرائیل بر خواهد آمد. این سناریو هدیه ای غیبی برای پرزیدنت ولادیمیر پوتین به شمار می آید. مسلم است که با فرض تحقق چنین سناریویی، استراتژی کهن یک ملت، یک دولت لیکود در ارض مقدس، غالب شده و مسلم تر این است که میدان جنگ و پیامدهای ویرانگرش به ایران نیز کشیده خواهد شد.
به گمانم هنوز شورای عالی امنیت ملی به آن حد از انحطاط تفکر استراتژیک نرسیده که در دام استراتزی تل آویو بغلطد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

www.tg-me.com/us/یدالله کریمی پور/com.Karimipour_K/4502

9.9K viewsedited  Apr 12 at 14:25

می خواهند اسرائیل و بی بی را نجات دهند

به پندار من،گزاره های زیر صحيح می نماید:
۱- جمهوری اسلامی به هیچوجه در جریان عملیات ۷ اکتبر حماس و کم و کیف آن نبود؛
۲- لیکود و رهبرش بی بی با تأسیس کشور فلسطینی، بر بنیان قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت،‌ به کلی مخالف بوده اند؛
۳- از میانه های جنگ غزه تا کنون، جهانیان و اکثر اعضای ملل متحد و نیز شورای امنیت، بر تأسیس کشور مستقل فلسطینی تاکید می ورزند. این خواست عزمی جهانی شده است؛
۴- این اراده و علقه ی بخش بسیار بزرگی از ملت-دولت های خاورمیانه هم هست.

ولی دانسته یا ندانسته(آگاهانه یا از روی ناآگاهی استراتژیک)، سه اراده مخالف هم، به گونه ای شگفت در برابر این اراده منطقه ای و جهانی ایستاده اند و نیز همپوش شده اند:
1- لیکود و نتانیاهو به هیچ روی نمی خواهند پذیرای کشوری فلسطینی در کنار اسرائیل(اشغالگر) باشند. بهانه‌ امروزه روز نتانیاهو آن است که چنین تصمیمی جایزه ای برای حماس در قبال حمله ۷ اکتبر است؛
2- جمهوری اسلامی که هدفش را از آغاز بر نابودی اسراییل بنیان نهاده و حاضر به تغییر دادن استراتژی خود نیست؛
3- فدراتیو روسیه که پایان یافتن و یا کاهش تنش و منازعه در خاورمیانه را به منزله تمرکز غرب بر خود می پندارد. بنابراین مشوق استمرار منازعه و مناقشه در هر جایی است که ناتو ناگزیر باید در آن حضور داشته باشد.

کمترین گمانی نیست که بنیامین نتانیاهو با هر ترفندی شده تصمیم گرفته پای جمهوری اسلامی و حزب الله را مستقیم به جنگ باز کند. در چنین صورتی ایالات متحده، حتی تحت زعامت دمکرات ها و جو بایدن، ناگزیر به گونه ای همیاری و مشارکت در جنگ به نفع اسرائیل بر خواهد آمد. این سناریو هدیه ای غیبی برای پرزیدنت ولادیمیر پوتین به شمار می آید. مسلم است که با فرض تحقق چنین سناریویی، استراتژی کهن یک ملت، یک دولت لیکود در ارض مقدس، غالب شده و مسلم تر این است که میدان جنگ و پیامدهای ویرانگرش به ایران نیز کشیده خواهد شد.
به گمانم هنوز شورای عالی امنیت ملی به آن حد از انحطاط تفکر استراتژیک نرسیده که در دام استراتزی تل آویو بغلطد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

BY یدالله کریمی پور