اگه بخوام یه توضیح کلی راجع به مودم بدم اینجوری ام که وقتی دراز می‌کشم کلافه می‌ شم، وقتی راه میرم خسته می‌ شم، حرف می‌ زنم عصبی میشم، حرف نمی زنم حوصلم سر میره، حوصله ی بیرونو ندارم، از خونه موندنم خوشم نمیاد، درواقع توی کلافه ترین حالت ممکنم. -آذین

قسمتی که هر بار من را غمگین‌تر از پیش می‌کرد این بود که هیچ‌وقت آدم مورد علاقه‌ی هیچ‌کس نبوده‌ام.