tg-me.com/RURALRESEARCHS/12301
Last Update:
📌 کپر نماد سنت منطقه است؛ نه سمبل محرومیت
🔹 کپر بخشی از میراث فرهنگی و شیوۀ زیست مردمان جنوب شرق ایران است که بسیاری از مردم محروم یا متمکن تمایل به زندگی در این سازه‌‌های قدیمی را دارند.
🔸 کپرنشینی ناشی از موقعیت خاص آب‌وهوایی جنوب و جنوب شرق ایران است که معمولاً از ساختمان‌ها و چادرها خنک‌تر هستند و جایی دلپذیر برای زندگی در اقلیمی گرمسیری محسوب می‌شوند.
این بنای مخصوص که با تنه، شاخه و برگ درخت نخل به وجود آمده، کپر نامیده می‌شود و قدمتی برابر با تاریخ معماری یکجانشینی دارد.
🔸 علاوه بر سهل‌الوصول بودن و در دسترس بودن درختان خرما و نخل وحشی شاید انعطاف‌پذیر بودن این نوع معماری از دلایلی است که باعث حفظ و دوام آن شده است. زیرا در فصل‌های مختلف سال این سازه امکان تغییر دارد. در تابستان با برداشتن شاخ و برگ درختان از اسکلت‌بندی اصلی کپر، سازه به صورت مشبک در می‌آید و با ایجاد پنجره‌هایی شبکه‌ای فضای داخل آن تهویه می‌شود. در پاییز و زمستان هم با پوششی از شاخ و برگ و حصیرهای بافته‌شده از برگ درختان نخل وحشی بنا را عایق‌بندی می‌کنند.
(برگرفته از کانال مک ایران).
BY روستاپژوهی، توسعه و ایران شناسی
Share with your friend now:
tg-me.com/RURALRESEARCHS/12301