بیا برویم بُخارا

مهرماه و خواب و خیال و خاطره


مهرماه فقط زنگِ پایان گرما و  آغازِ سرما نیست. خودش دروازه ای رو به دنیای دیگری ست. آغاز وزش گدازه های زرد پاییز است بر شاخه های غبارگرفته. تن زمین تشنه و آسمان پر می شود از ابر، از بال، از باد. بوی تازگی برمی خیزد از هرچه کهنگی. مثل کشف دوباره لباسهای گرمِ گمشده پارسال در کفِ کمد برای سرمایِ امسال.

مهرماه که می آید هوای نفس کشیدن هم مزه دیگری دارد. ماهِ گریه به خنده‌ها و خندیدن به گریه‌ها. ماه جدایی مادر و کودک. ماه آغاز زندگی جدید با مرگِ برگ. ماهِ کوچ پرستوها. ماه اندوختن تجربیات جدید که چون اعداد ریاضی بی انتهاست.

مهرماه نام تمام فصل های بارانی ست. ماه خواب های رنگی و خواندنهای ناگزیر. جنب و جوش مورچه هاست برای انبار آخرین بذرها در خاک. ماه مقنعه و مانتو و بریدن و پوشاندن مو و چیدن ناخن. ماه خاطره بازی و خاطره سازی. گریه های تلخی که خاطره‌اش بهانه خنده شیرین فرداست.

اما گویی دست و دل مهرماه امسال بر سر مهر نبود. روزگار ناسازگاری‌ها و نامهربانی ها و ناخرسندی ها. دهان و انگشتان به تمرین حروف بی تفاوت است. وقتی می گوییم آب، دهانمان خشک می شود. نان بابا بی رنگ و بوست. مزه خاک می دهد. یا شاید ایمان به کلمات رنگ باخته و نمی توان با قدرت واژه‌ها دنیای بهتری ترسیم کرد.

مهر ماه آمد و نماند اما خواب و خیال هایش ماند برای این روزگار ناخوبی ها. زمین و زمان باهم قهرند. عقربه معکوس می چرخد. زمان آنقدر به عقب برگشته تا عبور از نیل با خون. تا محاسبه جان با تیربار. تا درگیری ادیان خاورمیانه و همه به نام خدا. آسمان مهرماه نامهربان آمد و زمین پرآشوب و آدمها خشمگین و کینه ای.

مهر ماه و نامهربانی را هم دیدیم و پاییز و بی رنگی. گویی قهر عشاق است با ملاقات و از نفس افتادن هوا. بریدن بال و حبس شدن باد به پای غبار. تا کی تن دادن به این سموم جان مرا چون خاورمیانه می سوزاند تا آمدن ابرهای باران‌زایِ صلح؟


https://www.tg-me.com/us/بیا برویم بُخارا/com.bokhara1974

Telegram

بیا برویم بُخارا

سفری به سمرقند؛
بیا بدویم پا به پای باد
دست به دستِ هم
در دامنِ دشتِ خیال
پیِ اسبِ وحشی واژه ها


*چون باد بذر بپاشید بر خاک تا برویَد بهارِ فردا، اما نشرِ این جُستارها و جرقه هایِ ریزِ واژه ها، بدونِ نشانیِ«بیا برویم بخارا»رسمِ امانت داری نیست.

www.tg-me.com/us/بیا برویم بُخارا/com.bokhara1974/146

889 viewsبُخارا (بیا برویم‌ بُخارا), Oct 25, 2023 at 16:03

مهرماه و خواب و خیال و خاطره


مهرماه فقط زنگِ پایان گرما و  آغازِ سرما نیست. خودش دروازه ای رو به دنیای دیگری ست. آغاز وزش گدازه های زرد پاییز است بر شاخه های غبارگرفته. تن زمین تشنه و آسمان پر می شود از ابر، از بال، از باد. بوی تازگی برمی خیزد از هرچه کهنگی. مثل کشف دوباره لباسهای گرمِ گمشده پارسال در کفِ کمد برای سرمایِ امسال.

مهرماه که می آید هوای نفس کشیدن هم مزه دیگری دارد. ماهِ گریه به خنده‌ها و خندیدن به گریه‌ها. ماه جدایی مادر و کودک. ماه آغاز زندگی جدید با مرگِ برگ. ماهِ کوچ پرستوها. ماه اندوختن تجربیات جدید که چون اعداد ریاضی بی انتهاست.

مهرماه نام تمام فصل های بارانی ست. ماه خواب های رنگی و خواندنهای ناگزیر. جنب و جوش مورچه هاست برای انبار آخرین بذرها در خاک. ماه مقنعه و مانتو و بریدن و پوشاندن مو و چیدن ناخن. ماه خاطره بازی و خاطره سازی. گریه های تلخی که خاطره‌اش بهانه خنده شیرین فرداست.

اما گویی دست و دل مهرماه امسال بر سر مهر نبود. روزگار ناسازگاری‌ها و نامهربانی ها و ناخرسندی ها. دهان و انگشتان به تمرین حروف بی تفاوت است. وقتی می گوییم آب، دهانمان خشک می شود. نان بابا بی رنگ و بوست. مزه خاک می دهد. یا شاید ایمان به کلمات رنگ باخته و نمی توان با قدرت واژه‌ها دنیای بهتری ترسیم کرد.

مهر ماه آمد و نماند اما خواب و خیال هایش ماند برای این روزگار ناخوبی ها. زمین و زمان باهم قهرند. عقربه معکوس می چرخد. زمان آنقدر به عقب برگشته تا عبور از نیل با خون. تا محاسبه جان با تیربار. تا درگیری ادیان خاورمیانه و همه به نام خدا. آسمان مهرماه نامهربان آمد و زمین پرآشوب و آدمها خشمگین و کینه ای.

مهر ماه و نامهربانی را هم دیدیم و پاییز و بی رنگی. گویی قهر عشاق است با ملاقات و از نفس افتادن هوا. بریدن بال و حبس شدن باد به پای غبار. تا کی تن دادن به این سموم جان مرا چون خاورمیانه می سوزاند تا آمدن ابرهای باران‌زایِ صلح؟


https://www.tg-me.com/us/بیا برویم بُخارا/com.bokhara1974

BY بیا برویم بُخارا