[ کانال برهان ]

#تلنگر


بر فراز منبر و بیلبورد !

اگر عوام‌الناسی مثل من، به اندازه‌ی دانش و سوادشان اظهارنظر نمایند و در مواردی که برایشان قابل هضم نیست، اول پرس‌وجوی از اهلش کنند، قانع نشدند، خود به جست‌جوی پژوهشی بپردازند و اگر حال و وقت و توانش را نداشتند، لااقل سکوت کنند، طوری می‌شود؟ عرش خدا می‌لرزد؟ انسا‌ن‌ها فوج‌فوج از حقیقتی بازمی‌مانند و گمراه می‌شوند؟ دِینی بر گردن فرد عوام می‌مانَد که باید نزد خدا پاسخگو باشد؟!

چندسال است که غائله‌ برپا می‌شود از دوسو در عزاداری‌های محرّم و نذورات؛ یک‌سو به نقد و خرده‌گیری در مخارج؛ دیگرسو به پافشاری بر ادامه‌ی آن؛ قربة‌الی‌الله یا به کسب حوائج. آن به این می‌تازد که خرج دو روز یا ده روز را در طول سال، تقسیم تدریجی بر فقرا کنید؛ این بر آن برمی‌آشوبد که این‌چند روز، خود موضوعیتی مستقل دارد و نه منافی خیرات سالانه است و نه مزاحم آن.

این که آیا هردو گروه، اعمالشان گواه بر نیّاتشان است، قضاوتش با ما نیست؛ اما چالش تکراری این دو تفکر، بهتر بگویم، این دو جبهه، واقعاً آزارنده شده است.

روی خطاب من در این سخن -با علم به آن‌که می‌دانم بر بسیاری، بخصوص منتقدان حرفه‌ای و عادتی، خوش نخواهد نشست- گروه ناقدان و خرده‌گیران بر مخارج مراسم سنتی و‌ مذهبی است که افاضات را دیگر از حد گذرانده‌اند؛ بخصوص که سرشاخه‌های این به‌اصطلاح منتقدان و ایرادگیران، معمولاً نامورانی هستند، سلبریتی یا شهرگان ورزشی و هنری، که یا کارنامه‌ی شفافی از خیرات و‌ مبرّات اجتماعیشان ندارند؛ یا اگر هم خیری دارند، در مخارج دیگر ایام سالشان کمترین ملاحظه‌ای -از آن نوع که در دهه‌ی محرم توصیه می‌کنند- به خرج نمی‌دهند؛ انگار دو سه روز اوج عزای محرّم، اوج بحران گرسنگی فقرای سالیانه و نقطه‌ی آی‌سی‌یوی بیماران لاعلاج و لحظه‌ی نجات کودکان کار و خلاصه، دقیقه‌ی نودِ خلاصی جامعه از دردهاست!

اگر برخورد فردی، منبری یا غیرمنبری، با این سناریوی کاریکاتورشده‌ی خسته‌کننده، از سر عصبانیت یا سخن‌گویی قشر عظیمی از عزاداران، کمی از جاده‌ی عرفِ لینت و آرامی خارج شود؛ آنگاه واویلاه و بیا و بیین! که:
واژه‌ی ناروا به کار بردید و بر احساسات جامعه ناخن کشیدید و بر فردی محبوب از سلبریتی‌ها وهن و تندی روا داشتید و خلاصه، فلک را بد شکافتید و طرحی نحس درانداختید و وااسفاه! ...پس منتظر کامنت‌های فالوورهامان باشید؛ که خوب جنگی را آغاز کردید!

البته مزاج‌های ناتوان در هضم نخودهای ناپز، منتظرند تا در این موقعیت‌ها غائله به پا کنند و به جای آن‌که انصاف دهند که تیر اول این جنگ سالیانه همیشه از کدام سو پرتاب می‌شود، پاشنه ورمی‌کشند در آستانه‌ی پیج‌ها به کامنت‌های میلیونی و کمان‌های بعدی را زه می‌کنند به سوی کسی که اگر هم او بیش از حد غضب کرده و بر زبان ناروا رانده، اما تیرخورده‌ی همه‌ساله‌ی این ایام است؛ از سوی فرماندهانی که توصیه‌ها و دلسوزی‌های محرّمیشان با رفتار و زندگی دیگر ایام سالشان نمی‌سازد و زین روی خون طرف مقابل را به جوش می‌آورند و خدا نیاورَد که طرف هم بر فراز منبر جوگیر شود و لاعلاج؛ کلمه‌ای بر زبان آوَرد؛ تا قرآن‌ها در لشگر مقابل بر سر نیزه‌ها شود!

فعلاً به نظر عوامی من این می‌رسد:
ارباب منابر و عمائم با کظم غیظ و زبان آرام‌تر، حجت و برهان بر صحت رویّه و سُننشان آورند؛

نیز کاش پیامم به گوش آن‌ گروه مقابل هم می‌رسید که:
شمایان نازنین نیز مثل بنده‌ی کم‌سواد، در حد دانشتان به اعتقادات و احساسات دینی مردم ورود(!) کنید.

🔖دکتر محمدعلی فیاض‌بخش
مکتوب هفته - روزنامه اطلاعات شماره 28185 ؛ پنج‌شنبه ۲۷ مردادماه ۱۴۰۱

#شبهات_محرم #نذری
@borrhan

www.tg-me.com/us/ کانال برهان /com.borrhan/52688

3.4K viewsedited  Aug 19, 2022 at 05:28

#تلنگر


بر فراز منبر و بیلبورد !

اگر عوام‌الناسی مثل من، به اندازه‌ی دانش و سوادشان اظهارنظر نمایند و در مواردی که برایشان قابل هضم نیست، اول پرس‌وجوی از اهلش کنند، قانع نشدند، خود به جست‌جوی پژوهشی بپردازند و اگر حال و وقت و توانش را نداشتند، لااقل سکوت کنند، طوری می‌شود؟ عرش خدا می‌لرزد؟ انسا‌ن‌ها فوج‌فوج از حقیقتی بازمی‌مانند و گمراه می‌شوند؟ دِینی بر گردن فرد عوام می‌مانَد که باید نزد خدا پاسخگو باشد؟!

چندسال است که غائله‌ برپا می‌شود از دوسو در عزاداری‌های محرّم و نذورات؛ یک‌سو به نقد و خرده‌گیری در مخارج؛ دیگرسو به پافشاری بر ادامه‌ی آن؛ قربة‌الی‌الله یا به کسب حوائج. آن به این می‌تازد که خرج دو روز یا ده روز را در طول سال، تقسیم تدریجی بر فقرا کنید؛ این بر آن برمی‌آشوبد که این‌چند روز، خود موضوعیتی مستقل دارد و نه منافی خیرات سالانه است و نه مزاحم آن.

این که آیا هردو گروه، اعمالشان گواه بر نیّاتشان است، قضاوتش با ما نیست؛ اما چالش تکراری این دو تفکر، بهتر بگویم، این دو جبهه، واقعاً آزارنده شده است.

روی خطاب من در این سخن -با علم به آن‌که می‌دانم بر بسیاری، بخصوص منتقدان حرفه‌ای و عادتی، خوش نخواهد نشست- گروه ناقدان و خرده‌گیران بر مخارج مراسم سنتی و‌ مذهبی است که افاضات را دیگر از حد گذرانده‌اند؛ بخصوص که سرشاخه‌های این به‌اصطلاح منتقدان و ایرادگیران، معمولاً نامورانی هستند، سلبریتی یا شهرگان ورزشی و هنری، که یا کارنامه‌ی شفافی از خیرات و‌ مبرّات اجتماعیشان ندارند؛ یا اگر هم خیری دارند، در مخارج دیگر ایام سالشان کمترین ملاحظه‌ای -از آن نوع که در دهه‌ی محرم توصیه می‌کنند- به خرج نمی‌دهند؛ انگار دو سه روز اوج عزای محرّم، اوج بحران گرسنگی فقرای سالیانه و نقطه‌ی آی‌سی‌یوی بیماران لاعلاج و لحظه‌ی نجات کودکان کار و خلاصه، دقیقه‌ی نودِ خلاصی جامعه از دردهاست!

اگر برخورد فردی، منبری یا غیرمنبری، با این سناریوی کاریکاتورشده‌ی خسته‌کننده، از سر عصبانیت یا سخن‌گویی قشر عظیمی از عزاداران، کمی از جاده‌ی عرفِ لینت و آرامی خارج شود؛ آنگاه واویلاه و بیا و بیین! که:
واژه‌ی ناروا به کار بردید و بر احساسات جامعه ناخن کشیدید و بر فردی محبوب از سلبریتی‌ها وهن و تندی روا داشتید و خلاصه، فلک را بد شکافتید و طرحی نحس درانداختید و وااسفاه! ...پس منتظر کامنت‌های فالوورهامان باشید؛ که خوب جنگی را آغاز کردید!

البته مزاج‌های ناتوان در هضم نخودهای ناپز، منتظرند تا در این موقعیت‌ها غائله به پا کنند و به جای آن‌که انصاف دهند که تیر اول این جنگ سالیانه همیشه از کدام سو پرتاب می‌شود، پاشنه ورمی‌کشند در آستانه‌ی پیج‌ها به کامنت‌های میلیونی و کمان‌های بعدی را زه می‌کنند به سوی کسی که اگر هم او بیش از حد غضب کرده و بر زبان ناروا رانده، اما تیرخورده‌ی همه‌ساله‌ی این ایام است؛ از سوی فرماندهانی که توصیه‌ها و دلسوزی‌های محرّمیشان با رفتار و زندگی دیگر ایام سالشان نمی‌سازد و زین روی خون طرف مقابل را به جوش می‌آورند و خدا نیاورَد که طرف هم بر فراز منبر جوگیر شود و لاعلاج؛ کلمه‌ای بر زبان آوَرد؛ تا قرآن‌ها در لشگر مقابل بر سر نیزه‌ها شود!

فعلاً به نظر عوامی من این می‌رسد:
ارباب منابر و عمائم با کظم غیظ و زبان آرام‌تر، حجت و برهان بر صحت رویّه و سُننشان آورند؛

نیز کاش پیامم به گوش آن‌ گروه مقابل هم می‌رسید که:
شمایان نازنین نیز مثل بنده‌ی کم‌سواد، در حد دانشتان به اعتقادات و احساسات دینی مردم ورود(!) کنید.

🔖دکتر محمدعلی فیاض‌بخش
مکتوب هفته - روزنامه اطلاعات شماره 28185 ؛ پنج‌شنبه ۲۷ مردادماه ۱۴۰۱

#شبهات_محرم #نذری
@borrhan

BY [ کانال برهان ]