Парыж, 1865 г. - Салон жывапісу і скульптуры. Абураная публіка тоўпіцца ля карціны Эдуарда Манэ "Алімпія" (1), нават выставілі ахову. Людзі ў лютасьці, што мастак адлюстраваў аголенай не міфалагічную Венеру або экзатычную адаліску, а сталічную куртызанку - сучасніцу, ды яшчэ і ў дзёрзкай манеры, не падобнай на выпрасаваны жывапіс акадэмістаў.

Парыж, 1874 г. - першая выстава мастакоў, якіх пасля разгромнага артыкула аднаго з крытыкаў назавуць "імпрэсіяністамі". Гледачы шалеюць каля палатна Поля Сэзана "Сучасная Алімпія" (2). Своеасаблівы рэмэйк шэдэўра Манэ.

Адзін крытык пісаў, што новая нават перасягнула папярэдніцу: "Памятаеце "Алімпію" г-на Манэ? Дык вось, гэта быў шэдэўр малюнка, граматнасці выканання, скончанасці ў параўнанні з працай г-на Сэзана". Другі крытык быў яшчэ бязлітасней: "Спадар Сэзан уяўляецца не інакш як вар'ятам, які працаваў у стане белай гарачкі".

Ці трэба казаць, што абодва мастакі ўжо зусім хутка стануць легендамі сусветнага жывапісу.

#жывапіс #Сэзан #Манэ #імпрэсіянізм #Алімпія