خروج و اعتراض و وفاداری

هوای پاک «استثناناپذیر» است، زیرا نمی‌توان کودک تازه متولد شده را از تنفس در هوای پاک محروم کرد.
یک مثال مهم از یک کالای عمومی، امنیت است. وقتی نیروهای مسلح ما را از جنگ مصون می‌دارند، این امنیت رقابت‌ناپذیر و غیرقابل‌انکار است. همین موضوع در مورد امنیت در داخل کشور که توسط دستگاه قضایی نیز صحت دارد.
 
بنا به تعریف، کالاهای عمومی استثناناپذیرند. هیچ شرکت خصوصی کالاهای عمومی مانند هوای پاک تولید نمی‌کند زیرا نمی‌توان برای خدمات ارائه شده صورتحسابی از ساکنان دریافت کرد. نمی‌توان کسی را هم از مزایای وجود کالاهای عمومی محروم کرد. استثنا بودن برای شرکت‌ها برای بدست آوردن جریان درآمد، ضروری است. ازاین‌رو، ما نیازمند اقدام دولت برای کسب درآمدهای مالیاتی و تامین منافع عمومی هستیم.
 
اصطلاح «کالا خصوصی» در مقابل «کالا عمومی» است. اولی به «چیزهایی که به صورت خصوصی تولید می شوند» دلالت نمی‌کند. برای مثال، خدمات مخابراتی یک کالای خصوصی است، چه توسط دولت تولید شود چه یک شخص خصوصی.
بازار آزاد به تنهایی این چهار نوع مشکل را حل نمی‌کند. مداخلات دولت باید در درجه اول حول این چهار مشکل باشد.
 
این طبقه بندی بر بسیاری از کارهایی که ما در سیاست[گذاری] اقتصادی انجام می‌دهیم، نور جدیدی می‌اندازد. برای مثال، مراقبت‌های بهداشتی معمولاً به عنوان کار دولت در نظر گرفته می‌شود. اما مراقبت‌های بهداشتی یک کالای خصوصی است. خدمات یک پزشک یا یک بیمارستان رقابت‌پذیر و استثناپذیرند. وقتی من روی تخت بیمارستان هستم، شما نمی‌توانید همزمان روی تخت بیمارستان باشید. باید در شناخت نارسایی‌های بازار در حوزه سلامت و طراحی مسیرهای سیاست‌گذاری بهینه برای اقداماتی که دولت در حوزه سلامت انجام دهد، دقت بیشتری داشته باشیم.
شکست های بازار به راحتی در عرصه اقتصاد خرد قابل مشاهده است، برای مثال، زمانی که بلندگوهای من در آرامش شما اختلال ایجاد می‌کنند. اما آنها توجیه نهایی برای سیاست‌های کلان اقتصادی نیز هستند. نوسانات بزرگ چرخه تجاری بازتابی از شکست تصمیمات ناهماهنگ افراد خصوصی است.
 
وقتی با مداخله پیشنهادی دولت مواجه می‌شویم، اولین سوال ما باید این باشد: شکست بازار چیست که این مداخله به دنبال رفع آن است؟
هر زمان و هر کجا که شکست بازار وجود ندارد، ما باید در مورد مداخله دولت شک داشته باشیم.
این یک راه ارزشمند برای ترسیم مرز بین برنامه‌ریزی مرکزی و مداخله مشروع در اقتصاد است. برای مثال، از 1993 به بعد، در ایالات متحده، مقامات فدرال موظف شدند قبل از برنامه‌ریزی مداخلات در اقتصاد، وجود شکست بازار را به طور رسمی نشان دهند.
@exitvoiceloyalty

www.tg-me.com/us/خروج و اعتراض و وفاداری/com.exitvoiceloyalty/2203

1.2K viewsAug 28, 2023 at 05:08

هوای پاک «استثناناپذیر» است، زیرا نمی‌توان کودک تازه متولد شده را از تنفس در هوای پاک محروم کرد.
یک مثال مهم از یک کالای عمومی، امنیت است. وقتی نیروهای مسلح ما را از جنگ مصون می‌دارند، این امنیت رقابت‌ناپذیر و غیرقابل‌انکار است. همین موضوع در مورد امنیت در داخل کشور که توسط دستگاه قضایی نیز صحت دارد.
 
بنا به تعریف، کالاهای عمومی استثناناپذیرند. هیچ شرکت خصوصی کالاهای عمومی مانند هوای پاک تولید نمی‌کند زیرا نمی‌توان برای خدمات ارائه شده صورتحسابی از ساکنان دریافت کرد. نمی‌توان کسی را هم از مزایای وجود کالاهای عمومی محروم کرد. استثنا بودن برای شرکت‌ها برای بدست آوردن جریان درآمد، ضروری است. ازاین‌رو، ما نیازمند اقدام دولت برای کسب درآمدهای مالیاتی و تامین منافع عمومی هستیم.
 
اصطلاح «کالا خصوصی» در مقابل «کالا عمومی» است. اولی به «چیزهایی که به صورت خصوصی تولید می شوند» دلالت نمی‌کند. برای مثال، خدمات مخابراتی یک کالای خصوصی است، چه توسط دولت تولید شود چه یک شخص خصوصی.
بازار آزاد به تنهایی این چهار نوع مشکل را حل نمی‌کند. مداخلات دولت باید در درجه اول حول این چهار مشکل باشد.
 
این طبقه بندی بر بسیاری از کارهایی که ما در سیاست[گذاری] اقتصادی انجام می‌دهیم، نور جدیدی می‌اندازد. برای مثال، مراقبت‌های بهداشتی معمولاً به عنوان کار دولت در نظر گرفته می‌شود. اما مراقبت‌های بهداشتی یک کالای خصوصی است. خدمات یک پزشک یا یک بیمارستان رقابت‌پذیر و استثناپذیرند. وقتی من روی تخت بیمارستان هستم، شما نمی‌توانید همزمان روی تخت بیمارستان باشید. باید در شناخت نارسایی‌های بازار در حوزه سلامت و طراحی مسیرهای سیاست‌گذاری بهینه برای اقداماتی که دولت در حوزه سلامت انجام دهد، دقت بیشتری داشته باشیم.
شکست های بازار به راحتی در عرصه اقتصاد خرد قابل مشاهده است، برای مثال، زمانی که بلندگوهای من در آرامش شما اختلال ایجاد می‌کنند. اما آنها توجیه نهایی برای سیاست‌های کلان اقتصادی نیز هستند. نوسانات بزرگ چرخه تجاری بازتابی از شکست تصمیمات ناهماهنگ افراد خصوصی است.
 
وقتی با مداخله پیشنهادی دولت مواجه می‌شویم، اولین سوال ما باید این باشد: شکست بازار چیست که این مداخله به دنبال رفع آن است؟
هر زمان و هر کجا که شکست بازار وجود ندارد، ما باید در مورد مداخله دولت شک داشته باشیم.
این یک راه ارزشمند برای ترسیم مرز بین برنامه‌ریزی مرکزی و مداخله مشروع در اقتصاد است. برای مثال، از 1993 به بعد، در ایالات متحده، مقامات فدرال موظف شدند قبل از برنامه‌ریزی مداخلات در اقتصاد، وجود شکست بازار را به طور رسمی نشان دهند.
@exitvoiceloyalty

BY خروج و اعتراض و وفاداری