خروج و اعتراض و وفاداری

‍ غرب ربوی

تاریخچه تفکر اقتصادی مکتب اسکولاستیسم

پس از مرگ ارسطو تحلیل اقتصادی تا حد زیادی در جهان غرب محو شد. سپس در اواخر قرون وسطی، متفکران فلسفه مَدرَسی (اسکولاستیسم) از جمله آلبرتوس مگنوس و سِنت تومان آکویناس آن را احیا کردند. این فیلسوفان الهیات که در دانشگاه‌های تازه شکل گرفته اروپا (بولونیا در 1088، آکسفورد در 1096) جاخوش کرده بودند بر تفسیر و تلاش برای تطبیق دادن سه‌گانه‌ای از متون کلاسیک متمرکز شدند: کتاب مقدس، نوشته‌های پیشینیان بنیان‌گذار کلیسا و اثر به تازگی دوباره احیا شده ارسطو.
این مکتب برای بیش از پنج قرن از اوایل قرن دوازدهم تا آغاز عصر روشنگری بر زندگی فکری در اروپا مسلط بود. پیروان این مکتب خود را وقف ترسیم یک برنامه الهیاتی گسترده با کاربردهایی در سبک زندگی مسیحی و مسایل اخلاق شخصی کردند.
همانند افلاطون و ارسطو، اصول اخلاق، نیرو محرکه‌ی ورای تحلیل‌هایشان بود. نویسندگان این مکتب فکری مانند آکویناس، نیکلاس اوریسمه و ژان بودین به جای درک نیروهای حاکم بر فعالیت‌های اقتصادی به بررسی رفتار پسندیده مسیحی در امور اقتصادی از جمله شیوه‌های قیمت‌گذاری و ترتیبات پولی توجه داشتند.
تمرکز آن‌ها بر عدالت در مبادله باعث شد که پیروان این مکتب فکری دستیابی به ثروت شخصی را کم‌اهمیت جلوه دهند و اعطای وام با بهره و صرافی بانکی  را به عنوان عملی غیراخلاقی بدنام کنند.

با این حال، با گذشت دهه‌ها و قرن‌ها، بازارهای نوظهور رژیم سرمایه‌داری که توسط راه‌اندازی بانکداری مدرن (از جمله بانک معروف مدیسی  در ایتالیا در1397) و توسعه سیستم حسابداری دوطرفه یاری می‌شدند با این مکتب فلسفی شاخ به شاخ شدند.

کسب‌وکارهای در حال رشد برای توسعه و پاسخگویی به تقاضای محصولات نیاز به وام گرفتن داشتند، اما این تنها در صورتی می‌توانست محقق شود که وام‌دهندگان بتوانند برای استفاده از پول خود سود دریافت کنند.
به همین ترتیب گسترش تجارت بین‌المللی، مبادله ارز را ضروری می‌کرد که تنها در صورتی امکان‌پذیر بود که بانک‌ها بتوانند از این خدمات درآمد کسب کنند. نویسندگان بعدی مکتب مَدرَسی مانند یوهانس نیدر  از وین و لئونارد لسیوس  از بلژیک برخی از محدودیت‌های موجود در آثار پیشینیان خود را کاهش دادند و تصدیق کردند که بانکداران مانند سایر بازرگانان شایستگی کسب نرخ سود معقول از فعالیت‌های خود را دارند. مشروعیت بخشیدن به این مولفه‌های کلیدی گسترش سرمایه‌داری، نقطه عطفی را در نگرش جامعه نسبت به فعالیت‌های اصلی رشد اقتصادی نشان می‌داد.

تصویر متعلق به نسخه خطی (Cantigas de Santa María) که در قرن سیزدهم اسپانیا نوشته شده است، یک بانکدار را به تصویر می کشد که به یک تاجر پول قرض می دهد.
🆔 @exitvoiceloyalty

www.tg-me.com/us/خروج و اعتراض و وفاداری/com.exitvoiceloyalty/2533

1.4K viewsedited  Mar 29 at 06:53

‍ غرب ربوی

تاریخچه تفکر اقتصادی مکتب اسکولاستیسم

پس از مرگ ارسطو تحلیل اقتصادی تا حد زیادی در جهان غرب محو شد. سپس در اواخر قرون وسطی، متفکران فلسفه مَدرَسی (اسکولاستیسم) از جمله آلبرتوس مگنوس و سِنت تومان آکویناس آن را احیا کردند. این فیلسوفان الهیات که در دانشگاه‌های تازه شکل گرفته اروپا (بولونیا در 1088، آکسفورد در 1096) جاخوش کرده بودند بر تفسیر و تلاش برای تطبیق دادن سه‌گانه‌ای از متون کلاسیک متمرکز شدند: کتاب مقدس، نوشته‌های پیشینیان بنیان‌گذار کلیسا و اثر به تازگی دوباره احیا شده ارسطو.
این مکتب برای بیش از پنج قرن از اوایل قرن دوازدهم تا آغاز عصر روشنگری بر زندگی فکری در اروپا مسلط بود. پیروان این مکتب خود را وقف ترسیم یک برنامه الهیاتی گسترده با کاربردهایی در سبک زندگی مسیحی و مسایل اخلاق شخصی کردند.
همانند افلاطون و ارسطو، اصول اخلاق، نیرو محرکه‌ی ورای تحلیل‌هایشان بود. نویسندگان این مکتب فکری مانند آکویناس، نیکلاس اوریسمه و ژان بودین به جای درک نیروهای حاکم بر فعالیت‌های اقتصادی به بررسی رفتار پسندیده مسیحی در امور اقتصادی از جمله شیوه‌های قیمت‌گذاری و ترتیبات پولی توجه داشتند.
تمرکز آن‌ها بر عدالت در مبادله باعث شد که پیروان این مکتب فکری دستیابی به ثروت شخصی را کم‌اهمیت جلوه دهند و اعطای وام با بهره و صرافی بانکی  را به عنوان عملی غیراخلاقی بدنام کنند.

با این حال، با گذشت دهه‌ها و قرن‌ها، بازارهای نوظهور رژیم سرمایه‌داری که توسط راه‌اندازی بانکداری مدرن (از جمله بانک معروف مدیسی  در ایتالیا در1397) و توسعه سیستم حسابداری دوطرفه یاری می‌شدند با این مکتب فلسفی شاخ به شاخ شدند.

کسب‌وکارهای در حال رشد برای توسعه و پاسخگویی به تقاضای محصولات نیاز به وام گرفتن داشتند، اما این تنها در صورتی می‌توانست محقق شود که وام‌دهندگان بتوانند برای استفاده از پول خود سود دریافت کنند.
به همین ترتیب گسترش تجارت بین‌المللی، مبادله ارز را ضروری می‌کرد که تنها در صورتی امکان‌پذیر بود که بانک‌ها بتوانند از این خدمات درآمد کسب کنند. نویسندگان بعدی مکتب مَدرَسی مانند یوهانس نیدر  از وین و لئونارد لسیوس  از بلژیک برخی از محدودیت‌های موجود در آثار پیشینیان خود را کاهش دادند و تصدیق کردند که بانکداران مانند سایر بازرگانان شایستگی کسب نرخ سود معقول از فعالیت‌های خود را دارند. مشروعیت بخشیدن به این مولفه‌های کلیدی گسترش سرمایه‌داری، نقطه عطفی را در نگرش جامعه نسبت به فعالیت‌های اصلی رشد اقتصادی نشان می‌داد.

تصویر متعلق به نسخه خطی (Cantigas de Santa María) که در قرن سیزدهم اسپانیا نوشته شده است، یک بانکدار را به تصویر می کشد که به یک تاجر پول قرض می دهد.
🆔 @exitvoiceloyalty

BY خروج و اعتراض و وفاداری