خروج و اعتراض و وفاداری

مقدمه ابن خلدون
ابن خلدون (1406-1332)

جهان اسلام پیشرفت‌های فکری فراوانی را به همراه داشت که تا سال‌های زیادی برای جهان غرب ناشناخته بود و حوزه اقتصاد نیز مستثنی از این قضیه نیست. اگرچه آدام اسمیت[1] به حق به عنوان پدر علم اقتصاد مدرن شناخته می‌شود، اما بسیاری از بینش‌هایی که به اسمیت و جانشینانش نسبت داده می‌شود در نوشته‌های ابن خلدون، مورخ و فیلسوف تونسی قابل‌مشاهده است.

او در مقدمه‌ای که در1377 به عنوان مقدمه کتاب تاریخ عظیم خود در مورد جهان عرب و اسلام نوشته، فهم اقتصادی جدید و غنی‌ای را گنجانده است.

ابن خلدون برای بررسی این موضوع رویکرد تاریخی را برگزید و کوید از ظهور و سقوط سلسله‌های مختلف در شمال آفریقا در مورد سازمان‌های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی درس‌هایی را برگیرد. او بر قدرت مولد تقسیم کار و مزایای مبادلات بازارمحور و آثار مخرب انحصار و دولت‌های بزرگ تأکید داشت. همچنین از مکانیسم پایه عرضه و تقاضا و پیوند میان انگیزه کسب سود (تمایل برای سود مالی) و رفاه اقتصادی برای نشان دادن مزایای فعالیت‌های تجاری خصوصی و تجارت بین‌المللی استفاده کرد.  

یکی از نوآورانه‌ترین دستاوردهای ابن خلدون، نظریه او در مورد چرخه‌های اقتصادی بود. او مشاهده کرد که استقرار سلسله پادشاهی جدید، گسترش نظم و شهرنشینی را در پی دارد که این امر رشد فعالیت اقتصادی، خاصه در حوزه‌ تجارت صنایع دستی مانند نجاری و بافندگی را تسهیل می‌کند. رشد جمعیت و تقسیم کار و نیازهای دولت جدید، بازار کالاها و خدمات را گسترش می‌دهد و به افزایش دستمزدها می‌انجامد که این امر نیز به نوبه خود توسعه اقتصادی را بیشتر تقویت می‌کند.

بااین‌حال، ابن‌خلدون باور داشت که محدودیتی برای این پیشرفت وجود دارد. با ارتقای استانداردهای زندگی، هم جمعیت و هم سلسله حاکم تن‌آسا و از خود راضی می‌شوند و انگیزه‌ای را که محرک گسترش اقتصادی اصلی بوده از دست می‌دهند. بدین ترتیب، دولت مالیات‌های ظالمانه‌ای را از کسب‌وکارها أخذ و سلسله‌ی حاکم سقوط می‌کرد که این امر تا پیدایش سلسله بعدی، رکود اقتصادی را رقم می‌زد.   

متأسفانه، بینش‌های ابن خلدون حتی در جهان اسلام تأثیر ناچیزی به همراه داشت چرا که در این جهان، ساختارهای دولتی و هنجارهای مذهبی محرک توسعه اقتصادی پویای توصیف‌شده از سوی ابن خلدون یا آنچه بعداً با ایده‌های آدام اسمیت یا دیوید ریکاردو به جهان اسلام معرفی شد نبودند.
@exitvoiceloyalty

www.tg-me.com/us/خروج و اعتراض و وفاداری/com.exitvoiceloyalty/2539

1.1K viewsedited  Apr 6 at 05:08

مقدمه ابن خلدون
ابن خلدون (1406-1332)

جهان اسلام پیشرفت‌های فکری فراوانی را به همراه داشت که تا سال‌های زیادی برای جهان غرب ناشناخته بود و حوزه اقتصاد نیز مستثنی از این قضیه نیست. اگرچه آدام اسمیت[1] به حق به عنوان پدر علم اقتصاد مدرن شناخته می‌شود، اما بسیاری از بینش‌هایی که به اسمیت و جانشینانش نسبت داده می‌شود در نوشته‌های ابن خلدون، مورخ و فیلسوف تونسی قابل‌مشاهده است.

او در مقدمه‌ای که در1377 به عنوان مقدمه کتاب تاریخ عظیم خود در مورد جهان عرب و اسلام نوشته، فهم اقتصادی جدید و غنی‌ای را گنجانده است.

ابن خلدون برای بررسی این موضوع رویکرد تاریخی را برگزید و کوید از ظهور و سقوط سلسله‌های مختلف در شمال آفریقا در مورد سازمان‌های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی درس‌هایی را برگیرد. او بر قدرت مولد تقسیم کار و مزایای مبادلات بازارمحور و آثار مخرب انحصار و دولت‌های بزرگ تأکید داشت. همچنین از مکانیسم پایه عرضه و تقاضا و پیوند میان انگیزه کسب سود (تمایل برای سود مالی) و رفاه اقتصادی برای نشان دادن مزایای فعالیت‌های تجاری خصوصی و تجارت بین‌المللی استفاده کرد.  

یکی از نوآورانه‌ترین دستاوردهای ابن خلدون، نظریه او در مورد چرخه‌های اقتصادی بود. او مشاهده کرد که استقرار سلسله پادشاهی جدید، گسترش نظم و شهرنشینی را در پی دارد که این امر رشد فعالیت اقتصادی، خاصه در حوزه‌ تجارت صنایع دستی مانند نجاری و بافندگی را تسهیل می‌کند. رشد جمعیت و تقسیم کار و نیازهای دولت جدید، بازار کالاها و خدمات را گسترش می‌دهد و به افزایش دستمزدها می‌انجامد که این امر نیز به نوبه خود توسعه اقتصادی را بیشتر تقویت می‌کند.

بااین‌حال، ابن‌خلدون باور داشت که محدودیتی برای این پیشرفت وجود دارد. با ارتقای استانداردهای زندگی، هم جمعیت و هم سلسله حاکم تن‌آسا و از خود راضی می‌شوند و انگیزه‌ای را که محرک گسترش اقتصادی اصلی بوده از دست می‌دهند. بدین ترتیب، دولت مالیات‌های ظالمانه‌ای را از کسب‌وکارها أخذ و سلسله‌ی حاکم سقوط می‌کرد که این امر تا پیدایش سلسله بعدی، رکود اقتصادی را رقم می‌زد.   

متأسفانه، بینش‌های ابن خلدون حتی در جهان اسلام تأثیر ناچیزی به همراه داشت چرا که در این جهان، ساختارهای دولتی و هنجارهای مذهبی محرک توسعه اقتصادی پویای توصیف‌شده از سوی ابن خلدون یا آنچه بعداً با ایده‌های آدام اسمیت یا دیوید ریکاردو به جهان اسلام معرفی شد نبودند.
@exitvoiceloyalty

BY خروج و اعتراض و وفاداری