tg-me.com/feminismeveryday/15839
Last Update:
در بخش اجتماعی شماره ۴۹ می‌خوانیم:
▪️«بحران اشتغال در ایران: پروبلماتیکی زنانه» نوشتۀ سمیه قدوسی. در این مقاله از نرخ ناچیز اشتغال و مشارکت زنان در نیروی کار صحبت می‌شود که در چهار دهۀ گذشته همواره زیر ۲۰ درصد بوده و در سال‌های اخیر روند کاهنده‌ای را طی می‌کند. از جمعیت انبوه بیکاران تحصیل‌کرده زن بحث می‌شود که به رغم دستاوردهای چشمگیر تحصیلی در عرصۀ شغلی کمترین دستاوردها را کسب کردند. همچنین مروری تاریخی بر تحولات اشتغال زنان از بعد از انقلاب بدنۀ اصلی این مقاله است.
▪️«همۀ پیچ‌ها با یک آچار باز نمی‌شوند: پیامدهای جنسیتی رسمی‌سازیِ فعالیت‌های غیررسمی» از جایاتی گوش، ترجمه و تلخیص وحید میره‌بیگی
در این مقاله گوش بحث می‌کند که اشتغال غیررسمی به لحاظ جنسیتی چه شکل و شمایلی در کشورهای جهان جنوب به خود می‌گیرد. خلاف تصور رایج که هرچه کسب‌وکارهای غیررسمی به سمت رسمی‌شدن پیش بروند، روند عادلانه‌ای را طی کردند، گوش نشان می‌دهد مداخله دولت در مشاغل غیررسمی چه خطراتی در پی دارد و به طور مشخص به سراغ چهار کشور هند، آفریقای جنوبی، تایلند، غنا و مراکش می‌رود. و تلاش می‌کند به این سؤالات پاسخ دهد که «راهبردهای رسمی‌سازی در بافتارهای متفاوت عملاً چگونه برای زنان کارگر اجرا می‌شوند؟ دام‌های سیاست‌گذاری‌ای که باید از آنها پرهیخت چه هستند و کدام راهبردها برای تضمین برابری جنسیتیِ بیشتر و توانمندسازی زنان کارگر به‌نظر مؤثرتر می‌رسند؟ با رجوع به پنج کشور متفاوتِ درحال‌توسعه در آسیا و آفریقا، این پرسش‌ها بررسی شده‌اند».
▪️«شیءانگاری جنسی، تنهایی و تکیه‌گاهی به نام خود» به قلم آیلا عراقی. این مقاله «در تلاش است تا نابرابری در اتخاذ جایگاه شیء بین زنان و مردان، و ناممکن شدن دوستی در این نابرابری را به‌تصویر آورد. احتمالا همۀ ما این جُک تصویری را دیده‌ایم، که مردی با داشتن دو عدد «لایک» در شبکه‌های اجتماعی احساس شهرت می‌کند و زن جوان با داشتن صد عدد «لایک»، هنوز احساس می‌کند در جهان کسی از وجودش باخبر نیست. این متن در تلاش است تا شکل تنهایی این دختر را تا حدی بفهمد. یا شاید بتوان گفت توضیح مختصری است بر این‌که زن چطور ابتدا به شیء، و سپس به شیء جنسی بدل می‌شود. و در این تبدیل شدن، یا تولید شدن، «خود» را از دست می‌دهد. همان تکیه‌گاهی که برای مواجهه با تنهایی، به آن نیاز داریم»
▪️«چند روز در دامنه: گزارشی از معاشرت با چند تن از اهالی روستای لیوس» از نگین بنی عامریان. گزارشی مردم‌نگارانه از سفر به روستایی در شمال دزفول در استان خوزستان و هم‌کلام شدن با زنان لیوسی است. وضعیت مهاجرت، کسب‌و‌کار، اوقات فراغت زنان جوان و مسن در این روستا موضوعاتی‌اند که در این مقاله توصیف می‌شوند.
BY فمينيسم روزمره
Warning: Undefined variable $i in /var/www/tg-me/post.php on line 283
Share with your friend now:
tg-me.com/feminismeveryday/15839