tg-me.com/ieinstitute/757
Last Update:
📌 یکپارچه سازی در زنجیره تامین و سیستم های کششی و فشاری
یکپارچه سازی زنجیره تامین می تواند به صورت همکاری در یک زنجیره تامین که عمدتا با سیستم های اطلاعات مدیریت (MIS) اشتراکی تعریف می شود. یک زنجیره تامین از همه بخش هایی که در تکمیل خرید شرکت دارند، مانند منابع، مواد خام، تولید محصول، حمل و نقل و تسهیل خدمات تشکیل می شود.
سطوح مختلفی در یکپارچه سازی زنجیره تامین وجود دارد. ما با کمک یک مثال از شرکت تولید کننده کامپیوتر این موضوع را شرح می دهیم. قدم اول در یکپارچه سازی شامل انتخاب بازرگانان برای تامین ورودی ها و حصول اطمینان از انطباق آنها برای تهیه مقدار مشخصی محصول در سال است. در اینصورت این اطمینان حاصل می شود که شرکت دارای مواد لازم برای تولید خروجی مورد انتظار (رایانه ها) در طول سال است.
اگر ما به یک سطح بالاتری حرکت کنیم، گام بعدی این است که شرکت ها را با دقت بیشتری یکپارچه سازی کنیم. شرکت تولید کننده مادربورد ممکن است یک کارخانه نزدیک به کارخانه مونتاژ بسازد و همچنین ممکن است نرم افزار تولید را به اشتراک بگذارد. از این رو، این شرکت قادر خواهد بود تا ببینید که چه تعداد مادربورد در ماه های آینده مورد نیاز است و می تواند آنها را در زمان مناسب تامین کند.
سطح بالاتر به عنوان یکپارچه سازی عمودی نامیده می شود. این سطح زمانی شروع می شود که زنجیره تامین یک شرکت متعلق به خود شرکت باشد. در اینصورت شرکت کامپیوتری برای اطمینان از تامین قطعات مورد نیاز ممکن است شرکت تولید کننده مادربورد را بخرد.
سیستم فشاری
در زنجیره تامین فشاری، کالاها با کمک یک رسانه از نقطه منبع، به عنوان مثال سایت تولید تا خرده فروشی، یا سایت توزیع، تحت فشار قرار می گیرند. سطح تولید مطابق با الگوهای سفارش قبلی توسط تولید کننده تنظیم می شود.
یک زنجیره تأمین فشاری، زمان زیادی را برای پاسخ دادن به نوسانات تقاضا در نظر می گیرد که می تواند باعث تاخیر شود و به سطح خدمات غیر قابل قبول محصول منجر شود.
این سیستم مبتنی بر بررسی تقاضای مشتری است و تلاش می کند تا بسیاری از محصولات را تا حد ممکن به بازار عرضه کنند. در نتیجه، تولید وقت گیر می شود زیرا تولید کننده و خرده فروش تلاش می کنند تا به تغییرات در بازار پاسخ دهند. پیش بینی نقش مهمی در سیستم فشاری دارد.
سیستم کششی
زنجیره تامین کششی، مبتنی بر تکنیک های تقاضا است. تدارک، تولید و توزیع، به جای پیش بینی تقاضا است. این سیستم همیشه از سیستم ساخت بر اساس سفارش (make-to-order) پیروی نمی کند.
با توجه به این مدل، موجودی به صورت محدود نگهداری و مصرف می شود. در این سیستم، تقاضا واقعی است و شرکت به خواسته های مشتری پاسخ می دهد. این به شرکت در تولید میزان دقیق محصولات مورد نیاز مشتریان کمک می کند.
اشکال عمده در این سیستم این است که تقاضا بیش از مقدار تولید شده است، این شرکت قادر به پاسخگویی سریع به تقاضای مشتری نیست، و به نوبه خود منجر به از دست دادن هزینه های فرصت می شود.
ادامه دارد....
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
BY دانشکده مهندسی صنایع
Warning: Undefined variable $i in /var/www/tg-me/post.php on line 283
Share with your friend now:
tg-me.com/ieinstitute/757