خرد منتقد

.

۲. تنهایی
یکی دیگر از تفاوت‌های اغلب پدران امروز ایران با نسل پدرانِ پیشین خود، این است که بسیاری از اینان با پدیده‌ای به نام "جدایی" دست و پنجه نرم می‌کنند. "جدا افتادگی" که پیش از این از آن سخن به میان آمد، اشاره به مسئله‌ای ذهنی و معرفتی بود، اما در این‌جا، "جدایی"، بیشتر معطوف به فاصله‌ی فیزیکی ناشی از مهاجرت (داخلی و خارجی)، است. فاصله‌ای که ناشی از ناکارآمدی نظام سیاسی و یا شرایط بد زیست در این آب و خاک است.
پرشمار فرزندانی که به ضرورت و یا به اجبار، والدین خود را ترک می‌گویند و در گوشه‌ای دیگر از این کره‌ی خاکی زندگی می‌کنند. مهاجرتی که عموما به ناچار رخ می‌دهد و والدین و فرزندان را از یک‌دیگر جدا می‌کند. آمار مهاجرت فزاینده، به جدایی والدین منجر می‌گردد. پدران و مادرانی که در سن ناتوانی سالمندی توان جابجایی ندارند، به ناچار رنج جدایی از فرزندان را به دوش می‌کشند.

"جدایی"، رنج پدران امروز ایران است و الا در سنوات پیشین و در زمانه‌ای که هنوز نهاد خانواده با سنگلاخ ناکارآمدی نظام سیاسی برخورد نکرده بود و به ویژه در دوره‌‌ای که خانواده "گسترده" بود، تقریبا چیزی به عنوان "جدایی" و دور افتادگی از یک‌دیگر وجود نداشت. این پدران سالمند امروز ایران است که باید دوره‌ی سخت‌شان را به تنهایی طی کنند.

۳. بار تکفل سنگین

پدرانی که فرزندان‌شان راه مهاجرت را در پیش نگرفته‌اند، در نقطه مقابل، با پدیده‌ای با عنوان "بار تکفل سنگین" روبرو هستند. این پدیده عمدتا ناشی از فقدان گرمای کسب و کار و پایین بودن امکان اشتغال و بد بودن اوضاع اقتصادی و نیز کاهش شدید ازدواج است.
فرزندان در نظام‌ سنتی پیشین، اگر در کنار والدین حضور داشتند اما بار زندگی خودشان را به زودی، خودشان بر دوش می‌کشیدند. اما امروزه چه بسیار جوانانی را می،بینیم که حتی با سنین بالاتر از سی سال، هنوز در خانه‌ی پدری زندگی می‌کنند و اسف‌بارتر این که برخی از اینان هنوز نتوانسته‌اند شغل داشته باشد و از این رو بار تکفل پدر را افزایش داده‌اند.

امروزه پدران ایرانی، به علت ناتوانی و ناکارآمدی نظام سیاسی و اقتصادی، مجبورند وظایف این نهادها را خود، بر دوش بگیرند و تلاش جانکاهی کنند که آینده‌ی فرزندان‌شان را تامین نمایند.

ویژگی‌های دیگر جامعه‌شناختی پدران امروز را می‌توان شمار کرد. ویژگی‌هایی که فهم ما را از وضعیت بعضا دردناک آن‌ها افزایش می‌دهد. آنانی که در کوران تغییرات تند و پرشتاب از یک سو و بی‌کفایتی نظام سیاسی از سوی دیگر، درگیر شده و شرایط زیست‌شان را با انواع مشقات و مشکلات درآمیخته است.

✍️ علی زمانیان ... ۱۱/۰۵/ ۱۴۰۲

@kherade_montaghed

www.tg-me.com/us/خرد منتقد/com.kherade_montaghed/1012

4.1K viewsedited  Jan 25 at 11:28

.

۲. تنهایی
یکی دیگر از تفاوت‌های اغلب پدران امروز ایران با نسل پدرانِ پیشین خود، این است که بسیاری از اینان با پدیده‌ای به نام "جدایی" دست و پنجه نرم می‌کنند. "جدا افتادگی" که پیش از این از آن سخن به میان آمد، اشاره به مسئله‌ای ذهنی و معرفتی بود، اما در این‌جا، "جدایی"، بیشتر معطوف به فاصله‌ی فیزیکی ناشی از مهاجرت (داخلی و خارجی)، است. فاصله‌ای که ناشی از ناکارآمدی نظام سیاسی و یا شرایط بد زیست در این آب و خاک است.
پرشمار فرزندانی که به ضرورت و یا به اجبار، والدین خود را ترک می‌گویند و در گوشه‌ای دیگر از این کره‌ی خاکی زندگی می‌کنند. مهاجرتی که عموما به ناچار رخ می‌دهد و والدین و فرزندان را از یک‌دیگر جدا می‌کند. آمار مهاجرت فزاینده، به جدایی والدین منجر می‌گردد. پدران و مادرانی که در سن ناتوانی سالمندی توان جابجایی ندارند، به ناچار رنج جدایی از فرزندان را به دوش می‌کشند.

"جدایی"، رنج پدران امروز ایران است و الا در سنوات پیشین و در زمانه‌ای که هنوز نهاد خانواده با سنگلاخ ناکارآمدی نظام سیاسی برخورد نکرده بود و به ویژه در دوره‌‌ای که خانواده "گسترده" بود، تقریبا چیزی به عنوان "جدایی" و دور افتادگی از یک‌دیگر وجود نداشت. این پدران سالمند امروز ایران است که باید دوره‌ی سخت‌شان را به تنهایی طی کنند.

۳. بار تکفل سنگین

پدرانی که فرزندان‌شان راه مهاجرت را در پیش نگرفته‌اند، در نقطه مقابل، با پدیده‌ای با عنوان "بار تکفل سنگین" روبرو هستند. این پدیده عمدتا ناشی از فقدان گرمای کسب و کار و پایین بودن امکان اشتغال و بد بودن اوضاع اقتصادی و نیز کاهش شدید ازدواج است.
فرزندان در نظام‌ سنتی پیشین، اگر در کنار والدین حضور داشتند اما بار زندگی خودشان را به زودی، خودشان بر دوش می‌کشیدند. اما امروزه چه بسیار جوانانی را می،بینیم که حتی با سنین بالاتر از سی سال، هنوز در خانه‌ی پدری زندگی می‌کنند و اسف‌بارتر این که برخی از اینان هنوز نتوانسته‌اند شغل داشته باشد و از این رو بار تکفل پدر را افزایش داده‌اند.

امروزه پدران ایرانی، به علت ناتوانی و ناکارآمدی نظام سیاسی و اقتصادی، مجبورند وظایف این نهادها را خود، بر دوش بگیرند و تلاش جانکاهی کنند که آینده‌ی فرزندان‌شان را تامین نمایند.

ویژگی‌های دیگر جامعه‌شناختی پدران امروز را می‌توان شمار کرد. ویژگی‌هایی که فهم ما را از وضعیت بعضا دردناک آن‌ها افزایش می‌دهد. آنانی که در کوران تغییرات تند و پرشتاب از یک سو و بی‌کفایتی نظام سیاسی از سوی دیگر، درگیر شده و شرایط زیست‌شان را با انواع مشقات و مشکلات درآمیخته است.

✍️ علی زمانیان ... ۱۱/۰۵/ ۱۴۰۲

@kherade_montaghed

BY خرد منتقد