tg-me.com/mojtabatehrani_ir/8661
Last Update:
شرح: امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، می فرماید: چه شده است شما را«مَا بَالُكُمْ تَفْرَحُونَ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ»؛ از امور دنیایی،یک کمی که به اش دست پیدا کنی، خوشحال می شوی؛چهار سنّار که گیرت می آید،شنگول می شوی. خیلی همچنین آوردمش پایین سطحش را. «مَا بَالُكُمْ تَفْرَحُونَ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ»؛ چیه؟ خوشحال می شوی یک کم از دنیا دستت برسد به اش.امّا از آن طرف، «وَ لَا يَحْزُنُكُمُ الْكَثِيرُ مِنَ الْآخِرَةِ تُحْرَمُونَهُ»؛ از امور اخروی، درست است؟ مال آخرت، نه دنیا، زیاد هم که از دست بدهی، می فهمی چه می خواهم بگویم؟ آن جا ککت نمی گزد و اندوهگین هم، «وَ لَا يَحْزُنُكُمُ الْكَثِيرُ مِنَ الْآخِرَةِ تُحْرَمُونَهُ»؛ نگاه کنید چقدر زیبا توی هر دو تا جمله: دنیا، آخرت؛ شادی، حزن؛ کم، زیاد؛ هر سه تایش را آورده است، توی هر سه تا جمله اش دارد،توی دنیایش، توی آخرتش. نگاه کنید. «وَ يُقْلِقُكُمُ الْيَسِيرُ مِنَ الدُّنْيَا يَفُوتُكُمْ»؛ امّا از این طرف، مختصری از امور دنیایی از دست بدهی،مضطرب می شوی، ناراحت می شوی. حالا چه جور ناراحتی؟ «حَتَّى يَتَبَيَّنَ ذَلِكَ فِي وُجُوهِكُمْ»؛ به چهره ات هم معلوم است، نگاهت که بکنی،غمگین و درهم کشیده و به پیشانیت چین می اندازی و بساطی راه می اندازی. چی شده؟ فهمیدی چی می خواهم بگویم؟ یک امر دنیایی از دستت ... آن هم کمش هم باشد؛ کم نه زیاد حالا، کمش هم این جوری است.
«وَ قِلَّةِ صَبْرِكُمْ»؛ کمی شکیباییت، «عَمَّا زُوِيَ مِنْهَا عَنْكُمْ» ؛نمی توانی تحمّل این را بکنی، چهار سنّار از امور دنیایی از دستت رفته، صبر نداری، چرا؟ این چیه؟ سرّش چیه؟علی (ع) می گوید: چرا این جور هستی تو؟یک کمی از دنیا، چهار سنّار؛ شنگولی. آخرت، نعوذبالله، نگویم همه اش را؛ چون دارد: «کَثیر» حضرت می گوید. از این طرف، یک امور معنوی، زیاد اخروی از دستت برود،اصلا ککت نمی گزد، اندوهگین نمی شوی، هیچ ناراحتی هم پیدا نمی کنی.کم دنیا از دستت برود، مضطرب می شوی به جوری که حتّی روی چهره ات هم اثر می گذارد، نه توی دلت،آنجا فرح و شادی و حزن توی دلی بود؛ اینجا می فرماید به این که مال دنیایی که یک کمی از دستت برود، این قدر ناراحت می شوی، مضطرب می شوی حتّی توی چهره ات هم می خواند آدم که: فلانی مثل اینکه درهم بود،تعبیرها را آوردم پایین. علی (ع) قشنگ کف من و تو را خوانده است. تحمّل این را نداری که یک کمی از دستت رفت امور دنیایی، نمی توانی تحمّلش هم بکنی. چیه جریان؟ «مَا بَالُكُمْ»؛ می گوید اوّل. چی شده شماها را؟ خودش جواب می دهد. خود علی (ع) جواب می دهد، سرّش را می گوید: «كَأَنَّهَا دَارُ مُقَامِكُمْ»؛ فهمیدی؟ سرّش این است که من می گویم: دو دانه چیز است:یک: خیال می کنی دنیا، خانۀ همیشگی ات است. ای بی چاره! «كَأَنَّهَا دَارُ مُقَامِكُمْ»؛ این اوّلیش. تو جاودانه هستی توی دنیا. خانۀ همیشگی ات است دنیا.دوّم: «وَ كَأَنَّ مَتَاعَهَا بَاقٍ عَلَيْكُمْ»؛ خیال می کنی این امور دنیایی همیشه برات باقی می ماند؛ نمی دانی می روی بلکه می گذاری و می روی. نه همیشه هستی، نه این برایت باقی می ماند.دو تا دانه اشتباه داری تو. با اینکه اینی که علی (ع) می گوید، وجدانی همه هم هست. سرّی که می گوید،همۀ ما درک می کنیم که نیستیم همیشه، این هم برای ما باقی .
________________________________________
نهج البلاغه دشتی فرازی از خطبۀ 113
...مَا بَالُكُمْ تَفْرَحُونَ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ وَ لَا يَحْزُنُكُمُ الْكَثِيرُ مِنَ الْآخِرَةِ تُحْرَمُونَهُ وَ يُقْلِقُكُمُ الْيَسِيرُ مِنَ الدُّنْيَا يَفُوتُكُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ ذَلِكَ فِي وُجُوهِكُمْ وَ قِلَّةِ صَبْرِكُمْ عَمَّا زُوِيَ مِنْهَا عَنْكُمْ كَأَنَّهَا دَارُ مُقَامِكُمْ وَ كَأَنَّ مَتَاعَهَا بَاقٍ عَلَيْكُمْ...
〰️〰️〰️〰️〰️
شرح حدیث
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
BY حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة‌الله‌علیه
Warning: Undefined variable $i in /var/www/tg-me/post.php on line 283
Share with your friend now:
tg-me.com/mojtabatehrani_ir/8661