دیــدبان | مصــطفے شــریف

Forwarded from اتچ بات

‍ ✅معلم
کلاس سوم دبستان بودم، مستاجر بودیم و مجبور شدیم چند ماه پس از شروع سال تحصیلی خانه مان را عوض کنیم و دبستان من هم عوض شد.

تغییر محل زندگی، دبستان، معلم و همکلاسی ها سبب شد کنار آمدن با شرایط جدید برایم سخت شود و دچار مشکلاتی مانند بهانه گیری، فرار از مدرسه، عدم ارتباط گیری با سایرین، کاهش اعتماد به نفس و... شوم، مشکلاتی که باعث شد روز در میان یکی از والدینم به مدرسه جدید بیایند و با آقای پروین پور، معلم کلاس سوم مدرسه شهید فغفور مغربی صحبت کنند.

اما مهربانی های مومنانه آقای معلم که با صبر و صفا همراه بود این طفل گریز پای را آرام آرام رام کرد و حال و هوای متلاطم اش را که با اشک و اضطراب همراه بود به ساحل آرامش رساند.

دستم را گرفت و پا به پا برد و نرم نرم نمراتی که به شدت افت کرده بودند سیر صعودی یافتند و همکلاسی هایی که از سر کودکی حالم را نمی فهمیدند را کنترل کرد تا اینکه بعد از چند ماه توانستم سر و سامان پیدا کنم و از امتحانات پایان سال با موفقیت عبور کنم.

در آن روزهای سخت علاقه به معنویات را در درون من بیدار کرد، تشویق به قرائت قرآن و انجام مستحبات می کرد، راه پای من به مسجد محل و نماز جماعت باز شد و شالوده بسیاری از آینده من بنا گذاشته شد.

به راستی اگر آن معلم فهمیم، مومن و صبور نبود، معلوم نبود امروزِ من چگونه بود؟ آیا دانشجوی دکتری بودم؟ چه شرایطی در زندگی اجتماعی داشتم؟ نسبت من با معنویات چه بود؟ و ده ها سوال دیگر

در مسیر زندگی انسان هایی هستند که اگر نبودند امروز ما شرایط دیگری داشتیم.
نمی دانم آقای پروین پور الان کجاست و چه می کند اما عمیقا خود را مدیون او می دانم و برایش آرزوی بهترین ها را دارم و روز معلم را به همه معلم هایی که انسان می سازند به ویژه به او تبریک می گویم.

پ ن:
تصویر آرشیوی است و ارتباطی به آن معلم و آن دبستان ندارد.

#مصطفی_شریف
#سلام_به_آینده

❇️ @mostafasharif_ir

Telegram

attach 📎

www.tg-me.com/us/دیــدبان | مصــطفے شــریف/com.mostafasharif_ir/839

712 viewsMay 1, 2020 at 18:11

‍ ✅معلم
کلاس سوم دبستان بودم، مستاجر بودیم و مجبور شدیم چند ماه پس از شروع سال تحصیلی خانه مان را عوض کنیم و دبستان من هم عوض شد.

تغییر محل زندگی، دبستان، معلم و همکلاسی ها سبب شد کنار آمدن با شرایط جدید برایم سخت شود و دچار مشکلاتی مانند بهانه گیری، فرار از مدرسه، عدم ارتباط گیری با سایرین، کاهش اعتماد به نفس و... شوم، مشکلاتی که باعث شد روز در میان یکی از والدینم به مدرسه جدید بیایند و با آقای پروین پور، معلم کلاس سوم مدرسه شهید فغفور مغربی صحبت کنند.

اما مهربانی های مومنانه آقای معلم که با صبر و صفا همراه بود این طفل گریز پای را آرام آرام رام کرد و حال و هوای متلاطم اش را که با اشک و اضطراب همراه بود به ساحل آرامش رساند.

دستم را گرفت و پا به پا برد و نرم نرم نمراتی که به شدت افت کرده بودند سیر صعودی یافتند و همکلاسی هایی که از سر کودکی حالم را نمی فهمیدند را کنترل کرد تا اینکه بعد از چند ماه توانستم سر و سامان پیدا کنم و از امتحانات پایان سال با موفقیت عبور کنم.

در آن روزهای سخت علاقه به معنویات را در درون من بیدار کرد، تشویق به قرائت قرآن و انجام مستحبات می کرد، راه پای من به مسجد محل و نماز جماعت باز شد و شالوده بسیاری از آینده من بنا گذاشته شد.

به راستی اگر آن معلم فهمیم، مومن و صبور نبود، معلوم نبود امروزِ من چگونه بود؟ آیا دانشجوی دکتری بودم؟ چه شرایطی در زندگی اجتماعی داشتم؟ نسبت من با معنویات چه بود؟ و ده ها سوال دیگر

در مسیر زندگی انسان هایی هستند که اگر نبودند امروز ما شرایط دیگری داشتیم.
نمی دانم آقای پروین پور الان کجاست و چه می کند اما عمیقا خود را مدیون او می دانم و برایش آرزوی بهترین ها را دارم و روز معلم را به همه معلم هایی که انسان می سازند به ویژه به او تبریک می گویم.

پ ن:
تصویر آرشیوی است و ارتباطی به آن معلم و آن دبستان ندارد.

#مصطفی_شریف
#سلام_به_آینده

❇️ @mostafasharif_ir

BY دیــدبان | مصــطفے شــریف