دانستن بعضی چیزها وقتی خودتون رو web developer معرفی می‌کنید اجباری هست؛ اونقدر واضح و اجباری که هیچکس از شما راجبش شاید سوال هم نکنه؛ ولی توی کار وقتی ببینند رعایت نمی‌کنید و خرابکاری جدی به بار میارید، از کار کنار گذاشته می‌شید.
چندتا مورد خیلی ساده‌اش :
۱- قبل از هر release باید پکیج‌های اصلی رو بررسی کنید، حتماً باید چک کنید که مشکل امنیتی نداشته باشه، خیلی‌ها توی دنیای python از مکانیزم‌های version lock, pip freeze, ... استفاده می‌کنند. این کار درست نیست (قبلاً هم صحبت کردم راجبش بجای = از ~= استفاده کنید) شما حداقل باید patch هارو بصورت خودکار بگیرید. اگر ورژن کتابخانه‌ها رو روی یک ورژن خاص می‌گذارید؛ حداقل باید ابزاری برای بررسی باگ‌های مهم و ورژن کتابخانه‌ها داشته باشید؛ که حتماً توی پایپ لاین این موضوع رو بررسی کنه.
۲- حداقل هر چند وقت یکبار یک نگاهی به داکیومنت اون کتابخانه بندازید، ببینید هنوز maintain می‌شه یا deprecate شده ؟
۳- صرف اینکه؛ JWT و SHA-256 استفاده می‌کنید اپلیکیشن شما امن نیست. من خیلی دیدم، که توی jwt متأسفانه بعضی‌ها اطلاعات کاربر رو می‌گذارند که خب خیلی اشتباه هست. یا مثلاً فارغ از اینکه پروژه برای چه کاری هست و چقدر باید امن باشه یا ... همیشه برای password hash از الگوریتم خاصی استفاده می‌کنند مثلا sha2-256
۴- حداقل آشنایی با SQL-Injection, XSS, ... رو باید داشته باشید
و موارد دیگر، البته که خیلی از این موارد رو Django برای شما انجام داده و مطمئن می‌شه وجود نداشته باشه و خیلی های دیگه هم باید توسط برنامه نویس رعایت بشه. بعضی‌ها حتی باید توی Test نویسی چک بشه وگرنه پروژه که بزرگ بشه احتمالش زیاد هست باعث نفوذ به سیستم و ... بشه.
یادم باشه بعداً یک checklist مخصوص DRF برای این موضوع آپلود کنم؛ تمام موارد رو حداقل در حد آشنایی بدونید و مطمئن بشید پروژه امن هست. مشکل امنیتی بسیار زیاد توی پروژه‌های دوستان می‌بینم و بهتون اطمینان خاطر میدم که به هیچ‌وجه من ادعایی روی سواد امنیتی و ... ندارم و این موارد بایدهای Software Engineering هست.
دانستن بعضی چیزها وقتی خودتون رو web developer معرفی می‌کنید اجباری هست؛ اونقدر واضح و اجباری که هیچکس از شما راجبش شاید سوال هم نکنه؛ ولی توی کار وقتی ببینند رعایت نمی‌کنید و خرابکاری جدی به بار میارید، از کار کنار گذاشته می‌شید.
چندتا مورد خیلی ساده‌اش :
۱- قبل از هر release باید پکیج‌های اصلی رو بررسی کنید، حتماً باید چک کنید که مشکل امنیتی نداشته باشه، خیلی‌ها توی دنیای python از مکانیزم‌های version lock, pip freeze, ... استفاده می‌کنند. این کار درست نیست (قبلاً هم صحبت کردم راجبش بجای = از ~= استفاده کنید) شما حداقل باید patch هارو بصورت خودکار بگیرید. اگر ورژن کتابخانه‌ها رو روی یک ورژن خاص می‌گذارید؛ حداقل باید ابزاری برای بررسی باگ‌های مهم و ورژن کتابخانه‌ها داشته باشید؛ که حتماً توی پایپ لاین این موضوع رو بررسی کنه.
۲- حداقل هر چند وقت یکبار یک نگاهی به داکیومنت اون کتابخانه بندازید، ببینید هنوز maintain می‌شه یا deprecate شده ؟
۳- صرف اینکه؛ JWT و SHA-256 استفاده می‌کنید اپلیکیشن شما امن نیست. من خیلی دیدم، که توی jwt متأسفانه بعضی‌ها اطلاعات کاربر رو می‌گذارند که خب خیلی اشتباه هست. یا مثلاً فارغ از اینکه پروژه برای چه کاری هست و چقدر باید امن باشه یا ... همیشه برای password hash از الگوریتم خاصی استفاده می‌کنند مثلا sha2-256
۴- حداقل آشنایی با SQL-Injection, XSS, ... رو باید داشته باشید
و موارد دیگر، البته که خیلی از این موارد رو Django برای شما انجام داده و مطمئن می‌شه وجود نداشته باشه و خیلی های دیگه هم باید توسط برنامه نویس رعایت بشه. بعضی‌ها حتی باید توی Test نویسی چک بشه وگرنه پروژه که بزرگ بشه احتمالش زیاد هست باعث نفوذ به سیستم و ... بشه.
یادم باشه بعداً یک checklist مخصوص DRF برای این موضوع آپلود کنم؛ تمام موارد رو حداقل در حد آشنایی بدونید و مطمئن بشید پروژه امن هست. مشکل امنیتی بسیار زیاد توی پروژه‌های دوستان می‌بینم و بهتون اطمینان خاطر میدم که به هیچ‌وجه من ادعایی روی سواد امنیتی و ... ندارم و این موارد بایدهای Software Engineering هست.
BY Python Hints
Warning: Undefined variable $i in /var/www/tg-me/post.php on line 283
Bitcoin mining is the process of adding new transactions to the Bitcoin blockchain. It’s a tough job. People who choose to mine Bitcoin use a process called proof of work, deploying computers in a race to solve mathematical puzzles that verify transactions.To entice miners to keep racing to solve the puzzles and support the overall system, the Bitcoin code rewards miners with new Bitcoins. “This is how new coins are created” and new transactions are added to the blockchain, says Okoro.
Export WhatsApp stickers to Telegram on Android
From the Files app, scroll down to Internal storage, and tap on WhatsApp. Once you’re there, go to Media and then WhatsApp Stickers. Don’t be surprised if you find a large number of files in that folder—it holds your personal collection of stickers and every one you’ve ever received. Even the bad ones.Tap the three dots in the top right corner of your screen to Select all. If you want to trim the fat and grab only the best of the best, this is the perfect time to do so: choose the ones you want to export by long-pressing one file to activate selection mode, and then tapping on the rest. Once you’re done, hit the Share button (that “less than”-like symbol at the top of your screen). If you have a big collection—more than 500 stickers, for example—it’s possible that nothing will happen when you tap the Share button. Be patient—your phone’s just struggling with a heavy load.On the menu that pops from the bottom of the screen, choose Telegram, and then select the chat named Saved messages. This is a chat only you can see, and it will serve as your sticker bank. Unlike WhatsApp, Telegram doesn’t store your favorite stickers in a quick-access reservoir right beside the typing field, but you’ll be able to snatch them out of your Saved messages chat and forward them to any of your Telegram contacts. This also means you won’t have a quick way to save incoming stickers like you did on WhatsApp, so you’ll have to forward them from one chat to the other.
