سوگند به تاکستان
که پیش از تولد انگور
شراب بوده‌م من…


بیژن نجدی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

می‌بینم
آن شکفتن شادی را
پرواز بلند آدمیزادی را
آن جشن بزرگ روز آزادی را


هوشنگ ابتهاج


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

ای نازنین
اندوه اگر که پنجه به قلبت زد
تاری ز موی سپیدم
در عود سوز بیفکن
تا عشق را بر آستانه‌ی درگاه بنگری.


نصرت رحمانی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

تکرار کن فراغت را و رهایی را
تکرار کن خنده‌ی بلند شاخسار بی‌تاب را
بر پرواز بی‌گاه پرنده‌ها
که صیادی در میان نبوده است
جز باد.


منوچهر آتشی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

اکنون کجاست؟
چه می‌کند؟
کسی که فراموشش کرده‌ام.


عباس کیارستمی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

وقتی كه باز می‌آیی
نام تو را
تمام جهت‌ها رسم می‌كنند...


یدالله رویایی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

چگونه ناتمامی قلبم بزرگ شد
و هیچ نیمه‌ای این نیمه را تمام نکرد.


فروغ فرخزاد


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

من در پی خویشم،
به تو بر میخورم اما،
آن سان شده‌ام گم
که به من دسترسی نیست...


هوشنگ ابتهاج


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

ای نوازنده‌ی تار صوتی قوها!
چمدانی که از دریا
به دریا
می‌بندی
در وقتِ مرگ
از خورشید ورم خواهد کرد.


بیژن الهی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

امروز
از تحت سینه‌ام،
دستی
دریچه‌ی مخفی را
آهسته باز کرد
در من،
تو را بیدار کردند.


رضا براهنی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

در یک‌دیگر گریسته بودیم
در یک‌دیگر
تمام لحظه‌ی بی‌اعتبارِ وحدت را
دیوانه‌وار زیسته بودیم.


فروغ فرخزاد



■ شعرخوانی
● @Reading_poem

کجا رها کنم این بار غم که بر دوش است؟


فریدون مشیری



■ شعرخوانی
● @Reading_poem

اکنون با چمدانی در دست
و گل سرخی بر سینه
آواره‌ی جهان است و
رؤیت آن‌همه زیبایی را هنوز
آینه‌ای نیافته است.


عباس صفاری



■ شعرخوانی
● @Reading_poem

تو نمی‌میری
همچون پرچمی که سربازان بسیاری در آن شلیک کرده باشند،
هر شب به هنگام باد
ماه را از خود عبور می دهی.


غلامرضا بروسان



■ شعرخوانی
● @Reading_poem

کاش
تو بر دار
می‌کوفتی ای دارکوب
که بی دار مان کنی.


یاور مهدی پور
@yavarmehdipour



■ شعرخوانی
● @Reading_poem

مگر جز دخترانگی
چه خواهشی از جهان داشتم
که خشمت
اسلحه را آبستن کرد
نوزادش
در گهواره ی چشمم زاده شد و
لبخندت شکفت...

پریزاد حیجوان


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

به همان سادگی
که کلاغ سالخورده
با نخستین سوت قطار
سقف واگن متروک را
ترک می‌گوید
دل،
دیگر
در جای خود نیست
به همین سادگی!


حسین منزوی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

مرگ
آنچنان به سایه‌ات
آمیخته‌ست
که روشنایی صد آفتاب نیز
از رگانت
بازش نمی‌‌شناسد.


محمد مختاری


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

این دست‌های تو
پاسخ روز را خواهد داد
اگر گم شوند
همیشه در سایه‌های تابستان می‌مانم.


احمدرضا احمدی



■ شعرخوانی
● @Reading_poem

و این جهان پر از صدای حرکت پاهای مردمی‌ست
که همچنان که تو را می‌بوسند
در ذهن خود طناب دار تو را می‌بافند...


فروغ فرخزاد


■ شعرخوانی
● @Reading_poem