Самаркандда кафеда эрим ошпазга этироз билдирувди, Бир пасдан кейин гиргиттон менга гул Бериб кетди.Байрамингиз Билан деб. Акамни янгам йулга солади деди шекилли😂😂

МУНОЖОТ
Эй севгили!
Бир ишорасила
Тоғларни тевадек чўктирган,
Вулқонларни Ер белига
Оташ нутфаси каби жойлаган севгили!
Эй, айри оқимларни айрилигича
Ёнма-ён оқизиб қўйган,
Очни очлиги, тўқни тўқлиги,
Борни борлиги, йўқни йўқлиги ила
Синаган, сийлаган севгили!
Эй, нурнинг илк толасига
Субҳ қатрасидан кўзгу ясаган,
Ҳаётни томчига, ўлимни сукутга,
Руҳ қушини тан қафасига жойлаган,
Ҳар умр оғочида бир қушни бўзлатган севгили,
Ҳар жуфт қорачиққа бир армон гизлатган севгили,
Ҳар тирик исёнга бир мозор излатган севгили!
Баданимнинг кўк ирмоқларида
Севгили исмларни кўпдан кездирган,
Хиёнат аччиғин обдон сездирган,
Жонни ҳаётдан бездирган севгили!
Биламан, қачонлардир
Ер белида оташ нутфасин қайнатган
Қудрат бармоғила халос этгайсан
Кўк ирмоқларимни қуритган исмлардан,
Эй, севгилилар севгилиси!..

ОРЗУГА
Эй сен, юнон атиргули,
Гулсан, лекин тиканли.
Қачон кўрсам, кўзинг ёшли,
Япроқларинг шиканли.
Қайғунг бисёр – ўз умрингга
Мувофиқсан, моссан сен.
Ҳаддан ортиқ мардсан илло,
Ҳаддан ортиқ ростсан сен!
Бармоқларинг ўзгаларнинг
Кўз ёшларин сидирган.
Билмам, балки онанг сенга
Шер юрагин едирган.
Номардлардан кечмайсан шарт,
Қовжирайсан, бўзлайсан.
Севгингни, ҳам нафратингни
Кўз ёшларга гизлайсан.
Етар, андуҳ чашмасидан
Илдизингга берма сув.
Олти ёнда барқ урар март,
Сенинг каби соф, сулув.
Эй сен, юнон атиргули,
Гулсан, лекин тиканли...

Бугун - Орзу, Орзуш, Орзу Аъзам туғилган кун. Орзу, сиз бизнинг ягонамизсиз. Сиздек фарзанди, дўсти, яқини, синглиси, онаси бор одамлар дунёнинг энг бахтиёрларидир. Умрингиз узоқ бўлсин. (эслатма:расмдаги гулдастани тезроқ бошга қўндиринг. Йўқса, баҳор келмайдиганга ўхшаяпти😍)

Бу йигит жияним Шуҳрат. Консерваторияда 1-курсда ўқийди. Эшитиб кўринглар-чи. 😍

***

Bir qo'shiq izlarman
Shamolning shiddati
Yomg'irning isi
Quyosh harorati bo'lsin
Tinglab yo'qotayin o'zimni

Bir hikoya izlarman
Meniki bo'lgan
Tangrining sir sandig'idan
O'g'irlangan bo'lsin
O'qib murosaga kelay hayot bilan

Bir umid izlarman
Yetguncha
Uzilsin yerdan oyoqlarim
Muallaq qolayin havoda
Bir qayg'u kerak
Har on o'ldirib
Har on tiriltirsin yangidan
Qiymatini bilay hayotning

Men bir Bilqisman
Ishq quyoshi ko'r etmish ko'zlarimni
Sulaymon izlarman
Bir gunoh talabimdir
Mojaro o'marmoqqa bozor
Osilmoqqa dor
Ko'milmoqqa mozor... izlarman

ҚИЗИЛ ГУЛ
Апрель болалар туғар
Бармоқ катталигида
Сўнг пионгул ғунчасида
Улғайтирар уларни –
Яшил қўнғизларга қўриқлатиб.
Биз эса сен билан
Лабларимиз қонагунча
Фўруғ*дан айтамиз:
“Қизил гул, қизил гул, қизил гул”...
Токи қизил тусга кирсин апрель кўчаси,
То шафақлар улуш олсин фасл юзидан,
То қизғалдоқ қадаҳини рангга тўлдирсин,
То ишқ аҳлин сурур эмас, ғусса ўлдирсин –
Қадимдагидек...
То қизил гул эшкак бўлсин Тонг кемасига,
Кема туйғу тўлқинида тебрансин токи,
Капалаклар лангар боғлаб Кун ёлқинига,
Қанотларин жуфтлаганча тин олсин ёки –
Тинмасинлар...
Зотан, бугун милён дудоқлардан
“Қизил гул” тўкилар –
Ризоликлар, афсуслар,
Севикли, севиксиз исмлар,
Бут ва ярим изҳорларга қўшила.
Тикилсанг, қаршингда
Яна бир Қизил денгиз пайдо –
“Қизил гул” тошқинини
Симиролмас рўзадор Дунё.

*Фўрўғ Фаррухзод

Бугун менинг байрамим. Набирам Умаржон, менинг динозаврчам, бегемотчам, акулачам, дельфинчам, нерпачам, белухачам😀бир ёшга тўлди. Илоҳим, болажонимнинг умри узоқ, ризқи бутун бўлсин. Дуо қилиб қўйинглар.

Рақс

Ҳар гал бир бўшлиқ истайман,
ҳеч кимсиз, ҳеч нарсасиз бир бўшлиқ.
Кейин, у бўшлиқни тўлдирмоқ истайман...

Экранларни тўлдириб, бахт ва бахтсизлик, ишқсизлик оқибатлари ҳақида гапираман...
Қайтаётиб, таксига ўтириб куламан,
Ўзимнинг устимдан, албатта...

Ишга бораман,
Мажлисларда ўтиради сувратим.
Чўкиб бораётганим ҳақида
эслагиси келмас сувратимнинг ҳам...

Тўйга бораман,
Кимнинг тўйи эди?
Кетаётиб эслашга уринаман.
Бораман, кимнинг тўйи эканининг нима фарқи бор аслида...
Ўзим бахтга ишонмасамда,
бахт тилайман,
ҳаммага жўр бўлиб.
Қўлларимни баланд кўтариб ўйнайман,
Учгим, учиб кетгим келаётганини яшираман ўзимча.

Ўзимча,
аллақачонлар севганларим ёдидан ўчганимни,
Энди аввалгидек севилмаслигимни,
Ҳеч қачон ҳеч кимга суяна олмаганимни,
Ва ўз тақдиримни яшамаётганимни,
Аслида тақдирим йўқ эканини,
Ёлғизлик ҳаммасидан яхшилигини,
Ҳамма-ҳаммасини яширмоқчи бўламан.

Бахтли аёллар рақсга тушолмайдилар, ишонинг!
Мени тўйингизга айтинг,
Рақсга тушиб бераман.

05.05.2024 й

Juda yaramassan, Guljamol...

Азизим, дунйога бевакт келибмиз😂

Sevgilim, hidingda qonning ta'mi bor.
Darrov nish urib, shuvillab to'kilgan yaproqlar ta'mi.
Musiqa ohangi - olisdagi fon,
Kuchdan qolgan oyoq, qo'llarning ta'mi.

Qayga bekinishni bilmagan jonzot
To'da orasida yalong'och qoldi -
O'zin urolmay qolgan yo'lning ta'mi bor.


Ko'chada qolgan boshpanasiz his,
Yetimcha his,
"Uh"ning ta'mi bor -
O'pkalaring yaxshilab to'ymagan nafas
Yashaging kelaru,
O'lging keladi
Kuzning ta'mi bor.

Dorlarga bo'g'zidan osilgan zocha*
Nahot ta'sirchanlik bo'lurmi shuncha
Har bir holatimdan bag'rim yiqildi -
Men qochib ketadigan yolg'izlikning ta'mi bor!

Sevgilim, yolg'izlikka qoldir hidingni -
Hislarimda o'lim ta'mi bor!


(*qo'g'irchoq)

Тиллажоннинг шеърига жавоб

Кечир мени, севгилим,
Оқ капалак қанотин  гардларила
Кунларимизни бўямоққа беҳуда уринганим учун кечир

Кечир мени, севгилим,
Момоқаймоқ булутчаси каби ўйин қилиб тўзғитган,
Сўнг асло жамлай олмаган шодликларимиз учун кечир

Кечир мени, севгилим,
Ҳар  кеч  юрагим  тафтида ошиқ морлар сингари 
Бир-бирига чирмашиб исингувчи азобларим  учун  кечир

Қачондир ўпкага эврилган ойқулоғимнинг
Оламингда энтика олган нафаслари учун кечир

Кечир, агар кечира олсанг,
Тутқунликни сева-сева, баногоҳ
Кўкка  кўтариб  қочган қафасларим учун кечир

Кечир мени, севгилим,
Йиллар чангидан тўплаган  ҳамма “ҳеч”ларим,
“Ҳеч”лардан ясаб олган кўринмас тангричам учун кечир

Кечир  мени,  кечира  олсанг,
Тобора олислаб  кетаётганим учун
Сендан, ҳам Севгилидан

Гулноз МЎМИНОВА

ҲУКМ

Сенга жуда гўзал туюлган
Ўша кеч бир одам
Ўзи тутиб олган бахт қушининг
Укпар қанотларин бирма-бир юлмоқда эди:
“Чирт, чирт, чирт...”
Охир яланғоч қолди бахт қуши.
Кейин ўша одам
Қушни учмакка мажбурлади.

Мил тортди ўша кеч
Кўк юлдузларин минглаган кўзларига
Яланғоч бахт қушининг шармисор парвози,
Ер юлдузларин ҳам.
Қайтиб кўргулик қилмасин,
Қайтиб кўргулик қилмасин...

Гулноз Мўминова

https://www.tg-me.com/telegram/com.dil_siniqlari

менга доим аёллар шеърияти маъқул бўлган. буни доим бир нарсада ҳис қилганман: аёллар шеъриятидан конкрет нимадир топиш мумкин. бу айнан нимадир бўлади, эркакларникига ўхшаган осмондаги қўлетмас нималардир эмас, аслида бунда ҳам улкан нимадир борку, аммо конкрет, ичкарига кириб, худди жарроҳ скалпели билан тана қисмларини бирма бир кесиб боргандай, аёллар шеърияти ҳам ҳисларни, бугунги куннинг оғриқларини битта битталаб майдалайди, ҳатто кичик нуқтасини ҳам ўтказиб юбормайди. ҳатто у шунчаки аёлнинг ҳиси бўлса ҳам. бунда берилиш бор, катта берилиш – баъзида ўйлаб қоламан, эҳтимол аёллар шеърияти шунинг учун ҳам ёрқин ва шунинг учун ҳам тез ёниб, тез ўчиб қолар? унданам ташқари буларни тушуниш, тушунишга уриниш қанчалик тўғри?

яъни, масалан, опани мана шу шеъридан нимани тушунса, ҳис қилса бўлади, ва бу қанчалик тўғри бўлиш эҳтимоли бор? буни унинг ўзидан сўраганда ҳам жавоб олиб бўлмайди, аммо шеърнинг туғилишига конкрет нимадир ҳодиса содир бўлганку – оғриқ устида қон тўдаланиб-тўдаланиб қаттиқ яра ҳосил қилгандай бу ҳам нимадир сабабнинг оқибатику, шоир эса бу ҳақда бирон нима демайди ва яна одамнинг, ўқувчининг, шеър мутолаасидан юраги зирриллаган кишининг ўзи сабаб топишига тўғри келади. бу актуал эмас, яъни исталган одам, у ҳоҳ адабиётшунос бўлсин, ҳоҳ оддий китобхон – шеърни ўқиб қилган хулосасини ҳукм сифатида ўтказа олмайди – бунга унинг ҳаққи йўқ. чунки аввало бу унинг, фақатгина унинггина хулосаси, ҳиси; кейинги сабаб бу шоир интеллектининг бааланд деворлари – агар унинг яқини бўлганингиз тақдирда ҳам унинг ичидан ўтаётган ўйлари сизга шу қадар кўримсизки, ҳатто назарингизнинг олисга етиб борадиган нурлари ҳам унга тегмайди ва бу маънода сиз унинг нимададир айблашингиз, унинг ёзиқлари устидан ҳукм чиқаришингиз мумкинмас.

аммо барибир бу нима? нега бошида “сен”у кейин “бир одам”? ким у бахт қушини патини юлаётган? кейин нега патсиз қушни осмонга учишга мажбур қилди? нега бахт қуши мил тортади юлдузларнинг кўзларига? нега бу шармисорлик ва нега буни қайтиб кўргулик қилмасин? ахир қандай қилиб кўриш мумкин, агар бахт қуши юлдузлар қатори бир одамнинг ҳам кўзига мил тортган бўлса? бунча саросарлик ва янглиштириш? бунча қават-қават, худди осмоннинг қаватларига ўхшаб?

бу сўроқлар кишини ичкаирга олиб киради ва охиридаги хулоса одамни қўрқувга солади. шундай қўрқувгаки, буни космосда йўқолиб қолган одамгина ҳис қилади ва пичирлайди: “кўргулик қилмасин...”