Forwarded from انجمن علمی حقوق دانشگاه خوارزمی تهران (𝗔𝗹𝗶𝗿𝗲𝘇𝗮)
انجمن علمی‌دانشجویی حقوق دانشگاه خوارزمی با همکاری گروه حقوق بین الملل دانشکده حقوق و علوم سیاسی برگزار می‌کند:
«آموزه‌های دیوان داوری ایران و آمریکا»
• سخنرانان:
👤 دکتر احمدرضا توحیدی
دانشیار گروه حقوق بین الملل دانشگاه قم
👤 دکتر مجتبی اصغریان
عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی، وکیل پایه یک دادگستری
👤 دکتر خلیل روزگاری آقبلاغ
مدرس دانشگاه
• دبیر نشست:
👤 دکتر هادی آذری
عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی
📆 زمان: سه‌شنبه ۸ خردادماه، ساعت ۱۱.۳۰ الی ۱۳
📍مکان: خیابان انقلاب، خیابان مفتح جنوبی، دانشگاه خوارزمی، ساختمان پروین اعتصامی، سالن ۱۷ شهریور
🔸 حضور برای عموم آزاد است.
🔹 جهت دریافت گواهی به لینک زیر مراجعه فرمایید.
https://digiform.ir/wd3c08801
انجمن علمی حقوق دانشگاه خوارزمی⚖️
@kharazmi_law
http://instagram.com/khu__law
«آموزه‌های دیوان داوری ایران و آمریکا»
• سخنرانان:
👤 دکتر احمدرضا توحیدی
دانشیار گروه حقوق بین الملل دانشگاه قم
👤 دکتر مجتبی اصغریان
عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی، وکیل پایه یک دادگستری
👤 دکتر خلیل روزگاری آقبلاغ
مدرس دانشگاه
• دبیر نشست:
👤 دکتر هادی آذری
عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی
📆 زمان: سه‌شنبه ۸ خردادماه، ساعت ۱۱.۳۰ الی ۱۳
📍مکان: خیابان انقلاب، خیابان مفتح جنوبی، دانشگاه خوارزمی، ساختمان پروین اعتصامی، سالن ۱۷ شهریور
🔸 حضور برای عموم آزاد است.
🔹 جهت دریافت گواهی به لینک زیر مراجعه فرمایید.
https://digiform.ir/wd3c08801
انجمن علمی حقوق دانشگاه خوارزمی⚖️
@kharazmi_law
http://instagram.com/khu__law
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نقدِ بازارِ جهان بنگر و آزارِ جهان
گر شما را نه بس این سود و زیان؛ ما را بس
شعر: حافظ
موسیقی: اجرای خصوصی بانگِ نای و نی با آواز محمدرضا شجریان و ساز مجید درخشانی.
#حقوق_و_هنر
#شعر_و_حقوق
@iranianlls
@lawandart99
گر شما را نه بس این سود و زیان؛ ما را بس
شعر: حافظ
موسیقی: اجرای خصوصی بانگِ نای و نی با آواز محمدرضا شجریان و ساز مجید درخشانی.
#حقوق_و_هنر
#شعر_و_حقوق
@iranianlls
@lawandart99
علوم معین حقوق،
رضا علومی،
برگرفته از:
https://www.tg-me.com/EdalatKhanee/15
برای مطالعه‌ی توضیحات، بنگرید به یادداشت زیر.
@iranianlls
رضا علومی،
برگرفته از:
https://www.tg-me.com/EdalatKhanee/15
برای مطالعه‌ی توضیحات، بنگرید به یادداشت زیر.
@iranianlls
انجمن‌حقوق‌شناسی
علوم معین حقوق، رضا علومی، برگرفته از: https://www.tg-me.com/EdalatKhanee/15 برای مطالعه‌ی توضیحات، بنگرید به یادداشت زیر. @iranianlls
علوم معین حقوق
(نیم‌نگاهی به یک اصطلاح)
مهدی جوادی
لایب‌نیتس، فیلسوف، ریاضی‌دان و دانشمند سرشناس، که در زمانۀ خود در حقوق نیز صاحبنظر شمرده می‌شد، در سال ۱۶۶۷ میلادی در کتابش با نام «روش جدیدِ آموختن و آموزش حقوق» از «تاریخ بیرونی حقوق» سخن گفته بود. (۱) نزدِ او، مطالعۀ حوادثی که بر یک ملت گذشته و وقایعی که حقوقْ تجلی‌بخشِ آن‌ها است، برای هر حقوقدان ضروری است، اما به شرطِ آن‌که آن‌ها را بیرون از دانشِ حقوق مطالعه کند. به بیان دیگر، حقوقدان نباید از شناخت و فهم حوادث و وقایع اجتماعی غافل بماند، اما نباید آن‌ها را هم با دانشِ حقوق یکسان بپندارد.
در قرن بیستم و بیست و یکم، اصطلاح «تاریخ بیرونی حقوق» دیگر رایج نیست، اما حقوقدانان همچنان مطالعات حقوقی را دایره‌ای بسته می‌دانند و تلاش می‌کنند تا «درون» و «بیرون» دانش حقوق را با خطی از هم جدا کنند. البته حقوقدانان این دوران نیز اهمیت مطالعۀ عوامل اجتماعی را انکار نمی‌کنند، اما همچنان بر سر آن‌اند که این مطالعه را بیرون از دانش حقوق نگاه دارند.
برای مثال، هانس کلسن در «نظریۀ کلی حقوق بین‌الملل عمومی»، درس‌گفتارش در آکادمی حقوق بین‌الملل لاهه، می‌گوید: «[مطالعۀ] حقوق بین‌الملل، مسائل تاریخی، اجتماعی و، پیش از این‌ها، مسائل سیاسی‌یی پیش روی می‌آورد که به اندازۀ مسائل حقوقی مهم‌اند و یا حتی از آن‌ها (مسائل حقوقی) مهم‌ترند. اما ضروری است که به دقت این مسائل را از هم تفکیک کنیم، خاصه برای آن‌که پرهیز کنیم از اختلاطِ خطرناکِ میان مسئلۀ [مربوط به] طبیعت و محتوای حقوق موضوعه (معتبر) و الزامات سیاسی‌یی که آیندۀ آن (حقوق) را شکل می‌دهد.» (۲)
البته این دایرۀ فرضیِ مطالعات حقوقی تنها به «نظریۀ کلی حقوق» اختصاص ندارد، بلکه حقوقدانان برجسته، حتی در مهمترین بحران‌های سیاسی و اجتماعی، نیز آن را از یاد نمی‌برند، چندان‌که، برای مثال، ژرژ سِل، حقوقدان برجستۀ فرانسوی، در سال ۱۹۵۶ در اوج بحران ملی‌شدن کانال سوئز، هنگامی که احتمال نبرد میان بریتانیا و فرانسه از یک‌سو با مصر در سوی دیگر می‌رفت، مقالۀ «ملی‌کردن کانال سوئز و حقوق بین‌الملل» را چنین آغاز کرد: « قضیۀ کانال سوئز، همچون تمام مخاصمات بین‌المللی، یک جنبۀ سیاسی و یک جنبۀ حقوقی دارد که به شدت (عمیقاً) در هم آمیخته‌اند. طبق معمول، جنبۀ سیاسی بر جنبۀ حقوقی تفوّق دارد؛ ... با این همه، [در این مقاله] می‌خواهیم [این مسئله را] از جنبۀ ... حقوقی نظاره کنیم...» (۳)
به هر حال، در وجودِ دایره‌ای که مطالعات حقوقی منحصر به آن است و بیرون از آن را نمی‌توان حقوق نامید، کمتر تردید کرده‌اند، اما بیاید تصور کنیم کسی توانست این دایره را به بهترین شکل ممکن ترسیم کند و درون و بیرون حقوق را با خطی دقیق از هم جدا کند؛ چنین فردی، دست‌کم در روزگار ما، باید بلافاصله به این سؤال پاسخ دهد که علومی مثل جامعه‌شناسی و یا اقتصاد چه جایگاهی در مطالعات حقوقی و، به تبع آن، دانشکده‌های حقوق خواهند داشت؛ مسئله‌ای که موریس هوریو در مقالۀ «دانشکده‌های حقوق و جامعه‌شناسی»، که در سال ۱۸۹۳ میلادی به چاپ رسید، بدان پرداخته است. (۴)
در نظر هوریو، هر امر حقوقی، یا به تعبیر مرسوم روزگار ما: هر پدیدار حقوقی، بی‌تردید پدیداری اجتماعی نیز هست؛ پس روشن است که می‌توان هر امر حقوقی را از دیدِ جامعه‌شناسی نیز مطالعه کرد. اما سؤال اصلی این است که آیا جامعه‌شناسی می‌تواند جای دانش حقوق را بگیرد و یا دانش حقوق را باید یکی از علوم اجتماعی به حساب آورد؟
هوریو حقوق را علم، به معنای دقیق کلمه، نمی‌دانست و برای همین پاسخ‌اش به هر دو بخش این سؤال منفی بود. حقوق نزد هوریو هنر است، زیرا بعضی از جنبه‌های آن را نمی‌توان با روابط علت و معلولی توضیح داد. برای مثال، نمی‌توان سرچشمۀ ارزش‌های اساسی مقبول یک ملت را و یا احساس عدالت و ظلمی را که در وجدان جمعی یک ملت پدید می‌آید و ریشۀ بسیاری از قواعد حقوقی است، توجیه علمی کرد و علتی را که سبب پیدایش آن‌ها شده است، به روشنی معین کرد. بنابراین حقوق، برای او، از اساس علم نبود که بخواهد یکی از شاخه‌های علوم اجتماعی باشد و یا یکی از علوم اجتماعی بخواهد جانشین آن شود. البته تذکر این نکته هم بی‌فایده نیست که حقوق برای هوریو تنها در فن یا تکنیک هم خلاصه نمی‌شد، بلکه، به معنای دقیق کلمه، هنر بود؛ چیزی شبیه هنرهای زیبا.
بگذریم. از منظری که هوریو به این مسئله پرداخته است، جامعه‌شناسی نمی‌تواند جانشین حقوق شود، اما آیا می‌تواند یاور آن باشد؟
پاسخ هوریو به این سؤال مثبت است، اما به دو شرط:
@iranianlls
(نیم‌نگاهی به یک اصطلاح)
مهدی جوادی
لایب‌نیتس، فیلسوف، ریاضی‌دان و دانشمند سرشناس، که در زمانۀ خود در حقوق نیز صاحبنظر شمرده می‌شد، در سال ۱۶۶۷ میلادی در کتابش با نام «روش جدیدِ آموختن و آموزش حقوق» از «تاریخ بیرونی حقوق» سخن گفته بود. (۱) نزدِ او، مطالعۀ حوادثی که بر یک ملت گذشته و وقایعی که حقوقْ تجلی‌بخشِ آن‌ها است، برای هر حقوقدان ضروری است، اما به شرطِ آن‌که آن‌ها را بیرون از دانشِ حقوق مطالعه کند. به بیان دیگر، حقوقدان نباید از شناخت و فهم حوادث و وقایع اجتماعی غافل بماند، اما نباید آن‌ها را هم با دانشِ حقوق یکسان بپندارد.
در قرن بیستم و بیست و یکم، اصطلاح «تاریخ بیرونی حقوق» دیگر رایج نیست، اما حقوقدانان همچنان مطالعات حقوقی را دایره‌ای بسته می‌دانند و تلاش می‌کنند تا «درون» و «بیرون» دانش حقوق را با خطی از هم جدا کنند. البته حقوقدانان این دوران نیز اهمیت مطالعۀ عوامل اجتماعی را انکار نمی‌کنند، اما همچنان بر سر آن‌اند که این مطالعه را بیرون از دانش حقوق نگاه دارند.
برای مثال، هانس کلسن در «نظریۀ کلی حقوق بین‌الملل عمومی»، درس‌گفتارش در آکادمی حقوق بین‌الملل لاهه، می‌گوید: «[مطالعۀ] حقوق بین‌الملل، مسائل تاریخی، اجتماعی و، پیش از این‌ها، مسائل سیاسی‌یی پیش روی می‌آورد که به اندازۀ مسائل حقوقی مهم‌اند و یا حتی از آن‌ها (مسائل حقوقی) مهم‌ترند. اما ضروری است که به دقت این مسائل را از هم تفکیک کنیم، خاصه برای آن‌که پرهیز کنیم از اختلاطِ خطرناکِ میان مسئلۀ [مربوط به] طبیعت و محتوای حقوق موضوعه (معتبر) و الزامات سیاسی‌یی که آیندۀ آن (حقوق) را شکل می‌دهد.» (۲)
البته این دایرۀ فرضیِ مطالعات حقوقی تنها به «نظریۀ کلی حقوق» اختصاص ندارد، بلکه حقوقدانان برجسته، حتی در مهمترین بحران‌های سیاسی و اجتماعی، نیز آن را از یاد نمی‌برند، چندان‌که، برای مثال، ژرژ سِل، حقوقدان برجستۀ فرانسوی، در سال ۱۹۵۶ در اوج بحران ملی‌شدن کانال سوئز، هنگامی که احتمال نبرد میان بریتانیا و فرانسه از یک‌سو با مصر در سوی دیگر می‌رفت، مقالۀ «ملی‌کردن کانال سوئز و حقوق بین‌الملل» را چنین آغاز کرد: « قضیۀ کانال سوئز، همچون تمام مخاصمات بین‌المللی، یک جنبۀ سیاسی و یک جنبۀ حقوقی دارد که به شدت (عمیقاً) در هم آمیخته‌اند. طبق معمول، جنبۀ سیاسی بر جنبۀ حقوقی تفوّق دارد؛ ... با این همه، [در این مقاله] می‌خواهیم [این مسئله را] از جنبۀ ... حقوقی نظاره کنیم...» (۳)
به هر حال، در وجودِ دایره‌ای که مطالعات حقوقی منحصر به آن است و بیرون از آن را نمی‌توان حقوق نامید، کمتر تردید کرده‌اند، اما بیاید تصور کنیم کسی توانست این دایره را به بهترین شکل ممکن ترسیم کند و درون و بیرون حقوق را با خطی دقیق از هم جدا کند؛ چنین فردی، دست‌کم در روزگار ما، باید بلافاصله به این سؤال پاسخ دهد که علومی مثل جامعه‌شناسی و یا اقتصاد چه جایگاهی در مطالعات حقوقی و، به تبع آن، دانشکده‌های حقوق خواهند داشت؛ مسئله‌ای که موریس هوریو در مقالۀ «دانشکده‌های حقوق و جامعه‌شناسی»، که در سال ۱۸۹۳ میلادی به چاپ رسید، بدان پرداخته است. (۴)
در نظر هوریو، هر امر حقوقی، یا به تعبیر مرسوم روزگار ما: هر پدیدار حقوقی، بی‌تردید پدیداری اجتماعی نیز هست؛ پس روشن است که می‌توان هر امر حقوقی را از دیدِ جامعه‌شناسی نیز مطالعه کرد. اما سؤال اصلی این است که آیا جامعه‌شناسی می‌تواند جای دانش حقوق را بگیرد و یا دانش حقوق را باید یکی از علوم اجتماعی به حساب آورد؟
هوریو حقوق را علم، به معنای دقیق کلمه، نمی‌دانست و برای همین پاسخ‌اش به هر دو بخش این سؤال منفی بود. حقوق نزد هوریو هنر است، زیرا بعضی از جنبه‌های آن را نمی‌توان با روابط علت و معلولی توضیح داد. برای مثال، نمی‌توان سرچشمۀ ارزش‌های اساسی مقبول یک ملت را و یا احساس عدالت و ظلمی را که در وجدان جمعی یک ملت پدید می‌آید و ریشۀ بسیاری از قواعد حقوقی است، توجیه علمی کرد و علتی را که سبب پیدایش آن‌ها شده است، به روشنی معین کرد. بنابراین حقوق، برای او، از اساس علم نبود که بخواهد یکی از شاخه‌های علوم اجتماعی باشد و یا یکی از علوم اجتماعی بخواهد جانشین آن شود. البته تذکر این نکته هم بی‌فایده نیست که حقوق برای هوریو تنها در فن یا تکنیک هم خلاصه نمی‌شد، بلکه، به معنای دقیق کلمه، هنر بود؛ چیزی شبیه هنرهای زیبا.
بگذریم. از منظری که هوریو به این مسئله پرداخته است، جامعه‌شناسی نمی‌تواند جانشین حقوق شود، اما آیا می‌تواند یاور آن باشد؟
پاسخ هوریو به این سؤال مثبت است، اما به دو شرط:
@iranianlls
انجمن‌حقوق‌شناسی
علوم معین حقوق (نیم‌نگاهی به یک اصطلاح) مهدی جوادی لایب‌نیتس، فیلسوف، ریاضی‌دان و دانشمند سرشناس، که در زمانۀ خود در حقوق نیز صاحبنظر شمرده می‌شد، در سال ۱۶۶۷ میلادی در کتابش با نام «روش جدیدِ آموختن و آموزش حقوق» از «تاریخ بیرونی حقوق» سخن گفته بود.…
نخست این‌که جامعه‌شناسی دست از ادعای کشف تمامی قوانین حاکم بر اجتماع بردارد. در سال‌های پایانی قرن نوزدهم که هوریو مقاله‌اش را می‌نوشت، گروهی از جامعه‌شناسان باور داشتند که جامعه‌شناسی روزی قادر به کشف تمامی قوانین حاکم بر اجتماع خواهد شد و، از طریق این کشف، جامعه‌شناسان می‌توانند سرنوشت نهایی بشر را دریابند؛ هوریو در پاسخ به این جامعه‌شناسان می‌نویسد که کشف تمامی قوانین اجتماعی هیچ‌گاه ممکن نخواهد شد؛ گذشته از این‌که در این جبرگرایی که این جامعه‌شناسان گرفتارش آمده‌اند، جایی برای اراده باقی نمی‌ماند؛ در حالی که بسیاری از حوادث تاریخی زادۀ ارادۀ افراد بشرند و از هیچ قانون معیّنی پیروی نمی‌کند. برای همین، به نظر هوریو، اگر جامعه‌شناسی می‌خواهد یاور حقوق شود، باید دست از این ادعای باطل بردارد و حدود و مرزهای خود را به روشنی تعیین کند.
دومین شرط این است که جامعه‌شناسی نباید از مطالعۀ ارزش‌ها و حتی احساس عدالتی که در نهاد بشر است غافل بماند. این شرط شاید امروز تردیدناپذیر و، در نتیجه، لغو به نظر بیاید، اما نباید از یاد برد که هوریو این مقاله را در سال ۱۸۹۳ نوشته است، وقتی هنوز مهمترین آثار جامعه‌شناسی جدید، از جمله نوشته‌های اصلی دورکم و وبر، منتشر نشده بود.
باری، هوریو، در نهایت، جامعه‌شناسی را، مثل اقتصاد، «علم معین» (۵) و یاور حقوق خواند، تا هم از مواهب و فواید آن بهره‌مند گردد و هم آن را بیرون از دایرۀ حقوق نگاه دارد. و بدین ترتیب، بی‌آن‌که جامعه‌شناسی را به حقوق راه بدهد، راه آن را برای ورود به دانشکدۀ حقوق هموار کند.
بر ما روشن نیست که آیا پیش از این مقاله نیز کسی اصطلاح «علم معینِ» حقوق را به کار برده یا نه، اما مسلم است که در روزگار پس از هوریو این اصطلاح رواج یافت، زیرا بسیاری از حقوقدانان آن را به کار می‌بردند و می‌برند؛ برای مثال، ژرار کورنو، حقوقدان سرشناس فرانسوی، در «مقدمۀ حقوق» خود، به جز فن حقوق، تمام مطالعات دیگر، حتی حقوق تطبیقی و تاریخ حقوق، را هم در شمار «علوم معینِ» حقوق به حساب آورد. (۶)
در ایران نیز این اصطلاح کم و بیش اقبال یافت و حتی دکتر رضا علومی کتابی به همین نام بر قلم آورد. دکتر علومی در کتاب خود بی‌آن‌که بحث مفصلی در باب مفهوم و مصادیق علوم معین حقوق تدارک ببیند و یا حتی در اصطلاح «علوم معین» تأملی اساسی عرضه کند، چند علم را معرفی کرده و فواید آن‌ها را برای فن حقوق برشمرده و چند مثال عملی نیز ارائه کرده است.
دکتر علومی در این کتاب، که به سال ۱۳۵۵ خورشیدی منتشر شده است، پیشنهادی برای تأسیس «مرکز تحقیقات حقوقی» نیز طرح کرده است؛ مرکزی که در آنْ حقوقدانان و جامعه‌شناسان و ... به مطالعه در علوم معین حقوق مشغول باشند؛ تحقیقاتی که امروزه، به درست یا غلط، «میان‌رشته‌ای» نامیده می‌شود.
@iranianlls
دومین شرط این است که جامعه‌شناسی نباید از مطالعۀ ارزش‌ها و حتی احساس عدالتی که در نهاد بشر است غافل بماند. این شرط شاید امروز تردیدناپذیر و، در نتیجه، لغو به نظر بیاید، اما نباید از یاد برد که هوریو این مقاله را در سال ۱۸۹۳ نوشته است، وقتی هنوز مهمترین آثار جامعه‌شناسی جدید، از جمله نوشته‌های اصلی دورکم و وبر، منتشر نشده بود.
باری، هوریو، در نهایت، جامعه‌شناسی را، مثل اقتصاد، «علم معین» (۵) و یاور حقوق خواند، تا هم از مواهب و فواید آن بهره‌مند گردد و هم آن را بیرون از دایرۀ حقوق نگاه دارد. و بدین ترتیب، بی‌آن‌که جامعه‌شناسی را به حقوق راه بدهد، راه آن را برای ورود به دانشکدۀ حقوق هموار کند.
بر ما روشن نیست که آیا پیش از این مقاله نیز کسی اصطلاح «علم معینِ» حقوق را به کار برده یا نه، اما مسلم است که در روزگار پس از هوریو این اصطلاح رواج یافت، زیرا بسیاری از حقوقدانان آن را به کار می‌بردند و می‌برند؛ برای مثال، ژرار کورنو، حقوقدان سرشناس فرانسوی، در «مقدمۀ حقوق» خود، به جز فن حقوق، تمام مطالعات دیگر، حتی حقوق تطبیقی و تاریخ حقوق، را هم در شمار «علوم معینِ» حقوق به حساب آورد. (۶)
در ایران نیز این اصطلاح کم و بیش اقبال یافت و حتی دکتر رضا علومی کتابی به همین نام بر قلم آورد. دکتر علومی در کتاب خود بی‌آن‌که بحث مفصلی در باب مفهوم و مصادیق علوم معین حقوق تدارک ببیند و یا حتی در اصطلاح «علوم معین» تأملی اساسی عرضه کند، چند علم را معرفی کرده و فواید آن‌ها را برای فن حقوق برشمرده و چند مثال عملی نیز ارائه کرده است.
دکتر علومی در این کتاب، که به سال ۱۳۵۵ خورشیدی منتشر شده است، پیشنهادی برای تأسیس «مرکز تحقیقات حقوقی» نیز طرح کرده است؛ مرکزی که در آنْ حقوقدانان و جامعه‌شناسان و ... به مطالعه در علوم معین حقوق مشغول باشند؛ تحقیقاتی که امروزه، به درست یا غلط، «میان‌رشته‌ای» نامیده می‌شود.
@iranianlls
انجمن‌حقوق‌شناسی
نخست این‌که جامعه‌شناسی دست از ادعای کشف تمامی قوانین حاکم بر اجتماع بردارد. در سال‌های پایانی قرن نوزدهم که هوریو مقاله‌اش را می‌نوشت، گروهی از جامعه‌شناسان باور داشتند که جامعه‌شناسی روزی قادر به کشف تمامی قوانین حاکم بر اجتماع خواهد شد و، از طریق این کشف،…
پانوشت‌ها
(1) Leibniz, Nova methodus discendae docendaeque jurisprudentiae, cited in: Maurice Hauriou, L'Histoire externe du droit, Paris, F. Pichon, 1884, pp. 5-6.
(2) Hans Kelsen, «Théorie générale du Droit international public: Problèmes choisis», RCADI., 1932-IV, vol. 42, p. 122.
(3) Georges Scelle, “La nationalisation du Canal de Suez et le droit international”, Annuaire français de droit international, volume 2, 1956, p. 3.
(4) Maurice Hauriou, Les facultés de droit et la sociologie, extrait de La revue générale du droit, Paris, E. Thorin et fils, 8 pp.
(5) “Le droit utilisera la sociologie comme il a utilisé l'économie politique, elle sera pour lui une science auxiliaire, elle ne le dirigera pas.” op. cit., p. 8.
«حقوق از جامعه‌شناسی همان‌طور بهره خواهد برد که [پیش‌تر] از اقتصاد سیاسی (اقتصاد) بهره برده است؛ جامعه‌شناسی علم معین حقوق خواهد بود، نه این‌که هدایتِ حقوق را به دست بگیرد.»
(6) Gerard Cornu, Introduction au droit, Paris, LGDJ., 13e edition, 2007, pp. 128 ss.
@iranianlls
(1) Leibniz, Nova methodus discendae docendaeque jurisprudentiae, cited in: Maurice Hauriou, L'Histoire externe du droit, Paris, F. Pichon, 1884, pp. 5-6.
(2) Hans Kelsen, «Théorie générale du Droit international public: Problèmes choisis», RCADI., 1932-IV, vol. 42, p. 122.
(3) Georges Scelle, “La nationalisation du Canal de Suez et le droit international”, Annuaire français de droit international, volume 2, 1956, p. 3.
(4) Maurice Hauriou, Les facultés de droit et la sociologie, extrait de La revue générale du droit, Paris, E. Thorin et fils, 8 pp.
(5) “Le droit utilisera la sociologie comme il a utilisé l'économie politique, elle sera pour lui une science auxiliaire, elle ne le dirigera pas.” op. cit., p. 8.
«حقوق از جامعه‌شناسی همان‌طور بهره خواهد برد که [پیش‌تر] از اقتصاد سیاسی (اقتصاد) بهره برده است؛ جامعه‌شناسی علم معین حقوق خواهد بود، نه این‌که هدایتِ حقوق را به دست بگیرد.»
(6) Gerard Cornu, Introduction au droit, Paris, LGDJ., 13e edition, 2007, pp. 128 ss.
@iranianlls
معاونت دانشجویی دانشگاه تهران برگزار می‌کند:
🔴نشست پخش و نقد فیلم سینمایی《علفزار》به همراه تحلیل جرم‌شناختی و بزه دیده شناختی پرونده تجاوز گروهي به تعدادي از زنان در خميني شهر اصفهان
با حضور:
🔹جناب آقای دکتر عباس شیری
(دانشیار دانشگاه تهران)
🔹جناب آقای دکتر ابراهیم بهنام اصل
(رییس محترم شعبه ۳۱ دیوانعالی کشور)
🔹جناب آقای دکتر معرفت نجفی
(عضو معاون دیوانعالی کشور)
🔹جناب آقای کاظم دانشی
(نویسنده و کارگردان فیلم علفزار)
زمان:
سه شنبه ۸ خرداد ۱۴۰۳
ساعت ۱۵:۰۰
مکان:
دانشگاه تهران، پردیس مرکزی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی؛ تالار شیخ مرتضی انصاری
دبیر جلسه:
محمد حسن مجتهدی
🔴حضور و شرکت در جلسه برای عموم آزاد و بلامانع است.
@Lawut_anjomanelmi
@iranianlls
🔴نشست پخش و نقد فیلم سینمایی《علفزار》به همراه تحلیل جرم‌شناختی و بزه دیده شناختی پرونده تجاوز گروهي به تعدادي از زنان در خميني شهر اصفهان
با حضور:
🔹جناب آقای دکتر عباس شیری
(دانشیار دانشگاه تهران)
🔹جناب آقای دکتر ابراهیم بهنام اصل
(رییس محترم شعبه ۳۱ دیوانعالی کشور)
🔹جناب آقای دکتر معرفت نجفی
(عضو معاون دیوانعالی کشور)
🔹جناب آقای کاظم دانشی
(نویسنده و کارگردان فیلم علفزار)
زمان:
سه شنبه ۸ خرداد ۱۴۰۳
ساعت ۱۵:۰۰
مکان:
دانشگاه تهران، پردیس مرکزی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی؛ تالار شیخ مرتضی انصاری
دبیر جلسه:
محمد حسن مجتهدی
🔴حضور و شرکت در جلسه برای عموم آزاد و بلامانع است.
@Lawut_anjomanelmi
@iranianlls
Forwarded from حقوق و هنر
▫️پخش گفتگوهای جلد سوم شرح حق:
▫️تاریخ شفاهی حقوق ایران
▫️جلد سوم از فردا، شنبه ۵ خرداد، با انتشار دو قسمت در هفته از صفحه یوتیوب تاریخ شفاهی حقوق ایران پخش می‌شود.
youtube.com/@Sharhehaq
@lawandart99
@iranianlls
▫️تاریخ شفاهی حقوق ایران
▫️جلد سوم از فردا، شنبه ۵ خرداد، با انتشار دو قسمت در هفته از صفحه یوتیوب تاریخ شفاهی حقوق ایران پخش می‌شود.
youtube.com/@Sharhehaq
@lawandart99
@iranianlls
Forwarded from مجلّه سياست‌نامه
📖چه مطالبی در سیاست‌نامه ۳۰ می‌خوانیم؟
📰خبرنامه
مروری بر رویدادهای حقوق و علوم و سیاسی ایران
🖌️سرمقاله
راه شرقی و معنویت آسیایی/ نقد آثار و اندیشه‌های داریوش شایگان پیش از انقلاب پنجاه و هفت: حامد زارع
🕯یادنامه ناصر کاتوزیان: مصطفی محقق‌داماد، لعیا جنیدی و تهمورث بشیریه
🕯یادنامه بهمن کشاورز: تهمورث بشیریه، علیرضا آذربایجانی و هما داوودی
🔖پرونده؛ صد سال از تدوین قانون اساسی افغانستان گذشت؛ سده حاکمیت قانون/ با مقالاتی از ذکیه عادلی، میرویس بلخی، محمد عثمان تره‌کی، احمد ولی مسعود و …
📝یادداشت
ایرانشناسی؛ کدام ایران؟
فرهنگ رجایی
گروه‌های فکر و رسالت دانشگاه
حبیب‌الله فاضلی
⚖️جستار/ ایران و ویژگی‌های قانون اساسی آن: ناصر سلطانی
📕داستان جلد(داریوش شایگان)
📑سه‌گانه و پنج‌گانه شایگانی
صادق حقیقت
📑اندیشمند ضد انقلاب
احمد بستانی
📑انقلاب دینی چیست؟
داریوش شایگان/ ترجمه رضا کوهکن
📑اندیشمند راست‌اندیش
رضا کوهکن
📑ورطه نهیلیسم نیچه
رضا یادگاری
📑بر بال فلسفه و ادبیات
موسی اکرمی
📑از ضدروشنگری تا پساروشنگری
محسن عباس‌زاده
📑فیلسوف هویت‌اندیش
مهدی روزخوش
📑سنت در مدار مدارا
مهدی سیمایی
📋مقاله/ علم چگونه «اسلامی» شد؟ محمد منصور هاشمی
📚پژوهش
▫️انجمن علوم سیاسی پیش از انقلاب اسلامی: عبدالامیر نبوی
▫️تنگنای دوره گذار: مهدی سنایی
📖روایت
رستم و اسفندیار: مهراد محمدی
ایران به روایت حمیدی شیرازی: ثنا کاکاوند
پیشانی‌بند ادبیات سیاسی: سارا متقی
🧳سفرنامه
▫️برلین: مهدی راستی
▫️سلیمانیه: مختار نوری
▫️ونکوور: محدثه جزایی
📇ترجمه
بحران حق عمومی اروپایی: کارل اشمیت 〰️ رضا محمدی
ناسیونالیسم اسرائیلی: خلدون سامان 〰️ مهدی فولادگر
مخاطرات سیاست هویتی: پی‌یرمنان 〰️ محسن قائم‌مقامی
🖍️جوابیه
🔖ناآشنایی و ناشی‌گری: مصطفی نصیری
🔖مهدی گلشنی: شعار یا شعور
📖کتاب‌نامه
➖مفهوم سیاسی قانون: حسین فراستخواه
➖پیامدهای مشروطیت: رضا یعقوبی
➖اسناد شورایعالی امتیت ملی ۱۳۵۷: داود غرایاق زندی
➖سابقا کمونیست‌ها: حمیده امیریزدانی
➖کافه‌های روشنفکری: آیدا فریدی
📮 سیاست‌نامه ۳۰ را از طریق لینک زیر تهیه کنید:
گروه مطبوعاتی هم‌میهن
📩همچنین می‌توانید با تلگرام زیر در تماس باشید:
+98 933 655 4529
@goftemaann🦉
📰خبرنامه
مروری بر رویدادهای حقوق و علوم و سیاسی ایران
🖌️سرمقاله
راه شرقی و معنویت آسیایی/ نقد آثار و اندیشه‌های داریوش شایگان پیش از انقلاب پنجاه و هفت: حامد زارع
🕯یادنامه ناصر کاتوزیان: مصطفی محقق‌داماد، لعیا جنیدی و تهمورث بشیریه
🕯یادنامه بهمن کشاورز: تهمورث بشیریه، علیرضا آذربایجانی و هما داوودی
🔖پرونده؛ صد سال از تدوین قانون اساسی افغانستان گذشت؛ سده حاکمیت قانون/ با مقالاتی از ذکیه عادلی، میرویس بلخی، محمد عثمان تره‌کی، احمد ولی مسعود و …
📝یادداشت
ایرانشناسی؛ کدام ایران؟
فرهنگ رجایی
گروه‌های فکر و رسالت دانشگاه
حبیب‌الله فاضلی
⚖️جستار/ ایران و ویژگی‌های قانون اساسی آن: ناصر سلطانی
📕داستان جلد(داریوش شایگان)
📑سه‌گانه و پنج‌گانه شایگانی
صادق حقیقت
📑اندیشمند ضد انقلاب
احمد بستانی
📑انقلاب دینی چیست؟
داریوش شایگان/ ترجمه رضا کوهکن
📑اندیشمند راست‌اندیش
رضا کوهکن
📑ورطه نهیلیسم نیچه
رضا یادگاری
📑بر بال فلسفه و ادبیات
موسی اکرمی
📑از ضدروشنگری تا پساروشنگری
محسن عباس‌زاده
📑فیلسوف هویت‌اندیش
مهدی روزخوش
📑سنت در مدار مدارا
مهدی سیمایی
📋مقاله/ علم چگونه «اسلامی» شد؟ محمد منصور هاشمی
📚پژوهش
▫️انجمن علوم سیاسی پیش از انقلاب اسلامی: عبدالامیر نبوی
▫️تنگنای دوره گذار: مهدی سنایی
📖روایت
رستم و اسفندیار: مهراد محمدی
ایران به روایت حمیدی شیرازی: ثنا کاکاوند
پیشانی‌بند ادبیات سیاسی: سارا متقی
🧳سفرنامه
▫️برلین: مهدی راستی
▫️سلیمانیه: مختار نوری
▫️ونکوور: محدثه جزایی
📇ترجمه
بحران حق عمومی اروپایی: کارل اشمیت 〰️ رضا محمدی
ناسیونالیسم اسرائیلی: خلدون سامان 〰️ مهدی فولادگر
مخاطرات سیاست هویتی: پی‌یرمنان 〰️ محسن قائم‌مقامی
🖍️جوابیه
🔖ناآشنایی و ناشی‌گری: مصطفی نصیری
🔖مهدی گلشنی: شعار یا شعور
📖کتاب‌نامه
➖مفهوم سیاسی قانون: حسین فراستخواه
➖پیامدهای مشروطیت: رضا یعقوبی
➖اسناد شورایعالی امتیت ملی ۱۳۵۷: داود غرایاق زندی
➖سابقا کمونیست‌ها: حمیده امیریزدانی
➖کافه‌های روشنفکری: آیدا فریدی
📮 سیاست‌نامه ۳۰ را از طریق لینک زیر تهیه کنید:
گروه مطبوعاتی هم‌میهن
📩همچنین می‌توانید با تلگرام زیر در تماس باشید:
+98 933 655 4529
@goftemaann🦉
Forwarded from حقوق و هنر
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔹 هم‌اکنون امکان تماشای نسخه کامل گفتگو با استاد غلامرضا شهری، صاحبنظر حقوق ثبت و ۲۵ سال مدیر کل اداره حقوقی قوه قضاییه، در کانال یوتیوب مجموعه شرح حق (تاریخ شفاهی حقوق ایران).
بخش اول
بخش دوم
بخش سوم و پایانی
کانال یوتیوب شرح حق
@lawandart99
@iranianlls
بخش اول
بخش دوم
بخش سوم و پایانی
کانال یوتیوب شرح حق
@lawandart99
@iranianlls
Forwarded from انجمن علمی حقوق دانشگاه خوارزمی تهران (𝗔𝗹𝗶𝗿𝗲𝘇𝗮)
انجمن علمی‌دانشجویی حقوق دانشگاه خوارزمی برگزار می‌کند:
جستار نویسی حقوقی:
شیوه پاسخ دهی در آزمون‌های تشریحی حقوقی
🎤 سخنران:
👤 دکتر مجید قورچی بیگی
دانشیار گروه حقوق جزا دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی
📆 زمان: سه‌شنبه ۸ خرداد، ساعت ۱۷ الی ۱۹
📍 مکان: خیابان انقلاب، خیابان مفتح جنوبی، دانشگاه خوارزمی، ساختمان پروین اعتصامی، سالن علوم زمین
🔹 حضور برای عموم آزاد است.
🔸 دوره صرفاً به صورت حضوری برگزار می‌شود.
انجمن علمی حقوق دانشگاه خوارزمی⚖️
@kharazmi_law
http://instagram.com/khu__law
جستار نویسی حقوقی:
شیوه پاسخ دهی در آزمون‌های تشریحی حقوقی
🎤 سخنران:
👤 دکتر مجید قورچی بیگی
دانشیار گروه حقوق جزا دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی
📆 زمان: سه‌شنبه ۸ خرداد، ساعت ۱۷ الی ۱۹
📍 مکان: خیابان انقلاب، خیابان مفتح جنوبی، دانشگاه خوارزمی، ساختمان پروین اعتصامی، سالن علوم زمین
🔹 حضور برای عموم آزاد است.
🔸 دوره صرفاً به صورت حضوری برگزار می‌شود.
انجمن علمی حقوق دانشگاه خوارزمی⚖️
@kharazmi_law
http://instagram.com/khu__law
از قدیمی‌ترین تعاریف یافت‌شده از حقوق عمومی و خصوصی
«حقوق به [دو بخشِ] حقوق عمومی و حقوق خصوصی تقسیم می‌شود: حقوق عمومی به کار ادارۀ دولت می‌آید و حقوق خصوصی (شخصی) در پی حفظ منافع افراد است. در حقیقت، پاره‌ای از امور به نفع عموم‌اند و پاره‌ای دیگر در جهت منافع اشخاص‌اند.»
اولپاین (اولپَن)،
کتاب نخست از نهادها،
مندرج در دیژست، بخش نخست، کتاب اوّل، عنوان نخست: در عدالت و حقوق.
"Hu jus studii dure sunt posiiiones; publicum, et privatum. Publicnm jus est, quod ad statum rei romanre spectat. Privatum , quod ad singulornm ulilitatem : sunt enim quoedam publrcè utilia , quoedam privatim."
"Le droit se divise en droit public et droit privé. Le droit public regarde l'administration de l'état; le droit particulier concerne les intérêts de chacnn. En effet , il y a des choses utiles au public, et d'autres utiles aux particuliers."
#اندیشه_حقوقی
@iranianlls
«حقوق به [دو بخشِ] حقوق عمومی و حقوق خصوصی تقسیم می‌شود: حقوق عمومی به کار ادارۀ دولت می‌آید و حقوق خصوصی (شخصی) در پی حفظ منافع افراد است. در حقیقت، پاره‌ای از امور به نفع عموم‌اند و پاره‌ای دیگر در جهت منافع اشخاص‌اند.»
اولپاین (اولپَن)،
کتاب نخست از نهادها،
مندرج در دیژست، بخش نخست، کتاب اوّل، عنوان نخست: در عدالت و حقوق.
"Hu jus studii dure sunt posiiiones; publicum, et privatum. Publicnm jus est, quod ad statum rei romanre spectat. Privatum , quod ad singulornm ulilitatem : sunt enim quoedam publrcè utilia , quoedam privatim."
"Le droit se divise en droit public et droit privé. Le droit public regarde l'administration de l'état; le droit particulier concerne les intérêts de chacnn. En effet , il y a des choses utiles au public, et d'autres utiles aux particuliers."
#اندیشه_حقوقی
@iranianlls
Forwarded from انجمن‌حقوق‌شناسی
انجمن حقوق‌شناسی و گروه حقوق خانه اندیشمندان علوم انسانی هشتاد‌و‌چهارمین جلسه از سلسله نشست‌های یکشنبه‌های حقوق‌شناسی را برگزار می‌کنند:
بررسی اصل ۱۳۱ قانون اساسی در مورد تکالیف قانونی بعد از فوت رئیس جمهور
سخنرانان به ترتیب الفبا:
مسلم آقایی‌طوق
پژوهشگر و مدرس حقوق عمومی و وکیل دادگستری
خیرالله پروین
عضو هیات علمی دانشگاه تهران و حقوقدان شورای نگهبان
سید احمد حبیب‌نژاد
عضو هیات علمی دانشگاه تهران و دبیر هیات پیگیری اجرای قانون اساسی
قدرت‌الله رحمانی
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی و دبیر کمیسیون حقوقی مجمع تشخیص مصلحت نظام
علی‌محمد فلاح‌زاده
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی و دبیر پیشین کمیسیون امور اجتماعی دولت
دبیر نشست:
فریدا حصاری
دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه شهید بهشتی
یکشنبه ۶ خرداد ساعت ۱۷.۳۰
خیابان استاد نجات‌اللهی(ویلا)، نبش ورشو، خانه اندیشمندان علوم انسانی، سالن حافظ
ورود برای عموم آزاد و رایگان است.
@iranianlls
بررسی اصل ۱۳۱ قانون اساسی در مورد تکالیف قانونی بعد از فوت رئیس جمهور
سخنرانان به ترتیب الفبا:
مسلم آقایی‌طوق
پژوهشگر و مدرس حقوق عمومی و وکیل دادگستری
خیرالله پروین
عضو هیات علمی دانشگاه تهران و حقوقدان شورای نگهبان
سید احمد حبیب‌نژاد
عضو هیات علمی دانشگاه تهران و دبیر هیات پیگیری اجرای قانون اساسی
قدرت‌الله رحمانی
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی و دبیر کمیسیون حقوقی مجمع تشخیص مصلحت نظام
علی‌محمد فلاح‌زاده
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی و دبیر پیشین کمیسیون امور اجتماعی دولت
دبیر نشست:
فریدا حصاری
دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه شهید بهشتی
یکشنبه ۶ خرداد ساعت ۱۷.۳۰
خیابان استاد نجات‌اللهی(ویلا)، نبش ورشو، خانه اندیشمندان علوم انسانی، سالن حافظ
ورود برای عموم آزاد و رایگان است.
@iranianlls