☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱ خرداد زادروز محمدهاشم احمدوند
(زاده ۱ خرداد ۱۳۴۵ ملایر ) خواننده و مدرس آواز
وی از نوجوانی برای فراگیری موسیقی و آواز به تهران آمد و با معرفی هنرمند صاحبدل سید حسام‌الدین سراج به محضر استاد کریم صالح عظیمی راه یافت و یکدوره ردیف آوازی را نزد ایشان گذراند،سپس از محضر شادروان دکتر حسین عمومی با شیوه آواز خوانی اصفهان آشنا شد و بعد از محضر استاد علی اصغر شاهزیدی بهره مند شد.
احمدوند از اوایل دهه هفتاد به تدریس آواز ایرانی در مراکز فرهنگی و هنری مشغول و مدتی نیز در زمينه آواز با رادیو فرهنگ و رادیو نوا همکاری داشته است.
انتشار آلبوم خنیاگران و کنسرتهایی با هنرمند جوان و پویا ابوسعید مرضایی بهمراه گروه سپیدار در تالار رودکی از دیگر فعالیتهای احمدوند است.
وی همچنین به همراه برادران هنرمندش داود،محمد و يوسف احمدوند برنامه‌هایی در ایران و خارج از کشور اجرا کرده است.
همکاری با ارکستر بزرگ ساربانگ به رهبری سعيد اردیانی و اجرا در تالار وحدت و برج میلاد،
انتشار آلبوم همراز از سوی حوزه هنری استان البرز و داوری جشنواره آواز ایرج بسطامی از دیگر فعالیتهای محمد هاشم احمدوند است.
ایشان در زمينه آشنایی با نوازندگی سه تار از محضر استادان محمد رضا لطفی و محسن نفر بهره جسته است.
احمدوند در کنار موسیقی و در خلوت خویش به خط نستعلیق نیز می‌پردازد و از محضر استادان انجمن خوشنویسان ايران علی شیرازی و يادگار خیام استفاده کرده است و دارای مدرک ممتاز از آن انجمن است.
وی از راهنمایی های استاد رامبد صدیف و استاد فخری ملکپور نيز بهره برده است.
آخرین فعالیت نامبرده ضبط و ثبت ردیف آوازی است که با راهنمایی و مدیریت پژوهشگر ارجمند خانم دکتر منصوره ثابت زاده در حال تدوین است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_هاشم_احمدوند،ز
۱ خرداد زادروز محمدهاشم احمدوند
(زاده ۱ خرداد ۱۳۴۵ ملایر ) خواننده و مدرس آواز
وی از نوجوانی برای فراگیری موسیقی و آواز به تهران آمد و با معرفی هنرمند صاحبدل سید حسام‌الدین سراج به محضر استاد کریم صالح عظیمی راه یافت و یکدوره ردیف آوازی را نزد ایشان گذراند،سپس از محضر شادروان دکتر حسین عمومی با شیوه آواز خوانی اصفهان آشنا شد و بعد از محضر استاد علی اصغر شاهزیدی بهره مند شد.
احمدوند از اوایل دهه هفتاد به تدریس آواز ایرانی در مراکز فرهنگی و هنری مشغول و مدتی نیز در زمينه آواز با رادیو فرهنگ و رادیو نوا همکاری داشته است.
انتشار آلبوم خنیاگران و کنسرتهایی با هنرمند جوان و پویا ابوسعید مرضایی بهمراه گروه سپیدار در تالار رودکی از دیگر فعالیتهای احمدوند است.
وی همچنین به همراه برادران هنرمندش داود،محمد و يوسف احمدوند برنامه‌هایی در ایران و خارج از کشور اجرا کرده است.
همکاری با ارکستر بزرگ ساربانگ به رهبری سعيد اردیانی و اجرا در تالار وحدت و برج میلاد،
انتشار آلبوم همراز از سوی حوزه هنری استان البرز و داوری جشنواره آواز ایرج بسطامی از دیگر فعالیتهای محمد هاشم احمدوند است.
ایشان در زمينه آشنایی با نوازندگی سه تار از محضر استادان محمد رضا لطفی و محسن نفر بهره جسته است.
احمدوند در کنار موسیقی و در خلوت خویش به خط نستعلیق نیز می‌پردازد و از محضر استادان انجمن خوشنویسان ايران علی شیرازی و يادگار خیام استفاده کرده است و دارای مدرک ممتاز از آن انجمن است.
وی از راهنمایی های استاد رامبد صدیف و استاد فخری ملکپور نيز بهره برده است.
آخرین فعالیت نامبرده ضبط و ثبت ردیف آوازی است که با راهنمایی و مدیریت پژوهشگر ارجمند خانم دکتر منصوره ثابت زاده در حال تدوین است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_هاشم_احمدوند،ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱ خرداد زادروز کاووس حسن‌لی
(زاده ۱ خرداد ۱۳۴۱ خرم‌بید) شاعر، پژوهشگر، دارنده کرسی حافظ‌پژوهی و مدیر مرکز حافظ‌شناسی
او نوشته است:
«از همان آغاز که چشمان من در روستای قنات‌نو آرام آرام به روی آب و سبزه و گل باز می‌شد، فقر در خانه گلی ما دندان می‌فشرد و بی هیچ تناسبی هم‌بازی روز و شب ما شده بود. من اگر به ناچار آن روزها با او بالیدم، این روزها اما به راستی به او می‌بالم؛ که از او دریافتنی‌ها دریافتم و آموختنی‌ها آموختم.»
وی سال ۱۳۶۳ در دانشگاه شیراز در رشته زبان و ادبیات فارسی، دوره‌های کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری را به پایان برد و در سال ۱۳۷۸ با درجه استادیار عضو هیئت علمی بخش زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز شد و در مدت زمانی کوتاه (سال ۱۳۸۹) در همان دانشگاه به مرتبه استادی ارتقاء یافت.
او در حوزه‌های گوناگونی قلم زده و آثار ماندگاری به جا نهاده است. جایزه «کتاب سال سعدی» برای «فرهنگ سعدی پژوهی» در سال ۱۳۸۱ و جایزه کتاب سال حافظ برای راهنمای موضوعی حافظ‌شناسی در سال ۱۳۸۹ بخشی از کارنامه علمی اوست.
کتاب شناسی:
مجموعه شعر:
پشت کرشمه‌های مرمره، ترجمه دکتر علی گزل‌یوز (ویرایش دکتر خلیل توکر و احمد چلیک) انتشارات دماوند، استانبول ۲۰۱۴.
رنگ از رخ تمام قلم‌ها پریده است، انتشارات روزگار، تهران ۱۳۸۲.
به لبخند آیینه‌ای تشنه‌ام، انتشارات هفت اورنگ، شیراز ۱۳۷۹.
من ماه تابانم (شعر کودک) انتشارات هفت اورنگ، شیراز ۱۳۷۸.
دکمه‌های گیج (مجموعه شعر به همراه نقد)، به‌کوشش محمدحسین ابراهیمی، انتشارات کوله‌پشتی، تهران ۱۳۹۵.
آثار تحقیقی، تحلیلی و انتقادی
زبان همدلی (شناخت‌نامه شاعران و نویسندگان نامدار ایرانی) انتشارات دماوند، استانبول، زمستان ۱۳۹۲.
آیینه مهرآیین، انتشارات بنیاد فارس‌شناسی و نشر مصطفوی ۱۳۹۰.
دریچه صبح، بازشناسی زندگی و سخن سعدی، انتشارات خانه کتاب، زمستان ۱۳۸۹.
یادهایی رها در باد، انتشارات تخت جمشید، زمستان ۱۳۸۹.
دفتر نسرین و گل، انتشارات تخت جمشید با همکاری بنیاد فارس شناسی ۱۳۸۹.
کارنامه تحلیلی خیام‌پژوهی (مشترک با دکتر سعید حسامپور) انتشارات علم ۱۳۸۹.
دیگرگونه خوانی متون گذشته، انتشارات علم، تهران ۱۳۸۸.
راهنمای موضوعی حافظ‌شناسی، انتشارات نوید، شیراز ۱۳۸۸.
قراءة جدیدة فی حیاة حافظ الشیرازی و فکره و اشعاره، ترجمه دکتر شاکر عامری، انتشارات سازمان آیسسکو، مراکش ۲۰۰۷ (۱۳۸۶).
غبار زدایی از مسیر تماشا (مجموعه مقالات)، انتشارات روزگار، تهران ۱۳۸۶.
چشمه خورشید، انتشارات آیسسکو، نوید و مرکز حافظ‌شناسی، شیراز ۱۳۸۵.
ساده بسیار نقش، انتشارات علمی فرهنگی و حافظ شناسی، تهران ۱۳۸۴.
وامق و عذرا (بازنویسی و تلخیص) انتشارات اهل قلم، تهران ۱۳۸۳.
گونه‌های نوآوری در شعر معاصر ایران، نشر ثالث، تهران ۱۳۸۳. (چاپ دوم:۱۳۸۶)
ورق درخت طوبا، انتشارات مرکز سعدی‌شناسی، شیراز ۱۳۸۳.
گلستان (بازنویسی) انتشارات اهل قلم، تهران، ۱۳۸۲.
شیرین‌تر از قند، انتشارات اهل قلم ۱۳۸۱، تهران (چاپ دوم: ۱۳۸۲).
سخن شیرین پارسی (مشترک با دکتر اکبر صیادکوه و...) انتشارات سمت، چاپ اول ۱۳۸۱ تهران (چاپ دهم: ۱۳۸۶).
سعدی آتش‌زبان (مجموعه مقالات) انتشارات هفت اورنگ، شیراز ۱۳۸۰.
فرهنگ سعدی‌پژوهی، انتشارات بنیاد فارس‌شناسی و مرکز سعدی‌شناسی، شیراز ۱۳۸۰.
رستاخیز کلام (مجموعه مقالات ادبی) انتشارات پیروی، شیراز ۱۳۷۹.
سلسله موی دوست (مجموعه مقالات)، انتشارات هفت اورنگ، شیراز ۱۳۷۸.
راهنمای موضوعی سعدی‌شناسی (مشترک با لیلا اکبری) انتشارات دانشگاه شیراز، شیراز ۱۳۹۱.
کارنامه توصیفی نیماپژوهی (مشترک با الهام کرمی‌زاده) انتشارات هرمس، تهران ۱۳۹۶.
بیدل و انشای تحیر (بازشناسی شعر بیدل دهلوی با شرح سی غزل از پایان دیوانش)، انتشارات معین، تهران ۱۳۹۹.
تصحیح نسخه‌های خطی
دیوان اشعار شیخ امین‌الدین بلیانی (مشترک با محمد برکت) انتشارات فرهنگستان هنر، تهران ۱۳۸۷.
.https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%A7%D9%88%D9%88%D8%B3_%D8%AD%D8%B3%D9%86%E2%80%8C%D9%84%DB%8C
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کاووس_حسن_لی، ز
۱ خرداد زادروز کاووس حسن‌لی
(زاده ۱ خرداد ۱۳۴۱ خرم‌بید) شاعر، پژوهشگر، دارنده کرسی حافظ‌پژوهی و مدیر مرکز حافظ‌شناسی
او نوشته است:
«از همان آغاز که چشمان من در روستای قنات‌نو آرام آرام به روی آب و سبزه و گل باز می‌شد، فقر در خانه گلی ما دندان می‌فشرد و بی هیچ تناسبی هم‌بازی روز و شب ما شده بود. من اگر به ناچار آن روزها با او بالیدم، این روزها اما به راستی به او می‌بالم؛ که از او دریافتنی‌ها دریافتم و آموختنی‌ها آموختم.»
وی سال ۱۳۶۳ در دانشگاه شیراز در رشته زبان و ادبیات فارسی، دوره‌های کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری را به پایان برد و در سال ۱۳۷۸ با درجه استادیار عضو هیئت علمی بخش زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز شد و در مدت زمانی کوتاه (سال ۱۳۸۹) در همان دانشگاه به مرتبه استادی ارتقاء یافت.
او در حوزه‌های گوناگونی قلم زده و آثار ماندگاری به جا نهاده است. جایزه «کتاب سال سعدی» برای «فرهنگ سعدی پژوهی» در سال ۱۳۸۱ و جایزه کتاب سال حافظ برای راهنمای موضوعی حافظ‌شناسی در سال ۱۳۸۹ بخشی از کارنامه علمی اوست.
کتاب شناسی:
مجموعه شعر:
پشت کرشمه‌های مرمره، ترجمه دکتر علی گزل‌یوز (ویرایش دکتر خلیل توکر و احمد چلیک) انتشارات دماوند، استانبول ۲۰۱۴.
رنگ از رخ تمام قلم‌ها پریده است، انتشارات روزگار، تهران ۱۳۸۲.
به لبخند آیینه‌ای تشنه‌ام، انتشارات هفت اورنگ، شیراز ۱۳۷۹.
من ماه تابانم (شعر کودک) انتشارات هفت اورنگ، شیراز ۱۳۷۸.
دکمه‌های گیج (مجموعه شعر به همراه نقد)، به‌کوشش محمدحسین ابراهیمی، انتشارات کوله‌پشتی، تهران ۱۳۹۵.
آثار تحقیقی، تحلیلی و انتقادی
زبان همدلی (شناخت‌نامه شاعران و نویسندگان نامدار ایرانی) انتشارات دماوند، استانبول، زمستان ۱۳۹۲.
آیینه مهرآیین، انتشارات بنیاد فارس‌شناسی و نشر مصطفوی ۱۳۹۰.
دریچه صبح، بازشناسی زندگی و سخن سعدی، انتشارات خانه کتاب، زمستان ۱۳۸۹.
یادهایی رها در باد، انتشارات تخت جمشید، زمستان ۱۳۸۹.
دفتر نسرین و گل، انتشارات تخت جمشید با همکاری بنیاد فارس شناسی ۱۳۸۹.
کارنامه تحلیلی خیام‌پژوهی (مشترک با دکتر سعید حسامپور) انتشارات علم ۱۳۸۹.
دیگرگونه خوانی متون گذشته، انتشارات علم، تهران ۱۳۸۸.
راهنمای موضوعی حافظ‌شناسی، انتشارات نوید، شیراز ۱۳۸۸.
قراءة جدیدة فی حیاة حافظ الشیرازی و فکره و اشعاره، ترجمه دکتر شاکر عامری، انتشارات سازمان آیسسکو، مراکش ۲۰۰۷ (۱۳۸۶).
غبار زدایی از مسیر تماشا (مجموعه مقالات)، انتشارات روزگار، تهران ۱۳۸۶.
چشمه خورشید، انتشارات آیسسکو، نوید و مرکز حافظ‌شناسی، شیراز ۱۳۸۵.
ساده بسیار نقش، انتشارات علمی فرهنگی و حافظ شناسی، تهران ۱۳۸۴.
وامق و عذرا (بازنویسی و تلخیص) انتشارات اهل قلم، تهران ۱۳۸۳.
گونه‌های نوآوری در شعر معاصر ایران، نشر ثالث، تهران ۱۳۸۳. (چاپ دوم:۱۳۸۶)
ورق درخت طوبا، انتشارات مرکز سعدی‌شناسی، شیراز ۱۳۸۳.
گلستان (بازنویسی) انتشارات اهل قلم، تهران، ۱۳۸۲.
شیرین‌تر از قند، انتشارات اهل قلم ۱۳۸۱، تهران (چاپ دوم: ۱۳۸۲).
سخن شیرین پارسی (مشترک با دکتر اکبر صیادکوه و...) انتشارات سمت، چاپ اول ۱۳۸۱ تهران (چاپ دهم: ۱۳۸۶).
سعدی آتش‌زبان (مجموعه مقالات) انتشارات هفت اورنگ، شیراز ۱۳۸۰.
فرهنگ سعدی‌پژوهی، انتشارات بنیاد فارس‌شناسی و مرکز سعدی‌شناسی، شیراز ۱۳۸۰.
رستاخیز کلام (مجموعه مقالات ادبی) انتشارات پیروی، شیراز ۱۳۷۹.
سلسله موی دوست (مجموعه مقالات)، انتشارات هفت اورنگ، شیراز ۱۳۷۸.
راهنمای موضوعی سعدی‌شناسی (مشترک با لیلا اکبری) انتشارات دانشگاه شیراز، شیراز ۱۳۹۱.
کارنامه توصیفی نیماپژوهی (مشترک با الهام کرمی‌زاده) انتشارات هرمس، تهران ۱۳۹۶.
بیدل و انشای تحیر (بازشناسی شعر بیدل دهلوی با شرح سی غزل از پایان دیوانش)، انتشارات معین، تهران ۱۳۹۹.
تصحیح نسخه‌های خطی
دیوان اشعار شیخ امین‌الدین بلیانی (مشترک با محمد برکت) انتشارات فرهنگستان هنر، تهران ۱۳۸۷.
.https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%A7%D9%88%D9%88%D8%B3_%D8%AD%D8%B3%D9%86%E2%80%8C%D9%84%DB%8C
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کاووس_حسن_لی، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱ خرداد زادروز داوود حیدری
(زاده ۱ خرداد ۱۳۳۲ تهران) گوینده، مجری و بازیگر رادیوتلویزیون
او از هنرمندان چند وجهی است که در کنار هنر صدا، در چند رشته هنری دیگر، آثار ارزشمندی داشته و در هرکدام از آنها به‌فعالیت حرفه‌ای پرداخته است.
در ۱۶ سالگی به‌عنوان بازیگر در فیلم شهر من، شهر شقاوت به‌کارگردانی بزرگ‌نیا بازی کرد و پس از آن در آثار سینمایی و تلویزیونی متعددی به ایفای نقش پرداخت.
سپس در سریال همه از یک خانواده؛ کارگردان منصور پورمند،
سریال سایه همسایه؛ کارگردان اسماعیل خلج،
فیلم سینمایی عیاران و طراران ۱۳۶۴
کارگردان سعید نادری بازی کرد.
وی در ۱۷ سالگی با شنیدن صدای خانم مهین دیهیم به‌رادیو علاقمند شد و پس از پیگیری و آشنایی با این هنرمند بزرگ به‌مدت یکسال فن بیان را نزد وی آموخت.
او خط زیبایی نیز دارد و خودش می‌گوید که اولین تجربه‌هایم در این رشته با خطاطی در دبیرستان آغاز شد. در این رشته او از شاگردان استادان علی‌اکبر کاوه و هاشم زمانیان بوده و درجه ممتازی را کسب کرده است. همچنین یک جلد قرآن کریم را با خط نستعلیق کتابت کرده که در شانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم از این اثر فاخر رونمایی شده است.
وی رشته نگارگری را نیز به‌مدت کوتاهی نزد استاد محمد تجویدی شاگردی کرد و بعدها از استاد محمد‌باقر آقامیری نیز بسیار آموخت.
در سال ۱۳۵۸ از دانشکده هنرهای تزیینی لیسانس نقاشی گرفت و اولین کارهای حرفه‌ای‌اش را با طراحی و نقاشی تابلو فیلم‌ها؛ برای اکران در سینماهای آن روزگار تجربه کرد و همچنین در زمینه طراحی کارت پستال؛ کارهای ارزنده‌ای به‌جای گذاشته است و آثارش در رشته‌های خطاطی، نقاشی و نگارگری در نمایشگاه‌ها، به‌نمایش درآمده است.
در اردیبهشت ۱۳۹۷ نمایشگاه مستقلی از آثارش به‌نام قجرستان "خطاشی‌های داوود حیدری" در گالری نشر گویا به‌مدت هفت شب به‌نمایش عمومی درآمد.
او در رشته موسیقی نیز فعالیت حرفه‌ای دارد. شاگرد استاد رجبعلی امیری فلاح بوده و از راهنمایی‌های استادان؛ عماد‌رام، نادر گلچین، مجتبی میرزاده و عبدالرضا کیانی‌نژاد "مازیار" بهره‌های فراوان برده است و به‌عنوان خواننده؛ آثاری در موسیقی کلاسیک و پاپ دارد.
در دهه شصت دو اثر از فرشید رحیمیان را به‌عنوان خواننده با ارکسترهای سنتی و سمفونیک صداوسیما اجرا کرد.
در سال ۱۳۷۹ آلبوم پونه باصدای او منتشر شد که حاصل همکاری‌اش با چند تن از آهنگسازان است.
وی دو فرزند به نامهای پوریا و پریا دارد. پریا حیدری مرمت آثار باستانی خوانده، و پوریا حیدری دانش آموخته رشته آهنگسازی است.
او و فرزندش پوریا کارهای مشترکی در زمینه موسیقی به‌عنوان خواننده و آهنگساز انجام داده‌اند که از آن جمله: ترانه خلوت دل، غم هامون "به‌یاد خسرو شکیبایی" و نماهنگ کبیسه و چندی دیگر است که شعر برخی از این آثار را خودش سروده است.
وی خود را فرزند رادیو می‌داند و بیشترین فعالیتهای هنری‌اش را در رادیو و به‌عنوان گوینده، بازیگر رادیویی، سردبیر و تهیه‌کننده ادامه می‌دهد.
او در دوازدهمین جشنواره بین‌المللی رادیو به‌عنوان برنامه‌ساز برتر انتخاب شده است.
وی در سال ۱۳۶۷ توسط عبدالحسین اسکندری به‌برنامه راه شب دعوت شد.
همچنین برنامه‌های قند پارسی، شکر پنیر و عندلیب را از طریق رادیوهای ایران و صبا روی آنتن برد.
از جمله برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی با اجرای او:
- برنامه تلویزیونی خانه دوست "گپ و گفت با سیزده تن از مفاخر موسیقی"
- بازیگر رادیویی در برنامه صبح جمعه با شما
- ویژه برنامه تلویزیونی نوروز ۷۳
- برنامه رادیویی یک چایی و دو کلام حرف"تهیه‌کننده: شهریار کرمی"
- برنامه تلویزیونی آقای ایرانی با اجرای شانزده گویش و لهجه اقوام ایرانی "با نویسندگی، کارگردانی و اجرای اوست.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#داود_حیدری، ز
۱ خرداد زادروز داوود حیدری
(زاده ۱ خرداد ۱۳۳۲ تهران) گوینده، مجری و بازیگر رادیوتلویزیون
او از هنرمندان چند وجهی است که در کنار هنر صدا، در چند رشته هنری دیگر، آثار ارزشمندی داشته و در هرکدام از آنها به‌فعالیت حرفه‌ای پرداخته است.
در ۱۶ سالگی به‌عنوان بازیگر در فیلم شهر من، شهر شقاوت به‌کارگردانی بزرگ‌نیا بازی کرد و پس از آن در آثار سینمایی و تلویزیونی متعددی به ایفای نقش پرداخت.
سپس در سریال همه از یک خانواده؛ کارگردان منصور پورمند،
سریال سایه همسایه؛ کارگردان اسماعیل خلج،
فیلم سینمایی عیاران و طراران ۱۳۶۴
کارگردان سعید نادری بازی کرد.
وی در ۱۷ سالگی با شنیدن صدای خانم مهین دیهیم به‌رادیو علاقمند شد و پس از پیگیری و آشنایی با این هنرمند بزرگ به‌مدت یکسال فن بیان را نزد وی آموخت.
او خط زیبایی نیز دارد و خودش می‌گوید که اولین تجربه‌هایم در این رشته با خطاطی در دبیرستان آغاز شد. در این رشته او از شاگردان استادان علی‌اکبر کاوه و هاشم زمانیان بوده و درجه ممتازی را کسب کرده است. همچنین یک جلد قرآن کریم را با خط نستعلیق کتابت کرده که در شانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم از این اثر فاخر رونمایی شده است.
وی رشته نگارگری را نیز به‌مدت کوتاهی نزد استاد محمد تجویدی شاگردی کرد و بعدها از استاد محمد‌باقر آقامیری نیز بسیار آموخت.
در سال ۱۳۵۸ از دانشکده هنرهای تزیینی لیسانس نقاشی گرفت و اولین کارهای حرفه‌ای‌اش را با طراحی و نقاشی تابلو فیلم‌ها؛ برای اکران در سینماهای آن روزگار تجربه کرد و همچنین در زمینه طراحی کارت پستال؛ کارهای ارزنده‌ای به‌جای گذاشته است و آثارش در رشته‌های خطاطی، نقاشی و نگارگری در نمایشگاه‌ها، به‌نمایش درآمده است.
در اردیبهشت ۱۳۹۷ نمایشگاه مستقلی از آثارش به‌نام قجرستان "خطاشی‌های داوود حیدری" در گالری نشر گویا به‌مدت هفت شب به‌نمایش عمومی درآمد.
او در رشته موسیقی نیز فعالیت حرفه‌ای دارد. شاگرد استاد رجبعلی امیری فلاح بوده و از راهنمایی‌های استادان؛ عماد‌رام، نادر گلچین، مجتبی میرزاده و عبدالرضا کیانی‌نژاد "مازیار" بهره‌های فراوان برده است و به‌عنوان خواننده؛ آثاری در موسیقی کلاسیک و پاپ دارد.
در دهه شصت دو اثر از فرشید رحیمیان را به‌عنوان خواننده با ارکسترهای سنتی و سمفونیک صداوسیما اجرا کرد.
در سال ۱۳۷۹ آلبوم پونه باصدای او منتشر شد که حاصل همکاری‌اش با چند تن از آهنگسازان است.
وی دو فرزند به نامهای پوریا و پریا دارد. پریا حیدری مرمت آثار باستانی خوانده، و پوریا حیدری دانش آموخته رشته آهنگسازی است.
او و فرزندش پوریا کارهای مشترکی در زمینه موسیقی به‌عنوان خواننده و آهنگساز انجام داده‌اند که از آن جمله: ترانه خلوت دل، غم هامون "به‌یاد خسرو شکیبایی" و نماهنگ کبیسه و چندی دیگر است که شعر برخی از این آثار را خودش سروده است.
وی خود را فرزند رادیو می‌داند و بیشترین فعالیتهای هنری‌اش را در رادیو و به‌عنوان گوینده، بازیگر رادیویی، سردبیر و تهیه‌کننده ادامه می‌دهد.
او در دوازدهمین جشنواره بین‌المللی رادیو به‌عنوان برنامه‌ساز برتر انتخاب شده است.
وی در سال ۱۳۶۷ توسط عبدالحسین اسکندری به‌برنامه راه شب دعوت شد.
همچنین برنامه‌های قند پارسی، شکر پنیر و عندلیب را از طریق رادیوهای ایران و صبا روی آنتن برد.
از جمله برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی با اجرای او:
- برنامه تلویزیونی خانه دوست "گپ و گفت با سیزده تن از مفاخر موسیقی"
- بازیگر رادیویی در برنامه صبح جمعه با شما
- ویژه برنامه تلویزیونی نوروز ۷۳
- برنامه رادیویی یک چایی و دو کلام حرف"تهیه‌کننده: شهریار کرمی"
- برنامه تلویزیونی آقای ایرانی با اجرای شانزده گویش و لهجه اقوام ایرانی "با نویسندگی، کارگردانی و اجرای اوست.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#داود_حیدری، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱ خرداد زادروز جلیل شهناز
(زاده ۱ خرداد ۱۳۰۰ اصفهان -- درگذشته ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ تهران) نوازنده تار
او فرزند شعبان‌خان، از بزرگ‌ترین و سرشناس‌ترین نوازندگان تار و سه‌تار سده اخیر در ایران است که توانست با استفاده از تکنیک‌های برجسته در شیوه تارنوازی، بسیاری از ردیف‌های موسیقی سنتی ایران را با تار بنوازد و از جمله آنها نواختن در مایه دشتی و دشتستانی است.
وی از کودکی به‌موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگش حسین شهناز که به‌خوبی ساز می‌نواخت، آغاز کرد. پشتکار زیاد و استعداد شگرف وی به اندازه‌ای بود که در جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد.
او در جوانی با حسن کسایی "نوازنده سرشناس نی" آشنا شد که این آشنایی آغاز همکاری بلندمدت آن‌دو بود. شهناز از سال ۱۳۲۴ در تهران ساکن شد و با رادیو تهران شروع به‌همکاری کرد و در بسیاری از برنامه‌ها به‌عنوان تک‌نواز شرکت داشت.
این نوازنده تار در طول زندگی هنری‌اش با هنرمندان والای کشور از جمله فرامرز پایور، حبیب‌اله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیرناصر افتتاح، جهانگیر ملک، اسداله ملک، حسن کسایی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، محمدرضا شجریان، خواجه‌امیری"ایرج" اکبر گلپایگانی و عبدالوهاب شهیدی همکاری داشت.
او در سال ۱۳۸۳ به‌عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد. همچنین در ۲۷ تیر سال ۱۳۸۳ مدرک درجه یک هنری "معادل دکترا" برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به وی اهدا شد.
او علاوه بر نواختن تار، که ساز اختصاصی‌‌اش بود، با نواختن ویلون، سنتور و تنبک نیز آشنایی داشت.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جلیل_شهناز، ز
۱ خرداد زادروز جلیل شهناز
(زاده ۱ خرداد ۱۳۰۰ اصفهان -- درگذشته ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ تهران) نوازنده تار
او فرزند شعبان‌خان، از بزرگ‌ترین و سرشناس‌ترین نوازندگان تار و سه‌تار سده اخیر در ایران است که توانست با استفاده از تکنیک‌های برجسته در شیوه تارنوازی، بسیاری از ردیف‌های موسیقی سنتی ایران را با تار بنوازد و از جمله آنها نواختن در مایه دشتی و دشتستانی است.
وی از کودکی به‌موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگش حسین شهناز که به‌خوبی ساز می‌نواخت، آغاز کرد. پشتکار زیاد و استعداد شگرف وی به اندازه‌ای بود که در جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد.
او در جوانی با حسن کسایی "نوازنده سرشناس نی" آشنا شد که این آشنایی آغاز همکاری بلندمدت آن‌دو بود. شهناز از سال ۱۳۲۴ در تهران ساکن شد و با رادیو تهران شروع به‌همکاری کرد و در بسیاری از برنامه‌ها به‌عنوان تک‌نواز شرکت داشت.
این نوازنده تار در طول زندگی هنری‌اش با هنرمندان والای کشور از جمله فرامرز پایور، حبیب‌اله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیرناصر افتتاح، جهانگیر ملک، اسداله ملک، حسن کسایی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، محمدرضا شجریان، خواجه‌امیری"ایرج" اکبر گلپایگانی و عبدالوهاب شهیدی همکاری داشت.
او در سال ۱۳۸۳ به‌عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد. همچنین در ۲۷ تیر سال ۱۳۸۳ مدرک درجه یک هنری "معادل دکترا" برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به وی اهدا شد.
او علاوه بر نواختن تار، که ساز اختصاصی‌‌اش بود، با نواختن ویلون، سنتور و تنبک نیز آشنایی داشت.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جلیل_شهناز، ز
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲ خرداد زادروز ریشارد واگنر
(زاده ۲ خرداد، ۲۲ مه ۱۸۱۳ آلمان – درگذشته ۲۴ بهمن، ۱۳ فوریه ۱۸۸۳) آهنگساز و رهبر ارکستر
او آهنگساز و نظریه‌پرداز موسیقی و مقاله‌نویس بود و شهرتش بیشتر به‌خاطر اپراهای اوست که در دنیای موسیقی کلاسیک از او به‌عنوان ادامه‌دهنده راه بتهوون یاد می‌شود.
نوآوری‌های وی در زمینه موسیقی کلاسیک اروپایی تأثیر زیادی بر آهنگسازان بعد از او داشت. او که تا ۱۴سالگی با نام ویلهلم ریشارد واگنر شناخته می‌شد، در اواخر ۱۸۲۰ در مدرسه پاستور وتزل در نزدیکی درسدن ثبت‌نام کرد. جایی که نخستین آموزش‌های پیانویش را نزد معلم لاتین دریافت کرد.
نمایشگاه صداهای خاموش شده:
در سال ۲۰۱۲ برگزاری نمایشگاه «صداهای خاموش شده» یکی از نشانه‌های تلاش بازماندگان خانواده واگنر برای مقابله با چهره یهودستیز این آهنگساز بود که در این نمایشگاه نام و سرگذشت موسیقیدانانی بر روی صفحه‌های فلزی حک شده بود که در دوران هولوکاست کشته یا مجبور به‌فرار شدند.
اجرای اپراهای واگرا با مشکلات متعددی مواجه می‌شدند:
۱۰ مه ۲۰۱۳ اپرای تنهویزر در دوسلدورف به‌خاطر اجرای برخی از صحنه‌ها "به‌ویژه صحنه‌های تیراندازی" به‌شدت واقع‌گرایانه که موجب وارد آمدن فشارهای روحی و جسمی» به‌برخی از تماشاگران شد.
در سال ۲۰۱۲ آگنی نیکیتن، خواننده باریتون روسی، در پی یکی از جنجال‌های مربوط به اجرای آثار واگنر مجبور شد از ادامه اجرای نقش اصلی اپرای «هلندی سرگردان» دست بردارد.
در سال ۲۰۱۲ کنسرت آثار واگنر در دانشگاه تل آویو، به‌دلیل اینکه ممکن بود احساسات مردم اسراییل به‌طورکلی و به‌ویژه احساسات بازماندگان هولوکاست را جریحه‌دار کند لغو شد.
در سال ۲۰۰۱ هنگامی که دانیل بارن‌بویم، رهبر ارکستر آرژانتینی‌اسرائیلی، یکی از آثار او را در اورشلیم اجرا کرد با اعتراض شدید محافل متعصب یهودی مواجه شد.
در سال ۲۰۱۲ اپرای ملی ولز اجرایی از «خوانندگان استاد نورنبرگ» را در شهر کاردیف روی صحنه برد، برخی از بازدیدکنندگان آلمانی به‌کمپانی اجراکننده اپرا، برای گرامی‌داشتن فرهنگ آلمان و اجرای اثری سنتی تبریک گفتند، چرا که به‌عقیده آنان اجرای این اثر در آلمان به‌سادگی امکان‌پذیر نیست.
آثار:
هلندی سرگردان
تانهویزر
لوهنگرین
تریستان و ایزولده
خوانندگان استاد نورنبرگ
حلقه نیبلونگ
پارسیفال
زیگفرید
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#واگنر، ز
۲ خرداد زادروز ریشارد واگنر
(زاده ۲ خرداد، ۲۲ مه ۱۸۱۳ آلمان – درگذشته ۲۴ بهمن، ۱۳ فوریه ۱۸۸۳) آهنگساز و رهبر ارکستر
او آهنگساز و نظریه‌پرداز موسیقی و مقاله‌نویس بود و شهرتش بیشتر به‌خاطر اپراهای اوست که در دنیای موسیقی کلاسیک از او به‌عنوان ادامه‌دهنده راه بتهوون یاد می‌شود.
نوآوری‌های وی در زمینه موسیقی کلاسیک اروپایی تأثیر زیادی بر آهنگسازان بعد از او داشت. او که تا ۱۴سالگی با نام ویلهلم ریشارد واگنر شناخته می‌شد، در اواخر ۱۸۲۰ در مدرسه پاستور وتزل در نزدیکی درسدن ثبت‌نام کرد. جایی که نخستین آموزش‌های پیانویش را نزد معلم لاتین دریافت کرد.
نمایشگاه صداهای خاموش شده:
در سال ۲۰۱۲ برگزاری نمایشگاه «صداهای خاموش شده» یکی از نشانه‌های تلاش بازماندگان خانواده واگنر برای مقابله با چهره یهودستیز این آهنگساز بود که در این نمایشگاه نام و سرگذشت موسیقیدانانی بر روی صفحه‌های فلزی حک شده بود که در دوران هولوکاست کشته یا مجبور به‌فرار شدند.
اجرای اپراهای واگرا با مشکلات متعددی مواجه می‌شدند:
۱۰ مه ۲۰۱۳ اپرای تنهویزر در دوسلدورف به‌خاطر اجرای برخی از صحنه‌ها "به‌ویژه صحنه‌های تیراندازی" به‌شدت واقع‌گرایانه که موجب وارد آمدن فشارهای روحی و جسمی» به‌برخی از تماشاگران شد.
در سال ۲۰۱۲ آگنی نیکیتن، خواننده باریتون روسی، در پی یکی از جنجال‌های مربوط به اجرای آثار واگنر مجبور شد از ادامه اجرای نقش اصلی اپرای «هلندی سرگردان» دست بردارد.
در سال ۲۰۱۲ کنسرت آثار واگنر در دانشگاه تل آویو، به‌دلیل اینکه ممکن بود احساسات مردم اسراییل به‌طورکلی و به‌ویژه احساسات بازماندگان هولوکاست را جریحه‌دار کند لغو شد.
در سال ۲۰۰۱ هنگامی که دانیل بارن‌بویم، رهبر ارکستر آرژانتینی‌اسرائیلی، یکی از آثار او را در اورشلیم اجرا کرد با اعتراض شدید محافل متعصب یهودی مواجه شد.
در سال ۲۰۱۲ اپرای ملی ولز اجرایی از «خوانندگان استاد نورنبرگ» را در شهر کاردیف روی صحنه برد، برخی از بازدیدکنندگان آلمانی به‌کمپانی اجراکننده اپرا، برای گرامی‌داشتن فرهنگ آلمان و اجرای اثری سنتی تبریک گفتند، چرا که به‌عقیده آنان اجرای این اثر در آلمان به‌سادگی امکان‌پذیر نیست.
آثار:
هلندی سرگردان
تانهویزر
لوهنگرین
تریستان و ایزولده
خوانندگان استاد نورنبرگ
حلقه نیبلونگ
پارسیفال
زیگفرید
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#واگنر، ز
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲ خرداد سالروز درگذشت احمد پارسا
(زاده ۲۰ تیر ۱۲۸۶ تفرش– درگذشته ۲ خرداد ۱۳۷۶ کالیفرنیا) پدر دانش گیاه‌شناسی نوین ایران
او از دانشگاه رن و پوآتیه فرانسه دکترای گیاه‌شناسی گرفت و در ۱۳۱۴ ابتدا در سمت دانشیار علوم طبیعی و پس از آن به‌عنوان نخستین استاد گیاه‌شناسی دانشکده علوم دانشسرای عالی استخدام شد. در نخستین مرحله پژوهشی، به جمع‌آوری نمونه‌های گیاهی تفرش پرداخت و پس از آن به‌همراه بعضی از شاگردانش نمونه‌های دیگر نقاط ایران را گردآوری کرد.
مهم‌ترین کارش تأسیس «موزه علوم طبیعی ایران» و برجسته‌ترین اثرش تألیف کتاب فلور مستقل ایران با نام «فلور دو لیران» به‌زبان فرانسه‌است که در فاصله سالهای ۱۳۲۱ تا ۱۳۲۹ به‌همت وزارت فرهنگ آن زمان منتشر شد. او در بررسی‌هایش در خارج و داخل کشور توانست ترادف گیاه‌شناختی بسیاری از گونه‌های گیاهی را نشان دهد و از تکرار آن جلوگیری کند.
قدرت‌اله پارسا از خویشاوندان وی می‌گوید: «خوب به یاد دارم در سال ۱۳۲۷ که من دوره دبیرستان را می‌گذراندم، او تابستان‌ها به‌تفرش می‌آمد و در باغ مسکونی تابستانی سرگرم نمونه‌برداری و تحقیق از گیاهان کوه‌های تفرش می‌شد و روزانه بیش از ۱۰ ساعت به‌نوشتن کتابهای گیاه‌شناسی می‌پرداخت و مرتباً نوشته‌های آماده شده را برای چاپ کتابهای فلور ایران که به‌زبان فرانسه می‌نوشت، به‌‌وزارت فرهنگ می‌فرستاد».
موزه علوم طبیعی ایران:
او در سال ۱۳۲۴ موزه علوم طبیعی را با بودجه وزارت فرهنگ وقت، که تأمین‌کننده بودجه دانشگاه تهران نیز بود، در قسمتی از ساختمان بزرگ دبستان حکیم نظامی سابق (مقابل موزه ایران باستان) تأسیس کرد و گیاهان گردآوری شده را به‌منظور تأسیس «هربیه ملی» به آن موزه منتقل کرد و به این ترتیب «هرباریوم موزه علوم طبیعی ایران» را بنیان نهاد.
در سال ۱۳۳۳ "هرباریوم" و اشیای موزه به‌ساختمان دانشکده علوم دانشگاه تهران منتقل شد و با مأموریت پارسا در سال ۱۳۳۵ به آمریکا، سرپرستی موزه به‌علی زرگری واگذار شد. در همان سال با تأسیس «مؤسسه مطالعات مناطق خشک» در دانشگاه تهران، گیاهان این موزه به این مؤسسه منتقل شد که در نهایت تاسف از آن سنگها و فسیل‌ها دیگر اطلاعی در دست نیست و به این ترتیب «هرباریوم موزه علوم طبیعی» از میان رفت. زرگری مسئولیت هرباریوم مؤسسه مطالعات مناطق خشک را تا سال ۱۳۴۰ به‌عهده داشت. با انحلال این مؤسسه، گیاهان هرباریوم آن به‌دانشسرای عالی منتقل شد و پس از آن گل‌گلاب این نمونه‌ها را در سال ۱۳۴۱ به دانشکده داروسازی منتقل کرد.
پارسا در نامهای که در دهم اردیبهشت ۱۳۷۳ به احمد قهرمان نوشته بود، تاسف خود را از تعطیلی موزه تاریخ طبیعی چنین آورده‌است: «... من از سرنوشت موزه تاریخ طبیعی خودم بسیار ناراحتم. آن کلکسیون معظم زمین‌شناسی "فسیل و سنگ" و جانورشناسی و گیاه‌شناسی چه شد؟ من از هر گونه گیاهان ایرانی یکی یا چند تا داشتم که در «کپو» به دقت نامگذاری کرده بودم. گویا سرنوشت همه کلکسیون‌ها را به‌عهده چند نفر بی‌اطلاع و مغرض داده بودند.
مرکز مطالعات خلیج فارس در سال ۱۳۹۸ با نامه‌نگاری به‌شورای شهر تهران و پیگیری اداری خواستار نامگذاری بلواری در شهر تهران به‌نام وی شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_پارسا، د
۲ خرداد سالروز درگذشت احمد پارسا
(زاده ۲۰ تیر ۱۲۸۶ تفرش– درگذشته ۲ خرداد ۱۳۷۶ کالیفرنیا) پدر دانش گیاه‌شناسی نوین ایران
او از دانشگاه رن و پوآتیه فرانسه دکترای گیاه‌شناسی گرفت و در ۱۳۱۴ ابتدا در سمت دانشیار علوم طبیعی و پس از آن به‌عنوان نخستین استاد گیاه‌شناسی دانشکده علوم دانشسرای عالی استخدام شد. در نخستین مرحله پژوهشی، به جمع‌آوری نمونه‌های گیاهی تفرش پرداخت و پس از آن به‌همراه بعضی از شاگردانش نمونه‌های دیگر نقاط ایران را گردآوری کرد.
مهم‌ترین کارش تأسیس «موزه علوم طبیعی ایران» و برجسته‌ترین اثرش تألیف کتاب فلور مستقل ایران با نام «فلور دو لیران» به‌زبان فرانسه‌است که در فاصله سالهای ۱۳۲۱ تا ۱۳۲۹ به‌همت وزارت فرهنگ آن زمان منتشر شد. او در بررسی‌هایش در خارج و داخل کشور توانست ترادف گیاه‌شناختی بسیاری از گونه‌های گیاهی را نشان دهد و از تکرار آن جلوگیری کند.
قدرت‌اله پارسا از خویشاوندان وی می‌گوید: «خوب به یاد دارم در سال ۱۳۲۷ که من دوره دبیرستان را می‌گذراندم، او تابستان‌ها به‌تفرش می‌آمد و در باغ مسکونی تابستانی سرگرم نمونه‌برداری و تحقیق از گیاهان کوه‌های تفرش می‌شد و روزانه بیش از ۱۰ ساعت به‌نوشتن کتابهای گیاه‌شناسی می‌پرداخت و مرتباً نوشته‌های آماده شده را برای چاپ کتابهای فلور ایران که به‌زبان فرانسه می‌نوشت، به‌‌وزارت فرهنگ می‌فرستاد».
موزه علوم طبیعی ایران:
او در سال ۱۳۲۴ موزه علوم طبیعی را با بودجه وزارت فرهنگ وقت، که تأمین‌کننده بودجه دانشگاه تهران نیز بود، در قسمتی از ساختمان بزرگ دبستان حکیم نظامی سابق (مقابل موزه ایران باستان) تأسیس کرد و گیاهان گردآوری شده را به‌منظور تأسیس «هربیه ملی» به آن موزه منتقل کرد و به این ترتیب «هرباریوم موزه علوم طبیعی ایران» را بنیان نهاد.
در سال ۱۳۳۳ "هرباریوم" و اشیای موزه به‌ساختمان دانشکده علوم دانشگاه تهران منتقل شد و با مأموریت پارسا در سال ۱۳۳۵ به آمریکا، سرپرستی موزه به‌علی زرگری واگذار شد. در همان سال با تأسیس «مؤسسه مطالعات مناطق خشک» در دانشگاه تهران، گیاهان این موزه به این مؤسسه منتقل شد که در نهایت تاسف از آن سنگها و فسیل‌ها دیگر اطلاعی در دست نیست و به این ترتیب «هرباریوم موزه علوم طبیعی» از میان رفت. زرگری مسئولیت هرباریوم مؤسسه مطالعات مناطق خشک را تا سال ۱۳۴۰ به‌عهده داشت. با انحلال این مؤسسه، گیاهان هرباریوم آن به‌دانشسرای عالی منتقل شد و پس از آن گل‌گلاب این نمونه‌ها را در سال ۱۳۴۱ به دانشکده داروسازی منتقل کرد.
پارسا در نامهای که در دهم اردیبهشت ۱۳۷۳ به احمد قهرمان نوشته بود، تاسف خود را از تعطیلی موزه تاریخ طبیعی چنین آورده‌است: «... من از سرنوشت موزه تاریخ طبیعی خودم بسیار ناراحتم. آن کلکسیون معظم زمین‌شناسی "فسیل و سنگ" و جانورشناسی و گیاه‌شناسی چه شد؟ من از هر گونه گیاهان ایرانی یکی یا چند تا داشتم که در «کپو» به دقت نامگذاری کرده بودم. گویا سرنوشت همه کلکسیون‌ها را به‌عهده چند نفر بی‌اطلاع و مغرض داده بودند.
مرکز مطالعات خلیج فارس در سال ۱۳۹۸ با نامه‌نگاری به‌شورای شهر تهران و پیگیری اداری خواستار نامگذاری بلواری در شهر تهران به‌نام وی شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_پارسا، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲ خرداد سالروز درگذشت نصراله فلسفی
(زاده ۹ آذر ۱۲۸۰ تهران – درگذشته ۲ خرداد ۱۳۶۰ تهران) تاریخ‌نگار، نویسنده و مترجم
او تحصیلات مقدماتی را در مدرسه‌های اقدسیه و آلیانس و دارالفنون گذراند و در وزارت پست و تلگراف مشغول به خدمت شد. از جوانی به ترجمه آثار ادبی علاقه نشان داد و در ابتدا چند داستان کوتاه از موریس لُبلان را در روزنامه مرد آزاد به صورت پاورقی به‌چاپ رساند. طولی نکشید که به‌لحاظ دقت و رعایت امانت در ترجمه، در شمار بهترین مترجمان زبان فرانسه شناخته شد. وی در سال ۱۳۰۷ چند ماهی در وزارت دادگستری به خدمت پرداخت، سپس به وزارت فرهنگ منتقل شد. از سال ۱۳۰۷ در دارالفنون، دانشسرای عالی و مدارس متوسطه تهران به تدریس تاریخ و جغرافیا و علوم ادبی پرداخت و با تأسیس دانشگاه تهران به‌عنوان استاد به تدریس تاریخ پیش از اسلام در دانشکده ادبیات مشغول شد.
او از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۰ در عنوان رایزن فرهنگی ایران در ایتالیا و اسپانیا مشغول خدمت بود تا سرانجام در سال ۱۳۴۳ بازنشسته شد و مدتی نیز استاد مدعو در دانشگاه استراسبورگ فرانسه بود.
وی علاوه بر نویسندگی و ترجمه کتابهای بسیار، مقالات تحقیقی درباره تاریخ و ادبیات ایران در نشریات به‌چاپ رساند. مقالات تحقیقی او درباره تاریخ و ادبیات ایران در نشریه‌هایی چون تعلیم و تربیت، مهر، سخن، شفق سرخ، اتحاد، یغما، وحید، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز و نشریه کتابخانه ملی، به‌چاپ رسیده‌است. فعالیتهای روزنامه‌نگاری او در طی چهار دهه شامل مدیریت چندین مجله در دوره‌های مختلف بود که از آن جمله‌است: کفالت مجله پست و تلگراف "فقط سه شماره ۱۳۰۴" مجله ایران "نشریه کلوپ بین‌المللی ایران برای تمبر و مجموعه‌های دیگر از ۱۳۰۱ تا ۱۳۱۱" مجله تعلیم و تربیت "وابسته به وزارت معارف ۱۳۱۳–۱۳۱۴" مجله مهر "از ۱۳۱۲ به‌مدت چهارسال" مدیریت و سردبیری مجله هفتگی امید "از ۱۳۲۲ به‌مدت سه سال" و مجله ایرانیکا به زبان ایتالیایی "در دوره رایزنی فرهنگی در ایتالیا".
کتابشناسی:
تاریخ اروپا در قرن نوزدهم و بیستم ۱۳۰۹
تاریخ روابط اروپا و ایران در دوران صفوی ۱۳۱۶
تاریخ ایران پیش از اسلام ۱۳۱۷
تاریخ ایران بعد از اسلام ۱۳۱۷
جنگ چالدران ۱۳۳۲
تاریخ عمومی جهان در قرن‌های هفدهم تا بیستم میلادی
تاریخ عمومی در قرن معاصر
تاریخ غزنویان
تاریخ و جغرافیا "دوازده جلد، برای تدریس در دبیرستان‌ها، با مشارکت علی‌اصغر شمیم"
زندگانی شاه عباس اول (در پنج جلد)، ۱۳۴۲–۱۳۶۴ "معروف‌ترین اثر اوست و بارها تجدید چاپ شده"
ترجمه:
تاریخ انقلاب روسیه ۱۳۰۲
سرگذشت ورتر، گوته ۱۳۰۵
تاریخچه سلطنت قباد و ظهور مزدک، کریستین سن "با مشارکت احمد بیرشک" ۱۳۰۶
جغرافیای ممالک بزرگ دنیا ۱۳۱۶
تاریخ تمدن روم و یونان، فوستل دوکولانژ ۱۳۱۹
ترجمه تاریخ تمدن قدیم، فوستل دوکولانژ ۱۳۰۹
تهران قدیم ویژگی، فوستل دوکولانژ ۱۳۰۹
داستانهای کوتاه از نویسندگان بزرگ ۱۳۳۳
منتخب اشعار ویکتور هوگو ۱۳۳۵
فرهنگ فلسفی ولتر ۱۳۳۷
اشعار منتخب شاعران رمانتیک فرانسه ۱۳۴۱
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#نصراله_فلسفی، د
۲ خرداد سالروز درگذشت نصراله فلسفی
(زاده ۹ آذر ۱۲۸۰ تهران – درگذشته ۲ خرداد ۱۳۶۰ تهران) تاریخ‌نگار، نویسنده و مترجم
او تحصیلات مقدماتی را در مدرسه‌های اقدسیه و آلیانس و دارالفنون گذراند و در وزارت پست و تلگراف مشغول به خدمت شد. از جوانی به ترجمه آثار ادبی علاقه نشان داد و در ابتدا چند داستان کوتاه از موریس لُبلان را در روزنامه مرد آزاد به صورت پاورقی به‌چاپ رساند. طولی نکشید که به‌لحاظ دقت و رعایت امانت در ترجمه، در شمار بهترین مترجمان زبان فرانسه شناخته شد. وی در سال ۱۳۰۷ چند ماهی در وزارت دادگستری به خدمت پرداخت، سپس به وزارت فرهنگ منتقل شد. از سال ۱۳۰۷ در دارالفنون، دانشسرای عالی و مدارس متوسطه تهران به تدریس تاریخ و جغرافیا و علوم ادبی پرداخت و با تأسیس دانشگاه تهران به‌عنوان استاد به تدریس تاریخ پیش از اسلام در دانشکده ادبیات مشغول شد.
او از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۰ در عنوان رایزن فرهنگی ایران در ایتالیا و اسپانیا مشغول خدمت بود تا سرانجام در سال ۱۳۴۳ بازنشسته شد و مدتی نیز استاد مدعو در دانشگاه استراسبورگ فرانسه بود.
وی علاوه بر نویسندگی و ترجمه کتابهای بسیار، مقالات تحقیقی درباره تاریخ و ادبیات ایران در نشریات به‌چاپ رساند. مقالات تحقیقی او درباره تاریخ و ادبیات ایران در نشریه‌هایی چون تعلیم و تربیت، مهر، سخن، شفق سرخ، اتحاد، یغما، وحید، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز و نشریه کتابخانه ملی، به‌چاپ رسیده‌است. فعالیتهای روزنامه‌نگاری او در طی چهار دهه شامل مدیریت چندین مجله در دوره‌های مختلف بود که از آن جمله‌است: کفالت مجله پست و تلگراف "فقط سه شماره ۱۳۰۴" مجله ایران "نشریه کلوپ بین‌المللی ایران برای تمبر و مجموعه‌های دیگر از ۱۳۰۱ تا ۱۳۱۱" مجله تعلیم و تربیت "وابسته به وزارت معارف ۱۳۱۳–۱۳۱۴" مجله مهر "از ۱۳۱۲ به‌مدت چهارسال" مدیریت و سردبیری مجله هفتگی امید "از ۱۳۲۲ به‌مدت سه سال" و مجله ایرانیکا به زبان ایتالیایی "در دوره رایزنی فرهنگی در ایتالیا".
کتابشناسی:
تاریخ اروپا در قرن نوزدهم و بیستم ۱۳۰۹
تاریخ روابط اروپا و ایران در دوران صفوی ۱۳۱۶
تاریخ ایران پیش از اسلام ۱۳۱۷
تاریخ ایران بعد از اسلام ۱۳۱۷
جنگ چالدران ۱۳۳۲
تاریخ عمومی جهان در قرن‌های هفدهم تا بیستم میلادی
تاریخ عمومی در قرن معاصر
تاریخ غزنویان
تاریخ و جغرافیا "دوازده جلد، برای تدریس در دبیرستان‌ها، با مشارکت علی‌اصغر شمیم"
زندگانی شاه عباس اول (در پنج جلد)، ۱۳۴۲–۱۳۶۴ "معروف‌ترین اثر اوست و بارها تجدید چاپ شده"
ترجمه:
تاریخ انقلاب روسیه ۱۳۰۲
سرگذشت ورتر، گوته ۱۳۰۵
تاریخچه سلطنت قباد و ظهور مزدک، کریستین سن "با مشارکت احمد بیرشک" ۱۳۰۶
جغرافیای ممالک بزرگ دنیا ۱۳۱۶
تاریخ تمدن روم و یونان، فوستل دوکولانژ ۱۳۱۹
ترجمه تاریخ تمدن قدیم، فوستل دوکولانژ ۱۳۰۹
تهران قدیم ویژگی، فوستل دوکولانژ ۱۳۰۹
داستانهای کوتاه از نویسندگان بزرگ ۱۳۳۳
منتخب اشعار ویکتور هوگو ۱۳۳۵
فرهنگ فلسفی ولتر ۱۳۳۷
اشعار منتخب شاعران رمانتیک فرانسه ۱۳۴۱
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#نصراله_فلسفی، د
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲ خرداد زادروز فریدون رهنما
(زاده ۲ خرداد ۱۳۰۹ تهران -- درگذشته ۱۷ امرداد ۱۳۵۴ پاریس) شاعر و سینماگر
او در سال ۱۳۲۳ در رشته ادبیات در دانشگاه سوربن فرانسه به تحصیل پرداخت و در سال ۱۳۲۶ نخستین دفتر شعرش را به‌زبان فارسی باعنوان «هیچ» با نام مستعار «کوچه» منتشر کرد. «منظومه برای ایران» نام نخستین دفتر شعرش به‌زبان فرانسه بود که با نام کاوه طبرستانی توسط انتشارات پی‌یرسگرس در پاریس در سال ۱۹۵۰ منتشر شد. در سال ۱۹۵۹ مجموعه اشعار «سرودهای کهنه» (Poems Anciens) را با مقدمه‌ای از پل الوار شاعر سورئالیست فرانسوی در پاریس منتشر کرد. «آوازهای رهایی» نیز نام آخرین دفتر شعر او به‌زبان فرانسوی بود که در سال ۱۹۶۸ منتشر شد.
وی در سال ۱۳۳۶ پس از پایان تحصیلات دانشگاهی‌اش در دانشکده ادبیات سوربن و فارغ‌التحصیلی از مدرسه فیلمسازی پاریس به ایران بازگشت و در کتابخانه مجلس شورای ملی مشغول به‌کار شد. کتاب واقعیت گرایی فیلم، پایان‌نامه تحصیلات سینمایی اوست که در سال ۱۳۵۱ به‌وسیله انتشارت بوف در ایران منتشر شد. رهنما با اینکه عشق ساختن فیلم داشت اما کار در فضای فیلم‌فارسی برای او قابل تحمل نبود. او در گفت‌وگویی در این باره گفته است: «با آنکه بهمن پیشنهادهایی برای ساختن فیلم شد، ترجیح دادم بروم و در یک کتابخانه کتابدار شوم.»
با این حال موفق شد در سال ۱۳۳۹ نخستین فیلمش، یعنی مستند "تخت جمشید" را با سرمایه شخصی بسازد. در این فیلم او با نگاه شاعرانه‌ای در دل ویرانه‌های تخت جمشید، به‌دنبال سازندگی و شناخت هویت تاریخی ایرانی است. فیلم بعدی وی "سیاوش در تخت جمشید"، که در سال ۱۳۴۶ ساخته شد با واکنش‌های غالباً منفی منتقدان سینمایی ایرانی آن روزگار مواجه شد و به‌عنوان اثری "روشنفکرانه" و "فضل فروشانه" به آن حمله شد. منتقدان، فیلم رهنما را پر از عیب و بدون خلاقیت و تخیل ارزیابی کرده و آن را "هذیان‌ها و کابوس‌های فیلمسازی دانستند که نه شناختی از شاهنامه فردوسی داشت و نه قهرمانان آن را درست می‌شناخت. با این حال فیلم مورد تحسین برخی صاحب نظران غربی از جمله هانری لانگلوا فیلم‌شناس برجسته فرانسوی و مدیر سینما تک پاریس و هانری کوربن فیلسوف و ایران شناس مشهور فرانسوی قرار گرفت و توانست جایزه ژان اپستاین برای پیشبرد زبان سینما را از جشنواره لوکارنو در سال ۱۹۶۶ دریافت کند. فیلمبرداری فیلم "پسر ایران از مادرش بی خبر است" در سال ۱۳۴۸ آغاز شد اما نزدیک به‌پنج سال طول کشید تا در سال ۱۳۵۳ آماده نمایش شود. اولین نمایش این فیلم در خرداد ۱۳۵۴ در سینماتک پاریس بود که هانری لانگلوا، مدیر سینما تک و فیلم‌شناس برجسته فرانسوی آن را معرفی کرد و پس از آن در تیرماه همان سال، برای نخستین بار در جشنواره توس در ایران به‌نمایش درآمد.
فریدون رهنما در شکل گیری بخش پژوهش و مستند تلویزیون ملی ایران، جریان سینمای آزاد و تأسیس مدرسه عالی تلویزیون و سینما نقش مهمی داشت. او به‌همراه فرخ غفاری از مدرسان مدرسه عالی تلویزیون و سینما بود. با تأسیس تلویزیون ملی ایران در سال ۱۳۴۶ او نیز جذب تلویزیون شد و بخش مستندسازی و پژوهش در مورد ایران زمین را راه انداخت. به‌کوشش وی در همین بخش بود که سینماگرانی چون محمدرضا اصلانی، ناصر تقوایی، منوچهر طیاب، هژیر داریوش و پرویز کیمیاوی توانستند نخستین فیلم‌های مستند خود را بسازند. فیلم‌هایی چون «جام حسنلو»، «بادجن» «یا ضامن آهو» «تپه‌های قیطریه» و «چه هراسی دارد ظلمت روح» محصول همین دوره است و زیر نظر رهنما ساخته شده‌اند. نوآوری‌های زبانی او حتی در ترجمه واژگان سینمایی نیز دیده می‌شود. او نخستین کسی بود که واژه‌های سینمایی فارسی را به‌جای واژه‌های انگلیسی و فرانسوی پیشنهاد کرد. نما به جای پلان یا شات، نمای درشت به جای کلوزآپ، نمای دور به‌جای لانگ شات و راه دوربین به‌جای تراولینگ شات، از ابداعات رهنما در این زمینه است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فریدون_رهنما، ز
۲ خرداد زادروز فریدون رهنما
(زاده ۲ خرداد ۱۳۰۹ تهران -- درگذشته ۱۷ امرداد ۱۳۵۴ پاریس) شاعر و سینماگر
او در سال ۱۳۲۳ در رشته ادبیات در دانشگاه سوربن فرانسه به تحصیل پرداخت و در سال ۱۳۲۶ نخستین دفتر شعرش را به‌زبان فارسی باعنوان «هیچ» با نام مستعار «کوچه» منتشر کرد. «منظومه برای ایران» نام نخستین دفتر شعرش به‌زبان فرانسه بود که با نام کاوه طبرستانی توسط انتشارات پی‌یرسگرس در پاریس در سال ۱۹۵۰ منتشر شد. در سال ۱۹۵۹ مجموعه اشعار «سرودهای کهنه» (Poems Anciens) را با مقدمه‌ای از پل الوار شاعر سورئالیست فرانسوی در پاریس منتشر کرد. «آوازهای رهایی» نیز نام آخرین دفتر شعر او به‌زبان فرانسوی بود که در سال ۱۹۶۸ منتشر شد.
وی در سال ۱۳۳۶ پس از پایان تحصیلات دانشگاهی‌اش در دانشکده ادبیات سوربن و فارغ‌التحصیلی از مدرسه فیلمسازی پاریس به ایران بازگشت و در کتابخانه مجلس شورای ملی مشغول به‌کار شد. کتاب واقعیت گرایی فیلم، پایان‌نامه تحصیلات سینمایی اوست که در سال ۱۳۵۱ به‌وسیله انتشارت بوف در ایران منتشر شد. رهنما با اینکه عشق ساختن فیلم داشت اما کار در فضای فیلم‌فارسی برای او قابل تحمل نبود. او در گفت‌وگویی در این باره گفته است: «با آنکه بهمن پیشنهادهایی برای ساختن فیلم شد، ترجیح دادم بروم و در یک کتابخانه کتابدار شوم.»
با این حال موفق شد در سال ۱۳۳۹ نخستین فیلمش، یعنی مستند "تخت جمشید" را با سرمایه شخصی بسازد. در این فیلم او با نگاه شاعرانه‌ای در دل ویرانه‌های تخت جمشید، به‌دنبال سازندگی و شناخت هویت تاریخی ایرانی است. فیلم بعدی وی "سیاوش در تخت جمشید"، که در سال ۱۳۴۶ ساخته شد با واکنش‌های غالباً منفی منتقدان سینمایی ایرانی آن روزگار مواجه شد و به‌عنوان اثری "روشنفکرانه" و "فضل فروشانه" به آن حمله شد. منتقدان، فیلم رهنما را پر از عیب و بدون خلاقیت و تخیل ارزیابی کرده و آن را "هذیان‌ها و کابوس‌های فیلمسازی دانستند که نه شناختی از شاهنامه فردوسی داشت و نه قهرمانان آن را درست می‌شناخت. با این حال فیلم مورد تحسین برخی صاحب نظران غربی از جمله هانری لانگلوا فیلم‌شناس برجسته فرانسوی و مدیر سینما تک پاریس و هانری کوربن فیلسوف و ایران شناس مشهور فرانسوی قرار گرفت و توانست جایزه ژان اپستاین برای پیشبرد زبان سینما را از جشنواره لوکارنو در سال ۱۹۶۶ دریافت کند. فیلمبرداری فیلم "پسر ایران از مادرش بی خبر است" در سال ۱۳۴۸ آغاز شد اما نزدیک به‌پنج سال طول کشید تا در سال ۱۳۵۳ آماده نمایش شود. اولین نمایش این فیلم در خرداد ۱۳۵۴ در سینماتک پاریس بود که هانری لانگلوا، مدیر سینما تک و فیلم‌شناس برجسته فرانسوی آن را معرفی کرد و پس از آن در تیرماه همان سال، برای نخستین بار در جشنواره توس در ایران به‌نمایش درآمد.
فریدون رهنما در شکل گیری بخش پژوهش و مستند تلویزیون ملی ایران، جریان سینمای آزاد و تأسیس مدرسه عالی تلویزیون و سینما نقش مهمی داشت. او به‌همراه فرخ غفاری از مدرسان مدرسه عالی تلویزیون و سینما بود. با تأسیس تلویزیون ملی ایران در سال ۱۳۴۶ او نیز جذب تلویزیون شد و بخش مستندسازی و پژوهش در مورد ایران زمین را راه انداخت. به‌کوشش وی در همین بخش بود که سینماگرانی چون محمدرضا اصلانی، ناصر تقوایی، منوچهر طیاب، هژیر داریوش و پرویز کیمیاوی توانستند نخستین فیلم‌های مستند خود را بسازند. فیلم‌هایی چون «جام حسنلو»، «بادجن» «یا ضامن آهو» «تپه‌های قیطریه» و «چه هراسی دارد ظلمت روح» محصول همین دوره است و زیر نظر رهنما ساخته شده‌اند. نوآوری‌های زبانی او حتی در ترجمه واژگان سینمایی نیز دیده می‌شود. او نخستین کسی بود که واژه‌های سینمایی فارسی را به‌جای واژه‌های انگلیسی و فرانسوی پیشنهاد کرد. نما به جای پلان یا شات، نمای درشت به جای کلوزآپ، نمای دور به‌جای لانگ شات و راه دوربین به‌جای تراولینگ شات، از ابداعات رهنما در این زمینه است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فریدون_رهنما، ز
Telegram
attach 📎
☘️☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️☘️
۲ خرداد سالروز درگذشت جمیله شیخی
(زاده ۹ اردیبهشت ۱۳۰۹ زنجان – درگذشته ۲ خرداد ۱۳۸۰ تهران) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون
او که دارای دکترای افتخاری تئاتر بود، ابتدا به‌یادگیری آواز و تعلیم اپرا پرداخت و سپس وارد تئاتر و سینما شد. وی می‌گفت: «اولین آشنایی من با دنیای تئاتر، دیدن نمایشنامه‌هایی بود که در تئاتر سعدی اجرا می‌شد.»
آخرین آموزگار آوازش آن زمان تازه از فرانسه آمده بود و به او گفته بود: «انتخاب کن، با یک دست نمی‌توان دو هندوانه برداشت» یا آواز یا تئاتر. و او هم انتخاب کرد: «من هم به‌گروه شاهین سرکیسیان پیوستم که دوست نزدیک صادق هدایت بود و در آنجا با جعفر والی، پرویز بهرام، بیژن مفید، علی نصیریان و فهیمه راستکار آشنا شدم.
مدتی کار کردم اما متاسفانه نمایش‌نامه‌های شاهین سرکیسیان توقیف شد و به‌صحنه نرفت. در همان موقع دیوید سون که دکترای تئاتر آمریکا را داشت به ایران آمد و کلاس‌هایی در انجمن ایران و آمریکا برگزار کرد.
چهارماه در آنجا تمرین کردم ولی دیوید سون به‌زودی بازگشت و دکتر مهدی فروغ که رئیس دانشکده هنرهای دراماتیک بود، تمام شاگردان سرکیسیان را به آموختن تئاتر واداشت که دوره بسیار پربار و مفیدی بود.»
وی با علاقه، به‌تمرین ادامه داد و در سال ۱۳۳۵ ازدواج کرد و در سال ۱۳۳۶ با نمایشنامه «پدر» برای اولین بار در صحنه ظاهر شد.
او از شب اولین اجرایش می‌گفت: «بسیار مضطرب بودم و زانوهایم می‌لرزید و نمی‌توانستم بایستم اما بعد از اینکه چند جمله گفتم به خودم مسلط شدم.»
بعد از مدتی همسر جمیله شیخی که پشتیبان همیشگی کارهایش بود، درگذشت و او با آتیلای یکساله "آتیلا پسیانی" تنها ماند و تلویزیون را برای ادامه کار هنری‌اش انتخاب کرد و هفته‌ای یک نمایشنامه را به‌صورت زنده اجرا می‌کرد. «یک جور ترس و دلهره داشتم. هر اتفاقی که می‌افتاد تماشاگر شاهد آن بود و اگر اشکالی در بازی به‌وجود می‌آمد به‌هیچ وجه قابل اصلاح نبود.
وی همزمان با کار در تلویزیون، در تئاتر‌های مختلف نیز برنامه اجرا کرد و با کارگردان‌هایی چون حمید سمندریان، علی نصیریان، عزت‌اله انتظامی، داوود رشیدی، رکن‌الدین خسروی، عباس مغفوریان و جعفر والی همکاری کرد: «اولین کار تلویزیونی‌ام نمایشنامه‌ای بود به‌نام «مادر» به‌کارگردانی حمید سمندریان.
در آن زمان ۲۹ سال داشتم و اکثر خانم‌ها دوست داشتند، نقش جوان‌ها را بازی کنند ولی برای من جوان و پیر اهمیتی نداشت و باکمال میل این نقش را پذیرفتم.»
«دکتر مهدی فروغ ما را طوری آموزش داده بود که به‌نقش کوچک و بزرگ اهمیتی نمی‌دادیم. نقش کوچک هم مال هنرپیشه است، ولی متاسفانه به‌محض اینکه یک نقش کوچک به‌بازیگران پیشنهاد می‌شد قبول نمی‌کردند. من هیچ‌وقت با بازی در نقش کوچک، کوچک نشدم. آن وقت‌ها برای بازی در هر نمایشنامه تلویزیونی ۲۵۰ تومان دستمزد می‌گرفتیم.
جمیله شیخی و هدیه تهرانی در جشن حافظ :
یک بار علی نصیریان پیشنهاد یک نقش کوچک به‌عنوان خدمتکار منزل بهمن داد و گفت: این خدمتکار یک بار فنجان‌های قهوه را می‌آورد و یک بار هم می‌برد قبول می‌کنی یا نه؟ گفتم با کمال میل، من برای آنکه کمک او باشم پذیرفتم و نصیریان هم لطف کرد و همان ۲۵۰ تومان را بهمن پرداخت کرد.»
خانم شیخی دونمایش تلویزیونی هم کارگردانی کرده است: «قلب سرگشته» در سال ۱۳۴۳ و «محکوم به اعدام » در سال ۱۳۵۰٫
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#جمیله_شیخی، د
۲ خرداد سالروز درگذشت جمیله شیخی
(زاده ۹ اردیبهشت ۱۳۰۹ زنجان – درگذشته ۲ خرداد ۱۳۸۰ تهران) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون
او که دارای دکترای افتخاری تئاتر بود، ابتدا به‌یادگیری آواز و تعلیم اپرا پرداخت و سپس وارد تئاتر و سینما شد. وی می‌گفت: «اولین آشنایی من با دنیای تئاتر، دیدن نمایشنامه‌هایی بود که در تئاتر سعدی اجرا می‌شد.»
آخرین آموزگار آوازش آن زمان تازه از فرانسه آمده بود و به او گفته بود: «انتخاب کن، با یک دست نمی‌توان دو هندوانه برداشت» یا آواز یا تئاتر. و او هم انتخاب کرد: «من هم به‌گروه شاهین سرکیسیان پیوستم که دوست نزدیک صادق هدایت بود و در آنجا با جعفر والی، پرویز بهرام، بیژن مفید، علی نصیریان و فهیمه راستکار آشنا شدم.
مدتی کار کردم اما متاسفانه نمایش‌نامه‌های شاهین سرکیسیان توقیف شد و به‌صحنه نرفت. در همان موقع دیوید سون که دکترای تئاتر آمریکا را داشت به ایران آمد و کلاس‌هایی در انجمن ایران و آمریکا برگزار کرد.
چهارماه در آنجا تمرین کردم ولی دیوید سون به‌زودی بازگشت و دکتر مهدی فروغ که رئیس دانشکده هنرهای دراماتیک بود، تمام شاگردان سرکیسیان را به آموختن تئاتر واداشت که دوره بسیار پربار و مفیدی بود.»
وی با علاقه، به‌تمرین ادامه داد و در سال ۱۳۳۵ ازدواج کرد و در سال ۱۳۳۶ با نمایشنامه «پدر» برای اولین بار در صحنه ظاهر شد.
او از شب اولین اجرایش می‌گفت: «بسیار مضطرب بودم و زانوهایم می‌لرزید و نمی‌توانستم بایستم اما بعد از اینکه چند جمله گفتم به خودم مسلط شدم.»
بعد از مدتی همسر جمیله شیخی که پشتیبان همیشگی کارهایش بود، درگذشت و او با آتیلای یکساله "آتیلا پسیانی" تنها ماند و تلویزیون را برای ادامه کار هنری‌اش انتخاب کرد و هفته‌ای یک نمایشنامه را به‌صورت زنده اجرا می‌کرد. «یک جور ترس و دلهره داشتم. هر اتفاقی که می‌افتاد تماشاگر شاهد آن بود و اگر اشکالی در بازی به‌وجود می‌آمد به‌هیچ وجه قابل اصلاح نبود.
وی همزمان با کار در تلویزیون، در تئاتر‌های مختلف نیز برنامه اجرا کرد و با کارگردان‌هایی چون حمید سمندریان، علی نصیریان، عزت‌اله انتظامی، داوود رشیدی، رکن‌الدین خسروی، عباس مغفوریان و جعفر والی همکاری کرد: «اولین کار تلویزیونی‌ام نمایشنامه‌ای بود به‌نام «مادر» به‌کارگردانی حمید سمندریان.
در آن زمان ۲۹ سال داشتم و اکثر خانم‌ها دوست داشتند، نقش جوان‌ها را بازی کنند ولی برای من جوان و پیر اهمیتی نداشت و باکمال میل این نقش را پذیرفتم.»
«دکتر مهدی فروغ ما را طوری آموزش داده بود که به‌نقش کوچک و بزرگ اهمیتی نمی‌دادیم. نقش کوچک هم مال هنرپیشه است، ولی متاسفانه به‌محض اینکه یک نقش کوچک به‌بازیگران پیشنهاد می‌شد قبول نمی‌کردند. من هیچ‌وقت با بازی در نقش کوچک، کوچک نشدم. آن وقت‌ها برای بازی در هر نمایشنامه تلویزیونی ۲۵۰ تومان دستمزد می‌گرفتیم.
جمیله شیخی و هدیه تهرانی در جشن حافظ :
یک بار علی نصیریان پیشنهاد یک نقش کوچک به‌عنوان خدمتکار منزل بهمن داد و گفت: این خدمتکار یک بار فنجان‌های قهوه را می‌آورد و یک بار هم می‌برد قبول می‌کنی یا نه؟ گفتم با کمال میل، من برای آنکه کمک او باشم پذیرفتم و نصیریان هم لطف کرد و همان ۲۵۰ تومان را بهمن پرداخت کرد.»
خانم شیخی دونمایش تلویزیونی هم کارگردانی کرده است: «قلب سرگشته» در سال ۱۳۴۳ و «محکوم به اعدام » در سال ۱۳۵۰٫
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#جمیله_شیخی، د
Telegram
attach 📎
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲ خرداد سالروز درگذشت ژانت کهن‌صدق
(زاده سال ۱۳۲۴ تهران -- درگذشته ۲ خرداد ۱۳۵۱ تهران) قهرمان و دارنده چند رکورد دو سرعت بانوان
او لیسانس تربیت بدنی از دانشگاه تهران داشت و اوج موفقیتش زمانی بود که در یک مسابقه در اکتبر ۱۳۴۴ موفق به شکستن رکورد دو ۱۰۰ متر و دو ۶۰ متر بامانع ایران شد. وی قهرمان تیم‌های دو و میدانی کشور و مربی ورزشی و دارنده رکورد ۱۰۰ متر بانوان ایران با زمانی معادل ۱۲٫۵ ثانیه بود.
روزنامه کیهان در سال ۱۳۴۴ او را بهترین ورزشکار سال ایران، از بین تمام ورزشکاران زن و مرد، انتخاب کرده بود.
وی در ساعت ۱۱ روز دوم خرداد سال ۱۳۵۱ همراه با سیمین شفیقی کاپیتان تیم ملی بسکتبال زنان ایران، در تصادف اتومبیل جاده پارک وی، نزدیکی پل ونک در تهران کشته شد. او در هنگام مرگ ۲۶ ساله بود. مرگ نابهنگام او و کاپیتان تیم ملی بسکتبال دختران ایران "سیمین شفیقی" برای همه ایرانیان حادثه‌ای تکان‌دهنده بود. پس از مگ وی دانشگاه تهران و فدراسیون دو و میدانی ایران، کاپ سالانه‌ای را به‌نامش برگزار کردند. در اولین مسابقه‌ای که در رشته تخصصی او برگزار شد، خط دوم، که در آخرین مسابقه‌اش در آن دویده بود، با گل پوشانده شد.
به‌همت سازمان بانوان یهود ایران و با کمک انجمن کلیمیان تهران سالن ورزشی بانوان کلیمی، به‌نام ژانت کهن‌صدق قهرمان دوهای سرعت و رکورددار دو صد متر بانوان ایران در محل مجتمع فرهنگی و ورزشی «سرابندی» واقع در منطقه جمال‌الدین اسدآبادی "یوسف‌آباد" تهران در بهمن ماه ۱۳۸۳ افتتاح شد و کار خود را با مربی‌گری خانم ژیلا کهن کبریت، مربی باتجربه و کارآزموده آغاز کرد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ژانت_کهن_صدق، د
۲ خرداد سالروز درگذشت ژانت کهن‌صدق
(زاده سال ۱۳۲۴ تهران -- درگذشته ۲ خرداد ۱۳۵۱ تهران) قهرمان و دارنده چند رکورد دو سرعت بانوان
او لیسانس تربیت بدنی از دانشگاه تهران داشت و اوج موفقیتش زمانی بود که در یک مسابقه در اکتبر ۱۳۴۴ موفق به شکستن رکورد دو ۱۰۰ متر و دو ۶۰ متر بامانع ایران شد. وی قهرمان تیم‌های دو و میدانی کشور و مربی ورزشی و دارنده رکورد ۱۰۰ متر بانوان ایران با زمانی معادل ۱۲٫۵ ثانیه بود.
روزنامه کیهان در سال ۱۳۴۴ او را بهترین ورزشکار سال ایران، از بین تمام ورزشکاران زن و مرد، انتخاب کرده بود.
وی در ساعت ۱۱ روز دوم خرداد سال ۱۳۵۱ همراه با سیمین شفیقی کاپیتان تیم ملی بسکتبال زنان ایران، در تصادف اتومبیل جاده پارک وی، نزدیکی پل ونک در تهران کشته شد. او در هنگام مرگ ۲۶ ساله بود. مرگ نابهنگام او و کاپیتان تیم ملی بسکتبال دختران ایران "سیمین شفیقی" برای همه ایرانیان حادثه‌ای تکان‌دهنده بود. پس از مگ وی دانشگاه تهران و فدراسیون دو و میدانی ایران، کاپ سالانه‌ای را به‌نامش برگزار کردند. در اولین مسابقه‌ای که در رشته تخصصی او برگزار شد، خط دوم، که در آخرین مسابقه‌اش در آن دویده بود، با گل پوشانده شد.
به‌همت سازمان بانوان یهود ایران و با کمک انجمن کلیمیان تهران سالن ورزشی بانوان کلیمی، به‌نام ژانت کهن‌صدق قهرمان دوهای سرعت و رکورددار دو صد متر بانوان ایران در محل مجتمع فرهنگی و ورزشی «سرابندی» واقع در منطقه جمال‌الدین اسدآبادی "یوسف‌آباد" تهران در بهمن ماه ۱۳۸۳ افتتاح شد و کار خود را با مربی‌گری خانم ژیلا کهن کبریت، مربی باتجربه و کارآزموده آغاز کرد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ژانت_کهن_صدق، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲ خرداد سالروز درگذشت ناصر حجازی
(زاده ۲۳ آذر ۱۳۲۸ تهران – درگذشته ۲ خرداد ۱۳۹۰ تهران) دروازه‌بان و مربی نامدار فوتبال
او دروازه‌بان تیم ملی فوتبال ایران در دهه ۱۳۵۰ بود و دو قهرمانی در جام ملتهای آسیا، یک قهرمانی در بازی‌های آسیایی و شرکت در المپیک و جام جهانی فوتبال را در کارنامه داشت. همچنین به‌همراه تیم تاج، قهرمانی در جام تخت‌جمشید و جام باشگاه‌های آسیا را تجربه کرده بود.
فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال وی را دومین دروازه‌بان برتر قرن بیستم قاره آسیا پس از محمد‌الدعایه عربستانی معرفی کرده بود. ضمن آنکه حجازی به‌عنوان چهل و یکمین دروازه‌بان برتر قرن بیستم جهان از نگاه فدراسیون آمار و تاریخ فوتبال جهان، برگزیده روزنامه نیونیشن چاپ سنگاپور به‌عنوان یکی از ۱۰ دروازه‌بان برتر جهان در تاریخ ۲۷ فوریه ۱۹۸۰ و جزو ۱۰ بازیکن برتر قاره آسیا در تمامی ادوار مسابقات جام جهانی از نگاه سایت ورزشی و معتبر ESPN FC معرفی شده بود. وی دارای رتبه ۱۳۴ جهان و رتبه دوم ایران با رکورد ۸۳۷ دقیقه در بسته نگاه داشتن دروازه از نگاه فدراسیون آمار و تاریخ فوتبال جهان است.
او در دوران مربی‌گری هم تیم استقلال تهران را به‌عنوان نایب قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا و قهرمانی لیگ آزادگان رساند.
ناصر حجازی و غلامرضا تختی تنها چهره‌های ورزشی هستند که نام آنها در مجموعه کتاب در مفاخر و نام‌آوران ایران زمین در کنار نام‌هایی چون ابوعلی‌سینا، سعدی شیرازی، حکیم ابوالقاسم فردوسی، عطار نیشابوری، امیر کبیر، کمال‌الملک، جلال آل‌احمد، پروین اعتصامی، محمود حسابی، علی شریعتی و جعفر شهیدی قرار گرفته‌است.
در سال ۲۰۱۸ سایت AFC طبق رأی‌گیری از کاربران خود خواست بهترین بازیکنان تاریخ جام ملت‌ها را انتخاب کنند که ناصر حجازی با آرای حداکثری عنوان بهترین دروازه‌بان تاریخ تمام ادوار جام ملتهای آسیا را از آن خود کرد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ناصر_حجازی، د
۲ خرداد سالروز درگذشت ناصر حجازی
(زاده ۲۳ آذر ۱۳۲۸ تهران – درگذشته ۲ خرداد ۱۳۹۰ تهران) دروازه‌بان و مربی نامدار فوتبال
او دروازه‌بان تیم ملی فوتبال ایران در دهه ۱۳۵۰ بود و دو قهرمانی در جام ملتهای آسیا، یک قهرمانی در بازی‌های آسیایی و شرکت در المپیک و جام جهانی فوتبال را در کارنامه داشت. همچنین به‌همراه تیم تاج، قهرمانی در جام تخت‌جمشید و جام باشگاه‌های آسیا را تجربه کرده بود.
فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال وی را دومین دروازه‌بان برتر قرن بیستم قاره آسیا پس از محمد‌الدعایه عربستانی معرفی کرده بود. ضمن آنکه حجازی به‌عنوان چهل و یکمین دروازه‌بان برتر قرن بیستم جهان از نگاه فدراسیون آمار و تاریخ فوتبال جهان، برگزیده روزنامه نیونیشن چاپ سنگاپور به‌عنوان یکی از ۱۰ دروازه‌بان برتر جهان در تاریخ ۲۷ فوریه ۱۹۸۰ و جزو ۱۰ بازیکن برتر قاره آسیا در تمامی ادوار مسابقات جام جهانی از نگاه سایت ورزشی و معتبر ESPN FC معرفی شده بود. وی دارای رتبه ۱۳۴ جهان و رتبه دوم ایران با رکورد ۸۳۷ دقیقه در بسته نگاه داشتن دروازه از نگاه فدراسیون آمار و تاریخ فوتبال جهان است.
او در دوران مربی‌گری هم تیم استقلال تهران را به‌عنوان نایب قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا و قهرمانی لیگ آزادگان رساند.
ناصر حجازی و غلامرضا تختی تنها چهره‌های ورزشی هستند که نام آنها در مجموعه کتاب در مفاخر و نام‌آوران ایران زمین در کنار نام‌هایی چون ابوعلی‌سینا، سعدی شیرازی، حکیم ابوالقاسم فردوسی، عطار نیشابوری، امیر کبیر، کمال‌الملک، جلال آل‌احمد، پروین اعتصامی، محمود حسابی، علی شریعتی و جعفر شهیدی قرار گرفته‌است.
در سال ۲۰۱۸ سایت AFC طبق رأی‌گیری از کاربران خود خواست بهترین بازیکنان تاریخ جام ملت‌ها را انتخاب کنند که ناصر حجازی با آرای حداکثری عنوان بهترین دروازه‌بان تاریخ تمام ادوار جام ملتهای آسیا را از آن خود کرد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ناصر_حجازی، د
☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️
۲ خرداد سالروز درگذشت مهران دوستی
(زاده ۳ بهمن ۱۳۳۵ نور — درگذشته ۲ خرداد ۱۳۹۴ تهران) گوینده و مجری تلویزیون
او دانش‌آموخته رشته مکانیک و مهندسی تصفیه آب در آمریکا بود.
در سال ۱۳۵۹ و هنگام تصدی مدیریت تولید صداوسیمای مرکز گیلان، به‌دلیل نیامدن گوینده، این‌کار را برعهده گرفت و از آن پس این حرفه را دنبال کرد. در زمان جنگ ایران و عراق اطلاعیه‌های ارتش را در رادیو می‌خواند و از گویندگان رادیو جبهه بود. وی به‌عنوان یکی از چهره‌های شناخته‌شده رادیو، گویندگی برنامه‌های متعددی را برعهده داشت. همکاری در برنامه‌های تلویزیونی از جمله سینما یک، سینما دو و سینما چهار و انبوه تیزرهای تبلیغاتی از دیگر فعالیتهای او در حیطه گویندگی بود.
او توانسته بود با اجرای بی‌مانند خود، سلسله برنامه‌های بعدازظهر رادیو جوان را تبدیل به پرشنونده‌ترین ساعات رادیو کند. اجرای حماسی داستانهای کهن از جمله شاهنامه فردوسی باصدای مخملی وی زبانزد علاقمندان رادیو بود.
کافه رادیو:
کافه رادیو نامی بود که یداله گودرزی، مدیر گروه فرهنگ رادیو جوان، بر برنامه عصرگاهی مهران دوستی نهاد و این برنامه نقطه اوجی در کارهای او شد. پس از وی اعلام شد که برنامه کافه رادیو به‌یاد مهران دوستی دیگر پخش نخواهد شد اما دوستداران و شنوندگان رادیو جوان که بی‌تاب دوری او بودند، درخواست کردند برنامه ادامه پیدا کند. بنابراین تا ماهها بعد کافه رادیو باصدای او از برنامه‌های آرشیوی پخش شد تا کم‌کم گوینده‌هایی باصدای نزدیک به او جایش را پر کردند.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مهران_دوستی، د
۲ خرداد سالروز درگذشت مهران دوستی
(زاده ۳ بهمن ۱۳۳۵ نور — درگذشته ۲ خرداد ۱۳۹۴ تهران) گوینده و مجری تلویزیون
او دانش‌آموخته رشته مکانیک و مهندسی تصفیه آب در آمریکا بود.
در سال ۱۳۵۹ و هنگام تصدی مدیریت تولید صداوسیمای مرکز گیلان، به‌دلیل نیامدن گوینده، این‌کار را برعهده گرفت و از آن پس این حرفه را دنبال کرد. در زمان جنگ ایران و عراق اطلاعیه‌های ارتش را در رادیو می‌خواند و از گویندگان رادیو جبهه بود. وی به‌عنوان یکی از چهره‌های شناخته‌شده رادیو، گویندگی برنامه‌های متعددی را برعهده داشت. همکاری در برنامه‌های تلویزیونی از جمله سینما یک، سینما دو و سینما چهار و انبوه تیزرهای تبلیغاتی از دیگر فعالیتهای او در حیطه گویندگی بود.
او توانسته بود با اجرای بی‌مانند خود، سلسله برنامه‌های بعدازظهر رادیو جوان را تبدیل به پرشنونده‌ترین ساعات رادیو کند. اجرای حماسی داستانهای کهن از جمله شاهنامه فردوسی باصدای مخملی وی زبانزد علاقمندان رادیو بود.
کافه رادیو:
کافه رادیو نامی بود که یداله گودرزی، مدیر گروه فرهنگ رادیو جوان، بر برنامه عصرگاهی مهران دوستی نهاد و این برنامه نقطه اوجی در کارهای او شد. پس از وی اعلام شد که برنامه کافه رادیو به‌یاد مهران دوستی دیگر پخش نخواهد شد اما دوستداران و شنوندگان رادیو جوان که بی‌تاب دوری او بودند، درخواست کردند برنامه ادامه پیدا کند. بنابراین تا ماهها بعد کافه رادیو باصدای او از برنامه‌های آرشیوی پخش شد تا کم‌کم گوینده‌هایی باصدای نزدیک به او جایش را پر کردند.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مهران_دوستی، د
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲ خرداد سالروز درگذشت امیر جلال‌الدین اعلم
(زاده سال ۱۳۲۰ تهران – درگذشته ۲ خرداد ۱۳۹۶) نویسنده، پژوهشگر و مترجم
او مدرک کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی از دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران گرفت. در جوانی علاوه بر ادبیات و زبان انگلیسی، زبان فرانسوی را نیز فرا گرفت و از ۲۸ سالگی وارد کار حرفه‌ای در مؤسسه انتشاراتی شد.
نخستین فعالیت حرفه‌ای‌اش در سال ۱۳۴۸ در مؤسسه انتشارات فرانکلین آغاز شد و به دلیل تسلطش به زبانهای انگلیسی و فرانسه، با سمت ویراستار کارش را شروع کرد و هفت سال بعد، با همین عنوان در سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران استخدام شد.
او از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۷۵ به مدت ۲۰ سال در سمت ویراستار ارشد بخش انتشارات رادیو تلویزیون به کار ادامه داد و در سال ۱۳۷۵ با داشتن چندین تنظیم و ترجمه کتاب و مقاله در حاشیه کار اصلی‌اش بازنشسته شد اما تا سال ۱۳۹۴ به صورت نیمه‌وقت به کارش ادامه داد و علاوه بر کار در بخش انتشارات رادیو تلویزیون به کار تحقیق و ترجمه نیز می‌پرداخت.
یکی از مهم‌ترین کارهای او و البته نخستین کار مهم وی در زمینه ترجمه، نقد ادبی آثار فرانتس کافکا بود. چاپ اول این کتاب در سال ۱۳۵۱ با عنوان «فرانتس کافکا» بود و ۲۴ سال بعد، ترجمه دوباره این کتاب با نام «سنجش هنر و اندیشه فرانتس کافکا» به وسیله شرکت انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شد.
کار مهم دیگر او ترجمه کتاب «فیودور داستایوفسکی» بود که در سال ۱۳۵۴ منتشر شد. این کتاب بعدها با نام «سنجش هنر و اندیشه فیودور داستایفسکی» چاپ دوباره شد.
او گفته بود: «کار مترجم، جستجو کردن در زبان مادری‌اش است.»
ترجمه رمان‌های «تهوع» نوشته پل سارتر، «محاکمه و قصر» نوشته فرانتس کافکا و «بیگانه» اثر آلبر کامو جایگاه وی را به عنوان یک مترجم ادبی موفق به تثبیت رساند.
یکی دیگر از آثار ارزشمند او ترجمه دو جلد کتاب «تاریخ جهان لاروس» در دو مجلد است که قبل از انقلاب ترجمه کرده اما پس از گذشت سالیان از چاپ نخست، انتشارات سروش دوباره آن را منتشر کرد.
بیشتر ترجمه‌های او از روی نسخه انگلیسی انجام شده‌اند؛ و تنها آثار محدودی مانند «کلمات» را از فرانسه به فارسی برگردانده است.
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%AC%D9%84%D8%A7%D9%84%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86_%D8%A7%D8%B9%D9%84%D9%85
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#امیر_جلال_الدین_اعلم، د
۲ خرداد سالروز درگذشت امیر جلال‌الدین اعلم
(زاده سال ۱۳۲۰ تهران – درگذشته ۲ خرداد ۱۳۹۶) نویسنده، پژوهشگر و مترجم
او مدرک کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی از دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران گرفت. در جوانی علاوه بر ادبیات و زبان انگلیسی، زبان فرانسوی را نیز فرا گرفت و از ۲۸ سالگی وارد کار حرفه‌ای در مؤسسه انتشاراتی شد.
نخستین فعالیت حرفه‌ای‌اش در سال ۱۳۴۸ در مؤسسه انتشارات فرانکلین آغاز شد و به دلیل تسلطش به زبانهای انگلیسی و فرانسه، با سمت ویراستار کارش را شروع کرد و هفت سال بعد، با همین عنوان در سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران استخدام شد.
او از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۷۵ به مدت ۲۰ سال در سمت ویراستار ارشد بخش انتشارات رادیو تلویزیون به کار ادامه داد و در سال ۱۳۷۵ با داشتن چندین تنظیم و ترجمه کتاب و مقاله در حاشیه کار اصلی‌اش بازنشسته شد اما تا سال ۱۳۹۴ به صورت نیمه‌وقت به کارش ادامه داد و علاوه بر کار در بخش انتشارات رادیو تلویزیون به کار تحقیق و ترجمه نیز می‌پرداخت.
یکی از مهم‌ترین کارهای او و البته نخستین کار مهم وی در زمینه ترجمه، نقد ادبی آثار فرانتس کافکا بود. چاپ اول این کتاب در سال ۱۳۵۱ با عنوان «فرانتس کافکا» بود و ۲۴ سال بعد، ترجمه دوباره این کتاب با نام «سنجش هنر و اندیشه فرانتس کافکا» به وسیله شرکت انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شد.
کار مهم دیگر او ترجمه کتاب «فیودور داستایوفسکی» بود که در سال ۱۳۵۴ منتشر شد. این کتاب بعدها با نام «سنجش هنر و اندیشه فیودور داستایفسکی» چاپ دوباره شد.
او گفته بود: «کار مترجم، جستجو کردن در زبان مادری‌اش است.»
ترجمه رمان‌های «تهوع» نوشته پل سارتر، «محاکمه و قصر» نوشته فرانتس کافکا و «بیگانه» اثر آلبر کامو جایگاه وی را به عنوان یک مترجم ادبی موفق به تثبیت رساند.
یکی دیگر از آثار ارزشمند او ترجمه دو جلد کتاب «تاریخ جهان لاروس» در دو مجلد است که قبل از انقلاب ترجمه کرده اما پس از گذشت سالیان از چاپ نخست، انتشارات سروش دوباره آن را منتشر کرد.
بیشتر ترجمه‌های او از روی نسخه انگلیسی انجام شده‌اند؛ و تنها آثار محدودی مانند «کلمات» را از فرانسه به فارسی برگردانده است.
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%AC%D9%84%D8%A7%D9%84%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86_%D8%A7%D8%B9%D9%84%D9%85
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#امیر_جلال_الدین_اعلم، د
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲ خرداد زادروز جاهد جهانشاهی
(زاده ۲ خرداد ۱۳۲۵ تهران – درگذشته ۲۳ آذر ۱۳۹۱ تهران) نویسنده، مترجم و منتقد تئاتر
او به زبان آلمانی آشنایی داشت و در طول سالهای فعالیت هنری‌اش، کتابهای متعددی از نویسندگانی چون گونتر گراس، گابریل گارسیا‌مارکز، هاینریش بل، برتولت برشت و توماس برنهارد ترجمه کرده بود.
همچنین مترجم برخی سروده‌های محمود درویش، شاعر و نویسنده عرب نیز بود.
وی از امضاکنندگان متن ۱۳۴ مشهور به متن "ما نویسنده‌ایم" نیز بوده است. سال ۱۳۷۳ تعداد ۱۳۴ نویسنده، شاعر، نمایشنامه و فیلمنامه‌نویس، محقق، منتقد و مترجم ایرانی، با انتشار نامه سرگشاده یادشده، خواستار آزادی اندیشه، بیان و نشر آثار خود شده و به سانسور اعتراض کردند.
او پیشتر رئیس انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر بود.
اًثار:
«مادر ِ» برتولت برشت
«نمایشنامه رئیس‌جمهور» ۱۳۸۵
زندگی «برتولت برشت»در قاب عکس‌ها و لابه‌لای کلمات ماکس فریش ۱۳۷۲
در حال کندن پوست پیاز ۱۳۸۶
"هواپیمای خار غنچه گل سرخ" گابریل گارسیا مارکز
مادر: زندگی پلاگه اولاسووا زن انقلابی اهل تور ۱۳۹۱
گزارش یک آدم‌ربایی ۱۳۷۶
کتاب دلواپسی ۱۳۸۵
نان سالهای جوانی
«نان سالهای سپری‌شده» ۱۳۸۵
کارلوتا و عشق جووانی ۱۳۷۸
خون در گلوی گربه و دلال محبت ۱۳۸۴
چرا می‌جنگیم؟ ۱۳۸۴
آخرین قطار: گزیده شعرهای محمود درویش ۱۳۸۴
پاییز فروپاشی ۱۳۸۱
از عشق و شیاطین دیگر ۱۳۷۴
حساب پرداخت نمی‌شه! ۱۳۶۹
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جاهد_جهانشاهی، ز
۲ خرداد زادروز جاهد جهانشاهی
(زاده ۲ خرداد ۱۳۲۵ تهران – درگذشته ۲۳ آذر ۱۳۹۱ تهران) نویسنده، مترجم و منتقد تئاتر
او به زبان آلمانی آشنایی داشت و در طول سالهای فعالیت هنری‌اش، کتابهای متعددی از نویسندگانی چون گونتر گراس، گابریل گارسیا‌مارکز، هاینریش بل، برتولت برشت و توماس برنهارد ترجمه کرده بود.
همچنین مترجم برخی سروده‌های محمود درویش، شاعر و نویسنده عرب نیز بود.
وی از امضاکنندگان متن ۱۳۴ مشهور به متن "ما نویسنده‌ایم" نیز بوده است. سال ۱۳۷۳ تعداد ۱۳۴ نویسنده، شاعر، نمایشنامه و فیلمنامه‌نویس، محقق، منتقد و مترجم ایرانی، با انتشار نامه سرگشاده یادشده، خواستار آزادی اندیشه، بیان و نشر آثار خود شده و به سانسور اعتراض کردند.
او پیشتر رئیس انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر بود.
اًثار:
«مادر ِ» برتولت برشت
«نمایشنامه رئیس‌جمهور» ۱۳۸۵
زندگی «برتولت برشت»در قاب عکس‌ها و لابه‌لای کلمات ماکس فریش ۱۳۷۲
در حال کندن پوست پیاز ۱۳۸۶
"هواپیمای خار غنچه گل سرخ" گابریل گارسیا مارکز
مادر: زندگی پلاگه اولاسووا زن انقلابی اهل تور ۱۳۹۱
گزارش یک آدم‌ربایی ۱۳۷۶
کتاب دلواپسی ۱۳۸۵
نان سالهای جوانی
«نان سالهای سپری‌شده» ۱۳۸۵
کارلوتا و عشق جووانی ۱۳۷۸
خون در گلوی گربه و دلال محبت ۱۳۸۴
چرا می‌جنگیم؟ ۱۳۸۴
آخرین قطار: گزیده شعرهای محمود درویش ۱۳۸۴
پاییز فروپاشی ۱۳۸۱
از عشق و شیاطین دیگر ۱۳۷۴
حساب پرداخت نمی‌شه! ۱۳۶۹
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جاهد_جهانشاهی، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲ خرداد زادروز حسن هاشمی میناباد
(زاده ۲ خرداد ۱۳۴۲ نمین) نویسنده، مترجم و پژوهشگر
او دارای کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی دانشگاه علامه طباطبایی ۱۳۶۸ و کارشناسی ارشد زبان شناسی همگانی، پژوهشگاه علوم انسانی ۱۳۷۲ است. وی سابقه تدریس در دانشگاه الزهرا، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشگاه دولتی اراک و چند دانشگاه دیگر را دارد و همچنین مشاور زبان در فرهنگستان زبان و ادب فارسی، انتشارات رشد، انتشارات فرهنگان و مرکز نشر دانشگاهی بوده است.
وی با دارا بودن طرح‌های پژوهشی پایان یافته، کارگاه‌های آموزشی مختلف زبان را برگزار کرده و به‌عنوان هیئت علمی دانشگاه آزاد اراک در گروه زبان فعالیت داشته است و در سالهای ۸۵، ۸۷ و ۸۸ به‌عنوان پژوهشگر برتر دانشگاه آزاد اراک شناخته شده است.
آثار
تألیف:
واژه‌نامه نسخه‌شناسی و كتاب‌پردازی، انگليسی- فارسی، فارسی- انگليسی، موسسه نشر فهرستگان، ۱۳۸۹
كتاب مرجع برای كودكان و نوجوانان، دفتر انتشارات كمك آموزشی وزارت آموزش و پرورش ۱۳۸۲
مجموعه مقالات فرهنگ‌نگاری، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۸۶
گفتارهایی در ترجمه، دانشگاه آزاد اراک.
ترجمه:
هنر كتاب در آسيای ميانه، كتابخانه مجلس.
حفظ و نگه‌داری دست‌نويس‌ها، نشر حديث اهل بيت.
نسخه‌شناسی دست‌نويس‌ها، نشر حديث اهل بيت.
چه فرقی می‌کند؟ رمان نوجوانان، انتشارات رشد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسن_هاشمی_میناباد، ز
۲ خرداد زادروز حسن هاشمی میناباد
(زاده ۲ خرداد ۱۳۴۲ نمین) نویسنده، مترجم و پژوهشگر
او دارای کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی دانشگاه علامه طباطبایی ۱۳۶۸ و کارشناسی ارشد زبان شناسی همگانی، پژوهشگاه علوم انسانی ۱۳۷۲ است. وی سابقه تدریس در دانشگاه الزهرا، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشگاه دولتی اراک و چند دانشگاه دیگر را دارد و همچنین مشاور زبان در فرهنگستان زبان و ادب فارسی، انتشارات رشد، انتشارات فرهنگان و مرکز نشر دانشگاهی بوده است.
وی با دارا بودن طرح‌های پژوهشی پایان یافته، کارگاه‌های آموزشی مختلف زبان را برگزار کرده و به‌عنوان هیئت علمی دانشگاه آزاد اراک در گروه زبان فعالیت داشته است و در سالهای ۸۵، ۸۷ و ۸۸ به‌عنوان پژوهشگر برتر دانشگاه آزاد اراک شناخته شده است.
آثار
تألیف:
واژه‌نامه نسخه‌شناسی و كتاب‌پردازی، انگليسی- فارسی، فارسی- انگليسی، موسسه نشر فهرستگان، ۱۳۸۹
كتاب مرجع برای كودكان و نوجوانان، دفتر انتشارات كمك آموزشی وزارت آموزش و پرورش ۱۳۸۲
مجموعه مقالات فرهنگ‌نگاری، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۸۶
گفتارهایی در ترجمه، دانشگاه آزاد اراک.
ترجمه:
هنر كتاب در آسيای ميانه، كتابخانه مجلس.
حفظ و نگه‌داری دست‌نويس‌ها، نشر حديث اهل بيت.
نسخه‌شناسی دست‌نويس‌ها، نشر حديث اهل بيت.
چه فرقی می‌کند؟ رمان نوجوانان، انتشارات رشد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسن_هاشمی_میناباد، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲ خرداد زادروز کیهان خانجانی
(زاده ۲ خرداد ۱۳۵۲ رشت) داستان‌نویس و مدرس داستان
او در دوران دبیرستان به ادبیات علاقمند شد و دیدارش با نصرت رحمانی این علاقه را بیشتر کرد و نخستین داستانش "رخش" سال ۱۳۷۱ در نشریات چاپ شد. نیمه دهه ۷۰ پس از آشنایی با احمد گلشیری، در دانشگاه دهاقان اصفهان، کارگاه داستان برگزار کرد و در گیلان و تهران و استان‌های مختلف به این کار مشغول شد. ماحصل این جلسات ۲۵ جلد مجموعه داستان و رمان است که با عنوان «کانون داستان چهارشنبه رشت» منتشر می‌شود. وی سردبیر نشریه «ویژه ادبیات خزر» نیز بود که پس از ۱۵ شماره به اجبار تعطیل شد.
کتاب‌ها:
سپیدرود زیر سی و سه پل، مجموعه داستان، ۱۳۸۳ چاپ پنجم ۱۳۹۴.
کاتبان روایت چندم (گردآوری و تدوین ۱۰ مقاله درباره ساختار روایت در قصه‌های قرآنی از احمد بیگدلی، ابوالفضل حری، محمد حسینی، ابوتراب خسروی و...) ۱۳۹۱.
کتابتِ روایت / درس گفتارهای داستان (گردآوری و تدوین ۱۵ مقاله درباره بینامتنیت و داستان از: امیر احمدی آریان، کورش اسدی، منیرالدین بیروتی، محمد تقوی، محمود حسینی زاد، عنایت سمیعی، محمد شریفی، مهدی غبرایی، شمس لنگرودی و ...) نشر آگه ۱۳۹۵.
بند محکومین، رمان، نشرچشمه ۱۳۹۶ (چاپ دهم).
یحیای زاینده‌رود، مجموعه داستان، انتشارات پیدایش ۱۳۹۷ (چاپ سوم).
آنک آخرالزمان (داستانهای مرگینگی، بینام تنهای آپوکالیپسی) ترجمه شبنم بزرگی، نقد کیهان خانجانی، نشر پیدایش ۱۳۹۸.
عشقنامه ایرانی، مجموعه داستان، نشرچشمه ۱۳۹۸.
جوایز ادبی:
نامزد بهترین مجموعه داستان سال در پنجمین دوره جایزه بنیاد گلشیری برای کتاب سپیدرود زیر سی و سه پل.
تقدیر شده بهترین مجموعه داستان سال در ششمین دوره جایزه ادبی مهرگان برای کتاب سپیدرود زیر سی و سه پل
بهترین رمان سال ۱۳۹۶ به انتخاب جایزه احمد محمود (برای رمان بند محکومین)
بهترین رمان سال ۱۳۹۶ هفتمین جشنواره مجله تجربه (برای رمان بند محکومین)
تقدیر شده در سومین دوسالانه جایزه ادبی بوشهر (برای رمان بند محکومین)
رتبه اول جایزه داستان مازندران در سال ۱۳۹۸ (برای مجموعه داستان یحیای زاینده رود).
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کیهان_خانجانی، ز
۲ خرداد زادروز کیهان خانجانی
(زاده ۲ خرداد ۱۳۵۲ رشت) داستان‌نویس و مدرس داستان
او در دوران دبیرستان به ادبیات علاقمند شد و دیدارش با نصرت رحمانی این علاقه را بیشتر کرد و نخستین داستانش "رخش" سال ۱۳۷۱ در نشریات چاپ شد. نیمه دهه ۷۰ پس از آشنایی با احمد گلشیری، در دانشگاه دهاقان اصفهان، کارگاه داستان برگزار کرد و در گیلان و تهران و استان‌های مختلف به این کار مشغول شد. ماحصل این جلسات ۲۵ جلد مجموعه داستان و رمان است که با عنوان «کانون داستان چهارشنبه رشت» منتشر می‌شود. وی سردبیر نشریه «ویژه ادبیات خزر» نیز بود که پس از ۱۵ شماره به اجبار تعطیل شد.
کتاب‌ها:
سپیدرود زیر سی و سه پل، مجموعه داستان، ۱۳۸۳ چاپ پنجم ۱۳۹۴.
کاتبان روایت چندم (گردآوری و تدوین ۱۰ مقاله درباره ساختار روایت در قصه‌های قرآنی از احمد بیگدلی، ابوالفضل حری، محمد حسینی، ابوتراب خسروی و...) ۱۳۹۱.
کتابتِ روایت / درس گفتارهای داستان (گردآوری و تدوین ۱۵ مقاله درباره بینامتنیت و داستان از: امیر احمدی آریان، کورش اسدی، منیرالدین بیروتی، محمد تقوی، محمود حسینی زاد، عنایت سمیعی، محمد شریفی، مهدی غبرایی، شمس لنگرودی و ...) نشر آگه ۱۳۹۵.
بند محکومین، رمان، نشرچشمه ۱۳۹۶ (چاپ دهم).
یحیای زاینده‌رود، مجموعه داستان، انتشارات پیدایش ۱۳۹۷ (چاپ سوم).
آنک آخرالزمان (داستانهای مرگینگی، بینام تنهای آپوکالیپسی) ترجمه شبنم بزرگی، نقد کیهان خانجانی، نشر پیدایش ۱۳۹۸.
عشقنامه ایرانی، مجموعه داستان، نشرچشمه ۱۳۹۸.
جوایز ادبی:
نامزد بهترین مجموعه داستان سال در پنجمین دوره جایزه بنیاد گلشیری برای کتاب سپیدرود زیر سی و سه پل.
تقدیر شده بهترین مجموعه داستان سال در ششمین دوره جایزه ادبی مهرگان برای کتاب سپیدرود زیر سی و سه پل
بهترین رمان سال ۱۳۹۶ به انتخاب جایزه احمد محمود (برای رمان بند محکومین)
بهترین رمان سال ۱۳۹۶ هفتمین جشنواره مجله تجربه (برای رمان بند محکومین)
تقدیر شده در سومین دوسالانه جایزه ادبی بوشهر (برای رمان بند محکومین)
رتبه اول جایزه داستان مازندران در سال ۱۳۹۸ (برای مجموعه داستان یحیای زاینده رود).
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کیهان_خانجانی، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲ خرداد زادروز سپیده جدیری
(زاده ۲ خرداد ۱۳۵۵ اهواز) شاعر، مترجم و روزنامه‌نگار
او که دانش‌آموخته مهندسی شیمی "طراحی فرایندهای صنایع نفت" از دانشگاه علم و صنعت ایران است، نخستین شعرهای سپید و بی‌وزن خود را در اوایل دهه هفتاد سرود و در همان سال‌ها شعرهای نیمایی و سپید و داستان‌هایش در نشریات ادبی و فرهنگی مختلف مانند: معیار، کلک، عصر پنجشنبه، نگاه نو و... به چاپ رسید. نخستین کتابش مجموعه شعری است به‌نام «خوابِ دختر دوزیست» که در ۱۳۷۹ توسط نشرمعیار چاپ شد. چاپ این کتاب در نشریات ادبی ایران انعکاس خوبی یافت و نقدهای متعددی درباره آن در این نشریات نوشته شد. «منطقی» اولین مجموعه داستان اوست که در سال ۱۳۸۰ توسط انتشارات خورشید سواران منتشر شد. وی از ۱۳۸۰ به نوشتن مقاله و ترجمه برای نشریات مختلف پرداخت و از ۱۳۸۴ به‌طور حرفه‌ای به روزنامه‌نگاری روی آورد. مقالات او در بسیاری از روزنامه‌ها و مجلات از جمله روزنامه‌های نوروز، یاس‌نو، وقایع اتفاقیه، اعتماد ملی، کارگزاران و مجله‌های نافه، عصر پنجشنبه، بخارا و... منتشر شده است. دو کتاب ترجمه نیز دارد که کتاب نخست گزیده اشعاری است از ادگار آلن پو به نام «کلاغ» که در سال ۱۳۸۵ منتشر شده و کتاب دوم گزیده شعرهای خورخه لوییس‌بورخس با نام «تب بوئنوس آیرس» است.
آثار
شعر:
۱۳۷۹ - خواب دختر دوزیست، نشرمعیار.
۱۳۸۶ - صورتیِ مایل به خون من، نشرثالث.
۱۳۹۱ - دختر خوبی که شاعر است، نشرنگاه.
۲۰۱۲ (میلادی) - به آغوش دراز نی، نشر ناکجا، پاریس.
۱۳۹۳ - و غیره، نشربوتیمار.
۱۳۹۴ - و زیر پوست من پر از جریان‌های خالی‌ست، نشر اچ اند اس.
۱۳۹۶ - با کمالِ کنده شدن، انتشار زیرزمینی در ایران.
داستان کوتاه:
۱۳۸۰ - منطقی، نشر خورشید سواران
ترجمه.
۱۳۸۵ - کلاغ. اشعاری از ادگار آلن پو، نشر ماه‌ریز.
۲۰۱۴ میلادی - آبی گرم‌ترین رنگ است، نشر ناکجا، پاریس.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سپیده_جدیری، ز
۲ خرداد زادروز سپیده جدیری
(زاده ۲ خرداد ۱۳۵۵ اهواز) شاعر، مترجم و روزنامه‌نگار
او که دانش‌آموخته مهندسی شیمی "طراحی فرایندهای صنایع نفت" از دانشگاه علم و صنعت ایران است، نخستین شعرهای سپید و بی‌وزن خود را در اوایل دهه هفتاد سرود و در همان سال‌ها شعرهای نیمایی و سپید و داستان‌هایش در نشریات ادبی و فرهنگی مختلف مانند: معیار، کلک، عصر پنجشنبه، نگاه نو و... به چاپ رسید. نخستین کتابش مجموعه شعری است به‌نام «خوابِ دختر دوزیست» که در ۱۳۷۹ توسط نشرمعیار چاپ شد. چاپ این کتاب در نشریات ادبی ایران انعکاس خوبی یافت و نقدهای متعددی درباره آن در این نشریات نوشته شد. «منطقی» اولین مجموعه داستان اوست که در سال ۱۳۸۰ توسط انتشارات خورشید سواران منتشر شد. وی از ۱۳۸۰ به نوشتن مقاله و ترجمه برای نشریات مختلف پرداخت و از ۱۳۸۴ به‌طور حرفه‌ای به روزنامه‌نگاری روی آورد. مقالات او در بسیاری از روزنامه‌ها و مجلات از جمله روزنامه‌های نوروز، یاس‌نو، وقایع اتفاقیه، اعتماد ملی، کارگزاران و مجله‌های نافه، عصر پنجشنبه، بخارا و... منتشر شده است. دو کتاب ترجمه نیز دارد که کتاب نخست گزیده اشعاری است از ادگار آلن پو به نام «کلاغ» که در سال ۱۳۸۵ منتشر شده و کتاب دوم گزیده شعرهای خورخه لوییس‌بورخس با نام «تب بوئنوس آیرس» است.
آثار
شعر:
۱۳۷۹ - خواب دختر دوزیست، نشرمعیار.
۱۳۸۶ - صورتیِ مایل به خون من، نشرثالث.
۱۳۹۱ - دختر خوبی که شاعر است، نشرنگاه.
۲۰۱۲ (میلادی) - به آغوش دراز نی، نشر ناکجا، پاریس.
۱۳۹۳ - و غیره، نشربوتیمار.
۱۳۹۴ - و زیر پوست من پر از جریان‌های خالی‌ست، نشر اچ اند اس.
۱۳۹۶ - با کمالِ کنده شدن، انتشار زیرزمینی در ایران.
داستان کوتاه:
۱۳۸۰ - منطقی، نشر خورشید سواران
ترجمه.
۱۳۸۵ - کلاغ. اشعاری از ادگار آلن پو، نشر ماه‌ریز.
۲۰۱۴ میلادی - آبی گرم‌ترین رنگ است، نشر ناکجا، پاریس.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سپیده_جدیری، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲ خرداد زادروز بهناز ذاکری
(زاده ۲ خرداد ۱۳۲۹ تهران) موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده سنتور
او در هنرستان موسیقی ملی، ساز سنتور را ابتدا نزد «ارفع اطرایی» و پس از آن نزد «فرامرز پایور» فراگرفت. همچنین نوازندگی ساز «تنبک» را نزد «محمد اسماعیلی» آموخت و نواختن سازهای «پیانو» و «قیچک» را نیز به عنوان ساز دوم در هنرستان موسیقی دنبال کرد.
در زمان تحصیل در هنرستان موسیقی همکاری‌اش را با گروه موسیقی بانوان به سرپرستی «افلیا پرتو» و گروه تنبک به سرپرستی «محمد اسماعیلی» آغاز کرد. وی پس از پایان تحصیل در هنرستان موسیقی به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران راه یافت و تحصیلات عالی موسیقی‌اش را پی گرفت. پایان‌نامه دانشگاهی او همکاری علمی هنری با «محمدرضا لطفی» بود.
از استادان او «نورعلی برومند»، «داریوش صفوت»، «محمدتقی مسعودیه»، «علیرضا مشایخی»، «شاهین فرهت»، «پری برکشلی»، «کمال پورتراب» و «احمد پژمان» بودند. او در سال ۱۳۵۰ به همراه ارکستر بزرگ رادیو، چهارمضراب ماهور «درویش خان» با تنظیم «فریدون شهبازیان» را اجرا کرد. وی پس از انقلاب اولین کنسرت بانوان بدون خواننده را در سال ۱۳۷۱ با دو گروه «سماعی» و «گلبانگ» سرپرستی کرد. «مسعود لقاء» نوازنده «فلوت» و «آزاده لقاء» نوازنده «دف» و «نازیلا لقاء» نوازنده «ویلون» و «کمانچه» و کامبیز لقاء کارشناس ارشد معماری، همسر و فرزندان او هستند.
وی در چهاردهمین جشن خانه موسیقی ایران به همراه چند بانوی موسیقیدان دیگر مورد تجلیل قرار گرفت. همچنین در امرداد ۱۳۹۴ در سومین نشست آموزشی پژوهشی موسیقی دستگاهی ایران توسط سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، از وی به همراه مجید کیانی، اسماعیل تهرانی، داریوش سالاری و میلاد کیایی تقدیر شد.
فعالیتهای هنری:
تدریس در هنرستان موسیقی، تدریس در دانشگاه جامع علمی کاربردی، همکاری با گروه موسیقی بانوان به سرپرستی «افلیا پرتو» همکاری با گروه تنبک به سرپرستی «محمد اسماعیلی» همکاری با ارکستر سازهای ملی به رهبری «مهدی مفتاح» همکاری با گروه موسیقی «سماعی» به سرپرستی «محمدرضا لطفی» و «حسن ناهید» همکاری با گروه موسیقی «وزیری» به سرپرستی «فریدون شهبازیان» و «فرهاد فخرالدینی» همکاری با ارکستر ملی ایران به رهبری «فرهاد فخرالدینی» سرپرستی گروه موسیقی «سماعی» و «گلبانگ»، اجرای کنسرت در کشورهای «آلمان»، «اتریش»، «رومانی»، «یونان»، «چین»، «سویس»، «فیلیپین»، «استرالیا»، «ترکیه»، «ترکمنستان» و «مجارستان»، عضویت در هیئت انتخاب جشنواره موسیقی جوان، عضویت در هیئت داوران جشنواره سرود و موسیقی شمسه، عضویت در هیئت داوران جشنواره موسیقی فجر.
آثار هنری:
آلبوم موسیقی «شور و نوا» به همراهی تنبک «محمد اسماعیلی» ۱۳۸۳.
جزوه اتود برای سنتور.
دوئت‌های شور و اصفهان.
فانتزی فلوت و سنتور.
روش نویسی وگسترش کتاب «دستور سنتور» «فرامرز پایور».
کتاب «پرواز» مجموعه پیش‌درآمد، رِنگ و قطعات ضربی، انتشارات چکاد هنر ۱۳۹۱.
کتاب «شور و شیدایی» مجموعه پیش‌درآمد، رِنگ و قطعات ضربی، انتشارات چکاد هنر ۱۳۹۱.
آلبوم موسیقی «دونوازی سنتور و تنبک» (اجرای هفت دستگاه و پنج آواز) به همراهی تنبک «کامران یعقوبی» ۴ "سی‌دی" مؤسسه فرهنگی هنری نغمه هزار دستان ۱۳۹۲.
کتاب «روش نوین آموزش سنتور» انتشارات موسیقی عارف ۱۳۹۳.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بهناز_ذاکری، ز
۲ خرداد زادروز بهناز ذاکری
(زاده ۲ خرداد ۱۳۲۹ تهران) موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده سنتور
او در هنرستان موسیقی ملی، ساز سنتور را ابتدا نزد «ارفع اطرایی» و پس از آن نزد «فرامرز پایور» فراگرفت. همچنین نوازندگی ساز «تنبک» را نزد «محمد اسماعیلی» آموخت و نواختن سازهای «پیانو» و «قیچک» را نیز به عنوان ساز دوم در هنرستان موسیقی دنبال کرد.
در زمان تحصیل در هنرستان موسیقی همکاری‌اش را با گروه موسیقی بانوان به سرپرستی «افلیا پرتو» و گروه تنبک به سرپرستی «محمد اسماعیلی» آغاز کرد. وی پس از پایان تحصیل در هنرستان موسیقی به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران راه یافت و تحصیلات عالی موسیقی‌اش را پی گرفت. پایان‌نامه دانشگاهی او همکاری علمی هنری با «محمدرضا لطفی» بود.
از استادان او «نورعلی برومند»، «داریوش صفوت»، «محمدتقی مسعودیه»، «علیرضا مشایخی»، «شاهین فرهت»، «پری برکشلی»، «کمال پورتراب» و «احمد پژمان» بودند. او در سال ۱۳۵۰ به همراه ارکستر بزرگ رادیو، چهارمضراب ماهور «درویش خان» با تنظیم «فریدون شهبازیان» را اجرا کرد. وی پس از انقلاب اولین کنسرت بانوان بدون خواننده را در سال ۱۳۷۱ با دو گروه «سماعی» و «گلبانگ» سرپرستی کرد. «مسعود لقاء» نوازنده «فلوت» و «آزاده لقاء» نوازنده «دف» و «نازیلا لقاء» نوازنده «ویلون» و «کمانچه» و کامبیز لقاء کارشناس ارشد معماری، همسر و فرزندان او هستند.
وی در چهاردهمین جشن خانه موسیقی ایران به همراه چند بانوی موسیقیدان دیگر مورد تجلیل قرار گرفت. همچنین در امرداد ۱۳۹۴ در سومین نشست آموزشی پژوهشی موسیقی دستگاهی ایران توسط سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، از وی به همراه مجید کیانی، اسماعیل تهرانی، داریوش سالاری و میلاد کیایی تقدیر شد.
فعالیتهای هنری:
تدریس در هنرستان موسیقی، تدریس در دانشگاه جامع علمی کاربردی، همکاری با گروه موسیقی بانوان به سرپرستی «افلیا پرتو» همکاری با گروه تنبک به سرپرستی «محمد اسماعیلی» همکاری با ارکستر سازهای ملی به رهبری «مهدی مفتاح» همکاری با گروه موسیقی «سماعی» به سرپرستی «محمدرضا لطفی» و «حسن ناهید» همکاری با گروه موسیقی «وزیری» به سرپرستی «فریدون شهبازیان» و «فرهاد فخرالدینی» همکاری با ارکستر ملی ایران به رهبری «فرهاد فخرالدینی» سرپرستی گروه موسیقی «سماعی» و «گلبانگ»، اجرای کنسرت در کشورهای «آلمان»، «اتریش»، «رومانی»، «یونان»، «چین»، «سویس»، «فیلیپین»، «استرالیا»، «ترکیه»، «ترکمنستان» و «مجارستان»، عضویت در هیئت انتخاب جشنواره موسیقی جوان، عضویت در هیئت داوران جشنواره سرود و موسیقی شمسه، عضویت در هیئت داوران جشنواره موسیقی فجر.
آثار هنری:
آلبوم موسیقی «شور و نوا» به همراهی تنبک «محمد اسماعیلی» ۱۳۸۳.
جزوه اتود برای سنتور.
دوئت‌های شور و اصفهان.
فانتزی فلوت و سنتور.
روش نویسی وگسترش کتاب «دستور سنتور» «فرامرز پایور».
کتاب «پرواز» مجموعه پیش‌درآمد، رِنگ و قطعات ضربی، انتشارات چکاد هنر ۱۳۹۱.
کتاب «شور و شیدایی» مجموعه پیش‌درآمد، رِنگ و قطعات ضربی، انتشارات چکاد هنر ۱۳۹۱.
آلبوم موسیقی «دونوازی سنتور و تنبک» (اجرای هفت دستگاه و پنج آواز) به همراهی تنبک «کامران یعقوبی» ۴ "سی‌دی" مؤسسه فرهنگی هنری نغمه هزار دستان ۱۳۹۲.
کتاب «روش نوین آموزش سنتور» انتشارات موسیقی عارف ۱۳۹۳.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بهناز_ذاکری، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲ خرداد زادروز محمدعلی موحد
(زاده ۲ خرداد ۱۳۰۲ تبریز) مورخ و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران، حقوقدان و عضو پیوسته فرهنگستان زبان وادب فارسی
او پس از گرفتن دیپلم ادبی، در سال ۱۳۲۹ به‌شرکت نفت آبادان رفت و پس از خلع ید انگلیسی‌ها در سال ۱۳۳۲ سردبیری روزنامه شرکت نفت را به‌عهده گرفت و در همین سال به‌تهران انتقال یافت. وی در سال ۱۳۳۲ کار بر روی ترجمه رحله این بطوطه"سفرنامه ابن‌بطوطه" را انجام داد که در سال ۱۳۳۶ منتشر و به واسطه قدرت قلم و شیوایی ترجمه، مورد توجه قرارگرفت، چنان‌که استادان مجتبی مینوی و محمدعلی جمال‌زاده او را مورد تشویق قرار دادند.
او با ادامه تحصیلاتش در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، دکترای حقوق خصوصی گرفت و در سال ۱۳۳۸ برای آشنایی بیشتر با مباحث حقوق بین‌الملل به انگلستان رفت و مطالعاتش را زیر نظر پروفسور جنینگز در کمبریج و پروفسور شوارتزنبرگ در لندن ادامه داد.
همچنین در این دوران با ایران‌شناسان، آربری، مینورسکی و لاکهات همنشینی داشت و به تحقیق روی نسخه‌های خطی موجود در موزه بریتانیا پرداخت و از این میان نسخه سلوک‌الملوک تالیف فضل‌اله روزبهان خنجی متخلص به امین را برای تصحیح انتخاب کرد.
او علاوه بر وکالت پایه یک دادگستری، از آغاز تاسیس شرکت ملی نفت ایران در کادر حقوقی شرکت نفت وارد شد و تا بالاترین درجات "مشاورعالی رئیس هیئت مدیره، مشاور ارشد و عضو اصلی هیئت مدیره" انجام وظیفه کرد و در ابتدای تاسیس اوپک به‌مدت شش ماه معاونت اجرایی آن سازمان در ژنو را عهده‌دار بود.
وی در کنار مشاغل رسمی به‌تدریس حقوق مدنی و حقوق نفت در دانشکده حقوق دانشگاه تهران و دانشکده علوم مالی و حسابداری پرداخته است.
او در طول زندگی‌اش همواره مشغول به‌تحقیق، تالیف و ترجمه بوده و آثار بزرگی از خود به‌یادگار گذاشته است که بزرگ‌ترین آنها تحقیق در متون عرفانی، به‌ویژه چاپ انتقادی مقالات شمس تبریزی است که انتشارات خوارزمی آن را منتشر کرد.
علاوه بر آن کتاب«خواب آشفته نفت» که به‌تاریخ معاصر ایران در دوره زمامداری مصدق و بعد از آن و ماجرای نفت می‌پردازد را از سوی نشر کارنامه عرضه کرد که تا به امروز سه جلد آن منتشر شده است. این کتاب جایزه کتاب سال ایران در حوزه تاریخ "تالیف" را به‌مولف و ناشر اختصاص داد.
دکتر موحد در امردادماه سال ۱۳۸۶ در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به‌خاطر عمری خدمات فرهنگی مورد تقدیر قرارگرفت.
از جمله تازه‌ترین کتابهای او ترجمه و شرح فصوص‌الحکم ابن‌عربی است که جلد اول آن با همراهی دکتر صمد موحد از سوی انتشارات کارنامه به‌بازار نشر عرضه شد
وی از چهره‌های مطرح مولوی‌پژوهی در ایران است و به‌قلم او آثار متعددی مربوط به مولانا و شمس منتشر شده است. از جمله تصحیح موحد از «مثنوی معنوی» که نود سال بعد از تصحیح نیکلسون، از سوی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و انتشارات هرمس منتشر شده است و در کمتر از دوسال به‌چاپ سوم رسید، نتیجه سال‌ها تلاش و کوشش او در حوزه مولاناپژوهی است.
وی از جمله عرفان پژوهانی است که مدفون بودن شمس تبریزی در خوی را به دلیل وجود مقبره‌ای با یک مناره در خارج از شهر خوی که از آغاز سده پانزدهم میلادی به «مناره شمس تبریزی» معروف بوده، معتبر می‌داند.
برای کتابشناسی دکتر موحد به آدرس زیر مراجعه کنید:
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%AD%D8%AF
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#محمد_علی_موحد، ز
۲ خرداد زادروز محمدعلی موحد
(زاده ۲ خرداد ۱۳۰۲ تبریز) مورخ و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران، حقوقدان و عضو پیوسته فرهنگستان زبان وادب فارسی
او پس از گرفتن دیپلم ادبی، در سال ۱۳۲۹ به‌شرکت نفت آبادان رفت و پس از خلع ید انگلیسی‌ها در سال ۱۳۳۲ سردبیری روزنامه شرکت نفت را به‌عهده گرفت و در همین سال به‌تهران انتقال یافت. وی در سال ۱۳۳۲ کار بر روی ترجمه رحله این بطوطه"سفرنامه ابن‌بطوطه" را انجام داد که در سال ۱۳۳۶ منتشر و به واسطه قدرت قلم و شیوایی ترجمه، مورد توجه قرارگرفت، چنان‌که استادان مجتبی مینوی و محمدعلی جمال‌زاده او را مورد تشویق قرار دادند.
او با ادامه تحصیلاتش در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، دکترای حقوق خصوصی گرفت و در سال ۱۳۳۸ برای آشنایی بیشتر با مباحث حقوق بین‌الملل به انگلستان رفت و مطالعاتش را زیر نظر پروفسور جنینگز در کمبریج و پروفسور شوارتزنبرگ در لندن ادامه داد.
همچنین در این دوران با ایران‌شناسان، آربری، مینورسکی و لاکهات همنشینی داشت و به تحقیق روی نسخه‌های خطی موجود در موزه بریتانیا پرداخت و از این میان نسخه سلوک‌الملوک تالیف فضل‌اله روزبهان خنجی متخلص به امین را برای تصحیح انتخاب کرد.
او علاوه بر وکالت پایه یک دادگستری، از آغاز تاسیس شرکت ملی نفت ایران در کادر حقوقی شرکت نفت وارد شد و تا بالاترین درجات "مشاورعالی رئیس هیئت مدیره، مشاور ارشد و عضو اصلی هیئت مدیره" انجام وظیفه کرد و در ابتدای تاسیس اوپک به‌مدت شش ماه معاونت اجرایی آن سازمان در ژنو را عهده‌دار بود.
وی در کنار مشاغل رسمی به‌تدریس حقوق مدنی و حقوق نفت در دانشکده حقوق دانشگاه تهران و دانشکده علوم مالی و حسابداری پرداخته است.
او در طول زندگی‌اش همواره مشغول به‌تحقیق، تالیف و ترجمه بوده و آثار بزرگی از خود به‌یادگار گذاشته است که بزرگ‌ترین آنها تحقیق در متون عرفانی، به‌ویژه چاپ انتقادی مقالات شمس تبریزی است که انتشارات خوارزمی آن را منتشر کرد.
علاوه بر آن کتاب«خواب آشفته نفت» که به‌تاریخ معاصر ایران در دوره زمامداری مصدق و بعد از آن و ماجرای نفت می‌پردازد را از سوی نشر کارنامه عرضه کرد که تا به امروز سه جلد آن منتشر شده است. این کتاب جایزه کتاب سال ایران در حوزه تاریخ "تالیف" را به‌مولف و ناشر اختصاص داد.
دکتر موحد در امردادماه سال ۱۳۸۶ در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به‌خاطر عمری خدمات فرهنگی مورد تقدیر قرارگرفت.
از جمله تازه‌ترین کتابهای او ترجمه و شرح فصوص‌الحکم ابن‌عربی است که جلد اول آن با همراهی دکتر صمد موحد از سوی انتشارات کارنامه به‌بازار نشر عرضه شد
وی از چهره‌های مطرح مولوی‌پژوهی در ایران است و به‌قلم او آثار متعددی مربوط به مولانا و شمس منتشر شده است. از جمله تصحیح موحد از «مثنوی معنوی» که نود سال بعد از تصحیح نیکلسون، از سوی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و انتشارات هرمس منتشر شده است و در کمتر از دوسال به‌چاپ سوم رسید، نتیجه سال‌ها تلاش و کوشش او در حوزه مولاناپژوهی است.
وی از جمله عرفان پژوهانی است که مدفون بودن شمس تبریزی در خوی را به دلیل وجود مقبره‌ای با یک مناره در خارج از شهر خوی که از آغاز سده پانزدهم میلادی به «مناره شمس تبریزی» معروف بوده، معتبر می‌داند.
برای کتابشناسی دکتر موحد به آدرس زیر مراجعه کنید:
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%AD%D8%AF
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#محمد_علی_موحد، ز
