جام عقیق

من یه راهکار دارم که حس میکنم با این وضع مالیم خوب شد.

به شمام میگم اگه دوست داشتید عمل کنید:

شکرگزار باشید!
نه از این اداهای خارجیا که ژورنال شکرگزاری و... این دارن.
از ته دلتون و نه فقط زبانی، راضی باشید از اونچه خدا بهتون داده و به قسمت قانع باشید.
چطور میشه شکرگزار بود؟
یه مقدمه داره که قبلش باید انجام داد. تا این نباشه اونم نمیشه.

هیچوقت خودتون رو با کسی که بالاتر از شماست مقایسه نکنید. مقایسه مالی فقط با کسایی که پایین تر از شمان.

من یکبار به خودم اومدم دیدم دارم زندگی خودم رو با یک آدم 60 ساله که پدرشم سرمایه دار بوده مقایسه میکنم 😐😐😐

خب این خیلی ابلهانست.

وقتی خودتون رو با پایین تر از خودتون مقایسه کردید حس پیشرفت مالی خواهید داشت.
اگر پراید دارید با کسی که پیکان داره مقایسه کنید
اگر پیکان دارید با کسی که موتور داره
اگه موتور دارید با کسی که هیچ وسیله نقلیه ای جز پا نداره
اگه هیچی ندارید با کسی که کفش نداره
اگه کفش ندارید با کسی که پا نداره
اگه پا ندارید با کسی که کلا افتاده است
اگه کلا افتاده اید با کسی که مرده

اینکه مثال بود ولی همیشه چیزهای زیادی برای شکرگزاری وجود داره.
سعی کنید اونا رو پیدا کنید و خیلی بهشون فکر کنید.
همیشه به این دقت کنید که ما بدهکار خداییم، طلبکار نیستیم ازش. وقتی این حس بدهکاری براتون جا افتاد می‌فهمید هرچی هم به ما داده از رو لطف بوده و جای اعتراض که نیست هیچی، فقط و فقط جای تشکر و چاکرم نوکرم گفتنه.

من خیلیا رو دیدم وضع مالیشون عالیه به نسبت خودم و میلیون ها آدم دیگه‌‌؛ اما یک سره در حال نق زدن و غر زدن و...
اینجوری هرچند وضع مالیت خوب باشه ولی برای خودت بد به نظر میرسه.
من اصلا حس میکنم خدا قهرش میگیره از بعضیها که یک سره زر میزنن از نداری و...

اگر نداری هم بگو دارم
کلا حس میکنم خدا از آدم‌های گداصفت که تظاهر به نداشتن میکنن هم خوشش نمیاد.
البته نه از آدما، از این کار خوششون نمیاد.

گفتم گداصفت که بهتون بربخوره دیگه این کارو نکنید.



الان میدونم یکیتون دوباره میاد تز میده که پس سعی و تلاش در راه کسب روزی چی؟ 😒
گفتم تلاش نکن؟
عقل داشته باشید سوال بیخود نپرسید.
شکرگزار بودن و قانع بودن به قسمت و روزی، منافاتی با تلاش و کار کردن نداره.
یه مرز باریکی بینشون هست که شاید بعدا گفتم بهتون.
فرق بین دو نفری که هردو از صبح تا شب کار میکنن ولی یکی قانع به قسمته و دیگری یک سره در حال نق زدن و ندارم‌ندارم زدن.

www.tg-me.com/us/جام عقیق/com.jame_aqiq/12812

2.2K viewsHosain, Apr 12 at 12:43

من یه راهکار دارم که حس میکنم با این وضع مالیم خوب شد.

به شمام میگم اگه دوست داشتید عمل کنید:

شکرگزار باشید!
نه از این اداهای خارجیا که ژورنال شکرگزاری و... این دارن.
از ته دلتون و نه فقط زبانی، راضی باشید از اونچه خدا بهتون داده و به قسمت قانع باشید.
چطور میشه شکرگزار بود؟
یه مقدمه داره که قبلش باید انجام داد. تا این نباشه اونم نمیشه.

هیچوقت خودتون رو با کسی که بالاتر از شماست مقایسه نکنید. مقایسه مالی فقط با کسایی که پایین تر از شمان.

من یکبار به خودم اومدم دیدم دارم زندگی خودم رو با یک آدم 60 ساله که پدرشم سرمایه دار بوده مقایسه میکنم 😐😐😐

خب این خیلی ابلهانست.

وقتی خودتون رو با پایین تر از خودتون مقایسه کردید حس پیشرفت مالی خواهید داشت.
اگر پراید دارید با کسی که پیکان داره مقایسه کنید
اگر پیکان دارید با کسی که موتور داره
اگه موتور دارید با کسی که هیچ وسیله نقلیه ای جز پا نداره
اگه هیچی ندارید با کسی که کفش نداره
اگه کفش ندارید با کسی که پا نداره
اگه پا ندارید با کسی که کلا افتاده است
اگه کلا افتاده اید با کسی که مرده

اینکه مثال بود ولی همیشه چیزهای زیادی برای شکرگزاری وجود داره.
سعی کنید اونا رو پیدا کنید و خیلی بهشون فکر کنید.
همیشه به این دقت کنید که ما بدهکار خداییم، طلبکار نیستیم ازش. وقتی این حس بدهکاری براتون جا افتاد می‌فهمید هرچی هم به ما داده از رو لطف بوده و جای اعتراض که نیست هیچی، فقط و فقط جای تشکر و چاکرم نوکرم گفتنه.

من خیلیا رو دیدم وضع مالیشون عالیه به نسبت خودم و میلیون ها آدم دیگه‌‌؛ اما یک سره در حال نق زدن و غر زدن و...
اینجوری هرچند وضع مالیت خوب باشه ولی برای خودت بد به نظر میرسه.
من اصلا حس میکنم خدا قهرش میگیره از بعضیها که یک سره زر میزنن از نداری و...

اگر نداری هم بگو دارم
کلا حس میکنم خدا از آدم‌های گداصفت که تظاهر به نداشتن میکنن هم خوشش نمیاد.
البته نه از آدما، از این کار خوششون نمیاد.

گفتم گداصفت که بهتون بربخوره دیگه این کارو نکنید.



الان میدونم یکیتون دوباره میاد تز میده که پس سعی و تلاش در راه کسب روزی چی؟ 😒
گفتم تلاش نکن؟
عقل داشته باشید سوال بیخود نپرسید.
شکرگزار بودن و قانع بودن به قسمت و روزی، منافاتی با تلاش و کار کردن نداره.
یه مرز باریکی بینشون هست که شاید بعدا گفتم بهتون.
فرق بین دو نفری که هردو از صبح تا شب کار میکنن ولی یکی قانع به قسمته و دیگری یک سره در حال نق زدن و ندارم‌ندارم زدن.

BY جام عقیق