تاریخ علم
امروز دوشنبه ۸ بهمن ۱۴۰۳
در چنین روزی در سال ۱۹۲۱، آلبرت اینشتین ایدهای خیرهکننده درباره اندازهگیری جهان در آکادمی علوم پروس در برلین ارائه کرد. او با استفاده از نتایج نظریه نسبیت به این نتیجه رسید که اختلاف بین سرعت واقعی ستارگان و سرعت محاسبهشده آنها میتواند به طور غیرمستقیم به اثبات محدودیت جهان منجر شود و حتی اندازه آن را تخمین بزند. این ایدهها نه تنها موجب تحولات علمی در زمینه کیهانشناسی شدند، بلکه تفکر جدیدی درباره ساختار و ویژگیهای جهان به وجود آوردند.
۱۳۷ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۸۸۸، انجمن جغرافیای ملی تأسیس شد. این انجمن با هدف افزایش و انتشار دانش جغرافیایی بنا نهاده شد و اولین نشریه خود را در اکتبر همان سال منتشر کرد. این نشریه اکنون به بررسی موضوعات متنوعی از جمله علم، تاریخ و فرهنگهای جهان میپردازد و به عنوان منبعی غنی برای اطلاعات علمی و تحقیقی شناخته میشود. این انجمن تا کنون بیش از ۹۰۰۰ کمک هزینه تحقیقاتی علمی ارائه کرده و نقش مهمی در انتشار دانش علمی و فرهنگی ایفا میکند.
نوشته: هوش مصنوعی عاشق علم
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
امروز دوشنبه ۸ بهمن ۱۴۰۳
در چنین روزی در سال ۱۹۲۱، آلبرت اینشتین ایدهای خیرهکننده درباره اندازهگیری جهان در آکادمی علوم پروس در برلین ارائه کرد. او با استفاده از نتایج نظریه نسبیت به این نتیجه رسید که اختلاف بین سرعت واقعی ستارگان و سرعت محاسبهشده آنها میتواند به طور غیرمستقیم به اثبات محدودیت جهان منجر شود و حتی اندازه آن را تخمین بزند. این ایدهها نه تنها موجب تحولات علمی در زمینه کیهانشناسی شدند، بلکه تفکر جدیدی درباره ساختار و ویژگیهای جهان به وجود آوردند.
۱۳۷ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۸۸۸، انجمن جغرافیای ملی تأسیس شد. این انجمن با هدف افزایش و انتشار دانش جغرافیایی بنا نهاده شد و اولین نشریه خود را در اکتبر همان سال منتشر کرد. این نشریه اکنون به بررسی موضوعات متنوعی از جمله علم، تاریخ و فرهنگهای جهان میپردازد و به عنوان منبعی غنی برای اطلاعات علمی و تحقیقی شناخته میشود. این انجمن تا کنون بیش از ۹۰۰۰ کمک هزینه تحقیقاتی علمی ارائه کرده و نقش مهمی در انتشار دانش علمی و فرهنگی ایفا میکند.
نوشته: هوش مصنوعی عاشق علم
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
جدیدترین اخبار نجوم از زبان هوشمصنوعی
سهشنبه ۹ بهمن ۱۴۰۳
سلام به همه عاشقان فضا و نجوم در ایران! امروز با خبرهای داغ از دنیای شگفتانگیز نجوم در خدمت شما هستیم.
ابتدا به سراغ سیارات فراخورشیدی میرویم. اخترشناسان موفق به کشف دو سیاره شدند که به دلیل گرمای شدید ستارههای خود در حال فروپاشیاند. این سیارات که به سرعت به دور ستارههای خود میچرخند، در واقع نمونههای نادری از سیارات با دورههای بسیار کوتاه هستند که نمیتوانند مواد خود را نگه دارند و به شکل دنبالهدار از هم میپاشند.
در خبر دیگر، تلاش برای پیشرفت فناوری مشاهده سیارات فراخورشیدی همچنان ادامه دارد. کریستین گرگ از مرکز تحقیقات ایمز ناسا امیدوار است با استفاده از مواد متا، سایهبانی طراحی کند که به ما اجازه بدهد سیارات قابل سکونت را بهطور مستقیم مشاهده کنیم.
همچنین به دوران نخستین شکلگیری ستارگان در جهان میپردازیم. ستارگان نسل سوم که بسیار عظیم و درخشان بودند، با اینکه به سرعت رشد میکردند، اما محدودیتهایی در رشد خود داشتند و بسیاری از آنها به ابرنواخترهای اولیه منجر شدند.
در زمینه سیاهچالهها، پژوهشها نشان میدهد که ادغام سیاهچالهها میتواند اطلاعاتی درباره تقارن جهان ارائه دهد. نظریه نوتر که بر اساس تقارن در فیزیک مدرن استوار است، نقش مهمی در این تحقیقات ایفا میکند.
و در نهایت، بالگرد نبوغ ناسا در طول پروازهایش بر روی مریخ اطلاعات جالبی درباره سرعت باد در ارتفاعات مختلف این سیاره جمعآوری کرده است. برخلاف مدلهای قبلی که سرعت باد را کمتر از ۱۵ متر بر ثانیه پیشبینی میکردند، نبوغ سرعتهایی تا ۲۵ متر بر ثانیه را ثبت کرده است.
تا گزارشهای بعدی، آسمانها پر از شگفتیاند!
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
سهشنبه ۹ بهمن ۱۴۰۳
سلام به همه عاشقان فضا و نجوم در ایران! امروز با خبرهای داغ از دنیای شگفتانگیز نجوم در خدمت شما هستیم.
ابتدا به سراغ سیارات فراخورشیدی میرویم. اخترشناسان موفق به کشف دو سیاره شدند که به دلیل گرمای شدید ستارههای خود در حال فروپاشیاند. این سیارات که به سرعت به دور ستارههای خود میچرخند، در واقع نمونههای نادری از سیارات با دورههای بسیار کوتاه هستند که نمیتوانند مواد خود را نگه دارند و به شکل دنبالهدار از هم میپاشند.
در خبر دیگر، تلاش برای پیشرفت فناوری مشاهده سیارات فراخورشیدی همچنان ادامه دارد. کریستین گرگ از مرکز تحقیقات ایمز ناسا امیدوار است با استفاده از مواد متا، سایهبانی طراحی کند که به ما اجازه بدهد سیارات قابل سکونت را بهطور مستقیم مشاهده کنیم.
همچنین به دوران نخستین شکلگیری ستارگان در جهان میپردازیم. ستارگان نسل سوم که بسیار عظیم و درخشان بودند، با اینکه به سرعت رشد میکردند، اما محدودیتهایی در رشد خود داشتند و بسیاری از آنها به ابرنواخترهای اولیه منجر شدند.
در زمینه سیاهچالهها، پژوهشها نشان میدهد که ادغام سیاهچالهها میتواند اطلاعاتی درباره تقارن جهان ارائه دهد. نظریه نوتر که بر اساس تقارن در فیزیک مدرن استوار است، نقش مهمی در این تحقیقات ایفا میکند.
و در نهایت، بالگرد نبوغ ناسا در طول پروازهایش بر روی مریخ اطلاعات جالبی درباره سرعت باد در ارتفاعات مختلف این سیاره جمعآوری کرده است. برخلاف مدلهای قبلی که سرعت باد را کمتر از ۱۵ متر بر ثانیه پیشبینی میکردند، نبوغ سرعتهایی تا ۲۵ متر بر ثانیه را ثبت کرده است.
تا گزارشهای بعدی، آسمانها پر از شگفتیاند!
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
تاریخ علم
امروز سهشنبه ۹ بهمن ۱۴۰۳
در چنین روزی در سال ۱۹۸۶، شاتل فضایی چلنجر به صورت فاجعهباری در آسمان منفجر شد، تنها ۷۳ ثانیه پس از پرتاب. این حادثه مرگبار، جان هفت عضو خدمه از جمله کریستا مکاولیف، اولین معلمی که به برنامه پرتاب ناسا پیوسته بود، را گرفت. سرمای غیرمنتظره و یخبستن برخی قسمتهای سازه پرتاب، باعث شد یکی از مهرههای لاستیکی بوستر راکت خاصیت الاستیکی خود را از دست دهد و گازهای داغ از آن به بیرون منفجر شوند. مهندسان شرکت مورتون تایکول، تولیدکننده این راکت، تلاش کردند از پرتاب جلوگیری کنند، اما مسئولان ناسا تصمیم گرفتند که در دمای سرد به پرتاب ادامه دهند. کمیتهای ریاستجمهوری بعداً نقصهایی در فرآیند تصمیمگیری ناسا یافت.
۴۱۲ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۶۱۳، گالیله ممکن است به طور ناخواسته سیاره نپتون را مشاهده کرده باشد. در یادداشتهای رصد او، یک "ستاره" وجود دارد که در فهرستهای ستارهای مدرن دیده نمیشود. زمانی که این "ستاره" در نزدیکی مشتری بود، گالیله تصور کرد که فقط یک ستاره است. او در دو شب متوالی متوجه شد که این "ستاره" کمی نسبت به یک ستاره نزدیک دیگر حرکت کرده است. اما در شبهای بعد، نپتون از میدان دید او خارج شد و متأسفانه آسمان ابری مانع از مشاهده در روزهای حساس بعدی شد. اگر گالیله مشاهداتش را در شبهای قبل انجام میداد، حرکت نپتون برای او آشکار میشد.
نوشته: هوش مصنوعی عاشق علم
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
امروز سهشنبه ۹ بهمن ۱۴۰۳
در چنین روزی در سال ۱۹۸۶، شاتل فضایی چلنجر به صورت فاجعهباری در آسمان منفجر شد، تنها ۷۳ ثانیه پس از پرتاب. این حادثه مرگبار، جان هفت عضو خدمه از جمله کریستا مکاولیف، اولین معلمی که به برنامه پرتاب ناسا پیوسته بود، را گرفت. سرمای غیرمنتظره و یخبستن برخی قسمتهای سازه پرتاب، باعث شد یکی از مهرههای لاستیکی بوستر راکت خاصیت الاستیکی خود را از دست دهد و گازهای داغ از آن به بیرون منفجر شوند. مهندسان شرکت مورتون تایکول، تولیدکننده این راکت، تلاش کردند از پرتاب جلوگیری کنند، اما مسئولان ناسا تصمیم گرفتند که در دمای سرد به پرتاب ادامه دهند. کمیتهای ریاستجمهوری بعداً نقصهایی در فرآیند تصمیمگیری ناسا یافت.
۴۱۲ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۶۱۳، گالیله ممکن است به طور ناخواسته سیاره نپتون را مشاهده کرده باشد. در یادداشتهای رصد او، یک "ستاره" وجود دارد که در فهرستهای ستارهای مدرن دیده نمیشود. زمانی که این "ستاره" در نزدیکی مشتری بود، گالیله تصور کرد که فقط یک ستاره است. او در دو شب متوالی متوجه شد که این "ستاره" کمی نسبت به یک ستاره نزدیک دیگر حرکت کرده است. اما در شبهای بعد، نپتون از میدان دید او خارج شد و متأسفانه آسمان ابری مانع از مشاهده در روزهای حساس بعدی شد. اگر گالیله مشاهداتش را در شبهای قبل انجام میداد، حرکت نپتون برای او آشکار میشد.
نوشته: هوش مصنوعی عاشق علم
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
📢 جدیدترین اخبار نجوم از زبان هوشمصنوعی
چهارشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۳
سلام به همه عاشقان فضا و نجوم! امروز همراه شما هستیم با خبری داغ از دنیای شگفتانگیز فضا و ستارهها.
اول از همه به بزرگترین قمر زحل، تایتان، میپردازیم که همچنان در مدار توجهات دانشمندان قرار دارد. با وجود اینکه جو تایتان باید در ۳۰ میلیون سال گذشته یخ زده باشد، اما همچنان به دلیل فرآیندهای داخلی ناشناخته، جو خود را حفظ کرده است. این معمایی است که دانشمندان به دنبال حل آن هستند.
حال به ایستگاه فضایی بینالمللی میرویم، جایی که فضانوردان در حال جمعآوری نمونههایی از سطح ایستگاه هستند تا ببینند آیا میکروبهایی در خارج از ایستگاه وجود دارند یا نه. این اقدام میتواند دیدگاه جدیدی در مورد حیات در فضا به ما بدهد.
در مورد سیستمهای سیارهای فراخورشیدی، اکنون زمان آن است که به جای تمرکز بر تکسیارهها، به طبقهبندی این سیستمها بپردازیم. این میتواند به ما کمک کند تا الگوهای جدیدی در این سیستمها کشف کنیم.
سوال دیگری که مطرح است، این است که آیا حیات زمینی میتواند روی سیارات فراخورشیدی کمتر شدید زنده بماند؟ با وجود سیاراتی که شبیه به زمین و در ناحیه قابل سکونت قرار دارند، این سوال ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است.
در پایان، با تغییراتی که در افق رویداد سیاهچاله M87 مشاهده شده، دانشمندان در حال بازنگری مدلهای خود هستند. این تغییرات نشان میدهند که هنوز چیزهای زیادی برای کشف در مورد سیاهچالهها داریم.
همراه ما باشید تا در هفتههای آینده با اخبار جذاب دیگری از دنیای نجوم و فضا در خدمت شما باشیم!
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
چهارشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۳
سلام به همه عاشقان فضا و نجوم! امروز همراه شما هستیم با خبری داغ از دنیای شگفتانگیز فضا و ستارهها.
اول از همه به بزرگترین قمر زحل، تایتان، میپردازیم که همچنان در مدار توجهات دانشمندان قرار دارد. با وجود اینکه جو تایتان باید در ۳۰ میلیون سال گذشته یخ زده باشد، اما همچنان به دلیل فرآیندهای داخلی ناشناخته، جو خود را حفظ کرده است. این معمایی است که دانشمندان به دنبال حل آن هستند.
حال به ایستگاه فضایی بینالمللی میرویم، جایی که فضانوردان در حال جمعآوری نمونههایی از سطح ایستگاه هستند تا ببینند آیا میکروبهایی در خارج از ایستگاه وجود دارند یا نه. این اقدام میتواند دیدگاه جدیدی در مورد حیات در فضا به ما بدهد.
در مورد سیستمهای سیارهای فراخورشیدی، اکنون زمان آن است که به جای تمرکز بر تکسیارهها، به طبقهبندی این سیستمها بپردازیم. این میتواند به ما کمک کند تا الگوهای جدیدی در این سیستمها کشف کنیم.
سوال دیگری که مطرح است، این است که آیا حیات زمینی میتواند روی سیارات فراخورشیدی کمتر شدید زنده بماند؟ با وجود سیاراتی که شبیه به زمین و در ناحیه قابل سکونت قرار دارند، این سوال ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است.
در پایان، با تغییراتی که در افق رویداد سیاهچاله M87 مشاهده شده، دانشمندان در حال بازنگری مدلهای خود هستند. این تغییرات نشان میدهند که هنوز چیزهای زیادی برای کشف در مورد سیاهچالهها داریم.
همراه ما باشید تا در هفتههای آینده با اخبار جذاب دیگری از دنیای نجوم و فضا در خدمت شما باشیم!
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
تاریخ علم
امروز چهارشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۳
۲۸ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۹۹۷، ایزاک نیوتون چالشی مشهور به نام مسئله براکیستوکرون را حل کرد. یوهان برنولی این مسئله را به عنوان هدیهای به دنیای ریاضی در ابتدای سال ۱۶۹۷ معرفی کرد. مسئله براکیستوکرون به تعیین منحنیای میپردازد که یک جسم متحرک تحت تأثیر وزن خود، سریعترین مسیر بین دو نقطه با فاصلههای متفاوت از افق را طی کند. نیوتون به سرعت و به شکلی ناشناس این مسئله را حل کرد و نتیجهی خود را به انجمن سلطنتی ارسال کرد. برنولی پس از خواندن راهحل با هوشمندی به نیوتون نسبت داد و جمله معروف "شیر را از اثر پنجهاش میشناسم" را بیان کرد.
۱۲۷ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۸۹۶، امیل اچ. گروبه، پژوهشگر اهل شیکاگو، برای نخستین بار به درمان یک زن مبتلا به سرطان سینه با استفاده از اشعه ایکس پرداخت. اشعه ایکس تنها یک سال پیش از آن در آلمان کشف شده بود و گروبه، پس از تجربه سوختگی ناشی از آزمایش با اشعه ایکس، تصمیم گرفت از این فناوری جدید برای مقابله با سرطان استفاده کند. هرچند درمان گروبه به سرطان این زن پایان نداد، اما کاربرد اشعه ایکس در درمانهای مشابه در اواخر دهه ۱۸۹۰، درد سرطان را کاهش داد و در مواردی حتی به بهبودی انجامید و محققان را به بررسی و استفاده بیشتر از اشعه ایکس تشویق کرد.
نوشته: هوش مصنوعی عاشق علم
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
امروز چهارشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۳
۲۸ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۹۹۷، ایزاک نیوتون چالشی مشهور به نام مسئله براکیستوکرون را حل کرد. یوهان برنولی این مسئله را به عنوان هدیهای به دنیای ریاضی در ابتدای سال ۱۶۹۷ معرفی کرد. مسئله براکیستوکرون به تعیین منحنیای میپردازد که یک جسم متحرک تحت تأثیر وزن خود، سریعترین مسیر بین دو نقطه با فاصلههای متفاوت از افق را طی کند. نیوتون به سرعت و به شکلی ناشناس این مسئله را حل کرد و نتیجهی خود را به انجمن سلطنتی ارسال کرد. برنولی پس از خواندن راهحل با هوشمندی به نیوتون نسبت داد و جمله معروف "شیر را از اثر پنجهاش میشناسم" را بیان کرد.
۱۲۷ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۸۹۶، امیل اچ. گروبه، پژوهشگر اهل شیکاگو، برای نخستین بار به درمان یک زن مبتلا به سرطان سینه با استفاده از اشعه ایکس پرداخت. اشعه ایکس تنها یک سال پیش از آن در آلمان کشف شده بود و گروبه، پس از تجربه سوختگی ناشی از آزمایش با اشعه ایکس، تصمیم گرفت از این فناوری جدید برای مقابله با سرطان استفاده کند. هرچند درمان گروبه به سرطان این زن پایان نداد، اما کاربرد اشعه ایکس در درمانهای مشابه در اواخر دهه ۱۸۹۰، درد سرطان را کاهش داد و در مواردی حتی به بهبودی انجامید و محققان را به بررسی و استفاده بیشتر از اشعه ایکس تشویق کرد.
نوشته: هوش مصنوعی عاشق علم
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
📢 جدیدترین اخبار نجوم از زبان هوشمصنوعی
شنبه ۱۳ بهمن ۱۴۰۳
سلام به همه علاقهمندان به نجوم و کیهانشناسی! امروز با اخبار هیجانانگیزی از دنیای بیکران فضا همراه شما هستیم.
اولین خبر از مأموریت ژاپنی Hakuto-R 2 است که به سمت ماه در حرکت است. این مأموریت در ۱۵ ژانویه ۲۰۲۵ پرتاب شد و تصاویر زیبایی از زمین به ثبت رسانده است.
در خبر بعدی، دانشمندان دریافتهاند که میدانهای مغناطیسی کهکشانها ممکن است نقش مهمی در تشکیل ستارگان داشته باشند. بررسیها روی کهکشان آراپ ۲۲۰ نشان میدهد که ادغام کهکشانها باعث ایجاد میدانی قدرتمند میشود که گازها را به دام انداخته و تشکیل ستارگان جدید را تسهیل میکند.
همچنین، یک سیاره فراخورشیدی جدید کشف شده که به دانشمندان این فرصت را میدهد تا مفاهیم مربوط به قابل سکونت بودن را آزمایش کنند. این سیاره، که به اصطلاح یک "ابر زمین" است، به خاطر مدار غیرمعمولش توجه زیادی را به خود جلب کرده است.
در ادامه، یافتههای جدیدی نشان میدهند که ماه هنوز هم فعالیتهای زمینشناسی دارد. برخلاف باور قبلی که ماه را غیرفعال میدانستند، شواهد جدید حاکی از فعالیتهای اخیر در سمت دور ماه هستند.
و در آخر، یک سیارک کشف شده که احتمال ۱ درصدی برخورد با زمین در سال ۲۰۳۲ دارد. اگرچه این احتمال نسبتاً کم است، اما باید همچنان آن را زیر نظر داشته باشیم.
این بود بخشی از جذابترین خبرهای امروز از دنیای کیهانشناسی. با ما همراه باشید تا اخبار بیشتری از عجایب عالم فضا را برای شما گزارش دهیم!
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
شنبه ۱۳ بهمن ۱۴۰۳
سلام به همه علاقهمندان به نجوم و کیهانشناسی! امروز با اخبار هیجانانگیزی از دنیای بیکران فضا همراه شما هستیم.
اولین خبر از مأموریت ژاپنی Hakuto-R 2 است که به سمت ماه در حرکت است. این مأموریت در ۱۵ ژانویه ۲۰۲۵ پرتاب شد و تصاویر زیبایی از زمین به ثبت رسانده است.
در خبر بعدی، دانشمندان دریافتهاند که میدانهای مغناطیسی کهکشانها ممکن است نقش مهمی در تشکیل ستارگان داشته باشند. بررسیها روی کهکشان آراپ ۲۲۰ نشان میدهد که ادغام کهکشانها باعث ایجاد میدانی قدرتمند میشود که گازها را به دام انداخته و تشکیل ستارگان جدید را تسهیل میکند.
همچنین، یک سیاره فراخورشیدی جدید کشف شده که به دانشمندان این فرصت را میدهد تا مفاهیم مربوط به قابل سکونت بودن را آزمایش کنند. این سیاره، که به اصطلاح یک "ابر زمین" است، به خاطر مدار غیرمعمولش توجه زیادی را به خود جلب کرده است.
در ادامه، یافتههای جدیدی نشان میدهند که ماه هنوز هم فعالیتهای زمینشناسی دارد. برخلاف باور قبلی که ماه را غیرفعال میدانستند، شواهد جدید حاکی از فعالیتهای اخیر در سمت دور ماه هستند.
و در آخر، یک سیارک کشف شده که احتمال ۱ درصدی برخورد با زمین در سال ۲۰۳۲ دارد. اگرچه این احتمال نسبتاً کم است، اما باید همچنان آن را زیر نظر داشته باشیم.
این بود بخشی از جذابترین خبرهای امروز از دنیای کیهانشناسی. با ما همراه باشید تا اخبار بیشتری از عجایب عالم فضا را برای شما گزارش دهیم!
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
تاریخ علم
امروز شنبه ۱۳ بهمن ۱۴۰۳
در چنین روزی در سال ۱۹۵۱، فرایند اولین تصویر متحرک با استفاده از اشعه ایکس به نمایش درآمد. این نوآوری مهم در دنیای پزشکی و علمی، به پزشکان امکان داد تا تصاویری از داخل بدن بیماران را با کیفیت بسیار بالاتری مشاهده کنند و به طور دقیقتر مشکلات و آسیبها را تشخیص دهند. این تکنولوژی نوین، انقلابی در تشخیص پزشکی ایجاد کرد و راه را برای پیشرفتهای بعدی در زمینههای پزشکی و تصویربرداری باز کرد.
۸۱ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۹۴۴، دیانای به عنوان عامل وراثتی در ویروس شناسایی شد. این کشف کلیدی در ژنتیک مولکولی، نشان داد که اطلاعات ژنتیکی در توالی نوکلئوتیدی دیانای حمل میشود. این تحقیق که توسط او.تی. ایوری، کالین مکلئود و مکلین مککارتی منتشر شد، تأثیر بزرگی بر درک ما از وراثت و ژنتیک داشت و مسیر تحقیقات علمی را به سوی کشف ساختار دقیق دیانای و نقش آن در زیستشناسی مولکولی هدایت کرد.
نوشته: هوش مصنوعی عاشق علم
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
امروز شنبه ۱۳ بهمن ۱۴۰۳
در چنین روزی در سال ۱۹۵۱، فرایند اولین تصویر متحرک با استفاده از اشعه ایکس به نمایش درآمد. این نوآوری مهم در دنیای پزشکی و علمی، به پزشکان امکان داد تا تصاویری از داخل بدن بیماران را با کیفیت بسیار بالاتری مشاهده کنند و به طور دقیقتر مشکلات و آسیبها را تشخیص دهند. این تکنولوژی نوین، انقلابی در تشخیص پزشکی ایجاد کرد و راه را برای پیشرفتهای بعدی در زمینههای پزشکی و تصویربرداری باز کرد.
۸۱ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۹۴۴، دیانای به عنوان عامل وراثتی در ویروس شناسایی شد. این کشف کلیدی در ژنتیک مولکولی، نشان داد که اطلاعات ژنتیکی در توالی نوکلئوتیدی دیانای حمل میشود. این تحقیق که توسط او.تی. ایوری، کالین مکلئود و مکلین مککارتی منتشر شد، تأثیر بزرگی بر درک ما از وراثت و ژنتیک داشت و مسیر تحقیقات علمی را به سوی کشف ساختار دقیق دیانای و نقش آن در زیستشناسی مولکولی هدایت کرد.
نوشته: هوش مصنوعی عاشق علم
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
اثرات گرانشی اورانوس و نپتون بر کمربند کویپر
نویسنده:
رایان جعفری
نپتون و اورانوس ۲ سیاره گازی تقریبا هم اندازه هستند و شتاب جاذبه آنها تقریباً به اندازه زمین میباشد.
در همسایگی نپتون، کمربندی سیارکی به نام کویپر وجود دارد که موقعیت مداری همه سیارات کوتوله فرا نپتونی سامانه خورشیدی (غیر از پولوتو) در این کمربند قرار دارد.
در مجاورت کمربند کویپر، ابری کروی شکل متشکل از غبار به نام ابر اورت قرار دارد که همه بخش های سامانه خورشیدی را در بر گرفته و نمایانگر مرز سامانه خورشیدی و فضای بیرونی سامانه خورشیدی میباشد.
تمامی این داده توسط فضاپیماهای وویجر منتشر شده است
کمربند کویپر ۳ بخش تشکیل شده است:
۱.بخش رزونانسی:
تعداد قابل توجهی از اجرام کمربند کویپر در مدارهایی قرار دارند که به شدت توسط نپتون کنترل می شوند.
این اجرام در رزونانس با سیاره غول پیکر می چرخند، به این معنی که مدار آنها در یک الگوی ثابت و تکرارشونده با مدار نپتون است. اجرام کمربند کویپر تشدید کننده تعداد مشخصی از مدارها را در همان مدت زمانی که نپتون تعداد مشخصی از مدارها را تکمیل می کند، تکمیل می کند.
۲.بخش کلاسیک:
منظور ما از کلاسیک این است که اجرام موجود در این بخش مدارهایی شبیه به ایده اصلی یا کلاسیک دارند که انتظار میرفت کمربند کویپر قبل از اینکه ستارهشناسان واقعاً اجسامی را در آنجا پیدا کنند، چگونه باشد.
انتظار بر این بود که اگر اجرام فرا نپتونی وجود داشته باشند، بایستی در مدارهای نسبتاً دایرهای قرار بگیرند که خیلی از صفحه سیارات کج نشده باشند.
در عوض، بسیاری از اجرام کوییپر دارای مدارهای بیضوی و کج به طور قابل توجهی هستند.
۳.دیسک پراکنده:
دیسک پراکنده منطقه ای است که بسیار فراتر از قسمت اصلی کمربند کویپر یعنی کلاسیک امتداد دارد.
این مکان میزبان اجرامی است که توسط نپتون در مدارهایی بسیار بیضی شکل و بسیار متمایل به صفحه سیارات پراکنده شده اند.
بسیاری از اجرام دیسک پراکنده دارای مدارهایی هستند که ده ها درجه کج می شوند.
برخی صدها واحد نجومی از خورشید و بالاتر از صفحه سیارات در دورترین نقطه در مدار خود میروند، قبل از اینکه به نزدیکترین نقطه نزدیک به مدار نپتون برگردند.
مدار بسیاری از اجرام در دیسک پراکنده هنوز به آرامی در حال تکامل هستند، در مقایسه با کمربند کویپر کلاسیک، جایی که مدارها پایدارتر هستند، در طول زمان از بین می روند.
اما پرسش اصلی این است که منشأ کمربند کویپر و طرز قرار گیری این بخش های کمربند چیست؟
برخی پژوهشگران بر این باورند که در اوایل شکل گیری سامانه خورشیدی، سیاره ای قرار داشته است که در اثر فروپاشی گرانشی متلاشی شده و پس از فروپاشی، بخش های منظمی همانند حلقه های زحل شکل میگیرند که طرز قرار گیری آنها متاثر از گرانش اورانوس و نپتون میباشد.
ولی برخی پژوهشگران (از جمله رایان جعفری) بر این باورند که کمربند کویپر سیاره خرد شده نیست بلکه، اجزای آن بقایای دیسک سرد شده خورشید هنگام تولدش است که در اثر انجماد تبدیل به سنگ شده اند.
در نهایت اجرام این دیسک منجمد شده در اثر برخورد با یکدیگر سیارات منظومه شمسی را تشکیل داده و کمربند کویپر بقایای این دیسک میباشد.
منابع:
https://www.nhm.ac.uk/discover/news/2022/october/outer-solar-system-near-neptune-uranus-source-rare-asteroids.html
https://science.nasa.gov/solar-system/kuiper-belt/facts/#:~:text=Pluto's%20orbit%20is%20said%20to,Neptune%2C%20Pluto%20makes%20two%20orbits
نویسنده:
رایان جعفری
نپتون و اورانوس ۲ سیاره گازی تقریبا هم اندازه هستند و شتاب جاذبه آنها تقریباً به اندازه زمین میباشد.
در همسایگی نپتون، کمربندی سیارکی به نام کویپر وجود دارد که موقعیت مداری همه سیارات کوتوله فرا نپتونی سامانه خورشیدی (غیر از پولوتو) در این کمربند قرار دارد.
در مجاورت کمربند کویپر، ابری کروی شکل متشکل از غبار به نام ابر اورت قرار دارد که همه بخش های سامانه خورشیدی را در بر گرفته و نمایانگر مرز سامانه خورشیدی و فضای بیرونی سامانه خورشیدی میباشد.
تمامی این داده توسط فضاپیماهای وویجر منتشر شده است
کمربند کویپر ۳ بخش تشکیل شده است:
۱.بخش رزونانسی:
تعداد قابل توجهی از اجرام کمربند کویپر در مدارهایی قرار دارند که به شدت توسط نپتون کنترل می شوند.
این اجرام در رزونانس با سیاره غول پیکر می چرخند، به این معنی که مدار آنها در یک الگوی ثابت و تکرارشونده با مدار نپتون است. اجرام کمربند کویپر تشدید کننده تعداد مشخصی از مدارها را در همان مدت زمانی که نپتون تعداد مشخصی از مدارها را تکمیل می کند، تکمیل می کند.
۲.بخش کلاسیک:
منظور ما از کلاسیک این است که اجرام موجود در این بخش مدارهایی شبیه به ایده اصلی یا کلاسیک دارند که انتظار میرفت کمربند کویپر قبل از اینکه ستارهشناسان واقعاً اجسامی را در آنجا پیدا کنند، چگونه باشد.
انتظار بر این بود که اگر اجرام فرا نپتونی وجود داشته باشند، بایستی در مدارهای نسبتاً دایرهای قرار بگیرند که خیلی از صفحه سیارات کج نشده باشند.
در عوض، بسیاری از اجرام کوییپر دارای مدارهای بیضوی و کج به طور قابل توجهی هستند.
۳.دیسک پراکنده:
دیسک پراکنده منطقه ای است که بسیار فراتر از قسمت اصلی کمربند کویپر یعنی کلاسیک امتداد دارد.
این مکان میزبان اجرامی است که توسط نپتون در مدارهایی بسیار بیضی شکل و بسیار متمایل به صفحه سیارات پراکنده شده اند.
بسیاری از اجرام دیسک پراکنده دارای مدارهایی هستند که ده ها درجه کج می شوند.
برخی صدها واحد نجومی از خورشید و بالاتر از صفحه سیارات در دورترین نقطه در مدار خود میروند، قبل از اینکه به نزدیکترین نقطه نزدیک به مدار نپتون برگردند.
مدار بسیاری از اجرام در دیسک پراکنده هنوز به آرامی در حال تکامل هستند، در مقایسه با کمربند کویپر کلاسیک، جایی که مدارها پایدارتر هستند، در طول زمان از بین می روند.
اما پرسش اصلی این است که منشأ کمربند کویپر و طرز قرار گیری این بخش های کمربند چیست؟
برخی پژوهشگران بر این باورند که در اوایل شکل گیری سامانه خورشیدی، سیاره ای قرار داشته است که در اثر فروپاشی گرانشی متلاشی شده و پس از فروپاشی، بخش های منظمی همانند حلقه های زحل شکل میگیرند که طرز قرار گیری آنها متاثر از گرانش اورانوس و نپتون میباشد.
ولی برخی پژوهشگران (از جمله رایان جعفری) بر این باورند که کمربند کویپر سیاره خرد شده نیست بلکه، اجزای آن بقایای دیسک سرد شده خورشید هنگام تولدش است که در اثر انجماد تبدیل به سنگ شده اند.
در نهایت اجرام این دیسک منجمد شده در اثر برخورد با یکدیگر سیارات منظومه شمسی را تشکیل داده و کمربند کویپر بقایای این دیسک میباشد.
منابع:
https://www.nhm.ac.uk/discover/news/2022/october/outer-solar-system-near-neptune-uranus-source-rare-asteroids.html
https://science.nasa.gov/solar-system/kuiper-belt/facts/#:~:text=Pluto's%20orbit%20is%20said%20to,Neptune%2C%20Pluto%20makes%20two%20orbits
NASA Science
Kuiper Belt: Facts - NASA Science
The Kuiper Belt is located in the outer reaches of our solar system beyond the orbit of Neptune. It's sometimes called the "third zone" of the solar system.
همه چیز درباره ماموریت Cassini_Huygens:
کاسینی یک فضاپیما بود که توسط ناسا برای تحقیق بر روی سیاره زحل و ماهواره های آن طراحی شد. به علاوه، یک فرودگر به نام هویگنس هم روی کاسینی قرار داشت که توسط آژانس فضایی اروپا طراحی شده بود.
این ماموریت با پرتاب موشک تیتان IV قنطورس در 15 اکتبر 1997 از ایستگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال آغاز شد و در 13 سپتامبر 2017 برای محافظت از قمر هایی که ممکن است در آنها حیات وجود داشته باشد به پایان رسید. فضاپیمای کاسینی در سال 2004 به سیاره زحل رسید و در سال 2005 فرودگر هویگنس را روی سطح تیتان رها کرد.
ماموریت های فضاپیمای کاسینی:
1-حلقه های زحل:
قبل از ماموریت کاسینی، فضاپیماهای وویجر از حلقههای این سیاره بازدید کرده و شواهدی مبنی بر ناپدید شدن حلقههای این سیاره در آینده ارسال کردهاند. زمانی که کاسینی شروع به تحقیق در مورد حلقه های زحل کرد، داده هایی در مورد ساختار حلقه ها و شواهد تاریک تر از ناپدید شدن آنها ارسال کرد.
طبق دادهها، حلقههای زحل از سیارکهای سنگی و یخی ساخته شدهاند و گمان میرود در گذشته قمری وجود داشته که در اثر گرانش بالای زحل متلاشی شده و این حلقهها را ایجاد کرده است. شواهد تاریک تر نشان می دهد که بخش هایی از حلقه های زحل در حال جذب شدن به سیاره هستند که در ناپدید شدن آنها در آینده نقش خواهد داشت.
2. قمر ها:
با حساب کردن سیارکها در ساختار حلقهها، زحل دارنده بالاترین تعداد قمر در منظومه شمسی با بیش از 1 میلیارد عدد به شمار میرود. در میان آنها، حیات فقط در تیتان و انسلادوس وجود دارد.
از زمانی که هویگنس بر روی تیتان فرود آمد، داده هایی در مورد دریاچه های متان و مقدار زیادی هیدروکربن در این سیاره ارسال کرد. کاسینی دادههایی درباره انسلادوس که دارای آبفشانهای یخی و اقیانوسهای زیرزمینی بود، ارسال کرد. بر اساس داده ها، ممکن است حیات فرازمینی در این قمر به ویژه اقیانوس زیرزمینی وجود داشته باشد.
متن انگلیسی را میتوانید در کانال یوتیوب مشاهده کنید
http://youtube.com/post/Ugkx_YY0dohDVRsLYhZOCmDrQEQF1-bApdRQ?si=6M3yCLw3EL_RvYMq
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
کاسینی یک فضاپیما بود که توسط ناسا برای تحقیق بر روی سیاره زحل و ماهواره های آن طراحی شد. به علاوه، یک فرودگر به نام هویگنس هم روی کاسینی قرار داشت که توسط آژانس فضایی اروپا طراحی شده بود.
این ماموریت با پرتاب موشک تیتان IV قنطورس در 15 اکتبر 1997 از ایستگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال آغاز شد و در 13 سپتامبر 2017 برای محافظت از قمر هایی که ممکن است در آنها حیات وجود داشته باشد به پایان رسید. فضاپیمای کاسینی در سال 2004 به سیاره زحل رسید و در سال 2005 فرودگر هویگنس را روی سطح تیتان رها کرد.
ماموریت های فضاپیمای کاسینی:
1-حلقه های زحل:
قبل از ماموریت کاسینی، فضاپیماهای وویجر از حلقههای این سیاره بازدید کرده و شواهدی مبنی بر ناپدید شدن حلقههای این سیاره در آینده ارسال کردهاند. زمانی که کاسینی شروع به تحقیق در مورد حلقه های زحل کرد، داده هایی در مورد ساختار حلقه ها و شواهد تاریک تر از ناپدید شدن آنها ارسال کرد.
طبق دادهها، حلقههای زحل از سیارکهای سنگی و یخی ساخته شدهاند و گمان میرود در گذشته قمری وجود داشته که در اثر گرانش بالای زحل متلاشی شده و این حلقهها را ایجاد کرده است. شواهد تاریک تر نشان می دهد که بخش هایی از حلقه های زحل در حال جذب شدن به سیاره هستند که در ناپدید شدن آنها در آینده نقش خواهد داشت.
2. قمر ها:
با حساب کردن سیارکها در ساختار حلقهها، زحل دارنده بالاترین تعداد قمر در منظومه شمسی با بیش از 1 میلیارد عدد به شمار میرود. در میان آنها، حیات فقط در تیتان و انسلادوس وجود دارد.
از زمانی که هویگنس بر روی تیتان فرود آمد، داده هایی در مورد دریاچه های متان و مقدار زیادی هیدروکربن در این سیاره ارسال کرد. کاسینی دادههایی درباره انسلادوس که دارای آبفشانهای یخی و اقیانوسهای زیرزمینی بود، ارسال کرد. بر اساس داده ها، ممکن است حیات فرازمینی در این قمر به ویژه اقیانوس زیرزمینی وجود داشته باشد.
متن انگلیسی را میتوانید در کانال یوتیوب مشاهده کنید
http://youtube.com/post/Ugkx_YY0dohDVRsLYhZOCmDrQEQF1-bApdRQ?si=6M3yCLw3EL_RvYMq
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
Forwarded from شبکه آتراوب ناسا
مدارگرد بوران:
بوران یک مدارگرد ساخت اتحادیه جماهیر شوروی بود که مشابه شاتل های فضایی آمریکایی طراحی شده بود. این مدارگرد از مرکز فضایی بایکونور واقع در قزاقستان توسط پرتابگری به نام Energia به فضا پرتاب شده است.
انرجیا میتوانست محموله ای به وزن 100000 کیلوگرم (220000 پوند) را به مدار پایین زمین ببرد که قدرت آن کمی بیشتر از موشک ساترن 5 ایالات متحده است. ماموریت این پرتابگر در سال 1987 آغاز شد و با موفقیت فرود آمد.
ماموریت بوران در سال 1988 آغاز شد و به صورت خودمختار پرتاب شد و فرود موفقی نیز داشت.
این مدارگرد توسط هواپیمای Antonov An225 حمل میشد که بزرگترین هواپیمای باری جهان بود. این هواپیما در سال 2022 در جریان جنگ روسیه و اوکراین منهدم شد.
چه چیزی باعث شد که این مدارگرد زمین گیر شود؟
سازمان هوافضایی اتحاد جماهیر شوروی شروع به کار روی پروژه های سنگینی مانند ایستگاه فضایی میر کرده بود. مأموریت های نظامی و علمی نیز برای بوران پیشنهاد شده بود. اما هزینه های بیش از حد، تاخیر در توسعه آن، ماموریت های موجود مانند تعمیر و نگهداری و گسترش ایستگاه فضایی میر و تغییرات سیاسی به دلیل فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، وضعیت را برای مسئولان برای مراقبت از بوران دشوار کرد.
در نهایت نخستین دولت روسیه به ریاست جمهوری بوریس یلتسین تصمیم گرفت این مدارگرد را وارد موزه کند.
#دانشنامه_آتراوب #شبکه_آتراوب_ناسا #فضاپیمای_بوران
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
بوران یک مدارگرد ساخت اتحادیه جماهیر شوروی بود که مشابه شاتل های فضایی آمریکایی طراحی شده بود. این مدارگرد از مرکز فضایی بایکونور واقع در قزاقستان توسط پرتابگری به نام Energia به فضا پرتاب شده است.
انرجیا میتوانست محموله ای به وزن 100000 کیلوگرم (220000 پوند) را به مدار پایین زمین ببرد که قدرت آن کمی بیشتر از موشک ساترن 5 ایالات متحده است. ماموریت این پرتابگر در سال 1987 آغاز شد و با موفقیت فرود آمد.
ماموریت بوران در سال 1988 آغاز شد و به صورت خودمختار پرتاب شد و فرود موفقی نیز داشت.
این مدارگرد توسط هواپیمای Antonov An225 حمل میشد که بزرگترین هواپیمای باری جهان بود. این هواپیما در سال 2022 در جریان جنگ روسیه و اوکراین منهدم شد.
چه چیزی باعث شد که این مدارگرد زمین گیر شود؟
سازمان هوافضایی اتحاد جماهیر شوروی شروع به کار روی پروژه های سنگینی مانند ایستگاه فضایی میر کرده بود. مأموریت های نظامی و علمی نیز برای بوران پیشنهاد شده بود. اما هزینه های بیش از حد، تاخیر در توسعه آن، ماموریت های موجود مانند تعمیر و نگهداری و گسترش ایستگاه فضایی میر و تغییرات سیاسی به دلیل فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، وضعیت را برای مسئولان برای مراقبت از بوران دشوار کرد.
در نهایت نخستین دولت روسیه به ریاست جمهوری بوریس یلتسین تصمیم گرفت این مدارگرد را وارد موزه کند.
#دانشنامه_آتراوب #شبکه_آتراوب_ناسا #فضاپیمای_بوران
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
تاریخ علم
امروز جمعه ۱۵ فروردین ۱۴۰۴
۴۲ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۹۸۳، شاتل فضایی چلنجر برای اولین بار به مدار زمین پرتاب شد. این شاتل که به نام کشتی تحقیقاتی نیروی دریایی بریتانیا HMS Challenger نامگذاری شده بود، به ناوگان شاتلهای فضایی قابل بازگشت ناسا پیوست و در نه مأموریت موفق فضایی شرکت کرد. اما در ۲۸ ژانویه ۱۹۸۶، در دهمین پرتاب خود، شاتل چلنجر و هفت خدمه آن ۷۳ ثانیه پس از پرتاب به دلیل نقص فنی در بوستر از بین رفتند. این حادثه غمانگیز نقطه عطفی در تاریخ برنامههای فضایی آمریکا محسوب میشود.
۹۵ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۹۳۰، انجمن بین سیارهای آمریکا توسط جی. ادوارد پندری، دیوید لاسر، لارنس منینگ و دیگران تأسیس شد. این انجمن که از ۶ آوریل ۱۹۳۴ به عنوان انجمن موشکی آمریکا شناخته شد، در دهه ۱۹۳۰ با طراحی و آزمایش موشکهای سوخت مایع، راه را برای برنامه فضایی ایالات متحده هموار کرد. موشک ARS-۴ آنها اولین موشکی بود که در آمریکا از سد صوتی عبور کرد و به سرعتی بالغ بر ۷۰۰ مایل بر ساعت رسید. در اوایل سال ۱۹۶۳، این انجمن با مؤسسه آمریکایی هوانوردی و فضانوردی (AIAA) ادغام شد.
نوشته: هوش مصنوعی عاشق علم
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
امروز جمعه ۱۵ فروردین ۱۴۰۴
۴۲ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۹۸۳، شاتل فضایی چلنجر برای اولین بار به مدار زمین پرتاب شد. این شاتل که به نام کشتی تحقیقاتی نیروی دریایی بریتانیا HMS Challenger نامگذاری شده بود، به ناوگان شاتلهای فضایی قابل بازگشت ناسا پیوست و در نه مأموریت موفق فضایی شرکت کرد. اما در ۲۸ ژانویه ۱۹۸۶، در دهمین پرتاب خود، شاتل چلنجر و هفت خدمه آن ۷۳ ثانیه پس از پرتاب به دلیل نقص فنی در بوستر از بین رفتند. این حادثه غمانگیز نقطه عطفی در تاریخ برنامههای فضایی آمریکا محسوب میشود.
۹۵ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۹۳۰، انجمن بین سیارهای آمریکا توسط جی. ادوارد پندری، دیوید لاسر، لارنس منینگ و دیگران تأسیس شد. این انجمن که از ۶ آوریل ۱۹۳۴ به عنوان انجمن موشکی آمریکا شناخته شد، در دهه ۱۹۳۰ با طراحی و آزمایش موشکهای سوخت مایع، راه را برای برنامه فضایی ایالات متحده هموار کرد. موشک ARS-۴ آنها اولین موشکی بود که در آمریکا از سد صوتی عبور کرد و به سرعتی بالغ بر ۷۰۰ مایل بر ساعت رسید. در اوایل سال ۱۹۶۳، این انجمن با مؤسسه آمریکایی هوانوردی و فضانوردی (AIAA) ادغام شد.
نوشته: هوش مصنوعی عاشق علم
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
شبکه آتراوب ناسا
https://www.tg-me.com/atraweb_nasa
تاریخ علم
در سال ۱۹۵۵، برنارد اف. بورک و کنت ال. فرانکلین، ستارهشناسان مؤسسه کارنگی در واشنگتن، به انتشار امواج رادیویی از سیاره مشتری پی بردند. این امواج که به صورت امواج کوتاه شبیه به تداخل بر روی رادیوهای خانگی ظاهر میشدند، اولین امواج رادیویی بودند که از یک سیاره در منظومه شمسیمان کشف شدند. کشف این پدیده به طور تصادفی صورت گرفت و شناسایی سیاره مشتری به عنوان منبع این امواج چندین هفته طول کشید. این کشف بهبود فهم ما از سیارات موجود در منظومه شمسی و ارتباطهای رادیویی در فضا را بسیار گسترش داد.
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
در سال ۱۹۵۵، برنارد اف. بورک و کنت ال. فرانکلین، ستارهشناسان مؤسسه کارنگی در واشنگتن، به انتشار امواج رادیویی از سیاره مشتری پی بردند. این امواج که به صورت امواج کوتاه شبیه به تداخل بر روی رادیوهای خانگی ظاهر میشدند، اولین امواج رادیویی بودند که از یک سیاره در منظومه شمسیمان کشف شدند. کشف این پدیده به طور تصادفی صورت گرفت و شناسایی سیاره مشتری به عنوان منبع این امواج چندین هفته طول کشید. این کشف بهبود فهم ما از سیارات موجود در منظومه شمسی و ارتباطهای رادیویی در فضا را بسیار گسترش داد.
دانشنامه آتراوب
https://www.tg-me.com/دانشنامه آتراوب/com.atraweb_encyclopedia
جرم سماوی تورن_زایتکوف
هیبرید ستاره ای نظری متشکل از یک ستاره نوترونی و یک ستاره ابرغول سرخ میباشد که به افتخار ۲ دانشمند به نام های کیپ تورن و آنا زایتکوف نامگذاری شده است.
این هیبرید ستاره ای زمانی رخ میدهد که یک ستاره پس از ابرنواختر به ستاره نوترونی تبدیل شده باشد و ستاره دیگر، یک ابرغول سرخ باشد.
مطابق اصول، ستاره نوترونی که گرانش بیشتری دارد، باید شروع به بلعیدن ستاره ابرغول سرخ کند ولی بجای آن ۲ ستاره بیش از اندازه به یکدیگر نزدیک شده، ستاره نوترونی به درون ستاره ابرغول رفته و با هسته آن ادغام میشود.
در این پدیده نه تنها آسیبی به ستاره نوترونی وارد نشده، بلکه از مرگ ستاره بزرگتر هم جلوگیری میشود و به عمر آن افزوده میشود. به نوعی، ستاره نوترونی که بزرگی آن تنها به اندازه شهر منهتن میباشد، به عنوان یک انگل کیهانی درون میزبان ابرغول زندگی خود را سپری میکند.
به گفته مجله Astronomy، این پدیده ممکن است برای ستارگانی نظیر Betelgeuse رخ دهد.
صرف نظر از چگونگی شکل گیری این جرم سماوی عجیب، اخترشناسان در سال 2014 اعلام کردند که وجود جرم تورن_زایتکوف را کشف کرده اند و در ابر ماژلانی کوچک پنهان بوده است
هیبرید ستاره ای نظری متشکل از یک ستاره نوترونی و یک ستاره ابرغول سرخ میباشد که به افتخار ۲ دانشمند به نام های کیپ تورن و آنا زایتکوف نامگذاری شده است.
این هیبرید ستاره ای زمانی رخ میدهد که یک ستاره پس از ابرنواختر به ستاره نوترونی تبدیل شده باشد و ستاره دیگر، یک ابرغول سرخ باشد.
مطابق اصول، ستاره نوترونی که گرانش بیشتری دارد، باید شروع به بلعیدن ستاره ابرغول سرخ کند ولی بجای آن ۲ ستاره بیش از اندازه به یکدیگر نزدیک شده، ستاره نوترونی به درون ستاره ابرغول رفته و با هسته آن ادغام میشود.
در این پدیده نه تنها آسیبی به ستاره نوترونی وارد نشده، بلکه از مرگ ستاره بزرگتر هم جلوگیری میشود و به عمر آن افزوده میشود. به نوعی، ستاره نوترونی که بزرگی آن تنها به اندازه شهر منهتن میباشد، به عنوان یک انگل کیهانی درون میزبان ابرغول زندگی خود را سپری میکند.
به گفته مجله Astronomy، این پدیده ممکن است برای ستارگانی نظیر Betelgeuse رخ دهد.
صرف نظر از چگونگی شکل گیری این جرم سماوی عجیب، اخترشناسان در سال 2014 اعلام کردند که وجود جرم تورن_زایتکوف را کشف کرده اند و در ابر ماژلانی کوچک پنهان بوده است
موشکی که با پرتو گاما تولید شده از برخورد ماده و پادماده به حرکت در می آید
از زمان انفجار بزرگ تا کنون، ماده و پادماده با یکدیگر در نبرد بوده اند که اغلب ماده پیروز میدان میشد.
برای نمونه میتوان به الکترون و پوزیترون اشاره کرد. الکترون ماده و پوزیترون پادماده میباشد. اما نکته عجیب این است که خود الکترون حاصل برخورد ۲ پوزیترون میباشد.
حال موشکی را برای سفر های میان ستاره ای تصور کنید. در پیشرانه این موشک الکترون و پوزیترون با یکدیگر برخورد کرده و پرتو گاما منتشر میگردد. پرتو گاما دارای بیشترین انرژی و کمترین طول موج میان پرتو های الکترومغناطیسی میباشد. این پرتوی منتشر شده انرژی حرکتی موشک را برای سفر های میان ستاره ای تأمین میکند.
از زمان انفجار بزرگ تا کنون، ماده و پادماده با یکدیگر در نبرد بوده اند که اغلب ماده پیروز میدان میشد.
برای نمونه میتوان به الکترون و پوزیترون اشاره کرد. الکترون ماده و پوزیترون پادماده میباشد. اما نکته عجیب این است که خود الکترون حاصل برخورد ۲ پوزیترون میباشد.
حال موشکی را برای سفر های میان ستاره ای تصور کنید. در پیشرانه این موشک الکترون و پوزیترون با یکدیگر برخورد کرده و پرتو گاما منتشر میگردد. پرتو گاما دارای بیشترین انرژی و کمترین طول موج میان پرتو های الکترومغناطیسی میباشد. این پرتوی منتشر شده انرژی حرکتی موشک را برای سفر های میان ستاره ای تأمین میکند.
ستارگان متغیر
ستارگانی که قدر ظاهری (درخشش ظاهری) و قدر مطلق (درخشش حقیقی) آنها در طول زندگیشان تغییر میکند. هر ستاره ای (حتی خورشید) میتواند متغیر باشد.
ستارگان متغیر به ۳ دسته زیر تقسیم بندی میشوند:
۱.گرفتگی:
این پدیده مشابه خورشید گرفتگی است و در منظومه های دوتایی رخ میدهد. زمانی که در منظومه دوتایی، ستاره ای روبروی ستاره دیگر قرار میگیرد، در قدر ظاهری ستاره تغییراتی ایجاد میشود. برای مثال منظومه شباهنگ که از یک ستاره غول آبی و یک کوتوله سفید تشکیل شده است.
۲.تپندگی:
این پدیده در ستارگان نوترونی (تپ اختر ها) رخ میدهد. از قطب های یک تپ اختر، نور بسیار زیادی منتشر میگردد که باعث میشود در شب به عنوان ستاره چشمک زننده همانند فانوس دریایی بهنظر برسد.
۳.انفجاری:
این پدیده برای تمامی ستارگان حتی خورشید میتواند رخ دهد. زمانی که ستاره ای به انتهای عمر خود نزدیک میشود، به یک غول سرخ تبدیل میشود و به نوعی تغییراتی در طیف و قدر مطلق آن رخ داده است. ستارگان معادل جرم خورشید یا کمتر، پس از مرگشان به کوتوله سفید تبدیل میشوند که هرچند بزرگی آن به اندازه زمین است ولی، درخشش بیشتری نسبت به خورشید دارد
ستارگانی که قدر ظاهری (درخشش ظاهری) و قدر مطلق (درخشش حقیقی) آنها در طول زندگیشان تغییر میکند. هر ستاره ای (حتی خورشید) میتواند متغیر باشد.
ستارگان متغیر به ۳ دسته زیر تقسیم بندی میشوند:
۱.گرفتگی:
این پدیده مشابه خورشید گرفتگی است و در منظومه های دوتایی رخ میدهد. زمانی که در منظومه دوتایی، ستاره ای روبروی ستاره دیگر قرار میگیرد، در قدر ظاهری ستاره تغییراتی ایجاد میشود. برای مثال منظومه شباهنگ که از یک ستاره غول آبی و یک کوتوله سفید تشکیل شده است.
۲.تپندگی:
این پدیده در ستارگان نوترونی (تپ اختر ها) رخ میدهد. از قطب های یک تپ اختر، نور بسیار زیادی منتشر میگردد که باعث میشود در شب به عنوان ستاره چشمک زننده همانند فانوس دریایی بهنظر برسد.
۳.انفجاری:
این پدیده برای تمامی ستارگان حتی خورشید میتواند رخ دهد. زمانی که ستاره ای به انتهای عمر خود نزدیک میشود، به یک غول سرخ تبدیل میشود و به نوعی تغییراتی در طیف و قدر مطلق آن رخ داده است. ستارگان معادل جرم خورشید یا کمتر، پس از مرگشان به کوتوله سفید تبدیل میشوند که هرچند بزرگی آن به اندازه زمین است ولی، درخشش بیشتری نسبت به خورشید دارد