یک حقوقی در نیویورک

‍ مجمع فارغ التحصیلان دانشکده

⁃ این آخر هفته میرویم به کارتن خواب ها کتاب میدهیم، نفری ده دلار واریز کنین، سریع تر لطفا، اگر هم پیشنهاد خرید کتاب خاصی را دارید برایم بفرستید.فراموش نکنید برنامه هفته بعد را، پارک واشنگتن اسکوئر را باید تمیز کنیم. کسانی هم که جمعه سرشان خلوت است، به من پیام بدهند که برویم کنار کارتون خواب ها شب را صبح کنیم.

جوئل است، دختری که نماینده ی فارغ التحصیلهای کلاس سال ۲۰۱۹ شده. مسئول ارتباطی مان است با دایره فارغ التحصیلان دانشکده و وظیفه اش در خصوص امور عام المنفعه و خدمات رسانی عمومی است.

این دایره ی فارغین، اداره ای است سه نفره زیر مجموعه روابط عمومی دانشکده.

میدانید! اینجا دوست پیدا کردن سخت است! اگر یافتی هم از دست دادنش بسیار آسان است. همین می شود که نمیگذارند رفقای سه ساله دانشجویی شان به این راحتی ها در شلوغی این دنیای مکانیکی رهایشان کنند. به هر طریقی متوسل می شوند که هم کُفوْهایشان را برای خود نگه دارند، لااقل افرادی که روزی هم ردیفشان بودند. منفعتش به دانشگاه هم میرسد، به جامعه هم.

کمک های نقدی، بخش پررنگ قضیه است، از باشگاه هزار دلاری ها داریم تا میلیون دلاریها. مبالغ که برود بالا، اسامی شان را جاودانه میکند. همین است که میبینی از نیمکت های دانشکده تا اسامی کلاس ها و سالنها به اسم فارغ التحصیلان فوت شده و همین طور “در قید حیات” هاست.

از مالیاتشان هم که کم می شود، طرف میگوید من که قرار است سالی مثلا صدهزاردلار مالیات بدهم، لااقل میدهم به جایی که خانه ام بوده روزی و دربش برای همیشه به رویم باز است.
بسیارند فارغ التحصیلانی که بازنشسته و مسن اند و می آیند ورِ دل ما در کتابخانه می نشینند هر روز و روزنامه شان را میخوانند و بعضا هم، هم کلامی شان، حالمان را جا می آورد.

فارغ التحصیلان، برنامه های دیگر هم دارند، مثلا “ماهیانه”، یکی شان در اتاق جلسات دفتر وکالتش میزبان بچه ها می شود. ابداً هم تفکیک کلاس ها صورت نمیگیرد، همه را دعوت میکنند، از آن کسی که پنجاه سال قبل آمده تا این ۲۰۱۹ ایِ جدیداً فارغ شده. قصد اصلی شان ارتباط گیری است، میگویندَش “نت ورکینگ”.
استخدام های بسیاری هم از همین دوره ها شکل میگیرد، آنهایی هم که نمیتوانند بیایند، شده تلفنی شرکت کنند، میکنند ولی نمیگذارند ارتباطشان قطع شود.

کمک به دانشجوهای جدید و البته آنها که آزمون وکالت دارند هم قسمت لذت بخش قضیه است. برایش سر و دست می شکنند که رایگان درسی دهند.

این برنامه هایی را هم که جوئل ترتیب میدهد، تعداد زیادی متقاضی دارد. از وکلای چند ده هزار دلاری تا چند میلیون دلاری، می آیند و مثلا آشغال جمع میکنند، یا اینکه کارتون خوابی را تجربه میکنند.

“منتی نیست، وظیفه مان است.”
@mohsenrowhani

www.tg-me.com/us/یک حقوقی در نیویورک/com.mohsenrowhani/446

9.9K viewsSep 15, 2019 at 17:07

‍ مجمع فارغ التحصیلان دانشکده

⁃ این آخر هفته میرویم به کارتن خواب ها کتاب میدهیم، نفری ده دلار واریز کنین، سریع تر لطفا، اگر هم پیشنهاد خرید کتاب خاصی را دارید برایم بفرستید.فراموش نکنید برنامه هفته بعد را، پارک واشنگتن اسکوئر را باید تمیز کنیم. کسانی هم که جمعه سرشان خلوت است، به من پیام بدهند که برویم کنار کارتون خواب ها شب را صبح کنیم.

جوئل است، دختری که نماینده ی فارغ التحصیلهای کلاس سال ۲۰۱۹ شده. مسئول ارتباطی مان است با دایره فارغ التحصیلان دانشکده و وظیفه اش در خصوص امور عام المنفعه و خدمات رسانی عمومی است.

این دایره ی فارغین، اداره ای است سه نفره زیر مجموعه روابط عمومی دانشکده.

میدانید! اینجا دوست پیدا کردن سخت است! اگر یافتی هم از دست دادنش بسیار آسان است. همین می شود که نمیگذارند رفقای سه ساله دانشجویی شان به این راحتی ها در شلوغی این دنیای مکانیکی رهایشان کنند. به هر طریقی متوسل می شوند که هم کُفوْهایشان را برای خود نگه دارند، لااقل افرادی که روزی هم ردیفشان بودند. منفعتش به دانشگاه هم میرسد، به جامعه هم.

کمک های نقدی، بخش پررنگ قضیه است، از باشگاه هزار دلاری ها داریم تا میلیون دلاریها. مبالغ که برود بالا، اسامی شان را جاودانه میکند. همین است که میبینی از نیمکت های دانشکده تا اسامی کلاس ها و سالنها به اسم فارغ التحصیلان فوت شده و همین طور “در قید حیات” هاست.

از مالیاتشان هم که کم می شود، طرف میگوید من که قرار است سالی مثلا صدهزاردلار مالیات بدهم، لااقل میدهم به جایی که خانه ام بوده روزی و دربش برای همیشه به رویم باز است.
بسیارند فارغ التحصیلانی که بازنشسته و مسن اند و می آیند ورِ دل ما در کتابخانه می نشینند هر روز و روزنامه شان را میخوانند و بعضا هم، هم کلامی شان، حالمان را جا می آورد.

فارغ التحصیلان، برنامه های دیگر هم دارند، مثلا “ماهیانه”، یکی شان در اتاق جلسات دفتر وکالتش میزبان بچه ها می شود. ابداً هم تفکیک کلاس ها صورت نمیگیرد، همه را دعوت میکنند، از آن کسی که پنجاه سال قبل آمده تا این ۲۰۱۹ ایِ جدیداً فارغ شده. قصد اصلی شان ارتباط گیری است، میگویندَش “نت ورکینگ”.
استخدام های بسیاری هم از همین دوره ها شکل میگیرد، آنهایی هم که نمیتوانند بیایند، شده تلفنی شرکت کنند، میکنند ولی نمیگذارند ارتباطشان قطع شود.

کمک به دانشجوهای جدید و البته آنها که آزمون وکالت دارند هم قسمت لذت بخش قضیه است. برایش سر و دست می شکنند که رایگان درسی دهند.

این برنامه هایی را هم که جوئل ترتیب میدهد، تعداد زیادی متقاضی دارد. از وکلای چند ده هزار دلاری تا چند میلیون دلاری، می آیند و مثلا آشغال جمع میکنند، یا اینکه کارتون خوابی را تجربه میکنند.

“منتی نیست، وظیفه مان است.”
@mohsenrowhani

BY یک حقوقی در نیویورک