🇵🇸•كآفِه رَحيـــٓــمی•🇮🇷

🇵🇸•كآفِه رَحيـــٓــمی•🇮🇷

در خللِ این دعواهایِ زرگری، یه پیشنهادی دارم؛ سعی کنید در تحلیلِ مسائلِ روز اولاً تعجیل نکنید. ثانیاً از نگاه‌هایِ صفر و صدی حَذَر کنید؛ و باور کنید که افرادی که نگاه‌های صفر و صدی؛ غیراصلاح‌گرایانه و یا غیردلسوزانه در تحلیل‌هاشون موج می‌زنه؛ به مرور نوع…

چرا می‌گی دعوای زرگری؟

- این ایام که با دوتا نگاهِ عجیب مواجه شدم؛ هر دو نگاه سعی می‌کردن با چندتا جمله سر و تهِ حرف رو هم بیارن و در نتیجه پرونده رو توی ذهنِ مخاطب باز بذارن. نگاهِ اول معتقد بود که «در زمینهٔ هنجارهای پوششی باید از کشورهایی مثل ترکیه الگوبرداری کرد؛ چرا بقیه رو رها نمی‌کنید به حال خودشون؟» این نگاه خطرناکه؛ چون به مرور هنجارها و ارزش‌ها رو در هر دسته‌ای که باشن بی‌ارزش جلوه می‌دن. و به‌جای تبعیت از «اصل» تورو به سمت تبعیت از مُد سوق می‌دن.

نگاهِ دوم معتقد بود «باید به روشِ قلع و قَمعی برخورد کرد و اهمیتی نداره که چه هزینه‌های اضافی بر نظام ساختاری و ارزشیِ ما بار می‌شه.» این نگاه هم خطرناکه؛ چون به هدف اصلاح ابرو، کوریِ چشم رو به دنبال میاره؛ و حالا علاوه بر اینکه اَبرو نداریم؛ چشم هم نداریم! از مگس‌هایی که روی زخمِ چشم می‌شینن و تولید آلودگی‌هایِ روانی و ماهی‌گیری از آب گل‌آلودِ ناقضِ وحدت عمومی هم نمی‌شه گذشت.

البته این میون نیم‌نگاه‌هایِ نصفه‌ای هم بودن که مسائل رو خیلی سرسری می‌دیدن و راه‌هایِ روی کاغذ رو بر واقعیت ترجیح می‌دادن.

-چرا زرگری؟!
چون موضوع انقدر واضحه که پیش‌بینی نمی‌شد انقدر درباره‌ش جدال پیش بیاد. منتقدین به حضورِ صرفِ قوهٔ قهریه مخالفِ حجاب نیستن؛ بلکه نگرانِ پیش‌اومدنِ فتنه‌هایِ جدید از دلِ یک مواجههٔ تکراری‌ان. چون نمی‌تونن تضمین کنن که صرفِ حضورِ این پدیدهٔ قهری؛ ویدیوهایِ جنجالی قبلا به اسمِ امسال منتشر نشه و از دلِ اون‌ها فتنهٔ جدیدی مبتنی بر یک دروغِ دیگه پیش نیاد! ایضاً نمی‌تونن پیش‌بینی کنن که اگر «فقط» به این موضوع بسنده کنیم؛ سوءبرخوردی از طرفِ هر دو فرد درگیر در موضوع پیش نیاد و نه تنها نتیجه‌ای حاصل نشه؛ بلکه هزینه‌های اضافه بر هزینه‌هایِ سابق هم تحمیل بشه.
اما همین کافی نیست.

-موضوعِ مهم مغفول اینه که بعضی‌ [از هر دو نگاه] سعی در تحریفِ مواضعِ رهبری در این‌باره دارن؛ عده‌ای معتقدن که مسئله هنجارهایِ پوششی از منظر رهبری موضوعِ مهمی نیست! که اشتباهه؛ این موضوع بارها در سخنرانی‌هایِ ایشون ذکر شده. هم بعنوانِ واجب شرعی؛ هم واجبِ سیاسی.
عده‌ای هم به طرز عجیبی معتقدن رهبری حامیِ رفتارهای مطلقاً سَلبی‌ست! که خلافِ این حرف صراحتاً در کلامِ رهبری‌ هویداست.
اما باید دقت کرد که این موضوعی که روزگاری یه پدیدهٔ فرهنگی-شرعی بود؛ امروز به گفتهٔ مسیح علینژاد تبدیل به دیوار برلینی شده که اون رو تبدیل به موضوع اجتماعی- امنیتی کرده؛ پس نیازمند یک ساز و کارِ تلفیقی‌ه! نمی‌شه به‌بهانهٔ این‌که کار فرهنگی زمان‌بره؛ اون رو تعطیل کرد. ترمیمِ زیرساخت‌ها رو از مدارس- استخدام‌ها- سینمای خانگی- برخوردِ واقعی با الگوهایی مثل سلبریتی‌ها- اصلاح بازارِ لباس، تبیین مسئلهٔ حجاب برای بانوان؛ بیانِ تاثیر این هنجار رویِ اجتماع و خانواده، گفتگوهایِ اِقناعی و … شروع کنید.
از طرفی نمی‌شه به بهانهٔ صرفاً کار فرهنگی؛ لزوم مواجهاتِ قانونی و امنیتی با عواملِ برهم‌زنندهٔ نظم و اخلاقِ عمومی؛ و اباحه‌گری‌ها [که احتمالا همه دیدیم] رو نادیده گرفت.
بعد از تذکرِ رهبری نسبت به کارهای بی‌قاعده در زمینهٔ حجاب [توییت اقای فضائلی] فراجا اطلاعیه داد و از تمهیداتِ لازم نسبت به برخورد با رفتار نامناسب احتمالیِ بعضی ماموران خبر داد. به‌نظر می‌رسه تذکراتِ رهبری به خوبی دریافت شده باشه؛ امید است صاحبانِ تریبون هم اصلی بنامِ جهاد تبیین رو دربارهٔ همهٔ موارد دریابن.

-همین؟!
خیر!
رهبری گفتن دشمن با نقشه‌ای قاعده‌مند واردِ این حیطه شده؛ پس علاوه بر این‌که باید با چنین موضوع قانونی- اجتماعی-اخلاقی- امنیتی-فرهنگی-شرعی مواجه شد؛ باید از کارهای بی‌قاعده‌ای که نه تنها نتیجه نداره؛ بلکه هزینه‌تراشی هم می‌کنه و باعث اصطکاکِ بینِ هدف و مسیر می‌شه حَذَر کرد؛ فکر می‌کنم حدودِ ۳۰ نهاد مسئول مرتبط با حجاب وجود داره؛ هرکدوم به نوبهٔ خودشون باید بجایِ کندنِ ریشه؛ عفونت‌های اون رو درمان کنن. نه این‌که «فقط» یک نهادِ مرتبط با «بُعدِ قانونیِ» حجاب رو بفرستن جلو و ابعادِ دیگه منفعل بمونن.
بعلاوه یادمه رهبری در ادامهٔ این فرمایشات گفتن «بانوانِ ما قلباً التزام به دین و نظام دارند، باید با این نگاه هم به موضوع ورود کرد… و البته حجاب واجبِ فقهی، شرعی و قانونی‌ست که باید رعایت بشه.»
تلفیقی از یک نگاهِ دلسوزانه؛ ولی قانون‌مدار.
نه تک‌بُعدی.

-نتیجه؟
ما نیازمندِ راه‌حل‌های تلفیقی‌ هستیم؛ فعالیتِ قوهٔ فرهنگیِ اقناعیِ زیرساختی دلسوز، و قوهٔ قهریهٔ قانون‌مدار برای کنترل و نظارت هنجارها، همزمان و درست.


این آفتِ مُضرِ نگاهِ صفر و صدی‌ه که باعث می‌شه پدیده‌های هنجاریِ اجتماعی با ابعادِ مختلف رو [که به دلایلی امنیتی شده] صرفاً از منظرِ یک دوربین نگاه کنیم؛ دوربینِ صرفاً فرهنگی بدونِ توجه به ابعاد جانبی! یا دوربینِ صرفاً قَهری بدونِ توجه به ابعاد جانبی.

www.tg-me.com/us/🇵🇸•كآفِه رَحيـــٓــمی•🇮🇷/com.caffeRahimi/8579

3.3K viewsedited  Apr 20 at 20:22

چرا می‌گی دعوای زرگری؟

- این ایام که با دوتا نگاهِ عجیب مواجه شدم؛ هر دو نگاه سعی می‌کردن با چندتا جمله سر و تهِ حرف رو هم بیارن و در نتیجه پرونده رو توی ذهنِ مخاطب باز بذارن. نگاهِ اول معتقد بود که «در زمینهٔ هنجارهای پوششی باید از کشورهایی مثل ترکیه الگوبرداری کرد؛ چرا بقیه رو رها نمی‌کنید به حال خودشون؟» این نگاه خطرناکه؛ چون به مرور هنجارها و ارزش‌ها رو در هر دسته‌ای که باشن بی‌ارزش جلوه می‌دن. و به‌جای تبعیت از «اصل» تورو به سمت تبعیت از مُد سوق می‌دن.

نگاهِ دوم معتقد بود «باید به روشِ قلع و قَمعی برخورد کرد و اهمیتی نداره که چه هزینه‌های اضافی بر نظام ساختاری و ارزشیِ ما بار می‌شه.» این نگاه هم خطرناکه؛ چون به هدف اصلاح ابرو، کوریِ چشم رو به دنبال میاره؛ و حالا علاوه بر اینکه اَبرو نداریم؛ چشم هم نداریم! از مگس‌هایی که روی زخمِ چشم می‌شینن و تولید آلودگی‌هایِ روانی و ماهی‌گیری از آب گل‌آلودِ ناقضِ وحدت عمومی هم نمی‌شه گذشت.

البته این میون نیم‌نگاه‌هایِ نصفه‌ای هم بودن که مسائل رو خیلی سرسری می‌دیدن و راه‌هایِ روی کاغذ رو بر واقعیت ترجیح می‌دادن.

-چرا زرگری؟!
چون موضوع انقدر واضحه که پیش‌بینی نمی‌شد انقدر درباره‌ش جدال پیش بیاد. منتقدین به حضورِ صرفِ قوهٔ قهریه مخالفِ حجاب نیستن؛ بلکه نگرانِ پیش‌اومدنِ فتنه‌هایِ جدید از دلِ یک مواجههٔ تکراری‌ان. چون نمی‌تونن تضمین کنن که صرفِ حضورِ این پدیدهٔ قهری؛ ویدیوهایِ جنجالی قبلا به اسمِ امسال منتشر نشه و از دلِ اون‌ها فتنهٔ جدیدی مبتنی بر یک دروغِ دیگه پیش نیاد! ایضاً نمی‌تونن پیش‌بینی کنن که اگر «فقط» به این موضوع بسنده کنیم؛ سوءبرخوردی از طرفِ هر دو فرد درگیر در موضوع پیش نیاد و نه تنها نتیجه‌ای حاصل نشه؛ بلکه هزینه‌های اضافه بر هزینه‌هایِ سابق هم تحمیل بشه.
اما همین کافی نیست.

-موضوعِ مهم مغفول اینه که بعضی‌ [از هر دو نگاه] سعی در تحریفِ مواضعِ رهبری در این‌باره دارن؛ عده‌ای معتقدن که مسئله هنجارهایِ پوششی از منظر رهبری موضوعِ مهمی نیست! که اشتباهه؛ این موضوع بارها در سخنرانی‌هایِ ایشون ذکر شده. هم بعنوانِ واجب شرعی؛ هم واجبِ سیاسی.
عده‌ای هم به طرز عجیبی معتقدن رهبری حامیِ رفتارهای مطلقاً سَلبی‌ست! که خلافِ این حرف صراحتاً در کلامِ رهبری‌ هویداست.
اما باید دقت کرد که این موضوعی که روزگاری یه پدیدهٔ فرهنگی-شرعی بود؛ امروز به گفتهٔ مسیح علینژاد تبدیل به دیوار برلینی شده که اون رو تبدیل به موضوع اجتماعی- امنیتی کرده؛ پس نیازمند یک ساز و کارِ تلفیقی‌ه! نمی‌شه به‌بهانهٔ این‌که کار فرهنگی زمان‌بره؛ اون رو تعطیل کرد. ترمیمِ زیرساخت‌ها رو از مدارس- استخدام‌ها- سینمای خانگی- برخوردِ واقعی با الگوهایی مثل سلبریتی‌ها- اصلاح بازارِ لباس، تبیین مسئلهٔ حجاب برای بانوان؛ بیانِ تاثیر این هنجار رویِ اجتماع و خانواده، گفتگوهایِ اِقناعی و … شروع کنید.
از طرفی نمی‌شه به بهانهٔ صرفاً کار فرهنگی؛ لزوم مواجهاتِ قانونی و امنیتی با عواملِ برهم‌زنندهٔ نظم و اخلاقِ عمومی؛ و اباحه‌گری‌ها [که احتمالا همه دیدیم] رو نادیده گرفت.
بعد از تذکرِ رهبری نسبت به کارهای بی‌قاعده در زمینهٔ حجاب [توییت اقای فضائلی] فراجا اطلاعیه داد و از تمهیداتِ لازم نسبت به برخورد با رفتار نامناسب احتمالیِ بعضی ماموران خبر داد. به‌نظر می‌رسه تذکراتِ رهبری به خوبی دریافت شده باشه؛ امید است صاحبانِ تریبون هم اصلی بنامِ جهاد تبیین رو دربارهٔ همهٔ موارد دریابن.

-همین؟!
خیر!
رهبری گفتن دشمن با نقشه‌ای قاعده‌مند واردِ این حیطه شده؛ پس علاوه بر این‌که باید با چنین موضوع قانونی- اجتماعی-اخلاقی- امنیتی-فرهنگی-شرعی مواجه شد؛ باید از کارهای بی‌قاعده‌ای که نه تنها نتیجه نداره؛ بلکه هزینه‌تراشی هم می‌کنه و باعث اصطکاکِ بینِ هدف و مسیر می‌شه حَذَر کرد؛ فکر می‌کنم حدودِ ۳۰ نهاد مسئول مرتبط با حجاب وجود داره؛ هرکدوم به نوبهٔ خودشون باید بجایِ کندنِ ریشه؛ عفونت‌های اون رو درمان کنن. نه این‌که «فقط» یک نهادِ مرتبط با «بُعدِ قانونیِ» حجاب رو بفرستن جلو و ابعادِ دیگه منفعل بمونن.
بعلاوه یادمه رهبری در ادامهٔ این فرمایشات گفتن «بانوانِ ما قلباً التزام به دین و نظام دارند، باید با این نگاه هم به موضوع ورود کرد… و البته حجاب واجبِ فقهی، شرعی و قانونی‌ست که باید رعایت بشه.»
تلفیقی از یک نگاهِ دلسوزانه؛ ولی قانون‌مدار.
نه تک‌بُعدی.

-نتیجه؟
ما نیازمندِ راه‌حل‌های تلفیقی‌ هستیم؛ فعالیتِ قوهٔ فرهنگیِ اقناعیِ زیرساختی دلسوز، و قوهٔ قهریهٔ قانون‌مدار برای کنترل و نظارت هنجارها، همزمان و درست.


این آفتِ مُضرِ نگاهِ صفر و صدی‌ه که باعث می‌شه پدیده‌های هنجاریِ اجتماعی با ابعادِ مختلف رو [که به دلایلی امنیتی شده] صرفاً از منظرِ یک دوربین نگاه کنیم؛ دوربینِ صرفاً فرهنگی بدونِ توجه به ابعاد جانبی! یا دوربینِ صرفاً قَهری بدونِ توجه به ابعاد جانبی.

BY 🇵🇸•كآفِه رَحيـــٓــمی•🇮🇷