خرابی در تمامی اجزای یک سیستم پیچیده اجتناب ناپذیر است؛ از سخت‌افزار و نرم‌افزار گرفته تا خطاهای انسانی و محدودیت‌های شبکه. تاکید اصلی بر مهندسی تاب‌آوری است؛ یعنی طراحی و پذیرش فعالانه سیستم‌هایی که توانایی واکنش مناسب در برابر خرابی‌ها را دارند.
سخت‌افزار قابل اعتماد نیست، بنابراین ما از افزونگی (Redundancy) استفاده می‌کنیم تا در برابر خرابی‌های سخت‌افزاری بقا داشته باشیم، اما این کار احتمال وجود حداقل یک خرابی در هر زمان را افزایش می‌دهد. نرم‌افزار نیز خطاپذیر است، و از آنجا که برنامه‌های ما از نرم‌افزار تشکیل شده‌اند، مستعد خطا هستند. برای نظارت بر خرابی‌ها، نرم‌افزارهای نظارتی را اضافه می‌کنیم، اما این نظارت هم از جنس نرم‌افزار است و خود می‌تواند دچار خرابی شود.
انسان‌ها هم مرتکب اشتباه می‌شوند، بنابراین برای کاهش خطاها از اتوماسیون استفاده می‌کنیم؛ اما اتوماسیون احتمال خطای انجام ندادن کاری را افزایش می‌دهد. هیچ سیستم اتوماتیکی نمی‌تواند به همان گستره‌ای که انسان‌ها قادرند واکنش نشان دهند.
شبکه‌ها از سخت‌افزار، نرم‌افزار و کابل‌های طولانی تشکیل شده‌اند، بنابراین آن‌ها نیز دچار خطا می‌شوند. هر مکانیسم ایمنی که برای کاهش یک نوع خطا استفاده می‌کنیم، نوع جدیدی از خطا را اضافه می‌کند.
پس، با پذیرش این که سیستم‌ها قطعاً دچار خرابی می‌شوند، می‌توانیم واکنش سیستم‌ها به این خرابی‌ها را طراحی کنیم؛ همانطور که مهندسان خودرو مناطق شکست (Crumple Zones) را برای محافظت از سرنشینان طراحی می‌کنند، می‌توانیم حالت‌های شکست ایمنی را ایجاد کنیم که خسارت را محدود کرده و از بقیه سیستم محافظت کنند.
خرابی در تمامی اجزای یک سیستم پیچیده اجتناب ناپذیر است؛ از سخت‌افزار و نرم‌افزار گرفته تا خطاهای انسانی و محدودیت‌های شبکه. تاکید اصلی بر مهندسی تاب‌آوری است؛ یعنی طراحی و پذیرش فعالانه سیستم‌هایی که توانایی واکنش مناسب در برابر خرابی‌ها را دارند.
سخت‌افزار قابل اعتماد نیست، بنابراین ما از افزونگی (Redundancy) استفاده می‌کنیم تا در برابر خرابی‌های سخت‌افزاری بقا داشته باشیم، اما این کار احتمال وجود حداقل یک خرابی در هر زمان را افزایش می‌دهد. نرم‌افزار نیز خطاپذیر است، و از آنجا که برنامه‌های ما از نرم‌افزار تشکیل شده‌اند، مستعد خطا هستند. برای نظارت بر خرابی‌ها، نرم‌افزارهای نظارتی را اضافه می‌کنیم، اما این نظارت هم از جنس نرم‌افزار است و خود می‌تواند دچار خرابی شود.
انسان‌ها هم مرتکب اشتباه می‌شوند، بنابراین برای کاهش خطاها از اتوماسیون استفاده می‌کنیم؛ اما اتوماسیون احتمال خطای انجام ندادن کاری را افزایش می‌دهد. هیچ سیستم اتوماتیکی نمی‌تواند به همان گستره‌ای که انسان‌ها قادرند واکنش نشان دهند.
شبکه‌ها از سخت‌افزار، نرم‌افزار و کابل‌های طولانی تشکیل شده‌اند، بنابراین آن‌ها نیز دچار خطا می‌شوند. هر مکانیسم ایمنی که برای کاهش یک نوع خطا استفاده می‌کنیم، نوع جدیدی از خطا را اضافه می‌کند.
پس، با پذیرش این که سیستم‌ها قطعاً دچار خرابی می‌شوند، می‌توانیم واکنش سیستم‌ها به این خرابی‌ها را طراحی کنیم؛ همانطور که مهندسان خودرو مناطق شکست (Crumple Zones) را برای محافظت از سرنشینان طراحی می‌کنند، می‌توانیم حالت‌های شکست ایمنی را ایجاد کنیم که خسارت را محدود کرده و از بقیه سیستم محافظت کنند.
The STAR Market, as is implied by the name, is heavily geared toward smaller innovative tech companies, in particular those engaged in strategically important fields, such as biopharmaceuticals, 5G technology, semiconductors, and new energy. The STAR Market currently has 340 listed securities. The STAR Market is seen as important for China’s high-tech and emerging industries, providing a space for smaller companies to raise capital in China. This is especially significant for technology companies that may be viewed with suspicion on overseas stock exchanges.
Should You Buy Bitcoin?
In general, many financial experts support their clients’ desire to buy cryptocurrency, but they don’t recommend it unless clients express interest. “The biggest concern for us is if someone wants to invest in crypto and the investment they choose doesn’t do well, and then all of a sudden they can’t send their kids to college,” says Ian Harvey, a certified financial planner (CFP) in New York City. “Then it wasn’t worth the risk.” The speculative nature of cryptocurrency leads some planners to recommend it for clients’ “side” investments. “Some call it a Vegas account,” says Scott Hammel, a CFP in Dallas. “Let’s keep this away from our real long-term perspective, make sure it doesn’t become too large a portion of your portfolio.” In a very real sense, Bitcoin is like a single stock, and advisors wouldn’t recommend putting a sizable part of your portfolio into any one company. At most, planners suggest putting no more than 1% to 10% into Bitcoin if you’re passionate about it. “If it was one stock, you would never allocate any significant portion of your portfolio to it,” Hammel says.
