به شخصه اصلا توی پروژه ها و پکیج هایی که خیلی پرفورمنس توشون مهمه از این روش استفاده نمی کنم (اعتبار سنجی ویدئوی بالا) و توصیه میکنم شما هم اگر پکیجی دارید که کارش اینه از این روش های مدیریت اعتبار سنجی ورودی ها استفاده نکنید (خیلی هم این نوع اعتبار سنجی ها مرسومه و کسی فکر بهتری براش نداره) پترنی که من توی این شرایط ساختم و ازش استفاده میکنم:
شما باید فرض رو بر این بگیرید که همه چیز درسته و طبق معمول داده های ورودی اشتباه نیست، وقتی چیزی اشتباه میشه یعنی داده های ورودی بنابه هر دلیلی اشتباه وارد شده که احتمالا یا از باگ هست یا کاربر داده های ورودی رو اشتباه فرستاده. اما چطوری به برنامه نویس بگیم که به پکیج ما داده ی ورودی اشتباهی وارد کرده و خطای درستی بهش نشون بدیم تا مشکل یابی براش سریع و راحت باشه؟ این پترن این شکلی کار میکنه که کلاس های شما و هسته ی بیزینسی اون داده های خام و لاجیک مخصوص به خودشون رو دارن، بدون اینکه اعتبار سنجی ای توش باشه و بدون اینکه حتی try و catch توش گذاشته باشید. بنابراین توی لاجیک اصلی برنامه فرض بر اینه که همه چیز درسته. در قسمتی از پروژه یک try و catch کلی دارید که به محض خوردن به Exception کلاس های اعتبار سنجی رو اجرا میکنن و خطای اعتبار سنجی صحیحی رو به برنامه نویس نشون میدن. حتی میتونید مدیریت این Try catch ها رو به خود برنامه نویس بسپارید. اینکار باعث میشه فقط در صورتی که به exception خوردید اعتبار سنجی ها اتفاق بیوفته و خطای درستی به کاربر نشون داده بشه. به این نکته ی مهم توجه کنید مثلا در سریالایز کردن یا دیسریالایز کردن یک داده ی json ممکنه میلیون ها پردازش در لحظه داشته باشید که ممکنه در ماه هم به یک استثنا نخورید. ولی وقتی اعتبار سنجی رو داخل منطق اصلی بذارید به ازای میلیون ها پردازش شما اونا رو انجام دادید. چقدر سربار الکی ایجاد شده در حالی که با استفاده از این پترن همه‌ی اون سربار رو از بین بردید. اینجاست که پکیجی مثل BinaryGo نسبت به بقیه پرفورمنس بالاتری داره چون از این پترن استفاده میکنه (البته هنوز این پترن رو تکمیل نکردم و در نظر دارم که یک پکیج براش بسازم) نکته: این پترن توی همه ی پروژه ها توصیه نمیشه فقط پروژه هایی که تمرکزشون روی پرفورمنسه خیلی مهمه.
به شخصه اصلا توی پروژه ها و پکیج هایی که خیلی پرفورمنس توشون مهمه از این روش استفاده نمی کنم (اعتبار سنجی ویدئوی بالا) و توصیه میکنم شما هم اگر پکیجی دارید که کارش اینه از این روش های مدیریت اعتبار سنجی ورودی ها استفاده نکنید (خیلی هم این نوع اعتبار سنجی ها مرسومه و کسی فکر بهتری براش نداره) پترنی که من توی این شرایط ساختم و ازش استفاده میکنم:
شما باید فرض رو بر این بگیرید که همه چیز درسته و طبق معمول داده های ورودی اشتباه نیست، وقتی چیزی اشتباه میشه یعنی داده های ورودی بنابه هر دلیلی اشتباه وارد شده که احتمالا یا از باگ هست یا کاربر داده های ورودی رو اشتباه فرستاده. اما چطوری به برنامه نویس بگیم که به پکیج ما داده ی ورودی اشتباهی وارد کرده و خطای درستی بهش نشون بدیم تا مشکل یابی براش سریع و راحت باشه؟ این پترن این شکلی کار میکنه که کلاس های شما و هسته ی بیزینسی اون داده های خام و لاجیک مخصوص به خودشون رو دارن، بدون اینکه اعتبار سنجی ای توش باشه و بدون اینکه حتی try و catch توش گذاشته باشید. بنابراین توی لاجیک اصلی برنامه فرض بر اینه که همه چیز درسته. در قسمتی از پروژه یک try و catch کلی دارید که به محض خوردن به Exception کلاس های اعتبار سنجی رو اجرا میکنن و خطای اعتبار سنجی صحیحی رو به برنامه نویس نشون میدن. حتی میتونید مدیریت این Try catch ها رو به خود برنامه نویس بسپارید. اینکار باعث میشه فقط در صورتی که به exception خوردید اعتبار سنجی ها اتفاق بیوفته و خطای درستی به کاربر نشون داده بشه. به این نکته ی مهم توجه کنید مثلا در سریالایز کردن یا دیسریالایز کردن یک داده ی json ممکنه میلیون ها پردازش در لحظه داشته باشید که ممکنه در ماه هم به یک استثنا نخورید. ولی وقتی اعتبار سنجی رو داخل منطق اصلی بذارید به ازای میلیون ها پردازش شما اونا رو انجام دادید. چقدر سربار الکی ایجاد شده در حالی که با استفاده از این پترن همه‌ی اون سربار رو از بین بردید. اینجاست که پکیجی مثل BinaryGo نسبت به بقیه پرفورمنس بالاتری داره چون از این پترن استفاده میکنه (البته هنوز این پترن رو تکمیل نکردم و در نظر دارم که یک پکیج براش بسازم) نکته: این پترن توی همه ی پروژه ها توصیه نمیشه فقط پروژه هایی که تمرکزشون روی پرفورمنسه خیلی مهمه.
At a time when the Indian stock market is peaking and has rallied immensely compared to global markets, there are companies that have not performed in the last 10 years. These are definitely a minor portion of the market considering there are hundreds of stocks that have turned multibagger since 2020. What went wrong with these stocks? Reasons vary from corporate governance, sectoral weakness, company specific and so on. But the more important question is, are these stocks worth buying?
Export WhatsApp stickers to Telegram on Android
From the Files app, scroll down to Internal storage, and tap on WhatsApp. Once you’re there, go to Media and then WhatsApp Stickers. Don’t be surprised if you find a large number of files in that folder—it holds your personal collection of stickers and every one you’ve ever received. Even the bad ones.Tap the three dots in the top right corner of your screen to Select all. If you want to trim the fat and grab only the best of the best, this is the perfect time to do so: choose the ones you want to export by long-pressing one file to activate selection mode, and then tapping on the rest. Once you’re done, hit the Share button (that “less than”-like symbol at the top of your screen). If you have a big collection—more than 500 stickers, for example—it’s possible that nothing will happen when you tap the Share button. Be patient—your phone’s just struggling with a heavy load.On the menu that pops from the bottom of the screen, choose Telegram, and then select the chat named Saved messages. This is a chat only you can see, and it will serve as your sticker bank. Unlike WhatsApp, Telegram doesn’t store your favorite stickers in a quick-access reservoir right beside the typing field, but you’ll be able to snatch them out of your Saved messages chat and forward them to any of your Telegram contacts. This also means you won’t have a quick way to save incoming stickers like you did on WhatsApp, so you’ll have to forward them from one chat to the other.
