خرابی در تمامی اجزای یک سیستم پیچیده اجتناب ناپذیر است؛ از سختافزار و نرمافزار گرفته تا خطاهای انسانی و محدودیتهای شبکه. تاکید اصلی بر مهندسی تابآوری است؛ یعنی طراحی و پذیرش فعالانه سیستمهایی که توانایی واکنش مناسب در برابر خرابیها را دارند.
سختافزار قابل اعتماد نیست، بنابراین ما از افزونگی (Redundancy) استفاده میکنیم تا در برابر خرابیهای سختافزاری بقا داشته باشیم، اما این کار احتمال وجود حداقل یک خرابی در هر زمان را افزایش میدهد. نرمافزار نیز خطاپذیر است، و از آنجا که برنامههای ما از نرمافزار تشکیل شدهاند، مستعد خطا هستند. برای نظارت بر خرابیها، نرمافزارهای نظارتی را اضافه میکنیم، اما این نظارت هم از جنس نرمافزار است و خود میتواند دچار خرابی شود.
انسانها هم مرتکب اشتباه میشوند، بنابراین برای کاهش خطاها از اتوماسیون استفاده میکنیم؛ اما اتوماسیون احتمال خطای انجام ندادن کاری را افزایش میدهد. هیچ سیستم اتوماتیکی نمیتواند به همان گسترهای که انسانها قادرند واکنش نشان دهند.
شبکهها از سختافزار، نرمافزار و کابلهای طولانی تشکیل شدهاند، بنابراین آنها نیز دچار خطا میشوند. هر مکانیسم ایمنی که برای کاهش یک نوع خطا استفاده میکنیم، نوع جدیدی از خطا را اضافه میکند.
پس، با پذیرش این که سیستمها قطعاً دچار خرابی میشوند، میتوانیم واکنش سیستمها به این خرابیها را طراحی کنیم؛ همانطور که مهندسان خودرو مناطق شکست (Crumple Zones) را برای محافظت از سرنشینان طراحی میکنند، میتوانیم حالتهای شکست ایمنی را ایجاد کنیم که خسارت را محدود کرده و از بقیه سیستم محافظت کنند.
خرابی در تمامی اجزای یک سیستم پیچیده اجتناب ناپذیر است؛ از سختافزار و نرمافزار گرفته تا خطاهای انسانی و محدودیتهای شبکه. تاکید اصلی بر مهندسی تابآوری است؛ یعنی طراحی و پذیرش فعالانه سیستمهایی که توانایی واکنش مناسب در برابر خرابیها را دارند.
سختافزار قابل اعتماد نیست، بنابراین ما از افزونگی (Redundancy) استفاده میکنیم تا در برابر خرابیهای سختافزاری بقا داشته باشیم، اما این کار احتمال وجود حداقل یک خرابی در هر زمان را افزایش میدهد. نرمافزار نیز خطاپذیر است، و از آنجا که برنامههای ما از نرمافزار تشکیل شدهاند، مستعد خطا هستند. برای نظارت بر خرابیها، نرمافزارهای نظارتی را اضافه میکنیم، اما این نظارت هم از جنس نرمافزار است و خود میتواند دچار خرابی شود.
انسانها هم مرتکب اشتباه میشوند، بنابراین برای کاهش خطاها از اتوماسیون استفاده میکنیم؛ اما اتوماسیون احتمال خطای انجام ندادن کاری را افزایش میدهد. هیچ سیستم اتوماتیکی نمیتواند به همان گسترهای که انسانها قادرند واکنش نشان دهند.
شبکهها از سختافزار، نرمافزار و کابلهای طولانی تشکیل شدهاند، بنابراین آنها نیز دچار خطا میشوند. هر مکانیسم ایمنی که برای کاهش یک نوع خطا استفاده میکنیم، نوع جدیدی از خطا را اضافه میکند.
پس، با پذیرش این که سیستمها قطعاً دچار خرابی میشوند، میتوانیم واکنش سیستمها به این خرابیها را طراحی کنیم؛ همانطور که مهندسان خودرو مناطق شکست (Crumple Zones) را برای محافظت از سرنشینان طراحی میکنند، میتوانیم حالتهای شکست ایمنی را ایجاد کنیم که خسارت را محدود کرده و از بقیه سیستم محافظت کنند.
I have no inside knowledge of a potential stock listing of the popular anti-Whatsapp messaging app, Telegram. But I know this much, judging by most people I talk to, especially crypto investors, if Telegram ever went public, people would gobble it up. I know I would. I’m waiting for it. So is Sergei Sergienko, who claims he owns $800,000 of Telegram’s pre-initial coin offering (ICO) tokens. “If Telegram does a SPAC IPO, there would be demand for this issue. It would probably outstrip the interest we saw during the ICO. Why? Because as of right now Telegram looks like a liberal application that can accept anyone - right after WhatsApp and others have turn on the censorship,” he says.
Telegram and Signal Havens for Right-Wing Extremists
Since the violent storming of Capitol Hill and subsequent ban of former U.S. President Donald Trump from Facebook and Twitter, the removal of Parler from Amazon’s servers, and the de-platforming of incendiary right-wing content, messaging services Telegram and Signal have seen a deluge of new users. In January alone, Telegram reported 90 million new accounts. Its founder, Pavel Durov, described this as “the largest digital migration in human history.” Signal reportedly doubled its user base to 40 million people and became the most downloaded app in 70 countries. The two services rely on encryption to protect the privacy of user communication, which has made them popular with protesters seeking to conceal their identities against repressive governments in places like Belarus, Hong Kong, and Iran. But the same encryption technology has also made them a favored communication tool for criminals and terrorist groups, including al Qaeda and the Islamic State.