اردبیلیان

آخرین پروازش خواهد بود در حین عملیات در نزدیکی بصره خلبانان متوجه حضور بیش از ۴۰ تانک استتار یافته می شوند عملیات سنگین شروع شده و موفق می‌شوند لشکر ۹ زرهی عراق را که از قدرتمندترین لشکرها در عراق بود را نابود کنند. دود غلیظ ناشی از سوختن تانک‌های دشمن فضا را پر کرده بود . ناگهان هواپیما تکان شدیدی می‌خورد و ثانیه هایی بعد با یک تکان شدید دیگر به بالا پرتاب می‌شود. غفور همچنان ساکت و مصمم به سمت مرز پرواز می‌کرد. او مصمم بود به هر شکل ممکن از مرز عبور کند. بعد از گذشتن جنگنده از بهمنشیر وارد مرزهای ایران می‌شوند که غفور روی رادیو اعلام می‌کند که هواپیمایش مورد اصابت موشک قرار گرفته و یکی از موتورها از کار افتاده، هیدرولیک هواپیما هم دیگر جواب نمی‌دهد، با این شرایط به پایگاه نمی‌رسیم و باید هواپیما را ترک کنیم. ناگهان هواپیما از کنترل غفور خارج می‌شود و شروع به کم کردن ارتفاع می‌ کند. سرهنگ به خلبان کابین عقب می‌گوید آماده اجکت باش و سپس ضامن را می‌کشد و هر دو خلبان در حدود کیلومتر 7 جاده ماهشهر - آبادان از هواپیما خارج می شوند. ستوان خلجی به سلامت به زمین می‌رسد ولی از ناحیه گردن و دست زخمی می‌شود و به دنبال غفور می‌گردد. کمی که جلوتر می‌رود غفور را می‌بیند. وای خدای من صندلیش جدا نشده است و کمربندهایش هنوز بسته است. ستوان ناگهان متوجه سینه غفور می‌شود که بالا آمده مچ پایش هم در اثر برخورد با زمین شکسته است. بی اختیار به زمین می‌افتد.
غفور بال کشیده بود و پرواز دیگری را آغاز کرده بود.
پیکر شهید جدی به پایگاه ششم منتقل شد و آنجا وصیتنامهٔ او خوانده شد در قسمتی از آن آرزو شده بود در مراسمش سرود ای ایران خوانده شود که بنا به جو آن زمان، این مورد اجرا نشد و همسر گرامیشان بصورت آرام و در زیر لب این سرود را اجرا کرد و در قسمتی دیگر از آن نوشته شده بود:
 دوست دارم کفنم پرچم ایران باشد
پیکر جدی پس از انتقال به اردبیل در مراسم باشکوهی که مقارن با ایام عزاداری حسینی بود با حضور بی سابقه اهالی اردبیل تشییع شد و به مدت یک هفته در شهر عزای عمومی اعلام شد و از آن تاریخ آغاز حرکت دسته‌های عزاداری شهر از مقابل منزل پدر جدی به رسمی ماندگار بدل شد. شاهدان گفتند امام جمعه اردبیل با آن که می‌دانست از نظر شرعی نیاز به غسل شهید نیست شخصاً پیکر او را غسل کرد و بر پیکرش نماز خواند.
به افتخار غفور جدی اردبیلی طی مراسمی در منطقه ۲۲ تهران خیابانی به نام سرلشکر خلبان غفور جدی اردبیلی نامگذاری شد.
و در مهر ماه سال 92 هم در مراسمی از تندیس خلبان غفور جدی و هواپیمای او در میدان ایثار سابق اردبیل پرده برداری شد.
@ardabilian

www.tg-me.com/us/اردبیلیان/com.ardabilian/187

12.3K viewsedited  Sep 23, 2017 at 17:33

آخرین پروازش خواهد بود در حین عملیات در نزدیکی بصره خلبانان متوجه حضور بیش از ۴۰ تانک استتار یافته می شوند عملیات سنگین شروع شده و موفق می‌شوند لشکر ۹ زرهی عراق را که از قدرتمندترین لشکرها در عراق بود را نابود کنند. دود غلیظ ناشی از سوختن تانک‌های دشمن فضا را پر کرده بود . ناگهان هواپیما تکان شدیدی می‌خورد و ثانیه هایی بعد با یک تکان شدید دیگر به بالا پرتاب می‌شود. غفور همچنان ساکت و مصمم به سمت مرز پرواز می‌کرد. او مصمم بود به هر شکل ممکن از مرز عبور کند. بعد از گذشتن جنگنده از بهمنشیر وارد مرزهای ایران می‌شوند که غفور روی رادیو اعلام می‌کند که هواپیمایش مورد اصابت موشک قرار گرفته و یکی از موتورها از کار افتاده، هیدرولیک هواپیما هم دیگر جواب نمی‌دهد، با این شرایط به پایگاه نمی‌رسیم و باید هواپیما را ترک کنیم. ناگهان هواپیما از کنترل غفور خارج می‌شود و شروع به کم کردن ارتفاع می‌ کند. سرهنگ به خلبان کابین عقب می‌گوید آماده اجکت باش و سپس ضامن را می‌کشد و هر دو خلبان در حدود کیلومتر 7 جاده ماهشهر - آبادان از هواپیما خارج می شوند. ستوان خلجی به سلامت به زمین می‌رسد ولی از ناحیه گردن و دست زخمی می‌شود و به دنبال غفور می‌گردد. کمی که جلوتر می‌رود غفور را می‌بیند. وای خدای من صندلیش جدا نشده است و کمربندهایش هنوز بسته است. ستوان ناگهان متوجه سینه غفور می‌شود که بالا آمده مچ پایش هم در اثر برخورد با زمین شکسته است. بی اختیار به زمین می‌افتد.
غفور بال کشیده بود و پرواز دیگری را آغاز کرده بود.
پیکر شهید جدی به پایگاه ششم منتقل شد و آنجا وصیتنامهٔ او خوانده شد در قسمتی از آن آرزو شده بود در مراسمش سرود ای ایران خوانده شود که بنا به جو آن زمان، این مورد اجرا نشد و همسر گرامیشان بصورت آرام و در زیر لب این سرود را اجرا کرد و در قسمتی دیگر از آن نوشته شده بود:
 دوست دارم کفنم پرچم ایران باشد
پیکر جدی پس از انتقال به اردبیل در مراسم باشکوهی که مقارن با ایام عزاداری حسینی بود با حضور بی سابقه اهالی اردبیل تشییع شد و به مدت یک هفته در شهر عزای عمومی اعلام شد و از آن تاریخ آغاز حرکت دسته‌های عزاداری شهر از مقابل منزل پدر جدی به رسمی ماندگار بدل شد. شاهدان گفتند امام جمعه اردبیل با آن که می‌دانست از نظر شرعی نیاز به غسل شهید نیست شخصاً پیکر او را غسل کرد و بر پیکرش نماز خواند.
به افتخار غفور جدی اردبیلی طی مراسمی در منطقه ۲۲ تهران خیابانی به نام سرلشکر خلبان غفور جدی اردبیلی نامگذاری شد.
و در مهر ماه سال 92 هم در مراسمی از تندیس خلبان غفور جدی و هواپیمای او در میدان ایثار سابق اردبیل پرده برداری شد.
@ardabilian

BY اردبیلیان