☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۰ اردیبهشت زادروز هما فولادگر
(زاده ۱۰ اردیهشت ۱۳۴۱ تهران) تهیهکننده، کارگردان، مترجم و ....
او تحصیلاتش را در مدارس سعدی، مهرگان و رابعه گذراند و پس از انقلاب به تحصیلات حوزوی در مدرسه شهید مطهری پرداخت و همزمان به آموزش فیلمسازی در جهاد دانشگاهی مشغول شد. سپس در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان، به عنوان کارشناس هنری و ادبی و نیز نقد کتاب کودک در نشریه آیش و شورای کتاب کودک به فعالیت پرداخت.
با آغاز جنگ تحمیلی به دانشکده صداوسیما رفت و در سال ۱۳۶۸ با عنوان کارگردان فیلم فارغالتحصیل شد. وی همزمان مربی عکاسی و فیلمسازی در کتابخانههای کانون بود و به همراه همسرش در نمایندگی صداوسیمای بیروت، مستندهایی درباره منطقه خاورمیانه ساخت.
در بازگشت به میهن، آثار ترجمه ونقدهایش در روزنامههای ایران، همشهری، جام جم و مجلات سروش و بسیاری دیگر به چاپ رسید.
دیگر فعالیتها:
● تهیهکنندگی و کارگردانی مجموعههای تلویزیونی زنان ایران در شبكه جام جم.
● صدای پای آب، اول خط، تقویم تاریخ، تقويم تاريخ تهران و... به زبان فارسی
● کارگردانی مجموعههای تلویزیونی نجوای رستگاری به زبان فرانسوی.
● تهیهکنندگی پیشرفتهای ایران به زبان انگلیسی در شبکههای بینالمللی سحر
● کارگردانی مجموعه از ظهور تا سقوط به زبان عربی، برای تلویزیونهای عراق.
● او در زمان شکوفایی شبکه تلویزیونی تهران، دبیر موسیقی تصویر این شبکه شد و باب تازهای در زمینه موسیقی پاپ مطرح کرد.
● وی هماکنون در حال انتشار آخرین ترجمهاش به نام «والنجم اذاهوی» از زبان عربی است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#هما_فولادگر، ز
۱۰ اردیبهشت زادروز هما فولادگر
(زاده ۱۰ اردیهشت ۱۳۴۱ تهران) تهیهکننده، کارگردان، مترجم و ....
او تحصیلاتش را در مدارس سعدی، مهرگان و رابعه گذراند و پس از انقلاب به تحصیلات حوزوی در مدرسه شهید مطهری پرداخت و همزمان به آموزش فیلمسازی در جهاد دانشگاهی مشغول شد. سپس در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان، به عنوان کارشناس هنری و ادبی و نیز نقد کتاب کودک در نشریه آیش و شورای کتاب کودک به فعالیت پرداخت.
با آغاز جنگ تحمیلی به دانشکده صداوسیما رفت و در سال ۱۳۶۸ با عنوان کارگردان فیلم فارغالتحصیل شد. وی همزمان مربی عکاسی و فیلمسازی در کتابخانههای کانون بود و به همراه همسرش در نمایندگی صداوسیمای بیروت، مستندهایی درباره منطقه خاورمیانه ساخت.
در بازگشت به میهن، آثار ترجمه ونقدهایش در روزنامههای ایران، همشهری، جام جم و مجلات سروش و بسیاری دیگر به چاپ رسید.
دیگر فعالیتها:
● تهیهکنندگی و کارگردانی مجموعههای تلویزیونی زنان ایران در شبكه جام جم.
● صدای پای آب، اول خط، تقویم تاریخ، تقويم تاريخ تهران و... به زبان فارسی
● کارگردانی مجموعههای تلویزیونی نجوای رستگاری به زبان فرانسوی.
● تهیهکنندگی پیشرفتهای ایران به زبان انگلیسی در شبکههای بینالمللی سحر
● کارگردانی مجموعه از ظهور تا سقوط به زبان عربی، برای تلویزیونهای عراق.
● او در زمان شکوفایی شبکه تلویزیونی تهران، دبیر موسیقی تصویر این شبکه شد و باب تازهای در زمینه موسیقی پاپ مطرح کرد.
● وی هماکنون در حال انتشار آخرین ترجمهاش به نام «والنجم اذاهوی» از زبان عربی است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#هما_فولادگر، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۰ اردیبهشت روز ملی خلیجفارس
۱۰ اردیبهشت در تاریخ ایران روز مهمی است. روزی که یادآور ازخودگذشتگیهای ملت سرافراز ایران و فرار اشغالگران متجاوز پرتغالی پس از ۱۱۷ سال تسلط جابرانه بر سواحل جنوبی کشور بود. "۲۱ آوریل ۱۶۲۲" در پی رشادتهای ارتش ایران به رهبری امیرالامرای فارس"امام قلیخان" است. شاه عباس صفوی در این روز در سال ۱۶۲۱ میلادی توانست هرمز را از چنگ پرتغالیها درآورد، تا همیشه بهخاطر این اقدامش از او به نیکی یاد شود.
اما اکنون ۱۰ اردیبهشت به روز ملی خلیجفارس بدل کرده است.
خلیج تا ابد فارس سومین خلیج بزرگ جهان است که بهخاطر موقعیت جغرافیاییاش در طول تاریخ همواره نامش بر سر زبانها بوده است و مردم تمام جهان آن را با نام خلیجفارس یا دریای پارس می شناسند. قدیمیترین اسناد موجود درباره خلیجفارس بهکتابهای باقیمانده از یونان باستان برمیگردد.
یونانیها و مورخانشان در این کتابها با نام “پرسیکوس سینوس” که بهمعنی “خلیجفارس” است از این آبراهه یاد میکنند و تکرار همین نام باعث میشود که بسیاری از نقشههای باقیمانده از اروپاییان قرنها بعد نیز با همین نام از خلیجفارس یاد کنند.
بر اساس نوشتههای مورخان یونانی مانند هرودت (۴۸۴- ۴۲۵ ق.م) کتزیاس (۴۴۵-۳۸۰ ق.م)، گزنفون (۴۳۰-۳۵۲ ق.م) استرابن (۶۳ ق.م -۲۴م) که پیش از میلاد مسیح میزیستهاند؛ یونانیان نخستین ملتی هستند که به این دریا نام پرس و به سرزمین ایران پارسه، پرسای، پرسپولیس یعنی شهر یا مملکت پارسیان دادهاند.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_ملی_خلیج_فارس
۱۰ اردیبهشت روز ملی خلیجفارس
۱۰ اردیبهشت در تاریخ ایران روز مهمی است. روزی که یادآور ازخودگذشتگیهای ملت سرافراز ایران و فرار اشغالگران متجاوز پرتغالی پس از ۱۱۷ سال تسلط جابرانه بر سواحل جنوبی کشور بود. "۲۱ آوریل ۱۶۲۲" در پی رشادتهای ارتش ایران به رهبری امیرالامرای فارس"امام قلیخان" است. شاه عباس صفوی در این روز در سال ۱۶۲۱ میلادی توانست هرمز را از چنگ پرتغالیها درآورد، تا همیشه بهخاطر این اقدامش از او به نیکی یاد شود.
اما اکنون ۱۰ اردیبهشت به روز ملی خلیجفارس بدل کرده است.
خلیج تا ابد فارس سومین خلیج بزرگ جهان است که بهخاطر موقعیت جغرافیاییاش در طول تاریخ همواره نامش بر سر زبانها بوده است و مردم تمام جهان آن را با نام خلیجفارس یا دریای پارس می شناسند. قدیمیترین اسناد موجود درباره خلیجفارس بهکتابهای باقیمانده از یونان باستان برمیگردد.
یونانیها و مورخانشان در این کتابها با نام “پرسیکوس سینوس” که بهمعنی “خلیجفارس” است از این آبراهه یاد میکنند و تکرار همین نام باعث میشود که بسیاری از نقشههای باقیمانده از اروپاییان قرنها بعد نیز با همین نام از خلیجفارس یاد کنند.
بر اساس نوشتههای مورخان یونانی مانند هرودت (۴۸۴- ۴۲۵ ق.م) کتزیاس (۴۴۵-۳۸۰ ق.م)، گزنفون (۴۳۰-۳۵۲ ق.م) استرابن (۶۳ ق.م -۲۴م) که پیش از میلاد مسیح میزیستهاند؛ یونانیان نخستین ملتی هستند که به این دریا نام پرس و به سرزمین ایران پارسه، پرسای، پرسپولیس یعنی شهر یا مملکت پارسیان دادهاند.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_ملی_خلیج_فارس
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۱ اردیبهشت سالروز درگذشت محمد بهمنبیگی
(زاده ۲۶ بهمن ۱۲۹۸ ایل قشقایی -- درگذشته ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ شیراز) نویسنده و بنیانگذار آموزش و پرورش عشایری
او دوره کارشناسی حقوق را در سال ۱۳۲۱ بهپایان رساند و به سمت آموزش عشایر رو آورد و چادر سیاه ویژه آموزش را از سال ۱۳۳۱ برپا کرد. به این شیوه، نخستین آموزگار عشایر ایرانی میتوانست در هشت ماه از تابستان و زمستان بهمردم ایلش درس بدهد و آنها را به روزگار خویش آگاهتر سازد.
وی توانست بهکمک دوستانی که با او همراه شدند، برنامهای را با پنج اصل در زمستان ۱۳۳۲ بهتصویب برساند که طی پیام رسمی بهریاست آموزش و پرورش استان فارس برای اجرا ابلاغ شد. بر پایه برنامه آموزش عشایر باید برای پایههای اول تا چهارم مدرسههای سیار و برای پایههای پنجم تا نهم مدرسههای شبانهروزی برپا میشد. همچنین، باید یک مدرسه تربیت معلم ویژه عشایر برای جذب دانشآموزان با مدرک پایان کلاس نهم ساخته میشد و گروهی برای نظارت بر مدرسههای چادری نیز بهوجود میآمد. اداره این مدرسهها با بهمنبیگی و دو ناظر دیگر، بیژن بهادری کشکولی و نادر فرهنگ درهشویی، سپرده شد.
اما ازآنجا که در میان عشایر نتوانستند افراد باسوادی برای آموزش پیدا کنند، آموزگاران دیپلمه شهری را با وعده استخدام رسمی و فراهم کردن امکانات لازم برای آسایش آنها به سوی ایل کشاندند. اما پس از یکسال روشن شد که این آموزگاران نمیتوانند در میان عشایر زندگی کنند و بههنگام کوچ با آنها همراه شوند.
بهبیان بهمنبیگی:"بچه شهری در ایل میترسید و آب میشد و سگ زرد را شغال میدید." از این رو، چاره را در آن دید که از خود ایلیاتیها داوطلب بگیرد و آنها را آموزش بدهد و برای آموزگاری آماده سازد.
یکی دیگر از راهکارهایی که باعث پیشرفت کار او شد، دعوت از دولتمردان و اثرگذاران آن زمان برای سفر به آن مناطق بود.
نهادی شدن آموزش در عشایر پس از ده سال با حمایت اصل چهار ترومن و پشتیبانی دکتر کریم فاطمی به ثمر رسید.
او دانشسرای تربیت معلم عشایری را بنیانگذاری کرد و ۲۶ سال سرپرستی آموزش عشایر را بهعهده داشت.
دوران بازنشستگی وی بیشتر بهثبت تجربهها و خاطرهها و نظریههای او در زندگی و کار با عشایر و آموزش و پرورش گذشته است که حاصل آن چند کتاب در قالب داستانهایی گیرا و خواندنی است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_بهمن_بیگی، د
۱۱ اردیبهشت سالروز درگذشت محمد بهمنبیگی
(زاده ۲۶ بهمن ۱۲۹۸ ایل قشقایی -- درگذشته ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ شیراز) نویسنده و بنیانگذار آموزش و پرورش عشایری
او دوره کارشناسی حقوق را در سال ۱۳۲۱ بهپایان رساند و به سمت آموزش عشایر رو آورد و چادر سیاه ویژه آموزش را از سال ۱۳۳۱ برپا کرد. به این شیوه، نخستین آموزگار عشایر ایرانی میتوانست در هشت ماه از تابستان و زمستان بهمردم ایلش درس بدهد و آنها را به روزگار خویش آگاهتر سازد.
وی توانست بهکمک دوستانی که با او همراه شدند، برنامهای را با پنج اصل در زمستان ۱۳۳۲ بهتصویب برساند که طی پیام رسمی بهریاست آموزش و پرورش استان فارس برای اجرا ابلاغ شد. بر پایه برنامه آموزش عشایر باید برای پایههای اول تا چهارم مدرسههای سیار و برای پایههای پنجم تا نهم مدرسههای شبانهروزی برپا میشد. همچنین، باید یک مدرسه تربیت معلم ویژه عشایر برای جذب دانشآموزان با مدرک پایان کلاس نهم ساخته میشد و گروهی برای نظارت بر مدرسههای چادری نیز بهوجود میآمد. اداره این مدرسهها با بهمنبیگی و دو ناظر دیگر، بیژن بهادری کشکولی و نادر فرهنگ درهشویی، سپرده شد.
اما ازآنجا که در میان عشایر نتوانستند افراد باسوادی برای آموزش پیدا کنند، آموزگاران دیپلمه شهری را با وعده استخدام رسمی و فراهم کردن امکانات لازم برای آسایش آنها به سوی ایل کشاندند. اما پس از یکسال روشن شد که این آموزگاران نمیتوانند در میان عشایر زندگی کنند و بههنگام کوچ با آنها همراه شوند.
بهبیان بهمنبیگی:"بچه شهری در ایل میترسید و آب میشد و سگ زرد را شغال میدید." از این رو، چاره را در آن دید که از خود ایلیاتیها داوطلب بگیرد و آنها را آموزش بدهد و برای آموزگاری آماده سازد.
یکی دیگر از راهکارهایی که باعث پیشرفت کار او شد، دعوت از دولتمردان و اثرگذاران آن زمان برای سفر به آن مناطق بود.
نهادی شدن آموزش در عشایر پس از ده سال با حمایت اصل چهار ترومن و پشتیبانی دکتر کریم فاطمی به ثمر رسید.
او دانشسرای تربیت معلم عشایری را بنیانگذاری کرد و ۲۶ سال سرپرستی آموزش عشایر را بهعهده داشت.
دوران بازنشستگی وی بیشتر بهثبت تجربهها و خاطرهها و نظریههای او در زندگی و کار با عشایر و آموزش و پرورش گذشته است که حاصل آن چند کتاب در قالب داستانهایی گیرا و خواندنی است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_بهمن_بیگی، د
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۱ اردیبهشت سالروز درگذشت رضا سیدحسینی
(زاده ۲۲ مهر ۱۳۰۵ اردبیل -- درگذشته ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۸ تهران) نویسنده و مترجم
او پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی به مدرسه پستوتلگراف تهران رفت و مشغول تحصیل در رشته ارتباطات دور شد.
سپس برای تکمیل مطالعاتش به پاریس رفت و مدتی نیز در دانشگاه U.S.C آمریکا بهتحصیل فیلمسازی پرداخت.
پس از بازگشت به فراگیری عمیقتر زبان فرانسه و فارسی نزد عبداله توکل، پژمان بختیاری و ناتلخانلری پرداخت.
وی طی دورههای متمادی سردبیری مجله سخن را بهعهده داشت، در اداره مخابرات و رادیو و تلویزیون کار میکرد و مبانی نقد فلسفه هنر و ادبیات را در آموزشکده تئاتر تدریس میکرد.
از دوران جوانی بهصورت جدی بهکار ترجمه پرداخت و در همان دوران کتابی در زمینه روانشناسی، با عنوان "پیروزی فکر" ترجمه کرد که بیش از ۲۰ بار بازنشر شد.
او ۳۴ جلد کتاب منتشر کرد که ترجمههایی از آثار آندره مالرو، مارگریت دوراس، یاشار کمال، ناظم حکمت، ژان پلسارتر، آندره ژید، آلبرکامو، توماس مان، ماکسیم گورکی، بالزاک، جک لندن و چارلی چاپلین بود.
رؤیای عشق از ماکسیم گورکی، لایم لایت اثر چارلی چاپلین، طاعون اثر آلبرکامو، آخرین اشعار ناظم حکمت، ضد خاطرات و امید از آندره مالرو، در دفاع از روشنفکران اثر ژان پلسارتر و آبروباخته اثر جک لندن، از جمله آثار این مترجم باتجربه است.
وی از زبانهای ترکی استانبولی، ترکی آذری و فرانسه و گاهی انگلیسی ترجمه میکرد ولی مشهورترین ترجمههای او از زبان فرانسه است.
همکاری در پروژههای فرهنگ آثار ترجمه و فرهنگ آثار ایران از دیگر فعالیتهای او در چند سال آخر زندگیاش بود.
او سرپرست و عضو اصلی تألیف و ترجمه مجموعه شش جلدی فرهنگ آثار نیز بود.
در سال ۱۳۸۵ بزرگداشت ۸۰ سالگیاش، در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#رضا_سید_حسینی، د
۱۱ اردیبهشت سالروز درگذشت رضا سیدحسینی
(زاده ۲۲ مهر ۱۳۰۵ اردبیل -- درگذشته ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۸ تهران) نویسنده و مترجم
او پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی به مدرسه پستوتلگراف تهران رفت و مشغول تحصیل در رشته ارتباطات دور شد.
سپس برای تکمیل مطالعاتش به پاریس رفت و مدتی نیز در دانشگاه U.S.C آمریکا بهتحصیل فیلمسازی پرداخت.
پس از بازگشت به فراگیری عمیقتر زبان فرانسه و فارسی نزد عبداله توکل، پژمان بختیاری و ناتلخانلری پرداخت.
وی طی دورههای متمادی سردبیری مجله سخن را بهعهده داشت، در اداره مخابرات و رادیو و تلویزیون کار میکرد و مبانی نقد فلسفه هنر و ادبیات را در آموزشکده تئاتر تدریس میکرد.
از دوران جوانی بهصورت جدی بهکار ترجمه پرداخت و در همان دوران کتابی در زمینه روانشناسی، با عنوان "پیروزی فکر" ترجمه کرد که بیش از ۲۰ بار بازنشر شد.
او ۳۴ جلد کتاب منتشر کرد که ترجمههایی از آثار آندره مالرو، مارگریت دوراس، یاشار کمال، ناظم حکمت، ژان پلسارتر، آندره ژید، آلبرکامو، توماس مان، ماکسیم گورکی، بالزاک، جک لندن و چارلی چاپلین بود.
رؤیای عشق از ماکسیم گورکی، لایم لایت اثر چارلی چاپلین، طاعون اثر آلبرکامو، آخرین اشعار ناظم حکمت، ضد خاطرات و امید از آندره مالرو، در دفاع از روشنفکران اثر ژان پلسارتر و آبروباخته اثر جک لندن، از جمله آثار این مترجم باتجربه است.
وی از زبانهای ترکی استانبولی، ترکی آذری و فرانسه و گاهی انگلیسی ترجمه میکرد ولی مشهورترین ترجمههای او از زبان فرانسه است.
همکاری در پروژههای فرهنگ آثار ترجمه و فرهنگ آثار ایران از دیگر فعالیتهای او در چند سال آخر زندگیاش بود.
او سرپرست و عضو اصلی تألیف و ترجمه مجموعه شش جلدی فرهنگ آثار نیز بود.
در سال ۱۳۸۵ بزرگداشت ۸۰ سالگیاش، در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#رضا_سید_حسینی، د
Telegram
attach 📎
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۱۱ اردیبهشت زادروز پرویز ورجاوند
(زاده ۱۱ اردیبهشت ۱۳۱۳ تهران – درگذشته ۱۹ خرداد ۱۳۸۶ تهران) استاد دانشگاه، باستانشناس و فعال سیاسی
او لیسانس باستانشناسی و فوق لیسانس علوم اجتماعی را از دانشگاه تهران گرفت و باگرفتن بورس تحصیلی به فرانسه رفت و دوره انستیتوی انسانشناسی را در دانشگاه پاریس و مدرسه عالی لوور گذرانید. همچنین در سال ۱۳۴۲ در رشته باستانشناسی با گرایش معماری ایران در دوره تاریخی از دانشگاه سوربُن فرانسه دکترا گرفت.
وی پس از بازگشت از فرانسه در مؤسسه تحقیقات علوم اجتماعی دانشگاه تهران بهعنوان رئیس بخش تحقیقات مردمشناسی و ایلات و عشایر آغاز بهکار کرد.
او هنگام جنگ ایران و عراق، و تخریب شماری از آثار تاریخی، نامهنگاریهای بسیاری با سران یونسکو و شماری از باستانشناسان غربی انجام داد تا با فشارهای بینالمللی، دشمنان از حمله به آثار تاریخی خودداری کنند. وی نیز جزو مخالفان جدی آبگیری سد سیوند بود.
فعالیتهای سیاسی:
وی در نهضت مقاومت ملی فعالیت کرد و در دوره اقامت در اروپا، ابتدا در کنفدراسیون سپس در جبهه ملی ایران - اروپا فعالیت داشت و مدتی مسئول ارگان جبهه ملی ایران - اروپا قبل از علی شریعتی بود. در دولت بازرگان کفیل وزارت فرهنگ و هنر شد و بههمراه مهدی آذر، مسعود حجازی، قاسم لباسچی، مهدی غضنفری، علیاکبر محمودیان و حسین موسویان عضو هیئت اجرایی جبهه ملی ایران بود.
کنشهای فرهنگی:
پایهگذاری مرکز برنامهریزی و خدمات آموزش و جهانگردی برای نخستین بار در ایران.
تلاش برای به ثبت رساندن مجموعه تختجمشید، میدان نقشجهان و چغازنبیل.
انحلال اداره نگارش وزارت فرهنگ در دوران وزارت که با این کار تا مدتی ممیزی و سانسور از بین رفت.
جلوگیری از تخریب تختجمشید پس از انقلاب.
تلاش برای تعدیل برج جهاننما
کوشش برای حفظ آثار باستانی تنگه بلاغی و مجموعه پاسارگاد در جریان ساخت سد سیوند.
آثار:
کاوش رصدخانه مراغه و نگاهی به پیشینه دانش ستارهشناسی در ایران، تهران، انتشارات امیرکبیر ۱۳۶۶.
سرزمین قزوین، سابقه تاریخی و آثار باستانی و بناهای تاریخی سرزمین قزوین.
ایران و قفقاز ـ اران و شروان
همه هستیام نثار ایران "یادنامه استاد غلامحسین صدیقی"
پیشرفت و توسعه بر بنیاد هویت فرهنگی
کاوش آثار ایران در موزههای اتحاد شوروی و
میراث تمدن ایرانی در سرزمینهای آسیایی اتحادشوروی.
روش بررسی و شناخت علمی ایلات و عشایر.
سفرنامه جنوب - سیر و سفری در کنارهها و جزایر خلیجفارس و دریای عمان.
آثار تاریخی و معماری چوبی شهر تاریخی حاجی طرخان «آستراخان».
شناسنامه شهر شیراز.
فهرست انتشارات دانشگاهها و موسسات آموزش عالی.
سبکشناسی هنر معماری در سرزمینهای اسلامی نوشته ج. هواگ.
خراسان و ماوراءالنهر (آسیای میانه) نوشته آ. بلنیتسکی.
همکاریهایی در پروژههای تحقیقاتی و علمی
دائرةالمعارف تشیع در هفت جلد.
دانشنامه جهان اسلام.
دانشنامه بزرگ فارسی.
اطلس تاریخ ایران، سازمان نقشهبرداری کشور.
پایتختهای ایران، سازمان میراث فرهنگی
دانشنامه زنان ایران.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_ورجاوند، ز
۱۱ اردیبهشت زادروز پرویز ورجاوند
(زاده ۱۱ اردیبهشت ۱۳۱۳ تهران – درگذشته ۱۹ خرداد ۱۳۸۶ تهران) استاد دانشگاه، باستانشناس و فعال سیاسی
او لیسانس باستانشناسی و فوق لیسانس علوم اجتماعی را از دانشگاه تهران گرفت و باگرفتن بورس تحصیلی به فرانسه رفت و دوره انستیتوی انسانشناسی را در دانشگاه پاریس و مدرسه عالی لوور گذرانید. همچنین در سال ۱۳۴۲ در رشته باستانشناسی با گرایش معماری ایران در دوره تاریخی از دانشگاه سوربُن فرانسه دکترا گرفت.
وی پس از بازگشت از فرانسه در مؤسسه تحقیقات علوم اجتماعی دانشگاه تهران بهعنوان رئیس بخش تحقیقات مردمشناسی و ایلات و عشایر آغاز بهکار کرد.
او هنگام جنگ ایران و عراق، و تخریب شماری از آثار تاریخی، نامهنگاریهای بسیاری با سران یونسکو و شماری از باستانشناسان غربی انجام داد تا با فشارهای بینالمللی، دشمنان از حمله به آثار تاریخی خودداری کنند. وی نیز جزو مخالفان جدی آبگیری سد سیوند بود.
فعالیتهای سیاسی:
وی در نهضت مقاومت ملی فعالیت کرد و در دوره اقامت در اروپا، ابتدا در کنفدراسیون سپس در جبهه ملی ایران - اروپا فعالیت داشت و مدتی مسئول ارگان جبهه ملی ایران - اروپا قبل از علی شریعتی بود. در دولت بازرگان کفیل وزارت فرهنگ و هنر شد و بههمراه مهدی آذر، مسعود حجازی، قاسم لباسچی، مهدی غضنفری، علیاکبر محمودیان و حسین موسویان عضو هیئت اجرایی جبهه ملی ایران بود.
کنشهای فرهنگی:
پایهگذاری مرکز برنامهریزی و خدمات آموزش و جهانگردی برای نخستین بار در ایران.
تلاش برای به ثبت رساندن مجموعه تختجمشید، میدان نقشجهان و چغازنبیل.
انحلال اداره نگارش وزارت فرهنگ در دوران وزارت که با این کار تا مدتی ممیزی و سانسور از بین رفت.
جلوگیری از تخریب تختجمشید پس از انقلاب.
تلاش برای تعدیل برج جهاننما
کوشش برای حفظ آثار باستانی تنگه بلاغی و مجموعه پاسارگاد در جریان ساخت سد سیوند.
آثار:
کاوش رصدخانه مراغه و نگاهی به پیشینه دانش ستارهشناسی در ایران، تهران، انتشارات امیرکبیر ۱۳۶۶.
سرزمین قزوین، سابقه تاریخی و آثار باستانی و بناهای تاریخی سرزمین قزوین.
ایران و قفقاز ـ اران و شروان
همه هستیام نثار ایران "یادنامه استاد غلامحسین صدیقی"
پیشرفت و توسعه بر بنیاد هویت فرهنگی
کاوش آثار ایران در موزههای اتحاد شوروی و
میراث تمدن ایرانی در سرزمینهای آسیایی اتحادشوروی.
روش بررسی و شناخت علمی ایلات و عشایر.
سفرنامه جنوب - سیر و سفری در کنارهها و جزایر خلیجفارس و دریای عمان.
آثار تاریخی و معماری چوبی شهر تاریخی حاجی طرخان «آستراخان».
شناسنامه شهر شیراز.
فهرست انتشارات دانشگاهها و موسسات آموزش عالی.
سبکشناسی هنر معماری در سرزمینهای اسلامی نوشته ج. هواگ.
خراسان و ماوراءالنهر (آسیای میانه) نوشته آ. بلنیتسکی.
همکاریهایی در پروژههای تحقیقاتی و علمی
دائرةالمعارف تشیع در هفت جلد.
دانشنامه جهان اسلام.
دانشنامه بزرگ فارسی.
اطلس تاریخ ایران، سازمان نقشهبرداری کشور.
پایتختهای ایران، سازمان میراث فرهنگی
دانشنامه زنان ایران.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_ورجاوند، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۱ اردیبهشت سالروز درگذشت کیومرث صابری "گلآقا"
(زاده ۷ شهریور ۱۳۲۰ فومن -- درگذشته ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۳ تهران) نویسنده، روزنامهنگار و طنزنویس
او که پایهگذار مؤسسه گلآقا بود، از دانشگاه تهران فوق لیسانس ادبیات داشت و دوران معلمی، همکار و دوست نزدیک محمدعلی رجایی بود و در مجله توفیق فعالیت میکرد.
از سال ۱۳۶۳ بهنوشتن یادداشتهای روزانه طنز با نام مستعار «گل آقا» و با عنوان «دوکلمه حرفحساب» در محتوای انتقادی با روزنامه اطلاعات همکاری میکرد.
در یکم آبان ۱۳۶۹ نخستین شماره هفتهنامه "گلآقا" را با تیراژ صدهزار نسخه و با قیمت ۱۵ تومان منتشر کرد که با نایاب شدن نسخههای اولیه، بازنشر شد.
این مجله در دهههای ۷۰ و ۸۰ با زبان طنز و کاریکاتور بهنقد فضای سیاسی و اجتماعی کشور میپرداخت. اما در ۲ آبان ۱۳۸۱ و در دوازدهمین سالگرد انتشار، همزمان با چاپ ۵۴۸مین شماره، تعطیلی هفتهنامه بهدلایلی نامعلوم اعلام شد و با چاپ سرمقاله شماره ۵۴۸ که این بار در آن نه شاغلام و غضنفری بود و نه گلآقایی، صابری از تصمیم خود برای پایان کار هفتهنامه خبر داد.
وی پس از تحمل بیماری سخت درگذشت، در حالی که به اصرار خودش جز چند نفر، کسی از بیماریاش خبر نداشت تا دلی آزرده و خاطری اندوهگین نشود.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کیومرث_صابری #گل_آقا، د
۱۱ اردیبهشت سالروز درگذشت کیومرث صابری "گلآقا"
(زاده ۷ شهریور ۱۳۲۰ فومن -- درگذشته ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۳ تهران) نویسنده، روزنامهنگار و طنزنویس
او که پایهگذار مؤسسه گلآقا بود، از دانشگاه تهران فوق لیسانس ادبیات داشت و دوران معلمی، همکار و دوست نزدیک محمدعلی رجایی بود و در مجله توفیق فعالیت میکرد.
از سال ۱۳۶۳ بهنوشتن یادداشتهای روزانه طنز با نام مستعار «گل آقا» و با عنوان «دوکلمه حرفحساب» در محتوای انتقادی با روزنامه اطلاعات همکاری میکرد.
در یکم آبان ۱۳۶۹ نخستین شماره هفتهنامه "گلآقا" را با تیراژ صدهزار نسخه و با قیمت ۱۵ تومان منتشر کرد که با نایاب شدن نسخههای اولیه، بازنشر شد.
این مجله در دهههای ۷۰ و ۸۰ با زبان طنز و کاریکاتور بهنقد فضای سیاسی و اجتماعی کشور میپرداخت. اما در ۲ آبان ۱۳۸۱ و در دوازدهمین سالگرد انتشار، همزمان با چاپ ۵۴۸مین شماره، تعطیلی هفتهنامه بهدلایلی نامعلوم اعلام شد و با چاپ سرمقاله شماره ۵۴۸ که این بار در آن نه شاغلام و غضنفری بود و نه گلآقایی، صابری از تصمیم خود برای پایان کار هفتهنامه خبر داد.
وی پس از تحمل بیماری سخت درگذشت، در حالی که به اصرار خودش جز چند نفر، کسی از بیماریاش خبر نداشت تا دلی آزرده و خاطری اندوهگین نشود.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کیومرث_صابری #گل_آقا، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۱ اردیبهشت سالروز درگذشت فرهاد غبرایی
(زاده ۱۶ بهمن ۱۳۲۸ لنگرود -- درگذشته ۱۱ اردیبهشت ۱۳۷۳ تهران) مترجم
او ترجمه ۱۳ داستان بلند "رمان" ۲ مجموعه شعر و ۲ اثر پژوهشی از زبانهای فرانسه، انگلیسی و ایتالیایی به یادگار گذاشته است.
ترجمهها:
حریم، نوشته ویلیام فاکنر، انتشارات نیلوفر (چاپ اول ۱۳۶۷ چاپ دوم ۱۳۷۲).
سفر به انتهای شب، نوشته لویی فردینان سلین، انتشارات جامی (چاپ اول ۱۳۷۳).
پاریس، جشن بیکران، نوشته ارنست همینگوی، نشرکتاب خورشید (چاپ اول ۱۳۸۳ چاپ سوم ۱۳۸۷ چاپ چهارم ۱۳۸۹).
خانواده پاسکال دوآرته، نوشته کامیلو خوزه سلا (۱۳۶۹) (نشر شیوا ۱۳۶۹) (نشرماهی، چاپ اول ۱۳۸۷ چاپ دوم ۱۳۸۸ چاپ سوم ۱۳۹۱).
جزیره، نوشته روبر مرل انتشارات نیلوفر (چاپ اول ۱۳۶۳، چاپ دوم: ۱۳۷۹).
شکست، نوشته امیل زولا انتشارات نیلوفر (۱۳۶۰).
آسوموار، نوشته امیل زولا، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۱).
فلینی از نگاه فلینی، مصاحبه گر جووانی گراتسینی، نشرمرکز (۱۳۷۳).
گرایشهای معاصر در هنرهای بصری، نوشته هوارد جی. اسماگولا، دفتر پژوهشهای فرهنگی (۱۳۸۱).
زندگی بتهوون، نوشته رومن رولان، انتشارات نیلوفر.
معجزه در باد و باران، نوشته سیمون شوارتزبار، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۱).
کولا برونیون، نوشته رومن رولان، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۹).
آخرین نفر (آخرین اودگه) نوشته الکساندر فادهیف، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۱).
کودک سیاه، نوشته کامارا لی نشرهمراه (۱۳۶۹).
چهار مجموعه، نوشته پابلو نرودا، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۱).
پایان جهان، نوشته پابلو نرودا، انتشارات نیلوفر (۱۳۸۸).
شهر شیطان زرد، نوشته ماکسیم گورکی، انتشارات نیلوفر.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فرهاد_غبرایی، د
۱۱ اردیبهشت سالروز درگذشت فرهاد غبرایی
(زاده ۱۶ بهمن ۱۳۲۸ لنگرود -- درگذشته ۱۱ اردیبهشت ۱۳۷۳ تهران) مترجم
او ترجمه ۱۳ داستان بلند "رمان" ۲ مجموعه شعر و ۲ اثر پژوهشی از زبانهای فرانسه، انگلیسی و ایتالیایی به یادگار گذاشته است.
ترجمهها:
حریم، نوشته ویلیام فاکنر، انتشارات نیلوفر (چاپ اول ۱۳۶۷ چاپ دوم ۱۳۷۲).
سفر به انتهای شب، نوشته لویی فردینان سلین، انتشارات جامی (چاپ اول ۱۳۷۳).
پاریس، جشن بیکران، نوشته ارنست همینگوی، نشرکتاب خورشید (چاپ اول ۱۳۸۳ چاپ سوم ۱۳۸۷ چاپ چهارم ۱۳۸۹).
خانواده پاسکال دوآرته، نوشته کامیلو خوزه سلا (۱۳۶۹) (نشر شیوا ۱۳۶۹) (نشرماهی، چاپ اول ۱۳۸۷ چاپ دوم ۱۳۸۸ چاپ سوم ۱۳۹۱).
جزیره، نوشته روبر مرل انتشارات نیلوفر (چاپ اول ۱۳۶۳، چاپ دوم: ۱۳۷۹).
شکست، نوشته امیل زولا انتشارات نیلوفر (۱۳۶۰).
آسوموار، نوشته امیل زولا، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۱).
فلینی از نگاه فلینی، مصاحبه گر جووانی گراتسینی، نشرمرکز (۱۳۷۳).
گرایشهای معاصر در هنرهای بصری، نوشته هوارد جی. اسماگولا، دفتر پژوهشهای فرهنگی (۱۳۸۱).
زندگی بتهوون، نوشته رومن رولان، انتشارات نیلوفر.
معجزه در باد و باران، نوشته سیمون شوارتزبار، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۱).
کولا برونیون، نوشته رومن رولان، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۹).
آخرین نفر (آخرین اودگه) نوشته الکساندر فادهیف، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۱).
کودک سیاه، نوشته کامارا لی نشرهمراه (۱۳۶۹).
چهار مجموعه، نوشته پابلو نرودا، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۱).
پایان جهان، نوشته پابلو نرودا، انتشارات نیلوفر (۱۳۸۸).
شهر شیطان زرد، نوشته ماکسیم گورکی، انتشارات نیلوفر.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فرهاد_غبرایی، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۱ اردیبهشت زادروز مدیا کاشیگر
(زاده ۱۱ اردیبهشت ۱۳۳۵ یزد -- درگذشته ۷ امرداد ۱۳۹۶ تهران) مترجم، نویسنده و شاعر
او بیش از ۲۰ عنوان کتاب در زمینههای شعر، داستان و ترجمه منتشر کرد و دبیر جایزه ادبی یلدا و بنیانگذار و دبیر سه دوره جایزه ادبی روزی روزگاری و از بنیانگذاران بنیاد جایزه محمود استاد محمد و عضو هیئت امنای این جایزه بود.
وی تحصیلاتش را تا دیپلم در فرانسه گذراند، اما تحصیل در دانشگاه را در رشتههای معماری و اقتصاد در ایران نیمه تمام گذاشت.
آثار
برخی از شاخصترین ترجمههای او آثاری از ولادیمیر مایاکوفسکی، فرناندو آرابال، اوژن یونسکو و … است. همچنین مترجم از زبان فرانسه بهفارسی از آثار آلبرکامو، آنتوان دو سنت اگزوپری، و پل ریکور و سومین مترجم نمایشنامه کرگدنهای اوژن یونسکو است.
ابر شلوارپوش اثر مایاکوفسکی، رمانهای تکنیک کودتا نوشته کورتسیو مالاپارته و خرده آسمان، انگار هیچ، نوشته کلود استپان و در شمارههای مختلف فصلنامه ارغنون و زیباشناخت ترجمه مقالاتی از تزوتان تودوروف از او به"چاپ رسیدهاست.
تعدادی از بهترین مقالات و سخنرانیهای او در کتابی با عنوان «مرگ موریانه» از سوی انتشارات میلکان در سال ۱۳۹۴ منتشر شده که متعلق به سال ۱۳۸۰ به بعد هستند.
پراپ، ولادیمیر (۱۳۶۸) ریختشناسی قصه، کاشیگر، چاپ اول، تهران، نشر روز
داستان:
رمان وقتی مینا از خواب بیدار شد از طرف نشرقصه منتشر شد. این داستان نوجوانان موفق به دریافت جایزه شورای کتاب کودک نیز شدهاست.
مجموعه داستانهای کوتاه با عنوان «خاطرهای فراموش شده از فردا»، نشرنیماژ، ۱۳۹۵
«آخرالزمان» «مرگ موریانه» و «اتاق تاریک» نیز از جمله کتابهای منتشر شده بهقلم اوست.
وی در زمینه سرودن شعر نیز دستی داشتهاست. شعر زیر از مجموعه سونات برفی ر. مینور سروده اوست:
گفتی
زن زاده شدن گناه است در این سرزمین
گناه بودنت را دوست داشتم
گفتی
معشوق من
آن صدای خش کشیده شدن پاهاست
روی دلم
از سر بیغرضی
معشوق بودنم را دوست داشتم.
از او که برای تقویت ارتباط فرهنگی میان ایران و فرانسه تلاش بسیار کرده بود، مقالات، نظریه پردازیها و سخنرانیهای زیادی بهجا ماندهاست. برخی از مقالات و سخنرانیهایش سال ۱۳۹۴ در مجموعهای با عنوان «مرگ موریانه» جمعآوری شده است.
آثار او توسط این سازمانها و مراکز در ایران بازنشر شدهاست:
بازنشر آثار او در سایت مؤسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان
بازنشر اثر مدیا کاشیگر در سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مدیا_کاشیگر، ز
۱۱ اردیبهشت زادروز مدیا کاشیگر
(زاده ۱۱ اردیبهشت ۱۳۳۵ یزد -- درگذشته ۷ امرداد ۱۳۹۶ تهران) مترجم، نویسنده و شاعر
او بیش از ۲۰ عنوان کتاب در زمینههای شعر، داستان و ترجمه منتشر کرد و دبیر جایزه ادبی یلدا و بنیانگذار و دبیر سه دوره جایزه ادبی روزی روزگاری و از بنیانگذاران بنیاد جایزه محمود استاد محمد و عضو هیئت امنای این جایزه بود.
وی تحصیلاتش را تا دیپلم در فرانسه گذراند، اما تحصیل در دانشگاه را در رشتههای معماری و اقتصاد در ایران نیمه تمام گذاشت.
آثار
برخی از شاخصترین ترجمههای او آثاری از ولادیمیر مایاکوفسکی، فرناندو آرابال، اوژن یونسکو و … است. همچنین مترجم از زبان فرانسه بهفارسی از آثار آلبرکامو، آنتوان دو سنت اگزوپری، و پل ریکور و سومین مترجم نمایشنامه کرگدنهای اوژن یونسکو است.
ابر شلوارپوش اثر مایاکوفسکی، رمانهای تکنیک کودتا نوشته کورتسیو مالاپارته و خرده آسمان، انگار هیچ، نوشته کلود استپان و در شمارههای مختلف فصلنامه ارغنون و زیباشناخت ترجمه مقالاتی از تزوتان تودوروف از او به"چاپ رسیدهاست.
تعدادی از بهترین مقالات و سخنرانیهای او در کتابی با عنوان «مرگ موریانه» از سوی انتشارات میلکان در سال ۱۳۹۴ منتشر شده که متعلق به سال ۱۳۸۰ به بعد هستند.
پراپ، ولادیمیر (۱۳۶۸) ریختشناسی قصه، کاشیگر، چاپ اول، تهران، نشر روز
داستان:
رمان وقتی مینا از خواب بیدار شد از طرف نشرقصه منتشر شد. این داستان نوجوانان موفق به دریافت جایزه شورای کتاب کودک نیز شدهاست.
مجموعه داستانهای کوتاه با عنوان «خاطرهای فراموش شده از فردا»، نشرنیماژ، ۱۳۹۵
«آخرالزمان» «مرگ موریانه» و «اتاق تاریک» نیز از جمله کتابهای منتشر شده بهقلم اوست.
وی در زمینه سرودن شعر نیز دستی داشتهاست. شعر زیر از مجموعه سونات برفی ر. مینور سروده اوست:
گفتی
زن زاده شدن گناه است در این سرزمین
گناه بودنت را دوست داشتم
گفتی
معشوق من
آن صدای خش کشیده شدن پاهاست
روی دلم
از سر بیغرضی
معشوق بودنم را دوست داشتم.
از او که برای تقویت ارتباط فرهنگی میان ایران و فرانسه تلاش بسیار کرده بود، مقالات، نظریه پردازیها و سخنرانیهای زیادی بهجا ماندهاست. برخی از مقالات و سخنرانیهایش سال ۱۳۹۴ در مجموعهای با عنوان «مرگ موریانه» جمعآوری شده است.
آثار او توسط این سازمانها و مراکز در ایران بازنشر شدهاست:
بازنشر آثار او در سایت مؤسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان
بازنشر اثر مدیا کاشیگر در سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مدیا_کاشیگر، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۱ اردیبهشت زادروز علیرضا بهنام
(زاده ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۲ تهران) شاعر، مترجم و منتقد ادبی
او فعالیت ادبی را از اوایل دهه ۷۰ و با همکاری نشریات ادبی: کلک، شباب و معیار آغاز کرد و در ادامه به شکل حرفهای به عنوان خبرنگار و دبیر سرویس فرهنگی نشریات مناطق آزاد، مدبر و ایران جمعه به فعالیت پرداخت.
وی دارای مدارک كاردانی كارگردانی سينما و كارشناسی مهندسی عمران است و چهار مجموعه شعر و دو كتاب ترجمه شعر حاصل فعاليت ادبی اوست.
او در کنار این فعالیتها به عنوان مترجم ادبی نیز آثاری منتشر کرده است.
آثار:
عقربه ها دور گردباد، مجموعه شعر ۱۳۸۰ نشر خورشیدسواران، تهران.
نیمه من است که میسوزد، مجموعه شعر، نشرمعیار، تهران ۱۳۸۲.
ماه شایعه میسازد، مجموعه شعر همراه با برگردان آلمانی دکتر ایرج زهری ۲۰۰۶ نشرحکیم، کلن
وقتی شبیه عجیب، مجموعه شعر، نشرثالث، ۱۳۸۶ تهران
چشمی عجیب مورب و منقوش سر میخورد روی شامگاه، گزیده شعر همراه با مقدمه و برگردان دانمارکی سیمون بیورکمن - نشر afterhand دانمارک.
بام شکسته دنیا، ترجمه شعر از نقاط مختلف دنیا، نشرمینا ۱۳۸۵.
کلاه کافکا، ترجمه شعرهای ریچارد براتیگان، نشرمشکی، تهران ۱۳۸۴.
شب تابها، ترجمه شعرهای رابیندرانات تاگور، نشرمشکی، تهران ۱۳۸۶.
نه من و آمد و رفت، ترجمه دو نمایشنامک از ساموئل بکت، نشرمشکی، تهران ۱۳۸۷.
منتسکیو، ترجمه و تالیف، نشرمشکی، تهران ۱۳۸۷.
هایکوهای نسل بیت، ترجمه و تالیف، نشرمینا تهران ۱۳۸۸.
عاشقانههای شاعر گمنام، ترجمه گزیده شعرهای ریچارد براتیگان، نشرمروارید، تهران ۱۳۸۸.
صدایم کن خضرا، نشرناکجا، پاریس ۱۳۸۸.
ترجمه کلاه کافکا اثر ریچارد براتیگان
شبتابها اثر رابیندرانات تاگور
ساعت چند است اثر امی لاول
خوششانسها اثر چارلز بوکوفسکی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#علیرضا_بهنام، ز
۱۱ اردیبهشت زادروز علیرضا بهنام
(زاده ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۲ تهران) شاعر، مترجم و منتقد ادبی
او فعالیت ادبی را از اوایل دهه ۷۰ و با همکاری نشریات ادبی: کلک، شباب و معیار آغاز کرد و در ادامه به شکل حرفهای به عنوان خبرنگار و دبیر سرویس فرهنگی نشریات مناطق آزاد، مدبر و ایران جمعه به فعالیت پرداخت.
وی دارای مدارک كاردانی كارگردانی سينما و كارشناسی مهندسی عمران است و چهار مجموعه شعر و دو كتاب ترجمه شعر حاصل فعاليت ادبی اوست.
او در کنار این فعالیتها به عنوان مترجم ادبی نیز آثاری منتشر کرده است.
آثار:
عقربه ها دور گردباد، مجموعه شعر ۱۳۸۰ نشر خورشیدسواران، تهران.
نیمه من است که میسوزد، مجموعه شعر، نشرمعیار، تهران ۱۳۸۲.
ماه شایعه میسازد، مجموعه شعر همراه با برگردان آلمانی دکتر ایرج زهری ۲۰۰۶ نشرحکیم، کلن
وقتی شبیه عجیب، مجموعه شعر، نشرثالث، ۱۳۸۶ تهران
چشمی عجیب مورب و منقوش سر میخورد روی شامگاه، گزیده شعر همراه با مقدمه و برگردان دانمارکی سیمون بیورکمن - نشر afterhand دانمارک.
بام شکسته دنیا، ترجمه شعر از نقاط مختلف دنیا، نشرمینا ۱۳۸۵.
کلاه کافکا، ترجمه شعرهای ریچارد براتیگان، نشرمشکی، تهران ۱۳۸۴.
شب تابها، ترجمه شعرهای رابیندرانات تاگور، نشرمشکی، تهران ۱۳۸۶.
نه من و آمد و رفت، ترجمه دو نمایشنامک از ساموئل بکت، نشرمشکی، تهران ۱۳۸۷.
منتسکیو، ترجمه و تالیف، نشرمشکی، تهران ۱۳۸۷.
هایکوهای نسل بیت، ترجمه و تالیف، نشرمینا تهران ۱۳۸۸.
عاشقانههای شاعر گمنام، ترجمه گزیده شعرهای ریچارد براتیگان، نشرمروارید، تهران ۱۳۸۸.
صدایم کن خضرا، نشرناکجا، پاریس ۱۳۸۸.
ترجمه کلاه کافکا اثر ریچارد براتیگان
شبتابها اثر رابیندرانات تاگور
ساعت چند است اثر امی لاول
خوششانسها اثر چارلز بوکوفسکی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#علیرضا_بهنام، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۱ اردیبهشت زادروز پرویز نوری
(زاده ۱۱ اردیبهشت ۱۳۱۷ تهران) کارگردان، نویسنده، منتقد و مترجم
او از سال ۱۳۳۲ فعالیت هنریاش را در مطبوعات سینمایی با عنوان نویسنده و منتقد و مترجم آغاز کرد. وی فیلمساز و کارگردان فیلمهای: طلوع و انفجار در سال ۱۳۵۹، عیالوار در سال ۱۳۵۲ و رشید در سال ۱۳۵۰ است. وی کارش را با نقد فیلم ادامه میدهد و در هفتهنامه شهروند امروز نقد مینویسد و همیشه عضو دائم منتقدان ماهنامه فیلم است. او معمولاً درباره نقد فیلمها بسیار سختگیر است و فیلمهایی چون ایندنیا جونز، سوئینی تاد، جایی برای پیرمردها نیست و وعدههای شرقی را اهانت به چشم و گوش خوانده و معتقد است فیلمهای امروزی بازی ویدیویی خشن هستند.
ماهنامه فیلم در شماره دوم خود راجع به او نوشت:
"پرویز نوری، سینما را با نوشتن درباره سینما آغاز کرد و در بیشتر نشریات سینمایی قلم زده است. مدتی سردبیر چند تای آنها بوده و یکی دوبار هم دست به انتشار مجله سینمایی زده است. وی نخستین فیلمش، سه تا جاهل را در سال ۱۳۵۰ ساخت که هجویهای بر فیلمهای جاهلی، به ویژه قیصر بود.
پیش از آن فیلمنامه چند فیلم فارسی را هم نوشته بود. دومین فیلم او حکیمباشی (۱۳۵۱) در پی موفقیت سوژههایی که نصرت کریمی و تیپ خاص او باب کرده بود، ساخته شد و فیلم سوم او عیالوار (۱۳۵۲) باز هم دارای چنین سوژهای بود. در سال ۱۳۵۴ و ۵۵ دو سریال برای تلویزیون به نامهای خانواده حاج لطفاله و "علاءالدین و چراغ جادو" ساخت که درحین ساختن آخری، براساس سناریویی دیگر اما با همین کادر و امکانات، فیلم دیگری هم با نامی دیگر ساخت اما به عنوان کارگردان، آن را امضاء نکرد."
سینمایی:
کارگردانی:
طلوع انفجار (۱۳۵۹)
زن و زمین/خوش غیرت (۱۳۵۷)
ماجراهای علاءالدین و چراغ جادو (۱۳۵۷)
عیالوار (۱۳۵۲)
حکیمباشی (۱۳۵۱)
رشید (۱۳۵۰)
سه تا جاهل (۱۳۵۰)
دستیاری کارگردان:
زمین تلخ (۱۳۴۱)
نویسندگی:
ساده لوح (۱۳۷۰)
زن و زمین/خوش غیرت (۱۳۵۷)
عیالوار (۱۳۵۲)
حکیمباشی (۱۳۵۱)
رشید (۱۳۵۰)
سه تا جاهل (۱۳۵۰)
یک خوشگل و هزار مشکل (۱۳۵۰)
یاقوت سه چشم (۱۳۴۹)
سه فراری (۱۳۴۸)
نعره گرگها (۱۳۴۸)
قدرت عشق (۱۳۴۷)
گردباد زندگی (۱۳۴۷)
مرد و نامرد (۱۳۴۵)
زمین تلخ (۱۳۴۱)
بازنویسی فیلمنامه:
بازی تمام شد (۱۳۶۸)
بازیگری:
تهران در جستجوی زیبایی (اپیزود اول، طهران، تهران) (۱۳۸۷)
تلویزیونی:
هزار و یکشب (۱۳۵۳)
خانواده حاج لطفاله (۱۳۵۶)
گزارشگر ویژه (۱۳۷۱).
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_نوری، ز
۱۱ اردیبهشت زادروز پرویز نوری
(زاده ۱۱ اردیبهشت ۱۳۱۷ تهران) کارگردان، نویسنده، منتقد و مترجم
او از سال ۱۳۳۲ فعالیت هنریاش را در مطبوعات سینمایی با عنوان نویسنده و منتقد و مترجم آغاز کرد. وی فیلمساز و کارگردان فیلمهای: طلوع و انفجار در سال ۱۳۵۹، عیالوار در سال ۱۳۵۲ و رشید در سال ۱۳۵۰ است. وی کارش را با نقد فیلم ادامه میدهد و در هفتهنامه شهروند امروز نقد مینویسد و همیشه عضو دائم منتقدان ماهنامه فیلم است. او معمولاً درباره نقد فیلمها بسیار سختگیر است و فیلمهایی چون ایندنیا جونز، سوئینی تاد، جایی برای پیرمردها نیست و وعدههای شرقی را اهانت به چشم و گوش خوانده و معتقد است فیلمهای امروزی بازی ویدیویی خشن هستند.
ماهنامه فیلم در شماره دوم خود راجع به او نوشت:
"پرویز نوری، سینما را با نوشتن درباره سینما آغاز کرد و در بیشتر نشریات سینمایی قلم زده است. مدتی سردبیر چند تای آنها بوده و یکی دوبار هم دست به انتشار مجله سینمایی زده است. وی نخستین فیلمش، سه تا جاهل را در سال ۱۳۵۰ ساخت که هجویهای بر فیلمهای جاهلی، به ویژه قیصر بود.
پیش از آن فیلمنامه چند فیلم فارسی را هم نوشته بود. دومین فیلم او حکیمباشی (۱۳۵۱) در پی موفقیت سوژههایی که نصرت کریمی و تیپ خاص او باب کرده بود، ساخته شد و فیلم سوم او عیالوار (۱۳۵۲) باز هم دارای چنین سوژهای بود. در سال ۱۳۵۴ و ۵۵ دو سریال برای تلویزیون به نامهای خانواده حاج لطفاله و "علاءالدین و چراغ جادو" ساخت که درحین ساختن آخری، براساس سناریویی دیگر اما با همین کادر و امکانات، فیلم دیگری هم با نامی دیگر ساخت اما به عنوان کارگردان، آن را امضاء نکرد."
سینمایی:
کارگردانی:
طلوع انفجار (۱۳۵۹)
زن و زمین/خوش غیرت (۱۳۵۷)
ماجراهای علاءالدین و چراغ جادو (۱۳۵۷)
عیالوار (۱۳۵۲)
حکیمباشی (۱۳۵۱)
رشید (۱۳۵۰)
سه تا جاهل (۱۳۵۰)
دستیاری کارگردان:
زمین تلخ (۱۳۴۱)
نویسندگی:
ساده لوح (۱۳۷۰)
زن و زمین/خوش غیرت (۱۳۵۷)
عیالوار (۱۳۵۲)
حکیمباشی (۱۳۵۱)
رشید (۱۳۵۰)
سه تا جاهل (۱۳۵۰)
یک خوشگل و هزار مشکل (۱۳۵۰)
یاقوت سه چشم (۱۳۴۹)
سه فراری (۱۳۴۸)
نعره گرگها (۱۳۴۸)
قدرت عشق (۱۳۴۷)
گردباد زندگی (۱۳۴۷)
مرد و نامرد (۱۳۴۵)
زمین تلخ (۱۳۴۱)
بازنویسی فیلمنامه:
بازی تمام شد (۱۳۶۸)
بازیگری:
تهران در جستجوی زیبایی (اپیزود اول، طهران، تهران) (۱۳۸۷)
تلویزیونی:
هزار و یکشب (۱۳۵۳)
خانواده حاج لطفاله (۱۳۵۶)
گزارشگر ویژه (۱۳۷۱).
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_نوری، ز
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۱۲ اردیبهشت سالروز درگذشت عبدالحسین نوشینخراسانی
(زاده ۲۱ بهمن ۱۲۸۵ تربت حیدریه – درگذشته ۱۲ اردیبهشت ۱۳۵۰ مسکو) نمایشنامهنویس، کارگردان تئاتر و شاهنامهپژوه
او در فرانسه با آنکه قرار بود تاریخ و جغرافیا بخواند، به تولوز رفت و در مدرسه تئاتر نام نوشت و از همین رو هزینه تحصیلیاش قطع شد و به ایران بازگشت.
چند سال بعد، با عرضه یکی دو نمایش و انتشار یک فرهنگ فارسی بهفرانسه، مبلغی فراهم کرد و دوباره به اروپا بازگشت و پس از بازگشت از این سفر بود که کار جدی نمایش را آغاز کرد.
برگزاری هزاره فردوسی باحضور ایرانشناسان غربی، فرصت خوبی برای او فراهم آورد که توانست سه نمایشنامه را با الهام از شاهنامه، در برابر آنان روی صحنه ببرد. او در همین سال با همکاری همسرش، لرتا، تئاتر فردوسی را بنیاد نهاد.
وی سفر دیگری هم به اروپا داشت و در آغاز در جشنواره تئاتر مسکو شرکت کرد و بعد، در آستانه جنگ جهانی دوم رهسپار فرانسه شد و تحصیلاتش را در زمینه تئاتر، زبان و ادبیات فرانسه ادامه داد.
در سال ۱۳۲۶ با باز شدن فضای فرهنگی، زمینههای هموارتری برای عرضه نمایش پیدا کرد و گامهای بلندی در آشنایی جامعه ایران با تئاتر جهانی برداشت و نامش بهعنوان کارگردان و هنرپیشه بزرگ شهرت یافت. او در این تئاترها، مستنطق، پرنده آبی "اثر موریس مترلینک" مونسراً، توپاز، بادبزن خانم ویندیرمیر، نوکرخان لنکران و غیره را بهصحنه برد؛ ولی نمایشنامه انقلابی خروس سحر را که خود او نوشته و در مجله مردم منتشر کرده بود، هرگز بهصحنه نیاورد. این نمایشنامه ملهم از نمایشنامههای اجتماعی ماکسیم گورکی است.
وی با عضویت در حزب توده و زندانی شدن، از جمله رهبران و کادرهای حزب بود که از زندان قصر گریخت و پس از فرار از زندان به شوروی رفت.
در مسکو به تصحیح شاهنامه هشت جلدی و فراهمآوردن واژهنامه دقیقی برای آن و ترجمه بسیاری از قصهها و نمایشنامههای برجسته جهانی مشغول شد و از دانشکده ادبی گورکی مسکو درجه دکتری دریافت کرد.
آثار
ترجمهها:
بانو با سگ ملوس "آنتوان چخوف" و چند داستان از نویسندگان روس.
حکایت غم بار، چخوف.
داستانهای برگزیده از چخوف، چاپ رادوگای مسکو.
سه داستان عاشقانه، ایوان تورگنیف.
عشق بیپایان، لئو تولستوی.
نخستین عشق، ایوان تورگنیف.
هیاهوی بسیار برای هیچ، ویلیام شکسپیر.
کمدی در پنج پرده، بن جانسون، ویرایش رومن رولان و اشتفن تسوایک.
اتللو، شکسپیر، برگردان شعرها از نیمایوشیج.
پرنده آبی، موریس مترلینگ.
روسپی بزرگوار، ژان پلسارتر.
اصول علم اقتصاد، کارل مارکس.
مزد، بها، سود، کارل مارکس.
مانیفست حزب کمونیست، مارکس و انگلس.
در اعماق اجتماع، ماکسیم گورکی، چاپ شده در ماهنامه پیام نو.
نمایشنامه خروس سحر و داستانهای: میرزا محسن، استکان شکسته، خان و دیگران "بازگردان بهزبان آلمانی با دیباچه بزرگ علوی"
مجموعه داستانهای نوشین "با دیباچه یوگنی ادواردویچ برتلس"
واژهنامک: فرهنگ واژههای دشوار شاهنامه، عبدالحسین نوشین، تهران، انتشارات معین، ۱۳۸۵
سخنی چند درباره شاهنامه.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#عبدالحسین_نوشین_خراسانی، د
۱۲ اردیبهشت سالروز درگذشت عبدالحسین نوشینخراسانی
(زاده ۲۱ بهمن ۱۲۸۵ تربت حیدریه – درگذشته ۱۲ اردیبهشت ۱۳۵۰ مسکو) نمایشنامهنویس، کارگردان تئاتر و شاهنامهپژوه
او در فرانسه با آنکه قرار بود تاریخ و جغرافیا بخواند، به تولوز رفت و در مدرسه تئاتر نام نوشت و از همین رو هزینه تحصیلیاش قطع شد و به ایران بازگشت.
چند سال بعد، با عرضه یکی دو نمایش و انتشار یک فرهنگ فارسی بهفرانسه، مبلغی فراهم کرد و دوباره به اروپا بازگشت و پس از بازگشت از این سفر بود که کار جدی نمایش را آغاز کرد.
برگزاری هزاره فردوسی باحضور ایرانشناسان غربی، فرصت خوبی برای او فراهم آورد که توانست سه نمایشنامه را با الهام از شاهنامه، در برابر آنان روی صحنه ببرد. او در همین سال با همکاری همسرش، لرتا، تئاتر فردوسی را بنیاد نهاد.
وی سفر دیگری هم به اروپا داشت و در آغاز در جشنواره تئاتر مسکو شرکت کرد و بعد، در آستانه جنگ جهانی دوم رهسپار فرانسه شد و تحصیلاتش را در زمینه تئاتر، زبان و ادبیات فرانسه ادامه داد.
در سال ۱۳۲۶ با باز شدن فضای فرهنگی، زمینههای هموارتری برای عرضه نمایش پیدا کرد و گامهای بلندی در آشنایی جامعه ایران با تئاتر جهانی برداشت و نامش بهعنوان کارگردان و هنرپیشه بزرگ شهرت یافت. او در این تئاترها، مستنطق، پرنده آبی "اثر موریس مترلینک" مونسراً، توپاز، بادبزن خانم ویندیرمیر، نوکرخان لنکران و غیره را بهصحنه برد؛ ولی نمایشنامه انقلابی خروس سحر را که خود او نوشته و در مجله مردم منتشر کرده بود، هرگز بهصحنه نیاورد. این نمایشنامه ملهم از نمایشنامههای اجتماعی ماکسیم گورکی است.
وی با عضویت در حزب توده و زندانی شدن، از جمله رهبران و کادرهای حزب بود که از زندان قصر گریخت و پس از فرار از زندان به شوروی رفت.
در مسکو به تصحیح شاهنامه هشت جلدی و فراهمآوردن واژهنامه دقیقی برای آن و ترجمه بسیاری از قصهها و نمایشنامههای برجسته جهانی مشغول شد و از دانشکده ادبی گورکی مسکو درجه دکتری دریافت کرد.
آثار
ترجمهها:
بانو با سگ ملوس "آنتوان چخوف" و چند داستان از نویسندگان روس.
حکایت غم بار، چخوف.
داستانهای برگزیده از چخوف، چاپ رادوگای مسکو.
سه داستان عاشقانه، ایوان تورگنیف.
عشق بیپایان، لئو تولستوی.
نخستین عشق، ایوان تورگنیف.
هیاهوی بسیار برای هیچ، ویلیام شکسپیر.
کمدی در پنج پرده، بن جانسون، ویرایش رومن رولان و اشتفن تسوایک.
اتللو، شکسپیر، برگردان شعرها از نیمایوشیج.
پرنده آبی، موریس مترلینگ.
روسپی بزرگوار، ژان پلسارتر.
اصول علم اقتصاد، کارل مارکس.
مزد، بها، سود، کارل مارکس.
مانیفست حزب کمونیست، مارکس و انگلس.
در اعماق اجتماع، ماکسیم گورکی، چاپ شده در ماهنامه پیام نو.
نمایشنامه خروس سحر و داستانهای: میرزا محسن، استکان شکسته، خان و دیگران "بازگردان بهزبان آلمانی با دیباچه بزرگ علوی"
مجموعه داستانهای نوشین "با دیباچه یوگنی ادواردویچ برتلس"
واژهنامک: فرهنگ واژههای دشوار شاهنامه، عبدالحسین نوشین، تهران، انتشارات معین، ۱۳۸۵
سخنی چند درباره شاهنامه.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#عبدالحسین_نوشین_خراسانی، د
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۲ اردیبهشت زادروز رضا ارحامصدر
(زاده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۰۲ اصفهان -- درگذشته ۲۴ آذر ۱۳۸۷ اصفهان) بازیگر کمدی
او بنیانگذار مکتب کمدی انتقادی در تئاتر ایران بود که بعدها به مکتب تئاتر اصفهان نیز مشهور شد و به "شکرپاره اصفهان" معروف بود. وی فعالیت هنریاش را از سال ۱۳۲۶ با بازی در تئاتر آغاز کرد و مؤسس «گروه هنری ارحام صدر» در سال ۱۳۴۳ بود.
فیلم ویدیویی درسا که در سال ۱۳۸۴ توسط محسن دامادی ساخته شد، آخرین حضور او در جلوی دوربین، از ۱۷۶ نمایش حاصل ۵۰ سال فعالیت هنریاش بود
وی در سال ۱۳۲۶ به استخدام بیمه ایران درآمد و بهطور همزمان مدرک کارشناسی را در رشته فلسفه و امور تربیتی از دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان دریافت داشت.
او برای نخستین بار در دوران دبیرستان روی صحنه رفت و در نمایشی که بنا بود برای سه شب اجرا شود، بهدلیل استقبال از آن نمایش که «رفیق ناجنس» نام داشت، تا هفت شب ادامه یافت.
در سال ۱۳۲۷ ناصر فرهمند اولین تئاتر حرفهای را در اصفهان تأسیس کرد و ارحامصدر را به همکاری خواست. این تئاتر در دروازه دولت اصفهان و ساختمانی که هم اکنون شهرداری شده، قرار داشت. تمام تلاش وی آن بود که نمایش کمدی از حالت فکاهی محض خارج شود و به انتقاد از مسائل سیاسی و اجتماعی نیز بپردازد.
پس از مدتی با سرمایهگذاری علی صدری "پسر عموی ارحامصدر" «گروه تئاتر سپاهان» شکل گرفت، ولی پس از مدتی فرهمند همراه گروهی از بازیگران از این گروه جدا شد و گروه تئاتر اصفهان را شکل دادند. ارحامصدر بههمراه نصرتاله وحدت در «گروه تئاتر سپاهان» ماند و با افزوده شدن بازیگران زن به این مجموعه فعالیت گروه به اوج رسید.
پس از مدتی ارحامصدر از این گروه جدا شد و مدیران تئاتر سپاهان سعی کردند همایون و جهانگیر فروهر را جانشین وی سازند. او پس از مدتی گروه نمایشی ارحام را در محل «سینما پارس» "مولن روژ" واقع در محله جلفای اصفهان پایهگذاری کرد.
شبنشینی در جهنم در سال ۱۳۳۶ اولین حضور ارحامصدر در سینما بود که بهکارگردانی ساموئل خاچکیان و تهیهکنندگی مهدی میثاقیه ساخته شد. ارحامصدر مجموعاً در هفده فیلم سینمایی و سه مجموعه تلویزیونی بازی کرد.
هتل عباسی در زمانی که ارحامصدر مدیرعامل بیمه ایران در اصفهان بود ساخته شد. او در این باره میگفت:
«من آن زمان مدیر بیمه ایران بودم، سرمایه ساخت این هتل سودی بود که بعد از مدتی در بیمه ایران جمع شده بود و قرار بود به مرکز منتقل شود، اما من اعتقاد داشتم این پول مردم اصفهان است و بایستی صرف خود شهر شود.»
پس از انقلاب، تئاتر در اصفهان تعطیل شد و او تا پایان زندگی ممنوعالتصویر بود و تنها در اواخر عمر از وی برای شرکت در سریال کوچه اقاقیا دعوت بهعمل آمد که بهدلیل بیماری آن را نپذیرفت.
او میگفت: زمانی مقامات دولتی خواستند که با انتقال محل خدمت من در بیمه ایران، به تهران، من در آنجا فعالیت هنری داشته باشم، در پاسخ شان گفتم:
"هر موقع توانستید منارجنبان اصفهان را از بیخ کف تا کف ببرید و در لالهزار تهران کار بگذارید اون موقع بغلش بلندگو اعلام میکنه تئاتر ارحام امروز ظهر اینجا برگزار میشه"
آرامگاه وی در قطعه نامآوران باغ رضوان اصفهان است.
گزیده کارنامه هنری
تئاتر:
«خلیفه یک روزه
«رفیق ناجنس»
«بوقلمونها»
«کدام یک از دو»
«دلقکها»
«خروس بیمحل»
«من میخوام»
«مست»
«دیوانه»
«شبنشینی در جهنم»
«اداره کاریکاتورسازی»
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#رضا_ارحام_صدر، ز
۱۲ اردیبهشت زادروز رضا ارحامصدر
(زاده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۰۲ اصفهان -- درگذشته ۲۴ آذر ۱۳۸۷ اصفهان) بازیگر کمدی
او بنیانگذار مکتب کمدی انتقادی در تئاتر ایران بود که بعدها به مکتب تئاتر اصفهان نیز مشهور شد و به "شکرپاره اصفهان" معروف بود. وی فعالیت هنریاش را از سال ۱۳۲۶ با بازی در تئاتر آغاز کرد و مؤسس «گروه هنری ارحام صدر» در سال ۱۳۴۳ بود.
فیلم ویدیویی درسا که در سال ۱۳۸۴ توسط محسن دامادی ساخته شد، آخرین حضور او در جلوی دوربین، از ۱۷۶ نمایش حاصل ۵۰ سال فعالیت هنریاش بود
وی در سال ۱۳۲۶ به استخدام بیمه ایران درآمد و بهطور همزمان مدرک کارشناسی را در رشته فلسفه و امور تربیتی از دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان دریافت داشت.
او برای نخستین بار در دوران دبیرستان روی صحنه رفت و در نمایشی که بنا بود برای سه شب اجرا شود، بهدلیل استقبال از آن نمایش که «رفیق ناجنس» نام داشت، تا هفت شب ادامه یافت.
در سال ۱۳۲۷ ناصر فرهمند اولین تئاتر حرفهای را در اصفهان تأسیس کرد و ارحامصدر را به همکاری خواست. این تئاتر در دروازه دولت اصفهان و ساختمانی که هم اکنون شهرداری شده، قرار داشت. تمام تلاش وی آن بود که نمایش کمدی از حالت فکاهی محض خارج شود و به انتقاد از مسائل سیاسی و اجتماعی نیز بپردازد.
پس از مدتی با سرمایهگذاری علی صدری "پسر عموی ارحامصدر" «گروه تئاتر سپاهان» شکل گرفت، ولی پس از مدتی فرهمند همراه گروهی از بازیگران از این گروه جدا شد و گروه تئاتر اصفهان را شکل دادند. ارحامصدر بههمراه نصرتاله وحدت در «گروه تئاتر سپاهان» ماند و با افزوده شدن بازیگران زن به این مجموعه فعالیت گروه به اوج رسید.
پس از مدتی ارحامصدر از این گروه جدا شد و مدیران تئاتر سپاهان سعی کردند همایون و جهانگیر فروهر را جانشین وی سازند. او پس از مدتی گروه نمایشی ارحام را در محل «سینما پارس» "مولن روژ" واقع در محله جلفای اصفهان پایهگذاری کرد.
شبنشینی در جهنم در سال ۱۳۳۶ اولین حضور ارحامصدر در سینما بود که بهکارگردانی ساموئل خاچکیان و تهیهکنندگی مهدی میثاقیه ساخته شد. ارحامصدر مجموعاً در هفده فیلم سینمایی و سه مجموعه تلویزیونی بازی کرد.
هتل عباسی در زمانی که ارحامصدر مدیرعامل بیمه ایران در اصفهان بود ساخته شد. او در این باره میگفت:
«من آن زمان مدیر بیمه ایران بودم، سرمایه ساخت این هتل سودی بود که بعد از مدتی در بیمه ایران جمع شده بود و قرار بود به مرکز منتقل شود، اما من اعتقاد داشتم این پول مردم اصفهان است و بایستی صرف خود شهر شود.»
پس از انقلاب، تئاتر در اصفهان تعطیل شد و او تا پایان زندگی ممنوعالتصویر بود و تنها در اواخر عمر از وی برای شرکت در سریال کوچه اقاقیا دعوت بهعمل آمد که بهدلیل بیماری آن را نپذیرفت.
او میگفت: زمانی مقامات دولتی خواستند که با انتقال محل خدمت من در بیمه ایران، به تهران، من در آنجا فعالیت هنری داشته باشم، در پاسخ شان گفتم:
"هر موقع توانستید منارجنبان اصفهان را از بیخ کف تا کف ببرید و در لالهزار تهران کار بگذارید اون موقع بغلش بلندگو اعلام میکنه تئاتر ارحام امروز ظهر اینجا برگزار میشه"
آرامگاه وی در قطعه نامآوران باغ رضوان اصفهان است.
گزیده کارنامه هنری
تئاتر:
«خلیفه یک روزه
«رفیق ناجنس»
«بوقلمونها»
«کدام یک از دو»
«دلقکها»
«خروس بیمحل»
«من میخوام»
«مست»
«دیوانه»
«شبنشینی در جهنم»
«اداره کاریکاتورسازی»
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#رضا_ارحام_صدر، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۲ اردیبهشت زادروز جعفر شِعار
(زاده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۰۴ تبریز -- درگذشته ۱ امرداد ۱۳۸۰ تهران) پژوهشگر ادبی، مصحح و مترجم
او تحصیلاتش را تا مقطع کارشناسی ادبیات فارسی و کارشناسی زبان فرانسه، در دانشگاه تبریز به پایان رساند و به تدریس در دبیرستانها مشغول شد. در سال ۱۳۳۵ در تهران به تحصیلاتش در ادبیات فارسی ادامه داد و در ۱۳۴۲ درجه دکتری در زبان و ادبیات فارسی گرفت. وی به مدت ۶ سال با سازمان لغتنامه دهخدا همکاری کرد و همزمان در دانشگاه تربیت معلم تدریس میکرد و پس از انقلاب، به ریاست آن دانشگاه منصوب شد.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان و فرهیختگان است.
مدارج و مشاغل:
۶ سال عضویت در سازمان لغتنامه دهخدا.
استادی دانشگاه تربیت معلم تهران پس از سالها تدریس در دانشگاه تهران و دانشسرای عالی.
همکاری با مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
عضو مرکز تحقیقات علمی آسیا و آفریقا (ICANA).
ادامه برگزاری مجالس آموزش قرآن پدرش یوسف شعار در تبریز و ادامه آن در تهران، به مدت ۵۵ سال.
آثار:
گفتارهای دستوری (همراه با دکتر خسرو فرشیدورد و دکتر اسماعیل حاکمی والا).
فرهنگ املایی (شیوه خط معیار).
فرهنگواره اخلاق در قرآن.
نگرشی در آیات قرآن، ۲ جلد.
راهنمای زبان عربی.
تاریخ ادبیات عرب.
المَنهَج، شعر و نثر عربی.
سفرنامه ابن حوقل.
حمزهنامه، قصه حمزه امیرالمؤمنین.
ترجمه تاریخ یمینی.
تاریخ بناکتی.
سیاستنامه.
أغراض السیاسة فی أعراضِ الریاسة.
تحلیل سفرنامه ناصرخسرو قبادیانی.
دیوان شعر رودکی.
دیوان حکیم ناصرخسرو.
تاریخ پیامبران و شاهان.
آیین شهرداری در قرن هفتم.
گزیدههای ادب فارسی (نشر قطره).
گزیده غمنامه رستم و سهراب
گزیده رزمنامه رستم و اسفندیار.
گزیده اشعار رودکی.
گزیده سیاستنامه.
گزیده اشعار کسایی مروزی.
گزیده تاریخ بلعمی.
گزیده تاریخ جهانگشای جوینی.
گزیده اشعار صائب تبریزی.
گزیده قصاید سعدی شیرازی.
گزیده سفرنامه ناصرخسرو.
گزیده اشعار سنایی (نشر علمی).
شاهکارهای ادبیات فارسی (انتشارات امیرکبیر).
۶ عنوان برگزیده جوامعالحکایات، سیاستنامه، سندبادنامه، اسرارالتوحید، قصاید سعدی، راحةالصدور.
۶ عنوان گزینههای اشعار کسایی مروزی، رودکی، خاقانی، مقامات حمیدی، تاریخ بلعمی، ناصرخسرو.
جوامع الحکایات و لوامع الروایات
بخش تاریخ ایران و اسلام، بخش تاریخ خلفا و نیز گزیده جوامعالحکایات.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جعفر_شعار، ز
۱۲ اردیبهشت زادروز جعفر شِعار
(زاده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۰۴ تبریز -- درگذشته ۱ امرداد ۱۳۸۰ تهران) پژوهشگر ادبی، مصحح و مترجم
او تحصیلاتش را تا مقطع کارشناسی ادبیات فارسی و کارشناسی زبان فرانسه، در دانشگاه تبریز به پایان رساند و به تدریس در دبیرستانها مشغول شد. در سال ۱۳۳۵ در تهران به تحصیلاتش در ادبیات فارسی ادامه داد و در ۱۳۴۲ درجه دکتری در زبان و ادبیات فارسی گرفت. وی به مدت ۶ سال با سازمان لغتنامه دهخدا همکاری کرد و همزمان در دانشگاه تربیت معلم تدریس میکرد و پس از انقلاب، به ریاست آن دانشگاه منصوب شد.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان و فرهیختگان است.
مدارج و مشاغل:
۶ سال عضویت در سازمان لغتنامه دهخدا.
استادی دانشگاه تربیت معلم تهران پس از سالها تدریس در دانشگاه تهران و دانشسرای عالی.
همکاری با مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
عضو مرکز تحقیقات علمی آسیا و آفریقا (ICANA).
ادامه برگزاری مجالس آموزش قرآن پدرش یوسف شعار در تبریز و ادامه آن در تهران، به مدت ۵۵ سال.
آثار:
گفتارهای دستوری (همراه با دکتر خسرو فرشیدورد و دکتر اسماعیل حاکمی والا).
فرهنگ املایی (شیوه خط معیار).
فرهنگواره اخلاق در قرآن.
نگرشی در آیات قرآن، ۲ جلد.
راهنمای زبان عربی.
تاریخ ادبیات عرب.
المَنهَج، شعر و نثر عربی.
سفرنامه ابن حوقل.
حمزهنامه، قصه حمزه امیرالمؤمنین.
ترجمه تاریخ یمینی.
تاریخ بناکتی.
سیاستنامه.
أغراض السیاسة فی أعراضِ الریاسة.
تحلیل سفرنامه ناصرخسرو قبادیانی.
دیوان شعر رودکی.
دیوان حکیم ناصرخسرو.
تاریخ پیامبران و شاهان.
آیین شهرداری در قرن هفتم.
گزیدههای ادب فارسی (نشر قطره).
گزیده غمنامه رستم و سهراب
گزیده رزمنامه رستم و اسفندیار.
گزیده اشعار رودکی.
گزیده سیاستنامه.
گزیده اشعار کسایی مروزی.
گزیده تاریخ بلعمی.
گزیده تاریخ جهانگشای جوینی.
گزیده اشعار صائب تبریزی.
گزیده قصاید سعدی شیرازی.
گزیده سفرنامه ناصرخسرو.
گزیده اشعار سنایی (نشر علمی).
شاهکارهای ادبیات فارسی (انتشارات امیرکبیر).
۶ عنوان برگزیده جوامعالحکایات، سیاستنامه، سندبادنامه، اسرارالتوحید، قصاید سعدی، راحةالصدور.
۶ عنوان گزینههای اشعار کسایی مروزی، رودکی، خاقانی، مقامات حمیدی، تاریخ بلعمی، ناصرخسرو.
جوامع الحکایات و لوامع الروایات
بخش تاریخ ایران و اسلام، بخش تاریخ خلفا و نیز گزیده جوامعالحکایات.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جعفر_شعار، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۲ اردیبهشت سالروز درگذشت منوچهر دانشپژوه
(زاده سال ۱۳۱۷ شیراز – درگذشته ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۴ تهران) شاعر، نویسنده، استاد ادبیات فارسی، شاهنامهپژوه و تاریخدان
او در دانشگاه تربیت مدرس تهران و دانشگاه شیراز و دانشگاه تهران و .. تدریس میکرد و از شاگردان و دوستان علیاصغر حکمت بود. بیش از هفتاد عنوان کتاب و صد و چهل مقاله تخصصی منتشر کرد که بیست و پنج عنوان از کتابهایش، درسی دانشگاهی است.
وی با مؤسسه دهخدا همکاری داشت و تحقیقات مشترکی با ایرج افشار و جعفر شهیدی انجام داد و همچنین یک فرهنگ لغات عرفانی با همکاری حسین نصر منتشر کرد.
پس از انقلاب برای مدتی از تدریس برکنار شد، اما در سال ۱۳۵۹ دوباره دعوت به کار شد و به مدت یکسال سرپرست مدرسه عالی ادبیات و زبانهای خارجی بود. سپس نقش اساسی در ایجاد دانشکده ادبیات دانشگاه علامه طباطبایی داشت و همچنین در تدوین کتب درسی دانشکده ادبیات دانشگاه پیام نور نقش داشت. در سفرهای بسیاری به کشورهای اروپایی و آسیایی، سخنرانیهای متعددی در دانشگاهها و محافل ادبی انجام داد.
«دانشنامه ایرانزمین» «گلستان و بوستان سعدی» «شرح غزلیات سعدی» «بررسی سفرنامههای دوره صفوی» «حکایات دلنشین» «شرح تاریخ بیهقی» «سفرنامه منظوم» «شرح و توضیح دیوان رودکی» «شرح کلیله و دمنه» «گزیدههای نظم و نثر فارسی» «تصحیح کشف الاسرار» «ایران در شاهنامه» «بررسی زندگی و آثار عطار» «شرح بهارستان جامی» «تصحیح و شرح مثنوی خانقاه» «تصحیح و شرح مثنوی خرابات» و «شرح منثور داستانهای شاهنامه» از جمله آثار اوست.
گزیده آثار:
دبیر و سلطان (بر اساس تاریخ بیهقی)، نشر اهل قلم.
فرهنگ شیراز، نشر هیرمند.
جایگاه نثر شیراز در تحول نثر فارسی، فرهنگستان هنر ایران.
تصحیح و شرح گلستان سعدی، نشر هیرمند.
تصحیح و شرح بوستان سعدی، نشر هیرمند.
داستانهای شاهنامه، نشر هیرمند.
تصحیح و شرح کلیله و دمنه، نشر هیرمند.
تصحیح و شرح تاریخ بیهقی، شر هیرمند
تصحیح و شرح حدیقة الحقیقه، انتشارات علمی و فرهنگی.
تصحیح و شرح کشف الاسرار و عدةالابرار، نشر فرزان روز.
تصحیح و تلخیص بهارستان جامی، نشر اهل قلم.
تصحیح و تلخیص جوامع الحکایات عوفی، نشر اهل قلم.
تصحیح دفتر هفتم مثنوی، از شاعری ناشناخته، نشرطهوری.
ادبیات ایران پیش از اسلام، دانشگاه تهران.
ایران و شاهنامه، نشر امیرکبیر.
چهل گفتگو (تلخیص مصیبتنامه) نشر اهل قلم.
تصحیح و تلخیص کتاب آدابالحرب مبارکشاه، نشر اهل قلم.
تصحیح مثنوی خرابات، فقیر شیرازی، نشر میراث مکتوب.
تصحیح مثنوی خانقاه، فقیر شیرازی، نشر میراث مکتوب.
تا پخته شود خامی (بررسی سفرنامه خارجیانی که از ایران دیدار کردهاند) نشرثالث (با همکاری سازمان گفتگوی تمدنها).
نامه نگاری در عصر قاجار،دانشگاه تهران.
گزیده نظم و نثر فارسی، دانشگاه علامه طباطبائی.
بررسی سفرنامههای دوره صفوی، دانشگاه اصفهان.
بهین اشعار مهین شاعران، دانشگاه علامه طباطبایی.
گزیده متون تفسیری فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی.
شعر فارسی در گذر زمان، دانشگاه شیراز.
فرهنگ اصطلاحات عرفانی،نشر فرزان.
شکوه هخامنشیان در سفرنامه فیثاغورث (مقدمه)، نشرجاودان.
گزیده متون فارسی، نشر اساطیر.
تفنن ادبی در شعر فارسی، نشرطهوری.
نقد روان جامی (زندگینامه جامی) انتشارات همشهری.
استاد سخن سعدی، انتشارات همشهری.
آفتابی در میان سایهای (زندگینامه عطار)، انتشارات همشهری.
حکیم عرفانآموز (زندگینامه سنایی)، انتشارات همشهری.
فرهنگ فارسی-انگلیسی اصطلاحات عرفان اسلامی، با همکاری حسین نصر، دفتر پژوهش و نشر آثار سهروردی
برگزیده متون نثرفارسی، نشر فرزان روز.
بسوی خداوند جان و خرد، نشر پیروز.
هزارسال تفسیر فارسی، دانشگاه تهران.
به وصیت وی کتابخانه شخصیاش با حدود ۲۵ هزار عنوان کتاب به دانشگاه علامه طباطبایی اهدا شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#منوچهر_دانش_پژوه، د
۱۲ اردیبهشت سالروز درگذشت منوچهر دانشپژوه
(زاده سال ۱۳۱۷ شیراز – درگذشته ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۴ تهران) شاعر، نویسنده، استاد ادبیات فارسی، شاهنامهپژوه و تاریخدان
او در دانشگاه تربیت مدرس تهران و دانشگاه شیراز و دانشگاه تهران و .. تدریس میکرد و از شاگردان و دوستان علیاصغر حکمت بود. بیش از هفتاد عنوان کتاب و صد و چهل مقاله تخصصی منتشر کرد که بیست و پنج عنوان از کتابهایش، درسی دانشگاهی است.
وی با مؤسسه دهخدا همکاری داشت و تحقیقات مشترکی با ایرج افشار و جعفر شهیدی انجام داد و همچنین یک فرهنگ لغات عرفانی با همکاری حسین نصر منتشر کرد.
پس از انقلاب برای مدتی از تدریس برکنار شد، اما در سال ۱۳۵۹ دوباره دعوت به کار شد و به مدت یکسال سرپرست مدرسه عالی ادبیات و زبانهای خارجی بود. سپس نقش اساسی در ایجاد دانشکده ادبیات دانشگاه علامه طباطبایی داشت و همچنین در تدوین کتب درسی دانشکده ادبیات دانشگاه پیام نور نقش داشت. در سفرهای بسیاری به کشورهای اروپایی و آسیایی، سخنرانیهای متعددی در دانشگاهها و محافل ادبی انجام داد.
«دانشنامه ایرانزمین» «گلستان و بوستان سعدی» «شرح غزلیات سعدی» «بررسی سفرنامههای دوره صفوی» «حکایات دلنشین» «شرح تاریخ بیهقی» «سفرنامه منظوم» «شرح و توضیح دیوان رودکی» «شرح کلیله و دمنه» «گزیدههای نظم و نثر فارسی» «تصحیح کشف الاسرار» «ایران در شاهنامه» «بررسی زندگی و آثار عطار» «شرح بهارستان جامی» «تصحیح و شرح مثنوی خانقاه» «تصحیح و شرح مثنوی خرابات» و «شرح منثور داستانهای شاهنامه» از جمله آثار اوست.
گزیده آثار:
دبیر و سلطان (بر اساس تاریخ بیهقی)، نشر اهل قلم.
فرهنگ شیراز، نشر هیرمند.
جایگاه نثر شیراز در تحول نثر فارسی، فرهنگستان هنر ایران.
تصحیح و شرح گلستان سعدی، نشر هیرمند.
تصحیح و شرح بوستان سعدی، نشر هیرمند.
داستانهای شاهنامه، نشر هیرمند.
تصحیح و شرح کلیله و دمنه، نشر هیرمند.
تصحیح و شرح تاریخ بیهقی، شر هیرمند
تصحیح و شرح حدیقة الحقیقه، انتشارات علمی و فرهنگی.
تصحیح و شرح کشف الاسرار و عدةالابرار، نشر فرزان روز.
تصحیح و تلخیص بهارستان جامی، نشر اهل قلم.
تصحیح و تلخیص جوامع الحکایات عوفی، نشر اهل قلم.
تصحیح دفتر هفتم مثنوی، از شاعری ناشناخته، نشرطهوری.
ادبیات ایران پیش از اسلام، دانشگاه تهران.
ایران و شاهنامه، نشر امیرکبیر.
چهل گفتگو (تلخیص مصیبتنامه) نشر اهل قلم.
تصحیح و تلخیص کتاب آدابالحرب مبارکشاه، نشر اهل قلم.
تصحیح مثنوی خرابات، فقیر شیرازی، نشر میراث مکتوب.
تصحیح مثنوی خانقاه، فقیر شیرازی، نشر میراث مکتوب.
تا پخته شود خامی (بررسی سفرنامه خارجیانی که از ایران دیدار کردهاند) نشرثالث (با همکاری سازمان گفتگوی تمدنها).
نامه نگاری در عصر قاجار،دانشگاه تهران.
گزیده نظم و نثر فارسی، دانشگاه علامه طباطبائی.
بررسی سفرنامههای دوره صفوی، دانشگاه اصفهان.
بهین اشعار مهین شاعران، دانشگاه علامه طباطبایی.
گزیده متون تفسیری فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی.
شعر فارسی در گذر زمان، دانشگاه شیراز.
فرهنگ اصطلاحات عرفانی،نشر فرزان.
شکوه هخامنشیان در سفرنامه فیثاغورث (مقدمه)، نشرجاودان.
گزیده متون فارسی، نشر اساطیر.
تفنن ادبی در شعر فارسی، نشرطهوری.
نقد روان جامی (زندگینامه جامی) انتشارات همشهری.
استاد سخن سعدی، انتشارات همشهری.
آفتابی در میان سایهای (زندگینامه عطار)، انتشارات همشهری.
حکیم عرفانآموز (زندگینامه سنایی)، انتشارات همشهری.
فرهنگ فارسی-انگلیسی اصطلاحات عرفان اسلامی، با همکاری حسین نصر، دفتر پژوهش و نشر آثار سهروردی
برگزیده متون نثرفارسی، نشر فرزان روز.
بسوی خداوند جان و خرد، نشر پیروز.
هزارسال تفسیر فارسی، دانشگاه تهران.
به وصیت وی کتابخانه شخصیاش با حدود ۲۵ هزار عنوان کتاب به دانشگاه علامه طباطبایی اهدا شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#منوچهر_دانش_پژوه، د
Telegram
attach 📎
☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️
۱۲ اردیبهشت سالروز درگذشت محمدرضا لطفی
(زاده ۱۱ دی ۱۳۲۵ گرگان — درگذشته ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ گرگان) موسیقیدان و نوازنده تار
او بهمدت پنج سال در هنرستان موسیقی، نزد استادان علیاکبر شهنازی و حبیباله صالحی به هنرجویی پرداخت و پس از پایان هنرستان بهدانشکده موسیقی راه یافت و به تکمیل آموختههایش پرداخت. او در آن زمان از استادان نورعلی برومند، عبداله دوامی، سعید هرمزی و دیگر استادان دانشکده موسیقی بهرهها برد.
وی در سال ۱۳۴۳ جایزه نخست موسیقیدانان جوان را کسب کرد و اولین اثرش دوصفحه گرامافون ردیفهای دوامی و ناصحپور بود که همراه کتاب دستگاه شور توسط انتشارات گوتنبرگ در سال ۱۳۵۳ منتشر شد.
در جشنواره موسیقی جشن هنر ۱۳۵۴ در شیراز بههمراه محمدرضا شجریان و ناصر فرهنگفر، به اجرای راست پنجگاه پرداخت که بسیار مورد توجه قرارگرفت.
در اجرای ردیف آوازی توسط عبداله دوامی، با ساز تار وی را همراهی کرد.
در سال ۱۳۵۳ بهعضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و در همین سال همکاریاش را با رادیو آغاز کرد و بهمدت یکسال و نیم بهعنوان مدیر گروه موسیقی دانشکده موسیقی هنرهای زیبای تهران بهکار مشغول شد و پس از آن استعفا داد.
او در سال ۱۳۵۴ گروه شیدا را راهاندازی کرد و بههمراه گروه عارف بهسرپرستی حسین علیزاده، به بازخوانی و اجرای دوباره آثار گذشتگان پرداخت و در سال ۱۳۶۲ کلاس دستگاهشناسی و در سال ۱۳۷۳ کلاس شناخت موسیقی برای شاگردان گذاشت.
وی کانون موسیقی چاووش را با همکاری هنرمندان علیزاده، مشکاتیان، شکارچی و ... راهاندازی کرد و در طی فعالیتی چشمگیر آثاری از این گروه بهجای ماند که بهگفته بسیاری از استادان از بهترین کارهای موسیقی ایران بهشمار میروند.
پس از انحلال چاووش سفرهای زیادی برای کنسرت به ایتالیا، فرانسه و آلمان کرد و در سال ۱۳۶۴ به آمریکا رفت.
علاوه بر کنسرتهای متعدد در سراسر آمریکا، مرکز فرهنگی هنری شیدا را در واشنگتن تاسیس کرد.
یکی دیگر از کارهایی که از وی انتشار یافته است، همنوازیاش با فرامرز پایور است که سال ها قبل ضبط شده بود.
او ۱۴ جلد کتاب سال شیدا و ۱۱ شماره مجله شیدا که حاوی مقالات جالب علمی تخصصی موسیقی است بهچاپ رساند. وی در معرفی موسیقی ایرانی در خارج از کشور سهم زیادی دارد و او را قلندر تار نوازی لقب دادهاند.
آرامگاه وی در محله "سبزه مشهد" گرگان در ملک شخصی خودش است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#محمدرضا_لطفی، د
۱۲ اردیبهشت سالروز درگذشت محمدرضا لطفی
(زاده ۱۱ دی ۱۳۲۵ گرگان — درگذشته ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ گرگان) موسیقیدان و نوازنده تار
او بهمدت پنج سال در هنرستان موسیقی، نزد استادان علیاکبر شهنازی و حبیباله صالحی به هنرجویی پرداخت و پس از پایان هنرستان بهدانشکده موسیقی راه یافت و به تکمیل آموختههایش پرداخت. او در آن زمان از استادان نورعلی برومند، عبداله دوامی، سعید هرمزی و دیگر استادان دانشکده موسیقی بهرهها برد.
وی در سال ۱۳۴۳ جایزه نخست موسیقیدانان جوان را کسب کرد و اولین اثرش دوصفحه گرامافون ردیفهای دوامی و ناصحپور بود که همراه کتاب دستگاه شور توسط انتشارات گوتنبرگ در سال ۱۳۵۳ منتشر شد.
در جشنواره موسیقی جشن هنر ۱۳۵۴ در شیراز بههمراه محمدرضا شجریان و ناصر فرهنگفر، به اجرای راست پنجگاه پرداخت که بسیار مورد توجه قرارگرفت.
در اجرای ردیف آوازی توسط عبداله دوامی، با ساز تار وی را همراهی کرد.
در سال ۱۳۵۳ بهعضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و در همین سال همکاریاش را با رادیو آغاز کرد و بهمدت یکسال و نیم بهعنوان مدیر گروه موسیقی دانشکده موسیقی هنرهای زیبای تهران بهکار مشغول شد و پس از آن استعفا داد.
او در سال ۱۳۵۴ گروه شیدا را راهاندازی کرد و بههمراه گروه عارف بهسرپرستی حسین علیزاده، به بازخوانی و اجرای دوباره آثار گذشتگان پرداخت و در سال ۱۳۶۲ کلاس دستگاهشناسی و در سال ۱۳۷۳ کلاس شناخت موسیقی برای شاگردان گذاشت.
وی کانون موسیقی چاووش را با همکاری هنرمندان علیزاده، مشکاتیان، شکارچی و ... راهاندازی کرد و در طی فعالیتی چشمگیر آثاری از این گروه بهجای ماند که بهگفته بسیاری از استادان از بهترین کارهای موسیقی ایران بهشمار میروند.
پس از انحلال چاووش سفرهای زیادی برای کنسرت به ایتالیا، فرانسه و آلمان کرد و در سال ۱۳۶۴ به آمریکا رفت.
علاوه بر کنسرتهای متعدد در سراسر آمریکا، مرکز فرهنگی هنری شیدا را در واشنگتن تاسیس کرد.
یکی دیگر از کارهایی که از وی انتشار یافته است، همنوازیاش با فرامرز پایور است که سال ها قبل ضبط شده بود.
او ۱۴ جلد کتاب سال شیدا و ۱۱ شماره مجله شیدا که حاوی مقالات جالب علمی تخصصی موسیقی است بهچاپ رساند. وی در معرفی موسیقی ایرانی در خارج از کشور سهم زیادی دارد و او را قلندر تار نوازی لقب دادهاند.
آرامگاه وی در محله "سبزه مشهد" گرگان در ملک شخصی خودش است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#محمدرضا_لطفی، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۲ اردیبهشت زادروز محمد موسوی
(زاده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۲۵ اهواز) ردیفدان و نوازنده نی
او ابتدا به سازی دیگر علاقه داشت، اما با شنیدن صدای نی حسن کسایی از رادیو، به این ساز علافهمند شد و به شکل خودآموز، نینوازیاش را تکمیل کرد.
در سالهای دهه ۴۰ در تهران، با کمک امیرناصر افتتاح به آموزش نی پرداخت و چندسال بعد به همراه محمدرضا شجریان به رادیو رفت و نخستین کارش را اجرا کرد.
پس از این دوره به عنوان نوازنده طراز اول شناخته شد و با قوامی، بنان، ایرج، شهیدی و ... اجراهای متعددی داشت و نیز به همنوازی با شهناز، پایور، یاحقی، ملک، بدیعی و... پرداخت.
وی در میانه سال ۵۴ به اتقاق شجریان برای اجرای برنامهای به مناسبت سالروز تولد مولانا بهقونیه رفت و پس از آن بیشترین کار را با شجریان انجام داد و بهصحنه آورد و یا در قالب آلبوم انتشار داد.
کار مشترک با پرویز مشکاتیان و شجریان و یا بداههنوازیاش در آوازهای شوشتری و سهگاه و کار در دستگاه نوا از جمله شاخصترین اجراهای آوازیاش بهشمار میرود.
او در طول این زمان بیش از ۲۵۰ آلبوم با شجریان ضبط کرد که خود گنجینهای مهم در این زمینه است. در دهه هفتاد نیز به معرفی برخی هنرمندان پرداخت که از جمله آنها سالار عقیلی در حوزه آواز و احمد خاکطینت در نوازندگی دف بود.
وی هشت سال بر صحنه حضور نداشت و در سال ۱۳۸۷ کنسرتی در سالن کوچک وزارت کشور برگزار کرد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_موسوی، ز
۱۲ اردیبهشت زادروز محمد موسوی
(زاده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۲۵ اهواز) ردیفدان و نوازنده نی
او ابتدا به سازی دیگر علاقه داشت، اما با شنیدن صدای نی حسن کسایی از رادیو، به این ساز علافهمند شد و به شکل خودآموز، نینوازیاش را تکمیل کرد.
در سالهای دهه ۴۰ در تهران، با کمک امیرناصر افتتاح به آموزش نی پرداخت و چندسال بعد به همراه محمدرضا شجریان به رادیو رفت و نخستین کارش را اجرا کرد.
پس از این دوره به عنوان نوازنده طراز اول شناخته شد و با قوامی، بنان، ایرج، شهیدی و ... اجراهای متعددی داشت و نیز به همنوازی با شهناز، پایور، یاحقی، ملک، بدیعی و... پرداخت.
وی در میانه سال ۵۴ به اتقاق شجریان برای اجرای برنامهای به مناسبت سالروز تولد مولانا بهقونیه رفت و پس از آن بیشترین کار را با شجریان انجام داد و بهصحنه آورد و یا در قالب آلبوم انتشار داد.
کار مشترک با پرویز مشکاتیان و شجریان و یا بداههنوازیاش در آوازهای شوشتری و سهگاه و کار در دستگاه نوا از جمله شاخصترین اجراهای آوازیاش بهشمار میرود.
او در طول این زمان بیش از ۲۵۰ آلبوم با شجریان ضبط کرد که خود گنجینهای مهم در این زمینه است. در دهه هفتاد نیز به معرفی برخی هنرمندان پرداخت که از جمله آنها سالار عقیلی در حوزه آواز و احمد خاکطینت در نوازندگی دف بود.
وی هشت سال بر صحنه حضور نداشت و در سال ۱۳۸۷ کنسرتی در سالن کوچک وزارت کشور برگزار کرد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_موسوی، ز
Telegram
attach 📎
Forwarded from عکس نگار
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۲ اردیبهشت "اول ماه مه" روز جهانی کارگر
كارگران بازوان حركت هر جامعهای به سوی رشد، تعالی و شكوفايی هستند.
نگاهی به تاریخچه پرماجرای روز جهانی کارگر:
مناسبت اول ماه مه بهعنوان روز کارگر به این لحاظ بوده است که در چهارم ماه مه سال ۱۸۸۶ و در چهارمین روز اعتصاب و تجمع کارگران آمریکایی در شهر شیکاگو، پلیس به روی آنان آتش گشود که شماری کشته، عدهای مجروح و بعداً چهارتن نیز اعدام شدند. کارگران اعتصابی خواستار تعدیل شرایط کار و کاهش ساعات روزانه کار از ۱۰ ساعت به ۸ ساعت بودند.
قرار بود که اول ماه مه ۱۸۸۶ در آمریکا کاهش ساعات کار به ۸ ساعت در روز، به اجرا درآید که چنین نشد و در نتیجه، کارگران در گوشه و کنار این کشور دست به تظاهرات زدند و در یکهزار و دویست کارخانه و کارگاه، اعتصاب کردند. شمار کارگران معترض شهر شیکاگو بیش از سایر شهرها و حدود ۹۰ هزار تن بود. در چهارمین روز تظاهرات شیکاگو، کارگران اعتصابی و هوادارانشان در «میدان بیده = Haymarket» جمع شده و از آنجا به حرکت درآمده بودند.
سخنرانان آنان بر یک گاری بزرگ سوار بودند و شعار میدادند. پس از طی مسافتی، پلیس خواست که تظاهرکنندگان متفرق شوند که ناگهان انفجاری صورت گرفت، یک مامور پلیس کشته شد و چند کارگر و پلیس نیز مجروح شدند. این حادثه سبب شد که پلیس دست به تیراندازی به سوی جمعیت بزند و کشتار صورت گیرد. آمار کشته شدگان اعلام نشدهاست ولی اسامی انبوه مجروحان در دست است. پلیس با اعمال خشونت موفق شد جمعیت را پراکنده سازد.
در پی این حادثه، هشت تن به عنوان مسبب دستگیر شدند که پنج نفر از آنان کارگر مهاجر آلمانی و یکی هم آلمانی تبعه آمریکا بود. دادگاه یکی از این دستگیرشدگان را به ۱۵ سال حبس محکوم کرد و بقیه محکوم به اعدام شدند که فرماندار ایالت مجازات دو تن از آنان را به حبس ابد تخفیف داد.
با رسیدن اخبار مربوط به این تظاهرات به دیگر کشورها، در گوشه و کنار جهان مراسم یادبود برگزار شد که به تدریج اول ماه مه، روز جهانی کارگر عنوان گرفت. چون اعدام شدگان شیکاگو عمدتاً آلمانی بودند، در سال ۱۹۳۳ حزب نازی آلمان روز اول ماه مه را روز ملی و تعطیل عمومی اعلام کرد.
سازمان بینالمللی کار:
این سازمان بهعنوان یک نهاد خودمختار و وابسته بهمجمع عمومی سازمان ملل، در سال ۱۹۱۹ براساس معاهده ورسای برپا شد. موافقتنامه مربوط به برقراری رابطه بین این سازمان و سازمان ملل در سال ۱۹۴۶ به تصویب رسید و آن را به صورت نخستین کارگزاری تخصصی درآورد.
الف) هدفها و فعالیتها:
سازمان بینالمللی کار در جهت پیشبرد عدالت برای افراد شاغل بهکار، در تمام نقاط جهان فعالیت میکند و عمده فعالیتهای آن عبارتند از:
۱) تنظیم سیاستها و بینالمللی کردن برنامهها بهمنظور بهبود شرایط کار و زندگی.
۲) برقراری معیارهای کار بهعنوان رهنمودهایی برای مسئولان ملی در به اجرا در آوردن این سیاستها.
۳) اجرای یک برنامه وسیع همکاریهای فنی، برای کمک به دولتها و عملی کردن این سیاستها بهشیوه کارساز و اقدام به کار آموزی.
۴) آموزش و پژوهش به منظور کمک به پیشبرد این تلاشها.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_جهانی_کارگر
۱۲ اردیبهشت "اول ماه مه" روز جهانی کارگر
كارگران بازوان حركت هر جامعهای به سوی رشد، تعالی و شكوفايی هستند.
نگاهی به تاریخچه پرماجرای روز جهانی کارگر:
مناسبت اول ماه مه بهعنوان روز کارگر به این لحاظ بوده است که در چهارم ماه مه سال ۱۸۸۶ و در چهارمین روز اعتصاب و تجمع کارگران آمریکایی در شهر شیکاگو، پلیس به روی آنان آتش گشود که شماری کشته، عدهای مجروح و بعداً چهارتن نیز اعدام شدند. کارگران اعتصابی خواستار تعدیل شرایط کار و کاهش ساعات روزانه کار از ۱۰ ساعت به ۸ ساعت بودند.
قرار بود که اول ماه مه ۱۸۸۶ در آمریکا کاهش ساعات کار به ۸ ساعت در روز، به اجرا درآید که چنین نشد و در نتیجه، کارگران در گوشه و کنار این کشور دست به تظاهرات زدند و در یکهزار و دویست کارخانه و کارگاه، اعتصاب کردند. شمار کارگران معترض شهر شیکاگو بیش از سایر شهرها و حدود ۹۰ هزار تن بود. در چهارمین روز تظاهرات شیکاگو، کارگران اعتصابی و هوادارانشان در «میدان بیده = Haymarket» جمع شده و از آنجا به حرکت درآمده بودند.
سخنرانان آنان بر یک گاری بزرگ سوار بودند و شعار میدادند. پس از طی مسافتی، پلیس خواست که تظاهرکنندگان متفرق شوند که ناگهان انفجاری صورت گرفت، یک مامور پلیس کشته شد و چند کارگر و پلیس نیز مجروح شدند. این حادثه سبب شد که پلیس دست به تیراندازی به سوی جمعیت بزند و کشتار صورت گیرد. آمار کشته شدگان اعلام نشدهاست ولی اسامی انبوه مجروحان در دست است. پلیس با اعمال خشونت موفق شد جمعیت را پراکنده سازد.
در پی این حادثه، هشت تن به عنوان مسبب دستگیر شدند که پنج نفر از آنان کارگر مهاجر آلمانی و یکی هم آلمانی تبعه آمریکا بود. دادگاه یکی از این دستگیرشدگان را به ۱۵ سال حبس محکوم کرد و بقیه محکوم به اعدام شدند که فرماندار ایالت مجازات دو تن از آنان را به حبس ابد تخفیف داد.
با رسیدن اخبار مربوط به این تظاهرات به دیگر کشورها، در گوشه و کنار جهان مراسم یادبود برگزار شد که به تدریج اول ماه مه، روز جهانی کارگر عنوان گرفت. چون اعدام شدگان شیکاگو عمدتاً آلمانی بودند، در سال ۱۹۳۳ حزب نازی آلمان روز اول ماه مه را روز ملی و تعطیل عمومی اعلام کرد.
سازمان بینالمللی کار:
این سازمان بهعنوان یک نهاد خودمختار و وابسته بهمجمع عمومی سازمان ملل، در سال ۱۹۱۹ براساس معاهده ورسای برپا شد. موافقتنامه مربوط به برقراری رابطه بین این سازمان و سازمان ملل در سال ۱۹۴۶ به تصویب رسید و آن را به صورت نخستین کارگزاری تخصصی درآورد.
الف) هدفها و فعالیتها:
سازمان بینالمللی کار در جهت پیشبرد عدالت برای افراد شاغل بهکار، در تمام نقاط جهان فعالیت میکند و عمده فعالیتهای آن عبارتند از:
۱) تنظیم سیاستها و بینالمللی کردن برنامهها بهمنظور بهبود شرایط کار و زندگی.
۲) برقراری معیارهای کار بهعنوان رهنمودهایی برای مسئولان ملی در به اجرا در آوردن این سیاستها.
۳) اجرای یک برنامه وسیع همکاریهای فنی، برای کمک به دولتها و عملی کردن این سیاستها بهشیوه کارساز و اقدام به کار آموزی.
۴) آموزش و پژوهش به منظور کمک به پیشبرد این تلاشها.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_جهانی_کارگر
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۲ اردیبهشت روز معلم
در سطح جهان و به پیشنهاد یونسکو روز ۵ اکتبر " ۱۳ مهر" هر سال به عنوان روز جهانی معلم نامگذاری شده است. با این حال در بسیاری از کشورها از جمله ایران در روز متفاوتی جشن گرفته میشود.
پیش از انقلاب، روز معلم در ۱۲ اردیبهشت به مناسبت کشته شدن یکی از معلمان بود و
پس از انقلاب، ترور مرتضی مطهری بهدست اعضای گروه فرقان در ۱۲ اردیبهشت، دوباره به نام روز معلم نامگذاری شد.
قطعنامه مهرگان:
ماجرا از این قرار بود که «باشگاه مهرگان» یا همان مجمع صنفی معلمان در ۱۸ بهمن ۱۳۳۹ در قطعنامهای درخواست افزایش حقوق معلمان را مطرح کرد، که آمده بود: حقوق یک دبیر لیسانسه کمتر از یک مستخدم در سازمان برنامه و شرکت نفت است و حقوق یک معلم کمتر از یک راننده دولتی و تاکسی است و در پی این قطعنامه، معلمان زیادی از آن حمایت کردند.
بنابراین، بنا بهدرخواست باشگاه مهرگان، معلمان از روز ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ دست به اعتصاب زدند و مدارس را تعطیل کردند و برای اعتراض مقابل مجلس در میدان بهارستان جمع شدند.
دولت آن زمان به نخستوزیری شریف امامی تازه تشکیل شده بود.
مأموران انتظامی برای متفرق کردن معلمان از ماشین آبپاش استفاده کردند و بعد با تیراندازی هوایی و استفاده از باتوم میخواستند معلمان را متفرق کنند، اما در این وقت، سرگرد ناصر شهرستانی، رئیس کلانتری بهارستان با شلکیک تیر، موجب تحولاتی در آن روز شد. سه نفر در اثر تیراندازی مأموران مجروح شدند و یکی از گلولههای شهرستانی به پیشانی معلم جوانی به نام ابوالحسن خانعلی نشست که با مدرک لیسانس، دوره دکترای را در دانشگاه تهران میگذراند.
تشییع پیکر خانعلی در روز ۱۳ اردیبهشت به تظاهرات خیابانی تبدیل شد تا او را در ابنبابویه بهخاک سپردند.
در پایان این تشییع باشکوه، قطعنامهای قرائت شد که مهمترین بندهای آن، درخواست استعفای دولت شریف امامی، اجرای قطعنامه باشگاه مهرگان در مورد افزایش حقوق معلمان و مجازات قاتل خانعلی بود.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_معلم
۱۲ اردیبهشت روز معلم
در سطح جهان و به پیشنهاد یونسکو روز ۵ اکتبر " ۱۳ مهر" هر سال به عنوان روز جهانی معلم نامگذاری شده است. با این حال در بسیاری از کشورها از جمله ایران در روز متفاوتی جشن گرفته میشود.
پیش از انقلاب، روز معلم در ۱۲ اردیبهشت به مناسبت کشته شدن یکی از معلمان بود و
پس از انقلاب، ترور مرتضی مطهری بهدست اعضای گروه فرقان در ۱۲ اردیبهشت، دوباره به نام روز معلم نامگذاری شد.
قطعنامه مهرگان:
ماجرا از این قرار بود که «باشگاه مهرگان» یا همان مجمع صنفی معلمان در ۱۸ بهمن ۱۳۳۹ در قطعنامهای درخواست افزایش حقوق معلمان را مطرح کرد، که آمده بود: حقوق یک دبیر لیسانسه کمتر از یک مستخدم در سازمان برنامه و شرکت نفت است و حقوق یک معلم کمتر از یک راننده دولتی و تاکسی است و در پی این قطعنامه، معلمان زیادی از آن حمایت کردند.
بنابراین، بنا بهدرخواست باشگاه مهرگان، معلمان از روز ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ دست به اعتصاب زدند و مدارس را تعطیل کردند و برای اعتراض مقابل مجلس در میدان بهارستان جمع شدند.
دولت آن زمان به نخستوزیری شریف امامی تازه تشکیل شده بود.
مأموران انتظامی برای متفرق کردن معلمان از ماشین آبپاش استفاده کردند و بعد با تیراندازی هوایی و استفاده از باتوم میخواستند معلمان را متفرق کنند، اما در این وقت، سرگرد ناصر شهرستانی، رئیس کلانتری بهارستان با شلکیک تیر، موجب تحولاتی در آن روز شد. سه نفر در اثر تیراندازی مأموران مجروح شدند و یکی از گلولههای شهرستانی به پیشانی معلم جوانی به نام ابوالحسن خانعلی نشست که با مدرک لیسانس، دوره دکترای را در دانشگاه تهران میگذراند.
تشییع پیکر خانعلی در روز ۱۳ اردیبهشت به تظاهرات خیابانی تبدیل شد تا او را در ابنبابویه بهخاک سپردند.
در پایان این تشییع باشکوه، قطعنامهای قرائت شد که مهمترین بندهای آن، درخواست استعفای دولت شریف امامی، اجرای قطعنامه باشگاه مهرگان در مورد افزایش حقوق معلمان و مجازات قاتل خانعلی بود.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_معلم
Telegram
attach 📎