هایکو

❄️ تاكنون، آن‌‌‌‌‌‌‌چه می‌‌‌‌‌‌‌گفتم
     همه یاوه بود. ـــ
     یك شب مهتابی!

#توكوُگِن

این آخرین شعر (سایتو توکوگن) است.
[سرانجام شبی، در دل مهتاب، حقیقتی كه شاعر در تمامی عمر خویش به جستجوی آن بوده بر قلب و روح او آشكار می‌‌‌‌‌‌‌شود. لیكن این حقیقت نه چنان نكته‌‌‌‌‌‌‌یی است كه به یاری كلمات بیانش بتواند كرد، یا به قصد تبلیغ آن، به سادگی بر زبان‌‌‌‌‌‌‌اش بتواند آورد. این قدر هست كه، از طریق پی ‌‌‌‌‌‌‌بردن به حقیقت حیات، درمی‌‌‌‌‌‌‌یابد كه هر آن چه تا بدین لحظه گفته ‌‌‌‌‌‌‌است و سروده مشتی یاوه بیش نبوده‌‌‌‌‌‌‌ است.
…آیا می‌‌‌‌‌‌‌توان ‌‌‌‌‌‌‌گفت حقیقتی كه چنین اسرارآمیز از اشاره‌‌‌‌‌‌‌ی بدان تن‌‌‌‌‌‌‌ می‌‌‌‌‌‌‌زند چیزی جز مرگ نیست؟ ــ شبی مهتابی، خسته از پیری … بر ایوان خانه ایستاده ‌‌‌‌‌‌‌است به ناگهان «حضور مرگ» را دركنار خویش احساس‌‌‌‌‌‌‌ می‌‌‌‌‌‌‌كند:

هنگامِ سپیده دم، خروسِ سحری
دانی كه چرا همی‌‌‌‌‌‌‌كند نوحه‌‌‌‌‌‌‌گری؟
یعنی كه: نمودند در آیینه‌‌‌‌‌‌‌ی صبح
كز عمر شبی گذشت و تو بی‌‌‌‌‌‌‌خبری!

آنگاه در خشمی نومیدانه قلم بر سراسر دفتر دانش خود می‌‌‌‌‌‌‌كشد و به انكار كارنامه‌‌‌‌‌‌‌ی حیات خویش برمی‌‌‌‌‌‌‌آید:

آنان كه ز پیش رفته‌‌‌‌‌‌‌اند ـــ ای ساقی!
در خاك غرور خفته‌‌‌‌‌‌‌اند ـــ ای ساقی!
رو باده‌‌‌‌‌‌‌خور و حقیقت از من بشنو:
باد است هر آن چه گفته‌‌‌‌‌‌‌اند ـــ ای ساقی! ]


📚#هایکو
     شعر ژاپنی از آغاز تا امروز
برگردانِ احمد شاملو   ع.پاشایی


@Shintaishi

www.tg-me.com/us/هایکو/com.Shintaishi/5804

238 viewsJan 8 at 13:01

❄️ تاكنون، آن‌‌‌‌‌‌‌چه می‌‌‌‌‌‌‌گفتم
     همه یاوه بود. ـــ
     یك شب مهتابی!

#توكوُگِن

این آخرین شعر (سایتو توکوگن) است.
[سرانجام شبی، در دل مهتاب، حقیقتی كه شاعر در تمامی عمر خویش به جستجوی آن بوده بر قلب و روح او آشكار می‌‌‌‌‌‌‌شود. لیكن این حقیقت نه چنان نكته‌‌‌‌‌‌‌یی است كه به یاری كلمات بیانش بتواند كرد، یا به قصد تبلیغ آن، به سادگی بر زبان‌‌‌‌‌‌‌اش بتواند آورد. این قدر هست كه، از طریق پی ‌‌‌‌‌‌‌بردن به حقیقت حیات، درمی‌‌‌‌‌‌‌یابد كه هر آن چه تا بدین لحظه گفته ‌‌‌‌‌‌‌است و سروده مشتی یاوه بیش نبوده‌‌‌‌‌‌‌ است.
…آیا می‌‌‌‌‌‌‌توان ‌‌‌‌‌‌‌گفت حقیقتی كه چنین اسرارآمیز از اشاره‌‌‌‌‌‌‌ی بدان تن‌‌‌‌‌‌‌ می‌‌‌‌‌‌‌زند چیزی جز مرگ نیست؟ ــ شبی مهتابی، خسته از پیری … بر ایوان خانه ایستاده ‌‌‌‌‌‌‌است به ناگهان «حضور مرگ» را دركنار خویش احساس‌‌‌‌‌‌‌ می‌‌‌‌‌‌‌كند:

هنگامِ سپیده دم، خروسِ سحری
دانی كه چرا همی‌‌‌‌‌‌‌كند نوحه‌‌‌‌‌‌‌گری؟
یعنی كه: نمودند در آیینه‌‌‌‌‌‌‌ی صبح
كز عمر شبی گذشت و تو بی‌‌‌‌‌‌‌خبری!

آنگاه در خشمی نومیدانه قلم بر سراسر دفتر دانش خود می‌‌‌‌‌‌‌كشد و به انكار كارنامه‌‌‌‌‌‌‌ی حیات خویش برمی‌‌‌‌‌‌‌آید:

آنان كه ز پیش رفته‌‌‌‌‌‌‌اند ـــ ای ساقی!
در خاك غرور خفته‌‌‌‌‌‌‌اند ـــ ای ساقی!
رو باده‌‌‌‌‌‌‌خور و حقیقت از من بشنو:
باد است هر آن چه گفته‌‌‌‌‌‌‌اند ـــ ای ساقی! ]


📚#هایکو
     شعر ژاپنی از آغاز تا امروز
برگردانِ احمد شاملو   ع.پاشایی


@Shintaishi

BY هایکو